Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prawo telekomunikacyjne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W artykule zaprezentowano podstawy prawne regulujące rynki telekomunikacyjne krajów Unii Europejskiej. Celem artykułu jest zaprezentowanie kształtu rynku telekomunikacyjnego polskiego na tle rynku telekomunikacyjnego duńskiego. Mimo że podstawy prawne są takie same dla rynków telekomunikacyjnych krajów UE, to rozwój poszczególnych rynków jest zdecydowanie różny. W podsumowaniu wskazano, jakie kolejne kroki są planowane dla rozwoju jednolitego rynku telekomunikacyjnego UE.(abstrakt oryginalny)
2
100%
Najszybszy rozwój, zarówno jeśli chodzi o tempo, jak i zakres zmian, nastąpił na rynku telefonii komórkowej oraz dostępu do Internetu. W obu tych segmentach nastąpił znaczący wzrost w zakresie wartości sprzedaży i liczby klientów. Inaczej wyglądała natomiast sytuacja na rynku telefonii stacjonarnej, gdzie od kilku lat zmniejsza się sukcesywnie liczba klientów i wielkość sprzedaży. Sytuacja taka nie wynika jednak z działań regulatora, ale z rozwoju technologii oraz zmian preferencji klientów, którzy coraz częściej rezygnują z usług stacjonarnych, zastępując je usługami komórkowymi lub opartymi na technologii VoIP. Niezależnie od kurczenia się rynku stacjonarnego trzeba zauważyć, że działania UKE przyczyniły się do wzrostu konkurencyjności w odniesieniu do całego rynku telekomunikacyjnego. W obszarze telefonii komórkowej i dostępu do Internetu zwiększyła się liczba operatorów świadczących usługi, a co za tym idzie dostępność usług i wskaźniki penetracji. Wzrost konkurencyjności nastąpił również na rynku telefonii stacjonarnej, gdzie z roku na rok rośnie udział w rynku operatorów alternatywnych, a maleje TP. Rosnącej konkurencji towarzyszył spadek cen i rozwój nowych produktów. Wraz z postępującym rozwojem technologicznym nasila się zjawisko konwergencji w zakresie sieci i usług. Efektem tego zjawiska jest postępująca pakietyzacja usług (oferowanie usług w pakietach, np. telewizja, telefon i Internet), dzięki czemu klienci mogą dowolnie tworzyć zestawy usług, z których korzystają, czerpiąc jednocześnie korzyści (niższe ceny) związane z zakupem kilku usług u jednego operatora. Rosnącej konkurencji na rynku towarzyszą regulacje związane z ochroną praw konsumentów i rozszerzające zakres tych praw. Przykładem jest sukcesywne skracanie okresów, na jakie podpisywane są umowy, ułatwienia w zakresie wypowiadania umów, składania reklamacji czy opisywanego wcześniej prawa do zachowania numeru przy zmianie operatora.
Przedmiotem artykułu jest problematyka pozyskiwania przez tzw. uprawnione podmioty, np. Policję, w ramach czynności operacyjno-rozpoznawczych, korespondencji, przesyłek i wykazu połączeń. W Polsce, poza sądami i prokuraturą, podmioty te są uprawnione do pozyskiwania tego rodzaju informacji. Uprawnienia wskazanych podmiotów są przewidziane w ustawach szczególnych, które regulują ich działalność. W wyroku z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. K 23/11, polski Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność szeregu przepisów regulujących czynności operacyjno-rozpoznawcze z postanowieniami polskiej Konstytucji. Nowela ustaw regulujących te uprawnienia uwzględnia wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Artykuł omawia zmiany i przedstawia nowe uregulowania w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
Sektor telekomunikacyjny, jako mocno innowacyjny, podlega nieustannym zmianom legislacyjnym i regulacyjnym, dostosowującym przepisy prawa telekomunikacyjnego oraz praktykę ich stosowania do stale rozwijającego się środowiska technologicznego. W artykule wskazano zmiany, jakim ostatnio poddany został sektor telekomunikacyjny w prawie europejskim, oraz omówiono zakres obecnie trwających prac nowelizujących aktualny unijny pakiet regulacyjny dla telekomunikacji. Omówiono również niedociągnięcia polskiego sektora telekomunikacyjnego charakteryzującego się relatywnie niskim poziomem wdrażania unijnego pakietu regulacyjnego dla telekomunikacji. Autorzy artykułu, na tle omawiania nowelizacji ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, wskazują na konieczność intensywnego nadrabiania zapóźnienia technologicznego, zapóźnienia w upowszechnianiu nowych technologii oraz zintensyfikowania implementacji unijnego pakietu regulacyjnego dla telekomunikacji(abstrakt oryginalny)
