Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 266

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 14 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prawo ubezpieczeniowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 14 next fast forward last
Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie klauzuli rozsądku, rozumianej jako kryterium oceny wykonania obowiązku umowy oraz oceny stopnia staranności w sferze umowy. W anglosaskim prawie ubezpieczeniowym klauzula rozsądku podniesiona została do rangi zasady. Obecnie znalazła swoje odzwierciedlenie w "Principles of European Contract Law" oraz "Restatement of European Insurance Contracts". Aby wyczerpująco przedstawić pojęcie i funkcje klauzuli rozsądku w anglosaskim prawie ubezpieczeniowym, pokrótce omówiono także zasadę dobrej wiary oraz zasadę uberrimae fidei. W artykule klauzula rozsądku przedstawiona została także w świetle ubezpieczeń morskich. Artykuł zamknęła konkluzja autora, zgodnie z którą rola klauzuli rozsądku, jako kryterium obiektywizujące i konkretyzujące winę, ma znacznie mniejsze znaczenie w kontekście umów konsumenckich, jednak w umowach pozakonsumenckich jest w pełni aktualna i zgodnie z przyjętym założeniem "Restatment of European Insurance Law", w przyszłości stanowić będzie podstawę europejskiej regulacji umowy ubezpieczenia.(abstrakt oryginalny)
Insurance supports a healthy and prosperous society, enabling businesses and individuals to protect themselves, property, and their finances against risk. As such, insurance today is not just important for the individual consumer, business client or businesses; it also has consequences for the entire economy, restoring businesses to health after natural disasters, acts of war, riots, strikes, fluctuations or financial crises, and state measures to dictate the import or export of goods. The aim of this paper is to examine the part played by insurance in the economy of the Republic of North Macedonia. This paper introduces and summarises an argument and outlines the nature of the exploration to follow. For this introductory purpose, referencing in the paper is kept deliberately light; aiming to find discussion points of relevant sources in the course of the argument as it unfolds. We argue that insurance operates not at the periphery, but also at the core of development, in both practical and conceptual terms. Research of the space that insurance occupies and the role that insurance has in general welfare is performed by using the legal platform that insurance has in place, including the Law on Obligations, the Law on Insurance Supervision, and the Law on Compulsory Traffic Insurance. Through the method of analysis, synthesis, and statistics, the author processes the official data of the Ministry of Finance presented by the National Bank, in order to provide a clear overview of the trends in the use of insurance in the Republic of North Macedonia. The results from the study show that in the time period analysed, the insurance sector is classified as the third most important segment in the financial system, and that life insurance prevails over other types of insurance.(original abstract)
\N XIX wieku słowa te brzmiały tajemniczo, a nawet mistycznie. Dzisiaj, na początku trzeciego tysiąclecia, nie zmieniły swojej wymowy i są postrzegane jako wielki znak STOP. Przed tym, jak wybrać się do tego, pełnego niespodzianek i jednocześnie ukrytych możliwości kraju, najnowszą zachodnią limuzyną, należy poznać rządzące tam pisane i niepisane prawa oraz tradycje. Radzę więc, solidaryzując się z Dostojewskim, zrobić to wszystkim tym, którzy chcą rozpocząć swoją działalność na rosyjskim rynku ubezpieczeniowym.(abstrakt oryginalny)
Obwieszczenie Ministra Finansów w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o działalności ubezpieczeniowej.(abstrakt oryginalny)
Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej wiąże się z dostosowaniem regulacji rządzących sektorem ubezpieczeniowym do wymagań Acquis Communautaire. Proces ten przebiega już od kilku lat. Dostosowanie prawa jest to proces trudny i długotrwały, zwłaszcza gdy rozbieżności w systemach prawnych są relatywnie duże. (fragment tekstu)
