Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 64

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prawo wodne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
W planowaniu gospodarowania wodami istotna jest współpraca władz i użytkowników wód. Na każdym etapie planowania gospodarowania wodami niezbędny jest udział społeczeństwa. Wynika to z postanowień prawa wodnego i ustawy о udostępnianiu informacji о środowisku. Zgodnie z tym dokumenty opracowane na potrzeby planowania w gospodarce wodnej były konsultowane ze społeczeństwem. Autorka przypomina przebieg konsultacji w pierwszym okresie planistycznym i omawia zaplanowane prace w cyklu drugim, który potrwa do końca 2015 roku. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawia instytucję naruszenia stosunków wodnych, zwaną zakłóceniem stosunków wodnych, w okresie od 1922 r. do czasów współczesnych. Analizuje rozwiązania prawne w tym zakresie funkcjonujące w minionym stuleciu. Celem artykułu jest wskazanie na ewolucję instytucji prawnej, przede wszystkim przy użyciu metody historyczno-prawnej, oraz przedstawienie zalet i wad przyjętych rozwiązań. Następnie, po dokonanej analizie, autor sformułował postulaty de lege ferenda w zakresie obecnie obowiązujących rozwiązań.(abstrakt oryginalny)
3
100%
Powiaty legnicki i jeleniogórski są szczególnie narażone na powodzie i podtopienia ze względu na położenie geograficzne, ukształtowanie terenu, przepływające rzeki. Podstawowe rodzaje zagrożeń występujące na obszarach tych powiatów to powodzie opadowe (głównie w okresie od maja do września), roztopowe (od drugiej połowy lutego do pierwszej dekady kwietnia) i powodzie zatorowe (styczeń, luty). Najbardziej narażone na powodzie i podtopienia w powiecie legnickim są gminy: Prochowice, Kunice i Krotoszyce. W ostatnich latach z powodzią powiat legnicki zmagał się w maju i czerwcu 2010 r. Największe straty poniosła gmina Prochowice. W powiecie jeleniogórskim wylewami rzek zagrożone są gminy: Piechowice (rzeka Kamienna), Janowice Wielkie i Jeżów Sudecki (rzeka Bóbr), Podgórzyn (rzeka Podgórzyn). Powódź i podtopienia nawiedziły powiat jeleniogórski na przełomie czerwca i lipca 2009 r. Podtopienia wystąpiły w 2010 r. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem analizy są dwa podstawowe instrumenty planistyczne gospodarki wodnej, służące transpozycji przepisów ramowej dyrektywy wodnej 2000/60/WE, tj. plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza oraz program wodno-środowiskowy kraju. Przepisy dyrektywy nie formułują wyraźnych wskazówek co do funkcji prawnych programu i planu, z których można by wnosić o formie prawnej, jaką powinny uzyskać w prawie krajowym. Z tego powodu odnoszące się do tego oceny prezentowane w nauce (zwłaszcza niemieckiej) są mocno zróżnicowane a państwa członkowskie przyjmują odmienne rozwiązania prawne. Niedookreśloność unormowań dyrektywy nie ułatwia zatem zadania także prawodawcy polskiemu. W rezultacie pojawiają się wątpliwości co do prawidłowości dokonanej transpozycji oraz nie mniej istotne trudności w praktycznym stosowaniu obu instrumentów planistycznych, wynikające z ich niejasnej funkcji oraz formy prawnej. Dotyczy to zwłaszcza planu gospodarowania wodami, którego ustalenia mają być min. przesłanką udzielanych pozwoleń wodnoprawnych. Odnosząc się do tez orzecznictwa sądowoadministracyjnego przyjąć można, że plan funkcjonuje w praktyce administracyjnej jako tzw. swoiste źródło prawa administracyjnego. Może zatem spełniać funkcje normatywne pomimo tego, że nie jest ani aktem prawa powszechnie obowiązującego, ani aktem prawa wewnętrznego. Prace prowadzone nad nowym Prawem wodnym stwarzają okazję, aby usunąć mankamenty istniejącej regulacji prawnej. W końcowej części artykułu prezentowane są wnioski de lege ferenda, oparte na wynikach przeprowadzonych studiów.(abstrakt oryginalny)