Treścią nieformalnych uzgodnień pomiędzy Prezesem UKE a przedsiębiorcą telekomunikacyjnym jest przedjurysdykcyjne porozumienie się stron co do treści przyszłego rozstrzygnięcia w określonej sprawie. Jest to swoisty rodzaj przyrzeczenia administracyjnego, prawnie wiążącego, w którym Prezes UKE zobowiązuje się do rozumienia i interpretowania przepisów Prawa telekomunikacyjnego pozwalającego na podjęcie przez organ działań stosowania prawa o ściśle określonej treści. Wycofanie się Prezesa UKE z porozumienia da możliwość domagania się przed SOKiK-iem uchylenia decyzji administracyjnej wydanej z naruszeniem owego przyrzeczenia oraz dochodzenia odszkodowania za wyrządzoną przez organ szkodę. Takie działanie jest określane mianem koregulacji, pozwalającej organom publicznym współdziałać z podmiotami prywatnymi celem wypracowywania oraz nadania mocy wiążącej określonym regulacjom, porządkującym w ramach działalności danego przedsiębiorcy, funkcjonowanie określonego sektora(abstrakt oryginalny)
Badając zagadnienia praktyczne z zakresu ustawy - Prawo telekomunikacyjne, autor zwraca uwagę na niejednolitość orzecznictwa w odniesieniu do możliwości udostępnienia danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną straży gminnej. Wobec tak skonstruowanego problemu dokonuje omówienia regulacji prawnych z obszaru zasady wolności komunikowania się oraz tajemnicy telekomunikacyjnej. Szczególną uwagę zwraca na rozbieżną linię orzeczniczą sądów administracyjnych oraz analizę porównawczą przepisów krajowych z normami unijnymi. (abstrakt oryginalny)
Wydane w ostatnim czasie orzecznictwo Prezesa UOKiK dotyczące modyfikowania warunków umów zawartych z konsumentami przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych wskazuje, że kwestia ta budzi wątpliwości, pomimo rozbudowanej regulacji zawartej w Prawie telekomunikacyjnym. Niniejszy artykuł omawia problemy związane z wykładnią oraz stosowaniem tych przepisów, zestawiając je z odpowiednimi przepisami Prawa energetycznego określającymi tryb modyfikowania umów przez przedsiębiorstwa energetyczne. Wspólnotowe źródło obu regulacji, w postaci postanowień dyrektyw 2002/22/WE, 2003/54/WE i 2003/55/WE, pozwala na sformułowanie dla nich wspólnych wniosków. W szczególności, dotyczy to ich relacji z art. 3841 KC, którego stosowanie - jako przepisy szczególne - wyłączają. Jednocześnie, zakres zastosowania przepisów sektorowych, zwłaszcza w odniesieniu do warunków jednostronnego modyfikowania essentialia negoti oraz umów na czas oznaczony, determinuje regulacja nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich. Jak bowiem wskazuje orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (sprawy Invitel, RWE Vertrieb, Alexandra Schulz) umowy zawierane z konsumentami przez przedsiębiorstwa telekomunikacyjne i energetyczne w istotnym zakresie jej podlegają. Jednocześnie analiza przepisów sektorowych wskazuje na to, że obowiązki związane z modyfikacją warunków umownych są dla tych przedsiębiorców do pewnego stopnia tożsame. Jak się wydaje, bardziej szczegółową regulację zawartą w prawie telekomunikacyjnym (określającą np. różne sposoby powiadamiania konsumenta) przedsiębiorstwa energetyczne mogą wykorzystywać na zasadzie analogii, w drodze wprowadzenia tych rozwiązań do swoich umów.(abstrakt oryginalny)
Przeprowadzona na podstawie prawa niemieckiego, obowiązującego i projektowanego, analiza uprawnień do prowadzenia działalności telekomunikacyjnej skłania do zastanowienia się nad przyszłym modelem uprawnień do prowadzenia działalności telekomunikacyjnej w Polsce i sformułowania wniosków dla polskiego ustawodawcy stojącego przed trudnym zadaniem dostosowania w krótkim okresie polskiego prawa telekomunikacyjnego do nowego pakietu regulacyjnego.