Dokonanie reform legislacyjnych w zakresie ubezpieczeń gospodarczych jest trudnym i złożonym zagadnieniem. Prawo ubezpieczeń gospodarczych jest częścią prawa ogólnego regulującą bardzo skomplikowaną i szeroką kwestię. Składają się na nią relacje cywilne w ubezpieczeniach, zagadnienia dotyczące prawa administracyjnego i finansowego w ubezpieczeniach oraz wszystkie problemy organizacyjne. Należy wspomnieć także o ubezpieczeniowym prawie karnym, rachunkowości ubezpieczeniowej, pośrednictwie ubezpieczeniowym i innych obszarach kontrolowanych przez państwo. Nawet pobieżne spojrzenie na relacje w prawie ubezpieczeń gospodarczych pokazuje, że błędną koncepcją, jeżeli nie anachroniczną, było uregulowanie tych wszystkich zagadnień w jednej ustawie, nawet jeśli miała możliwie najszerszy zakres i była uważnie przemyślana. Z uwagi na powyższe, istnieje potrzeba stworzenia porządku prawnego na obszarze ubezpieczeń gospodarczych, który będzie dotyczył jego niezbędnego przekształcenia w nowych warunkach ekonomicznych, oraz wyboru dla niego optymalnej koncepcji legislacyjnej.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono procedurę postępowania przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w sprawie umorzenia składek na podstawie tzw. ustawy abolicyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem decyzji Zakładu wydawanych w tym postępowaniu. Asumptem do rozważań stał się wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w sprawie III AUa 1789/15, który przełamał dotychczasową linię orzecznictwa sądów powszechnych. Decyzje Zakładu wydawane w indywidualnych sprawach nie są decyzjami prawotwórczymi. Potwierdzają jedynie istnienie bądź nieistnienie określonych praw lub obowiązków wynikających wprost z przepisów prawa. W postępowaniu abolicyjnym konieczne jest odróżnienie czynności materialnoprawnych wywołanych ustawą od czynności procesowych podejmowanych przez ZUS w tym postępowaniu. To rozróżnienie ułatwia ocenę charakteru prawnego decyzji Zakładu i ustalenie, jaka powinna być ich treść. Analiza przepisów ustawy abolicyjnej wskazuje, że użyte w niej określenie "warunek" w istocie oznacza przesłanki ustawowe, jakie muszą zostać spełnione, aby doszło do umorzenia należności. Przesłanki te zostały w sposób kompletny i zupełny określone w przepisach ustawy abolicyjnej. Decyzja Zakładu kończąca postępowanie potwierdza jedynie zaistnienie wszystkich wymaganych przesłanek. Nie jest to decyzja prawotwórcza (konstytutywna). Wynika to z literalnej wykładni przepisów ustawy abolicyjnej oraz z porównania jej przepisów z przepisami ogólnymi ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. (abstrakt oryginalny)
Urząd rzecznika ubezpieczonych został powołany ustawą z dnia 8 czerwca 1995 r., która stanowiła nowelizację Ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Istotą działalności rzecznika ubezpieczonych jest reprezentacja i ochrona interesów osób ubezpieczonych. Autorka omawia tematykę i sposób załatwiania skarg i listów wpływających do biura rzecznika ubezpieczonych oraz dochody i koszty biura rzecznika ubezpieczonych.
Przedmiotem zainteresowań autora jest kształtowanie poglądów polskiej doktryny i judykatury w odniesieniu do prawa dochodzenia roszczeń regresowych przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, podmiot, którego zadaniem jest uzupełnienie systemu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Prawo dochodzenia roszczeń regresowych przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny przedstawione zostało na tle wybranych, obcych regulacji prawnych, powołujących do życia instytucje zwane "funduszami gwarancyjnymi", których celem jest uzupełnienie systemu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.
Dziennikarka "Gazety Bankowej" przedstawia obszerny wywiad z wybranym po raz piąty prezesem Polskiej Izby Ubezpieczeń Jerzym Wysockim. W 1990 działały w Polsce tylko dwa zakłady ubezpieczeń. W 1991 podjęło pracę kolejnych czternaście. Polska Izba Ubezpieczeń działa od września 1990.
Niniejsze opracowanie powstało na podstawie tłumaczenia wykładu profesora H-J. Weigel'a, który wygłoszony został w dniu 21 lutego 2008 roku na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Artykuł obrazuje w sposób bardzo wyraźny tendencje ustawodawcze nie tylko na niemieckim rynku ubezpieczeniowym, ale także ich zbieżność z tendencjami paneuropejskimi, w tym także polskimi. Istotną cechą zaznaczającą się w nowych ustawach regulujących umowę ubezpieczenia jest silna ochronna funkcja tych przepisów, zmniejszająca ryzyko utraty prawa do świadczenia przez osoby uprawnione do takich świadczeń na podstawie umowy ubezpieczenia, nakładająca jednocześnie na ubezpieczycieli szereg nowych obowiązków. Zmiany dokonane w niemieckim prawie o umowie ubezpieczenia wydają się w istocie rewolucyjne wobec tego, co obowiązywało dotychczas od niemal stu lat.(fragment tekstu)
Scharakteryzowano pakiet trzech ustaw ubezpieczeniowych, który składa się z: ustawy o działalności ubezpieczeniowej ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych.