Głównym celem prezentowanego artykułu jest próba oceny propozycji zmian w zarządzaniu gospodarką wodną wynikających z wdrożenia zapisów nowego Prawa wodnego. Podstawą metodą badawczą zastosowaną w artykule jest krytyczna analiza literatury przedmiotu w tym zakresie i dostępnych dokumentów źródłowych oraz własne doświadczenia autorek wynikające z prac badawczych z tego zakresu przeprowadzanych aktualnie w Śląskim Klastrze Wodnym. W artykule przedstawiono podstawowe założenia przygotowywanej obecnie przez rząd reformy gospodarki wodnej w Polsce, szczególnie w zakresie opłat i ich regulacji. Omówiono również podstawowe zagrożenia związane z funkcjonowaniem usług wodnych na poziomie samorządów gminnych, tj. rosnący poziom i zróżnicowanie przestrzenne cen oraz problem ich akceptowalności i dostępności społecznej. Przedstawiono proponowane w nowym Prawie wodnym opłaty środowiskowe i ich wpływ na funkcjonowanie przedsiębiorstw i gospodarstw domowych w warunkach gospodarki polskiej(abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia zagadnienie prawne dotyczące zasad rozgraniczania gruntów pokrytych powierzchniowymi wodami płynącymi oraz metod ustalania przebiegu linii brzegowych, a także skutków prawnych, które czynności te wywołują. Przedstawione rozważania dotyczące próby zdefiniowania pojęcia linii brzegowej - jako terminu prawno-technicznego mającego swoje odniesienia w hydrologii - mają służyć wykazaniu autonomiczności tego postępowania, a także identyfikacji elementów, które pozwalają na powiązanie przepisów obowiązującego w tym zakresie prawa z fizyczną przestrzenią, którą linie brzegowe wyznaczają i wyodrębniają z otoczenia prawnego. (abstrakt oryginalny)
W pracy przedstawiono prawne aspekty związane z procedurą określania wysokości opłat za usługi wodne na gruncie przepisów nowego prawa wodnego. Autorzy przede wszystkim zwracają uwagę na wątpliwości interpretacyjne związane ze szczególną formą rozstrzygnięcia wydawaną w toku postępowania, jak i trybem odwoławczym w ramach tej procedury. Dokonują wykładni przepisów prawa związanych ze szczególną formą wykorzystaną przez ustawodawcę w ramach przedmiotowego postępowania, tj. "informacją", za pośrednictwem której Wody Polskie przekazują podmiotom obowiązanym do ponoszenia opłat za usługi wodne wysokość tej opłaty. Nadto autorzy podejmują próbę przypisania tej formie rozstrzygnięcia formalnego statusu prawnego w ramach obowiązującego porządku prawnego. Rozważają także, w jakim zakresie, w ramach badanej procedury, znajdują zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego w związku z wydaniem decyzji administracyjnej, jak również na gruncie postępowania odwoławczego. W przyjętej metodzie badawczej autorzy przede wszystkim opierają się na wykładni przepisów prawa, poglądach doktryny i bazują na orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego oraz sądów administracyjnych. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zaprezentowanie kwestii dotyczących poszerzenia zakresu odpłatności i podwyższenia stawek opłat za wodę oraz ocena gospodarczych i społecznych skutków tych zmian w związku z wejściem w życie nowego prawa wodnego. Przedstawiono charakterystykę i elementy systemu opłat ekologicznych związanych z gospodarką wodną. Opisano zmiany wprowadzone w tym systemie, polegające na rozszerzeniu zakresu usług wodnych objętych opłatami, ograniczeniu zwolnień z opłat i likwidacji ulg w tym zakresie oraz podniesieniu wysokości stawek opłat. Przeprowadzono analizę i ocenę konsekwencji zwiększenia stawek opłat za wodę w wybranych sektorach gospodarki, ze szczególnym uwzględnieniem przemysłu rozlewniczego oraz gospodarstw domowych, zaproponowano również wprowadzenie rozwiązania polegającego na obniżeniu cen wody wodociągowej w określonych gminach oraz zastosowaniu ulg dla uboższych odbiorców.(abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy wielopłaszczyznowych relacji zachodzących między nieruchomościami i wodami. Własność wód i gruntów pod wodami oraz zasady ich obrotu rynkowego przedstawiono w świetle obowiązujących regulacji prawnych. Wskazano na obszary ograniczonego rozwoju i użytkowania nieruchomości z powodu szczególnej ochrony wód oraz zagrożenia powodzią. Zwrócono uwagę na dodatkowe koszty utrzymania nieruchomości wynikające z korzystania z usług wodnych w zakresie odprowadzanie wód opadowych i roztopowych, odprowadzania wód pochodzących z odwadniania gruntów w granicach miast oraz ze zmniejszenia naturalnej retencji terenowej. (abstrakt oryginalny)
Na kanwie kilku uchylonych przez Ministerstwo Środowiska pozwoleń wodnoprawnych dla inwestycji drogowych omówiono wynikające na tym polu wątpliwości interpretacyjne związane z uznawaniem rowów przydrożnych za urządzenia wodne. Oparto się przy tym na zapisach ustaw o drogach publicznych, Prawa Ochrony Środowiska, Prawa Wodnego i Prawa Budowlanego oraz wydanych przez właściwych ministrów rozporządzeń wykonawczych do tych ustaw.(abstrakt oryginalny)
W referacie omówiono obowiązujące przepisy Prawa wodnego dotyczące pozwoleń wodnoprawnych na odprowadzanie wód opadowych i roztopowych ujętych w systemy kanalizacyjne do wód lub do ziemi, jak również na wykonanie urządzeń wodnych, do których zaliczane są m.in. wyloty z kanalizacji. Wskazano elementy, jakie winien posiadać operat wodnoprawny. Omówiono szczegółowe warunki jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, które wynikają z przepisów wykonawczych. Referat zawiera również charakterystykę jakościową ścieków opadowych, wybrane zagadnienia związane z wydawaniem pozwoleń wodnoprawnych na podstawie doświadczeń Urzędu Miasta Krakowa oraz przykład obliczenia ilości i zanieczyszczenia ścieków opadowych.(abstrakt oryginalny)
Wejście w życie ustawy z 20.07.2017 r. - Prawo wodne wywołuje wiele wątpliwości co do instytucji, które reguluje, zakresu ich stosowania, aspektów podmiotowych i przedmiotowych. Dotyczy to przede wszystkim nowych, dotychczas nieznanych polskiemu prawu wodnemu instytucji. Jedną z nich jest obowiązek zapewnienia pomiaru ilości wody pobieranej na różne cele i potrzeby. Pozornie nie jest to obowiązek, który powinien wzbudzać zainteresowanie ani tym bardziej wydawać się szczególnie uciążliwy do wykonania. Niemniej jednak praktyka pokazuje, że właśnie ten obowiązek i jego konsekwencje budzą największe obawy po stronie przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych. Koncentrują się one na tym, czy przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest w stanie taki pomiar zapewnić. Celem tego artykułu jest egzegetyczna analiza normy prawnej określającej ten obowiązek w kontekście obowiązków przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz rozważania dotyczące konsekwencji rozstrzygnięcia, czy przedsiębiorstwo wodociągowo- kanalizacyjne jest adresatem tego obowiązku. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Instytucje finansowo-prawne w ustawie Prawo wodne
75%