Przepisy prawa telekomunikacyjnego regulują przeprowadzenie aukcji w celu rozdysponowania częstotliwości niezbędnych do świadczenia usług w technologii 5G. Po raz pierwszy przewidziano w przepisach wymagania w zakresie bezpieczeństwa infrastruktury telekomunikacyjnej. Przedmiotem analizy jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, jakie środki zaskarżenia przysługują jakim podmiotom na poszczególnych etapach prowadzonej aukcji, a także w okresie ją poprzedzającym. W szczególności zbadano, czy środki zaskarżenia przy- sługują od aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej podejmowanych w okresie poprzedzającym aukcję lub przypadającym na jej rozpoczęcie.(abstrakt oryginalny)
Na początku roku 2001 weszła w życie ustawa z dnia 21 lipca 2000 "Prawo komunikacyjne" (Dz.U.00.73.852), na którą, z wielkimi nadziejami czekali niezależni operatorzy. Intencją ustawodawcy była liberalizacja i idąca za nią konkurencja krajowego rynku telekomunikacyjnego. Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie czy tak jest w istocie.
15 marca 2006 roku przyjęto dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/24/WE w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniami ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności. Inicjatorem wprowadzenia do prawa wspólnotowego obowiązku zatrzymywania danych telekomunikacyjnych była Wielka Brytania. Przedmiotem obowiązku zatrzymania są w świetle dyrektywy wyłącznie dane o ruchu i lokalizacji (traffic data).
12
Content available remote Konstytucyjność działań operacyjnych służb ochrony państwa
63%
Niniejsze opracowanie stanowi zasygnalizowanie niektórych problemów, jakie wiążą się z prowadzeniem czynności operacyjnych w związku z ochroną tajemnicy zawodowej. W pierwszej kolejności wskazano metody pozyskiwania informacji i wynikające z nich zagrożenia dla jednostki. W dalszej kolejności wskazano, które z wartości konstytucyjnych mogą podlegać ewentualnym ograniczeniom wskutek nazbyt silnej ingerencji ze strony państwa, oraz wskazano, w jakim stopniu uzasadnionym będzie podejmowanie działań kontrolnych w kontekście ewentualnych zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa. Meritum pracy koncentruje się na szczegółowej analizie przepisów odnoszących się do ochrony tajemnicy zawodowej z perspektywy prowadzenia przez służby ochrony państwa działań kontroli operacyjnej, wskazaniu problemów prawnych, jakie się z tym wiążą i proponowanych w tym zakresie rozwiązań. (abstrakt oryginalny)
W sprawach określonych art. 206 ust. 2 ustawy Prawo telekomunikacyjne przedsiębiorcom telekomunikacyjnym przysługuje odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie. Postępowanie przed SOKiK jest postępowaniem merytorycznym, pierwszoinstancyjnym, toczącym się według przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Stosuje się więc tu wszystkie przepisy procesowe, w tym art. 321 k.p.c. Zastosowanie art. 321 k.p.c. w sprawach telekomunikacyjnych budzi wątpliwości w praktyce, a dotyczy podstawowego zagadnienia postępowania cywilnego, jakim jest przedmiot wyrokowania. Celem opracowania jest wykazanie, że przepis art. 321 k.p.c. ma zastosowanie w sprawach z zakresu telekomunikacji z uwzględnieniem specyfiki spraw tego rodzaju, a w szczególności to, iż postępowanie przed SOKiK ma wymiar kontrolny działalności regulacyjnej Prezesa UKE. Nie może być uważane za naruszenie art. 321 k.p.c. uchylenie decyzji administracyjnej wydanej przez Prezesa UKE w całości lub w części w sytuacji, gdy istnieje potrzeba dokonania w całości lub w części niezbędnych dla rozstrzygnięcia sprawy ustaleń. Analizie poddano orzeczenia sądów powszechnych i Sądu Najwyższego z zakresu spraw telekomunikacyjnych, w szczególności orzeczenia wydawane w sprawach z odwołań od decyzji Prezesa UKE określających warunki współpracy międzyoperatorskiej w zakresie wysokości stawek stosowanych we wzajemnych międzyoperatorskich rozliczeniach oraz nakładające kary. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia istotę i cechy obowiązku regulacyjnego stosowanego w sektorze telekomunikacyjnym w formie „separacji funkcjonalnej". Ten obowiązek może być nakładany na pionowo zintegrowanych zasiedziałych operatorów telekomunikacyjnych stosujących praktyki dyskryminacyjne w stosunku do alternatywnych dostawców usług. Artykuł wskazuje główne powody zastosowania separacji części hurtowej przedsiębiorstwa od jednostki detalicznej, pokazuje główne oczekiwania i ryzyka związane z tym nowym narzędziem, w szczególności jego wpływ na proces inwestycyjny w telekomunikacji. Końcowa część artykułu jest poświęcona dopuszczalności zastosowania separacji funkcjonalnej na podstawie obecnych dyrektyw o łączności elektronicznej. (abstrakt oryginalny)
Obecnie polski rynek telekomunikacyjny przechodzi okres gwałtownych przeobrażeń, związanych z dynamicznym rozwojem operatorów telefonii komórkowej i pojawieniem się niezależnych operatorów telefonii stacjonarnej. Oznacza to, że wyłania się realna konkurencja dla Telekomunikacji Polskiej SA. Państwo powinno stwarzać warunki sprzyjające rozwojowi firm konkurencyjnych. Stworzenie takich warunków wymaga wprowadzenia odpowiedniego prawa telekomunikacyjnego i efektywnego systemu regulacji.
