Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Sprostowanie w znowelizowanym prawie prasowym

100%

Sieńczyło-Chlabicz J., Zawadzka Z.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2014

|

nr 7

22-29

W artykule omówiono problematykę skutków prawnych wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 grudnia 2010 r. W powołanym wyroku Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 46 ust. 1 oraz art. 31 i art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe są niezgodne z art. 2 i art. 42 ust. 1 Konstytucji RP, gdyż nie zachowują wymaganej precyzji określenia znamion czynu zagrożonego karą. Zakwestionowane przez Trybunał Konstytucyjny przepisy utraciły moc dnia 14 czerwca 2012 r., a ustawa nowelizująca weszła w życie dopiero po czterech i pół miesiąca, tj. dnia 2 listopada 2012 r. Skutkowało to powstaniem luki prawnej. Konieczne więc było przeanalizowanie skutków wyroku Trybunału Konstytucyjnego w aspekcie przepisów międzyczasowych. Dokonano również analizy wprowadzonej nowelizacji prawa prasowego w zakresie sprostowania prasowego biorąc pod uwagę krąg osób uprawnionych do wystąpienia z wnioskiem o publikację sprostowania oraz zasady dotyczące publikacji sprostowania.(abstrakt oryginalny)

2

Doręczenia w sprawach z zakresu prawa prasowego

80%

Kosmus B.

Studia Medioznawcze

|

2007

|

nr 4 (31)

92-103

Doręczenia w sprawach prasowych stanowią skomplikowaną i kontrowersyjną materię. Błędy popełnione w tym zakresie mogą być bardzo brzemienne w skutki. W skrajnych sytuacjach będą oznaczały zniweczenie szans na dochodzenie słusznych żądań zainteresowanych. Troska o terminowość i poprawny sposób dokonania doręczenia ma szczególne znaczenie w przypadku sprostowań i odpowiedzi prasowych. Z tej przyczyny należy - w zakresie omawianej dziedziny prawnej - pochylić się nad trzema najważniejszymi aspektami doręczeń oświadczeń woli prawa materialnego: sposobem doręczenia, czasem doręczenia i miejscem doręczenia. (abstrakt oryginalny)

3

Twórczy charakter utworu dziennikarskiego - prawne przestanki ochrony

80%

Błeszyńska K.

Studia Medioznawcze

|

2004

|

nr 1 (16)

82-91

Zgodnie z art. 1 polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Spod ochrony prawnoautorskiej ustawodawca wyłączył proste informacje prasowe, bowiem nie mają one wskazanych powyżej cech utworu, w szczególności twórczego i indywidualnego charakteru. Ogromna większość publikacji dziennikarskich to utwory, które spełniają przesłanki wymienione w art. 1 i podlegają ochronie prawnoautorskiej. Autorskie prawa majątkowe do takich utworów jako do utworu zbiorowego (publikacji periodycznej) przysługiwać będą producentowi lub wydawcy, a do poszczególnych jego części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. (fragment tekstu)

4

Judicial Acts and Judicial Life in Modern Socjety

80%

Malko E., Semikina S.

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

|

2015

|

nr 2

19-24

Artykuł ten przedstawia problem określania kategorii aktów prawnych w prawie procesowym. Autorki sugerują, że przyjęte akty prawne są sposobami realizacji życia sądowego w nowoczesnym społeczeństwie. Aktywność sądowa jest spójna i logiczna, ze względu na przyjęte przez sądy wyższej instancji orzeczenia sądowe. Autorki zapewniają w artykule przegląd danych statystycznych na temat wydajności Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej do spraw cywilnych, spraw do rozstrzygania sporów gospodarczych, spraw wykroczeń administracyjnych i innych. (abstrakt oryginalny)

5

Nowelizacja praw i obowiązków dziennikarza w ustawie prawo prasowe w perspektywie klauzuli sumienia

80%

Sobczak J., Gołda-Sobczak M.