Niektóre opłaty, składki i dopłaty publiczne związane są z przymusowym uczestnictwem w kosztach urządzeń inwestycyjnych (np. drogowych, wodnych) ze strony zainteresowanych użytkowników tych urządzeń. W ramach przepisów Prawa wodnego przewidziane są różnorodne należności i rozwiązania finansowe o charakterze publicznoprawnym. W ustawie tej wprowadzona jest opłata melioracyjna i opłata inwestycyjna, które dotyczą zwrotu części kosztów dokonanych ze środków publicznych. Ponadto występują składki i inne świadczenia na rzecz spółek wodnych, które - w niektórych sytuacjach - mogą być kształtowane w drodze decyzji administracyjnej. W regulacjach Prawa wodnego określone są też konstrukcje finansowe dotyczące podziału kosztów (w drodze decyzji administracyjnych), stosowania dotacji podmiotowych i dotacji celowych, ustalania i rozdziału wydatków budżetowych. (abstrakt oryginalny)
Po odzyskaniu przez Polskę w 1918 r. niepodległości podjęto szereg działań legislacyjnych mających na celu unormowanie zagadnień związanych z kąpieliskami. W polskim języku prawnym termin kąpielisko posiadał w okresie międzywojennym dwa znaczenia: sanitarne - zakładów kąpielowych (publicznych łaźni, miejsc utrzymania higieny) oraz miejsc, miejscowości wypoczynku nad wodą. Regulacje prawne miały w szczególności na celu unifikację pięciu pozaborczych systemów prawnych w jeden system. Wyjątkowe opóźnienia cywilizacyjne występowały na obszarze dawnego zaboru rosyjskiego. Szczególne przepisy obowiązywały w zakresie zakładów kąpielowych rytualnych dla ludności żydowskiej. Ustawa o uzdrowiskach z 1922 r. przewidywała szczególny reżim prawny dla kąpielisk morskich. Kolejnym źródłem regulacji było rozporządzenie o urządzeniu i utrzymywaniu zakładów kąpielowych publicznych z 1922 r., które regulowało, w ramach jednego aktu prawnego, tak "kąpieliska" w dzisiejszym znaczeniu tego słowa, jak i zespoły urządzeń sanitarnych służące utrzymaniu higieny. Kolejny ważny krok stanowiła ustawa wodna z 1922 r., która nie zawierała definicji legalnej terminu "kąpielisko", ustanawiając jedynie zasadę powszechnego dostępu do wód publicznych. Ustawa ta wprowadziła, obowiązującą do dziś w kolejnych ustawach Prawo wodne, zasadę uzyskania zgody organów wodnoprawnych na otwarcie kąpieliska. Najpełniejsza w II Rzeczypospolitej regulacja kąpielisk w zbiornikach słodkowodnych i słonowodnych zawarta została w przepisach rozporządzenia o zakładach kąpielowych z 1936 r. Ten akt prawny obowiązywał już na obszarze całego kraju i regulował wszelkie instytucje kąpielowe, przeznaczone do publicznego użytku dla celów higienicznych, sportowych, a także rytualnych. W porządku prawnym Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej oraz III RP kąpielisko występowało jako pojęcie wieloznaczne, odnoszące się zarówno do urządzenia sanitarnego, jak i miejsca do pływania do roku 1998.(abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Pozwolenie wodnoprawne w prawie polskim
75%
Korzystanie ze środowiska przybierać może dwojaką postać. Zgodnie z art. 4 u.p.o.ś. może to być korzystanie powszechne, które nie powoduje istotnych i trwałych zmian w środowisku (np. dla celów rekreacyjnych, wypoczynkowych, turystycznych i biologicznych). W tym przypadku szkody w środowisku i przekształcanie jego wartości mają minimalny rozmiar, jeśli tylko korzysta się ze środowiska w sposób zgodny z zasadami prawa ochrony środowiska. Ustawodawca wymienia również korzystanie zwykłe i szczególne, dla którego wymagane jest uzyskanie stosownego pozwolenia ekologicznego. (fragment tekstu)