Przepis art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn.: Dz. U. 2016, poz. 2060 z późn. zm.) ma zastosowanie do szkód wyrządzonych przez psa wykorzystywanego przez rolnika użytkowo w gospodarstwie rolnym.(fragment tekstu)
Książka zatytułowana "Umowa ubezpieczenia" autorstwa Marcina Orfickiego wzbogaca rynek wydawniczy w dziedzinie ubezpieczeń gospodarczych. Pozycja stanowi publikację przygotowanej do druku dysertacji doktorskiej autora, napisanej pod tym samym tytułem. Praca porusza problematykę niewdzięczną z punktu widzenia regulacji normatywnej, niezwykle za to doniosłą praktyczniej niezwykle za to doniosłą praktycznie. Recenzowana książka wypełnia lukę w piśmiennictwie z zakresu prawa ubezpieczeń gospodarczych. W wypadku tej publikacji to nie pusty frazes, a stwierdzenie długo oczekiwanego faktu. Kompleksowe zbadanie umowy ubezpieczenia nie było 'dotychczas przedmiotem tak dużej, klasycznej monografii.(abstrakt oryginalny)
Umowa ubezpieczenia budzi wiele kontrowersji w polskiej doktrynie. Jest to częściowo efekt zbyt wąskiego ujęcia jej problemów cywilistycznych w k.c., choć z drugiej strony - istnieją też problemy nie rozwiązane do dziś przez światową naukę, prawa ubezpieczeniowego. Jednym z nich i chyba najważniejszym dla tej konstrukcji jest problem charakteru prawnego świadczenia ubezpieczyciela. W tej kwestii wysunięto w polskiej doktrynie, co zresztą jest odbiciem stanu badań cywilistyki europejskiej,2) dwie teorie:(abstrakt oryginalny)
Umowy ubezpieczenia należą do tego rodzaju umów, w których doskonale widać, jak wiele aspektów należy uwzględnić, by prawidłowo skonstruować w nich klauzulę siły wyższej. Możliwość swobodnego kształtowania tej klauzuli w umowach lub ogólnych warunkach umów doznaje ograniczeń, które zostaną zaprezentowane w niniejszym artykule. Opracowanie, niewątpliwie niewyczerpujące zagadnienia, stanowi jedynie wstępną analizę tematu. (fragment tekstu)
W niniejszym opracowaniu postaram się zająć pewnym wycinkiem zagadnień związanych z interesem ubezpieczeniowym, a mianowicie tym, w jaki sposób stwierdzenie jego braku w zawartej już umowie ubezpieczenia wpływa na świadczenie ubezpieczyciela. Jest to o tyle istotne, że kodeks cywilny nie przewiduje w tym zakresie żadnej sankcji, pozostawiając kwestię konsekwencji braku interesu praktyce i doktrynie. Jak się wydaje, jest to o tyle zasadne, że brak interesu ubezpieczeniowego może wynikać z różnych okoliczności, może wystąpić na różnych etapach realizacji stosunku ubezpieczeniowego, może być to okoliczność znana stronom lub też im nie znana - a każda z tych sytuacji może prowadzić do innych konsekwencji. Jest zrozumiałe, że konsekwencje, jakie pociąga za sobą brak interesu ubezpieczeniowego, możemy rozważać dopiero po ustaleniu pozycji tego pojęcia jako elementu zobowiązaniowego stosunku ubezpieczenia. Rozważania rozpocznę od wybranych zagadnień dotyczących historii pojęcia interesu ubezpieczeniowego, które pozwolą określić jego rolę w umowie i będą pomocne dla wskazania, jakie mogą być konsekwencje stwierdzenia braku interesu w istniejącym już stosunku ubezpieczenia. (fragment tekstu)
Poddając krytycznej analizie system dotychczasowych gwarancji Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie uchwalenia Piątej Dyrektywy, która w czerwcu 2002 roku zaowocowała sformułowaniem stosownej propozycji przez Komisję Europejską obejmując swoim zakresem następujące zagadnienia: ❐ weryfikację dotychczasowych rozwiązań dotyczących katalogu pojazdów i zakresu terytorialnego ich ubezpieczenia; ❐ doprecyzowanie materialnego zakresu ubezpieczenia; ❐ weryfikację minimalnych sum gwarancyjnych; ❐ rozszerzenie zakresu odpowiedzialności funduszy gwarancyjnych; ❐ wprowadzenie ułatwień w procedurze dochodzenia roszczeń; ❐ doprecyzowanie praw posiadaczy pojazdów mechanicznych. W konsekwencji procesu legislacyjnego przyjęty został tekst Piątej Dyrektywy, która weszła w życie 11 czerwca 2007 roku. Powstały akt prawny z pewnością nie stanowi doniosłego kroku w zakresie rozwoju praw ubezpieczonych i poszkodowanych, jednakże w istocie swojej porządkuje dotychczasowe uregulowania, wprowadzając zarazem kilka istotnych zmian i nowych regulacji. (fragment tekstu)
W artykule zwrócono uwagę, że w Polsce nie istnieje jednolita regulacja prawna pozwalająca na jednoznaczną i przejrzystą interpretację przepisów ubezpieczeniowych. Podkreślono konieczność kodyfikacji prawa ubezpieczeniowego.
W wielu państwach członkowskich Unii Europejskiej związki ubezpieczycieli zajmują się opracowywaniem standardów warunków ubezpieczeń (s.w.u.), które następnie są rozpowszechniane - jako zalecenia - pomiędzy ich członkami. Treść takich standardów odzwierciedla sumę doświadczeń wspólnie opracowujących je ubezpieczycieli i jest częścią kultury ubezpieczeniowej w danym państwie, stanowiąc przedmiot komentarzy, analiz teoretyczno - prawnych i wykładni stosowanej przez sądy. Tworzenie s.w.u. może być jednak nie tylko efektem doświadczeń z praktyki kształtowania treści, a następnie wykonywania umów ubezpieczenia danego rodzaju - przyczyną wspólnej inicjatywy może być równie dobrze brak wystarczającej wiedzy i praktyki w dziedzinie ubezpieczania określonych ryzyk. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 14 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.