Ius Novum

|

2023

|

17

|

nr 3

103-125

Klauzula sumienia, zwana także niekiedy prawem do sprzeciwu sumienia, zasadza się na możliwości odmowy realizacji obowiązującej normy prawnej z racji jej niezgodności ze wskazaniami sumienia osoby powołującej się na jej treść. Klauzula ta wywodzona jest zwykle, zwłaszcza w Polsce, z treści art. 53 Konstytucji RP i odnoszona początkowo do działań lekarzy. Wskazywano przy tym, że klauzula sumienia może stanowić podstawę dla odmowy przeprowadzenia zabiegu aborcji. W artykule, wskazując na tekst art. 10 ust. 2 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej i akcentując różnice w brzmieniu tego przepisu w różnych wersjach językowych, wskazano, że takie pojmowanie klauzuli sumienia jest zbyt wąskie i ubogie. Zwrócono uwagę na wprowadzone zmiany w tekście art. 10 ust. 2 prawa prasowego, w którym ustawodawca zastąpił obowiązek zrealizowania przez dziennikarza linii programowej redakcji prawem odmowy wykonania polecenia służbowego, jeżeli wynikałoby z niego, że oczekuje się od dziennikarza publikacji łamiącej zasady rzetelności, obiektywizmu i staranności zawodowej. Rozwiązanie to stanowi niewątpliwie wyraz aprobaty szeroko pojętej klauzuli sumienia, jednoznacznie sformułowanej w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Tekst art. 10 ust. 2 Karty Praw Podstawowych UE pozwala odnieść sprzeciw sumienia do działań przedstawicieli wszystkich zawodów. (abstrakt oryginalny)

6

Ewolucja rynku medialnego na Cyprze

80%

Adamczyk A.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2014

|

nr 4

83-98

W artykule przybliżono sytuację na rynku mediów na Cyprze. Pokazano jak zmieniał się rynek prasowy oraz media pozaprasowe na Cyprze. Omówiono również prawo prasowe w Republice Cypryjskiej.

7

Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część trzecia

61%

Sobczak J., Kakareko K.

Studia Medioznawcze

|

2018

|

nr 1 (72)

11-22

Nie stanowi zniesławienia dozwolona krytyka dokonywana w ramach recenzji, polemik publicystycznych oraz w opiniach i charakterystykach służbowych. Musi ona się jednak mieścić w granicach prawa i być zgodna z normami społecznymi. Tłumienie krytyki stanowi przestępstwo z art. 44 ust. 1 i 2 pr.pr. Granice legalności krytyki wyznacza treść art. 41 pr.pr. Pod ochroną prawa prasowego pozostają wszelkie formy satyryczne i karykatury. Przekroczenie granic legalności satyry powoduje odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych. (abstrakt oryginalny)

8

"Uzasadniony interes" w publikacjach prasowych jako okoliczność wyłączająca bezprawność naruszenia dóbr osobistych

61%

Błeszyńska K.

Studia Medioznawcze

|

2015

|

nr 1 (60)

57-68

Jednym z podstawowych obowiązków dziennikarskich jest ochrona dóbr osobistych osób trzecich. Pozaustawową okolicznością wyłączającą naruszenie dóbr osobistych przez prasę jest uzasadniony interes publikacji. Dziennikarze chętnie powołują się na tę okoliczność, niestety, nader często interpretując ją jako zainteresowanie opinii społecznej daną sprawą, co w świetle obowiązującego orzecznictwa i stanowiska doktryny nie stanowi wystarczającej przesłanki wyłączającej bezprawność.(abstrakt oryginalny)

9

Translation of Polish Press Law Act

61%

Garczewska A.

Law and Administration in Post-Soviet Europe

|

2017

|

vol. 4, iss. 1

14-30

The Press Law Act was enacted in 1984 and has been amended many times so far, most recently in 2013. The author presents translation of the provisions in force as of May 2017.(fragment of text)

10

Wolność prasy i innych środków społecznego przekazu jako zasada ustrojowa

61%

Lis W.

Studia Medioznawcze

|

2012

|

nr 4 (51)

15-30

Katalog podstawowych zasad ustroju państwa został określony w Rozdziale I Konstytucji RP pod znamiennym tytułem Rzeczpospolita. Wśród nich znajduje się zasada wolności prasy i innych środków społecznego przekazu, gwarantująca swobodny przepływ informacji i poglądów, co stanowi fundament demokratycznego państwa prawnego. Przyjęte rozwiązanie jest wyrazem uznania ustrojodawcy dla roli i znaczenia prasy i innych środków społecznego przekazu w życiu publicznym. Możliwość zapoznania się z informacjami i poglądami, jaką one stwarzają, ma fundamentalne znaczenie dla pogłębienia wiedzy, wyostrzenia zmysłu krytycznego, ukształtowania własnych poglądów oraz dokonywania racjonalnych i świadomych wyborów.(abstrakt autora)

11

Tajemnica zawodowa dziennikarza w świetle obowiązującego w Polsce prawa. Część 2. Zakres regulacji

61%

Jaworski L.