Glosowany wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie dotyczy sposobu ustalania wysokości opłaty zmiennej za odprowadzanie do wód - wód opadowych i roztopowych. W tym kontekście na uwagę i komentarz zasługują dwa elementy tego orzeczenia: 1) sposób ustalania wysokości opłaty wynikający z przepisów prawa materialnego; 2) sposób ustalenia okoliczności faktycznych niezbędnych do wydania decyzji w przedmiocie opłaty w nawiązaniu do zasady prawdy obiektywnej wynikającej z art. 7 k.p.a. W glosie dokonano wykładni przepisów prawa materialnego - art. 272 ust. 5 Prawa wodnego, w wyniku której stwierdzono, że nie można stosować tej samej metody do obliczania opłaty stałej i opłaty zmiennej, skoro z woli ustawodawcy są to dwie różne co do istoty składowe ogólnej opłaty, a kluczowy składnik determinujący ich wysokość jest zupełnie inny. Odniesiono się do również do tej części uzasadnienia komentowanego wyroku, w którym Sąd stwierdził konieczność uzupełnienia postępowania dowodowego i sięgnięcia do środków dowodowych, o których mowa w art. 75 § 1 k.p.a., w tym przede wszystkim dowodu z danych meteorologicznych pozyskanych z Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem rozważań jest nowa instytucja ustawy - Prawo wodne, którą jest ocena wodnoprawna. Określenie to zarezerwowano dla decyzji wydawanej po przeprowadzeniu sformalizowanego postępowania na etapie (z zasady) poprzedzającym udzielenie pozwolenia wodnoprawnego. Jej treść oddaje wynik badania wpływu "inwestycji lub działań", których dotyczy wniosek o udzielenie pozwolenia, na możliwość osiągnięcia celów środowiskowych, o których mowa w art. 56, art. 57, art. 59 oraz w art. 61 ustawy - Prawo wodne. Decyzja taka ma w większości przypadków charakter prejudycjalny. Niejasno zostały zredagowane przepisy określające właściwość organów wydających takie decyzje. Dyskusyjne jest także określenie przypadków, gdy przepisy o ocenie wodnoprawnej mają zostać zastosowane "odpowiednio" w postępowaniu o wydanie decyzji środowiskowej.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono porównanie wyników procedury wyznaczania silnie zmienionych i sztucznych części wód, jakie zastosowano w Polsce w II i III cyklu planistycznym dla wód rzecznych. W efekcie zmian w samej metodyce wyznaczania, a także wpływu rezultatów innych analiz planistycznych, uzyskany obecnie wynik różni się pod względem struktury naturalnych, silnie zmienionych i sztucznych części wód rzecznych na obszarze Polski od wyników analiz w poprzednim cyklu planistycznym, na korzyść zwiększenia odsetka wód o charakterze naturalnym. Wyjaśniono przyczyny, jakie wpłynęły na uzyskanie takiego wyniku. (abstrakt oryginalny)
Poruszana w artykule problematyka ma na celu sygnalizację problemu powstawania sporów kompetencyjnych na tle regulacji ustawy z 20.07.2017 r. - Prawo wodne ze szczególnym uwzględnieniem przepisów intertemporalnych. Analiza orzecznictwa oraz prowadzenie szerszych badań doktrynalnych i jurydycznych w zakreślonej w artykule materii być może pozwoli na sformułowanie postulatów adresowanych do ustawodawcy, co winno przełożyć się w sposób bezpośredni na inicjatywę legislacyjną. (abstrakt oryginalny)
Autorka podejmuje dyskusję nad projektem nowej ustawy Prawo wodne, gdyż poprzednia po 15 latach funkcjonowania wymaga już nowelizacji. Jednakże projekt ustawy przygotowany w 2016 roku rząd, wzbudził wiele kontrowersji. Otóż przewiduje się zasadnicze zmiany prawne i organizacyjne prowadzące do centralizacji zarządzania gospodarką wodną, które oznaczają odwrót od dotychczasowych tendencji do liberalizacji i decentralizacji systemu gospodarczego. Drugim kierunkiem zmian - i największym zaskoczeniem dla przedsiębiorców - okazuje się ujęcie kwestii ekonomicznych. Nowa ustawa ma znacznie rozszerzyć zakres odpłatnych usług wodnych - co można uznać za słuszne - oraz wielokrotnie podnieść stawki opłat za wodę, co spotkało się z największymi protestami. W artykule szerzej podjęto kwestie wpływu systemu opłat na funkcjonowanie branży napojów i butelkowanej wody mineralnej, która najbardziej odczuje proponowane zmiany ustawowe. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.