Odpowiednia infrastruktura jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania sieci telekomunikacyjnej. Tą infrastrukturą są urządzenia telekomunikacyjne, takie jak linie telekomunikacyjne, kanalizacje kablowe, słupy, wieże, maszty, kable, przewody i osprzętowanie. Polskie orzecznictwo przyjmuje obecnie, że urządzenia przesyłowe przestają należeć do części składowych gruntu z chwilą, gdy weszły w skład przedsiębiorstwa przesyłowego, nie powoduje to jednak uzyskania przez operatora praw do nich. Inna kwestią jest dostęp operatora do cudzych nieruchomości w celu instalowania elementów infrastruktury telekomunikacyjnej oraz ich eksploatacji i konserwacji.
W artykule opisano instytucję kar pieniężnych nakładanych przez organy regulacyjne na przedsiębiorców w razie naruszenia określonych w ustawie obowiązków. Instytucja administracyjnej kary pieniężnej została już w Polsce zaadaptowana w ustawach i przepisach natomiast nie powstał jeszcze jej jednolity model ani adekwatnie i jednolicie stosowany w prawie polskim. Według autora należy doprowadzić do tego, by kary, jako nieodłączny instrument regulacji, były stosowane zgodnie ze standardami konstytucyjnymi i europejskimi
Regulacja detalicznych cen usług telekomunikacyjnych jest jednym z instrumentów, którymi regulator dysponuje do osiągnięcia celów określonych w Prawie telekomunikacyjnym. Dotyczy ona ceny usługi powszechnej świadczonej przez przedsiębiorcę wyznaczonego oraz cen usług świadczonych przez przedsiębiorców o znaczącej pozycji rynkowej na danym rynku właściwym. W artykule przedstawiono regulacje prawne dotyczące kontroli cen usług telekomunikacyjnych oraz ich interpretację wyrażoną w stanowiskach Prezesa UKE z uwzględnieniem metod predykacji cen pod kątem ich zgodności z prawem. (abstrakt oryginalny)
W artykule zaprezentowano aspekty prawne regulowane przez Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego. Wskazano zakres przedmiotowy oraz podmiotowy Dyrektywy. Omówiono objęcie postanowieniami Dyrektywy niektórych operatorów telekomunikacyjnych ze względu na świadczenie przez nich usług przedpłaconych (pre-paid).
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi czytelnika na kwestię regulacji w zakresie zatrzymania danych, ich ewolucji i często krytycznej jej oceny przez sądy oraz trybunały. Jest to zagadnienie z jednej strony ochrony państwa i bezpieczeństwa publicznego, a z drugiej zakresu i proporcjonalności ingerencji państwa w podstawowe prawa i wolności obywatela. Ukazane są, zwłaszcza na przykładzie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, warunki tej ingerencji w prawa podstawowe jednostki. Niewątpliwie, w uzasadnionych przypadkach, koniecznośćtakiego pozyskiwania informacji jednak zachodzi. Wskazuje się ponadto, że właściwie wszystkie informacje podlegające zatrzymaniu objęte są tajemnicą telekomunikacyjną. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.