Studia Medioznawcze

|

2015

|

nr 2 (61)

43-52

Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 prawa prasowego tajemnicą dziennikarską będą objęte te dane, które dziennikarz uzyskał w związku z wykonywaniem swojego zawodu, a które dotyczą osób, które przekazały określone materiały lub informacje w celu ich wykorzystania przez prasę. Te osoby muszą przy tym zastrzec nieujawnianie identyfi kujących ich danych. Trzeba przy tym również pamiętać, że w świetle art. 15 ust. 2 pkt 2 pp tajemnica dziennikarska obejmuje również wszelkie informacje, których ujawnienie mogłoby naruszać chronione prawem interesy osób trzecich. Nie należy również zapominać, że w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 pp dziennikarz jest obowiązany chronić dobra osobiste, a ponadto interesy działających w dobrej wierze informatorów i innych osób, które okazują mu zaufanie (abstrakt oryginalny)

12

Odpowiedzialność za materiały prasowe umieszczone w Internecie w świetle polskich przepisów prawnych i stanowiska organów europejskich

61%

Kulesza J.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2009

|

nr 3

65-85

Omówiono stanowisko Parlamentu Europejskiego wobec odpowiedzialności za treści "dzienników internetowych". Przedstawiono analizę obowiązujących przepisów prawa krajowego i ich aplikacji do nowych stanów faktycznych związanych z elektroniczną wymianą informacji. Artykuł zawiera także stanowisko polskiego orzecznictwa dotyczące odpowiedzialności administratora strony (usługodawcy) i autora treści elektronicznych (usługobiorcy) za treści umieszczane w Internecie.

13

"Prawo prasowe wobec wyzwań współczesności". Sprawozdanie z konferencji Instytutu Dziennikarstwa UW z cyklu "Tożsamość nauk o mediach", Warszawa, 20-21 czerwca 2013 roku

61%

Łoszewska-Ołowska M.

Studia Medioznawcze

|

2013

|

nr 3 (54)

179-183

Ogólnopolska konferencja "Prawo prasowe wobec wyzwań współczesności" to kolejne spotkanie konferencja zorganizowane przez Instytutu Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego w ramach zapoczątkowanego w 2012 r. cyklu "Tożsamość nauk o mediach". W ubiegłym roku uczestnicy konferencji poświęconej nowej dyscyplinie naukowej skupili uwagę przede wszystkim na kwestiach związanych z obszarem badawczym właściwym dla nauk o mediach. W tym roku ideą przewodnią był jeden z nich, związany z szeroko pojętym prawem mediów. W zamierzeniu organizatorów konferencja miała być próbą szerokiego spojrzenia na regulacje prawne odnoszące się do prasy drukowanej, radia i telewizji oraz prasy w internecie, bez ograniczania się jedynie do dyskusji nad ustawą prawo prasowe. Prawo mediów to bowiem obszerna grupa regulacji pomieszczonych w wielu aktach normatywnych, w tym ustawie o radiofonii i telewizji, kodeksie karnym, kodeksie postępowania karnego, kodeksie cywilnym czy ustawie o dostępie do informacji publicznej. Stąd też zaproszenie zostało skierowane do wszystkich, którzy zainteresowani są wytyczeniem nowych ram prawnych dla współczesnej, szeroko pojętej prasy, a w swych badaniach dotykają kwestii, które prawo niejednokrotnie wtórnie (poprzez określone zapisy) dookreśla i sankcjonuje.(fragment tekstu)

14

Tajemnica dziennikarska

51%

Sobczak J.

Studia Medioznawcze

|

2005

|

nr 1(20)

13-28

W niniejszym artykule autor podejmuje temat ochrony tajemnicy dziennikarskiej w postępowaniu karnym. Podkreśla on między innymi, iż niedopuszczalne są, podejmowane ostatnio przez organy ścigania, próby obchodzenia zakazu dowodowego, chroniącego informatorów prasy, poprzez żądanie od operatorów telefonicznych billingów rozmów dziennikarza. (abstrakt oryginalny)

15

Procesy prasowe w Bydgoszczy 1984-2000

51%

Taczkowska-Olszewska J.

Studia Medioznawcze

|

2005

|

nr 1(20)

91-116

Autorka dokonuje przeglądu spraw prasowych, jakie toczyły się w Bydgoszczy w latach 1984-2000. Omówione zostało stosowanie przez judykaturę kryterium prawdziwości informacji oraz zasady szczególnej staranności i rzetelności dziennikarskiej jako kryteriów oceny materiału prasowego. Analizie poddano także wpływ regulacji prawa procesowego na skuteczność ochrony dóbr osobistych naruszonych publikacjami prasowymi. Artykuł jest opisem tendencji panujących w orzecznictwie w kwestiach granic wolności słowa i zasad dziennikarskiej odpowiedzialności. (abstrakt oryginalny)

16

Ograniczenia wolności prasy w PRL

51%

Dombska A.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2011

|

84

79-100

O ograniczeniu wolności prasy w okresie PRL-u wiedzą wszyscy. Nikt nie ma wątpliwości co do tego, że w tamtych czasach nie można było mówić o swobodzie przekazywania nastrojów społecznych czy prawdziwego obrazu życia poza granice bloku socjalistycznego. Przeświadczenie to podzielają również młodzi ludzie, dla których okres PRL-u jest odległym wspomnieniem dzieciństwa bądź tylko historią opowiadaną przez rodziców. Nie wszyscy jednak znają mechanizmy, jakie działały, aby pełna kontrola nad prasą mogła być realizowana. Osiągnięcie celu, jakim było ograniczenie wolności prasy, wymagało bowiem zastosowania szeregu rozwiązań stworzonych na podstawie obowiązującego prawa oraz na podstawie działań nieznajdujących podstawy w żadnym z przepisów. (fragment tekstu)

17

Granice prawa informacji o życiu prywatnym osób prowadzących działalność publiczną

51%

Zaremba M.

Studia Medioznawcze

|

2005

|

nr 1(20)

39-57

Niniejszy artykuł stanowi próbę ustalenia (na podstawie orzecznictwa sądów krajowych oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu) granic prawa opinii publicznej do informacji o życiu prywatnym tzw. osób publicznych. Zdaniem autora, zakres tej jawności nie może być poszerzany w oparciu o pozaustawowy kontratyp "działania w interesie publicznym". Podstawową rolę w tej kwestii będzie więc odgrywał przepis art. 14 ust. 6 prawa prasowego. (abstrakt oryginalny)

18

Legal Comparison of Freedom of Expression and Freedom of the Press in the Republic of Armenia and in the Republic of Poland

51%

Lis W.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2020

|

Vol. 29, nr 1

145-159

Swoboda wypowiedzi i wolność prasy stanowią gwarancję i podkreślenie demokratycznego charakteru państwa. Przekazywanie informacji i opinii jest warunkiem demokracji, która z istoty swojej wymaga zagwarantowania obywatelom możliwości uczestnictwa w sprawach publicznych. Możliwość zapoznania się z informacjami i opiniami ma podstawowe znaczenie dla pogłębienia wiedzy, wyostrzenia zmysłu krytycznego, ukształtowania własnych poglądów oraz dokonywania racjonalnych i świadomych wyborów. Aby dostęp do informacji i opinii funkcjonujących w obiegu publicznym był pełny, konieczne jest ich upublicznienie, a najlepiej robią to media i zatrudnieni w nich dziennikarze. Celem opracowania było porównanie konstytucyjnych rozwiązań prawnych w zakresie swobody wypowiedzi i wolności prasy oraz sposobu ich urzeczywistniania w praktyce w Republice Armenii i Rzeczypospolitej Polskiej. (abstrakt oryginalny)

19

Dziennikarze jako kategoria zawodowa w świetle zmian przepisów prawa prasowego, postulatów środowisk zarządzających mediami i prób wprowadzenia ograniczeń korporacyjnych

51%

Chyliński M.

Zarządzanie w Kulturze

|

2012

|

13

203-222

W artykule zostanie podjęta próba przedstawienia dziennikarzy jako współczesnej kategorii zawodowej w świetle uregulowań europejskich, krajowych, a także na tle środowiskowej dyskusji, toczącej się od dwóch dekad, a dotyczącej wykonywania zawodu dziennikarza, samorządu zawodowego dziennikarzy oraz metamorfozy dziennikarstwa, wywołanej przez rozwój technologii cyfrowych w mediach i komunikowaniu. (fragment tekstu)

20

Prawne uwarunkowania funkcjonowania mediów. Część 1.

51%

Sobczak J.

Studia Medioznawcze

|

2014

|

nr 1 (56)

25-42

Prawne granice wolności prasy wyznaczają: Konstytucja, ustawa Prawo prasowe oraz przepisy Kodeksu karnego (art. 212 k. k., art. 216 k. k.) oraz normy Kodeksu cywilnego stające na straży dóbr osobistych. Niebagatelne znaczenie winny także odgrywać rozważania zawarte w Kodeksie etyki dziennikarskiej. Wolność prasy nie jest bezgraniczna, aczkolwiek trudno przecenić jej znaczenie dla procesów demokratyzacji. Wolna prasa wyzwala dyskusję, pozwala na kształtowanie się opinii publicznej. Coraz częściej jednak prasa nadużywa swojej pozycji, aby celowo i złośliwie podważać dobre imię i uczciwość innych osób. Potęga prasy sprawia, że politycy, od których w dużej mierze zależy kształt prawa, gotowi są w zakresie prawa prasowego pójść na bardzo daleko idące koncesje, byle tylko nie narazić się potężnemu środowisku dziennikarskiemu mającemu przemożny wpływ na opinię publiczną.(abstrakt oryginalny)