Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Private banks
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Artykuł przedstawia i charakteryzuje proces restrukturyzacji AmerBanku, który z banku niszowego stopniowo przekształca się w bank uniwersalny. Autorka ukazuje również plany związane z rozwojem banku w następnych latach.
Artykuł na temat bankowości prywatnej. Omówiono problem banków kadrowych, kryzysu zaufania, poziomu i struktury bogactwa w Polsce oraz architektury produktowej banków. Zaprezentowano przykłady modnych i efektownych produktów bankowych oraz problem optymalizacji podatkowej w bankowości.
Wyniki badania przeprowadzonego przez GFMP Management Consultants jasno pokazują, że rzeczywista jakość obsługi zamożnego klienta zainteresowanego usługami private banking znacząco odbiega od deklaracji składanych przez banki. Usługa private banking jest stosunkowo nową ofertą na polskim rynku. Oferowana jest osobom, które posiadają określoną kwotę aktywów lub dochodów (kryteria różnią się w zależności od banku). Tacy klienci mogą liczyć na szczególne korzyści: lepsze oprocentowanie lokat, dostęp do zamkniętych funduszy inwestycyjnych, kredyty na specjalnych warunkach, produkty strukturyzowane itp. Dodatkowo banki starają się pogłębić wrażenie wyjątkowości poprzez prestiżowe karty kredytowe, zniżki na luksusowe towary i zaproszenia na elitarne imprezy. Oczywiście słowa „prestiż”, „luksus” i „elitarność” mogą oznaczać co innego dla różnych osób, niemniej chodzi w tym wypadku o danie klientowi poczucia uprzywilejowania. (abstrakt oryginalny)
Wzrost zamożności ludzi na świecie, jak i w Polsce nie pozostaje obojętny dla działalności banków, które widzą w tym szanse na duże zyski, oferując wyspecjalizowane usługi private banking skierowane do najbogatszych osób. Ze względu na historię ustroju politycznego Polski i strukturę zamożności społeczeństwa, polski rynek private banking różni się od rynków zachodnich, nie tylko bazą grupy docelowej, ale także zakresem i standardami oferowanych usług. Banki, chcąc zaspokoić potrzeby zarówno najbogatszych, jak i dopiero bogacących się klientów, podążają jedną z dwóch ścieżek rozwoju bankowości prywatnej - elitarnej lub masowej. (abstrakt oryginalny)
Najstarszymi w Europie bankami, niejednokrotnie już o kilkusetletniej historii, są prywatni bankierzy albo domy bankowe. Prywatni bankierzy od czasów średniowiecza do połowy XIX wieku kształtowali oblicze europejskiej bankowości i w dużym stopniu wpływali na rozwój naszego kontynentu. Pierwsi prywatni bankierzy wywodzili się ze złotników, kupców i spedytorów. Jednak od początku XVIII wieku nie zajmowali się już bezpośrednio obrotem towarowym, a wyłącznie transakcjami finansowymi.
Usługi maklerskie i produkty funduszy inwestycyjnych od kilku lat wyznaczają standardy polskiej bankowości prywatnej. Trudno wyobrazić sobie ofertę bez dochodowych instrumentów rynku kapitałowego. Czy to jednak wystarczy? Bankowość prywatna zakłada, że interesy klienta będą prowadzone w sposób zintegrowany, czyli poza strategią inwestycyjną będą również doradzać w kwestiach podatkowych i prawnych, planować wraz z klientem interesy jego i jego rodziny na wiele lat naprzód. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przybliżenie czytelnikowi specyficznej grupy banków wyodrębnionych w szwajcarskim systemie bankowym jako "banki prywatne". Grupą tą warto się zainteresować z wielu przyczyn. Banki prywatne są najstarszą formacją bankową w Europie, przyczyniły się do rozkwitu wielu możnych rodów (w tym rodów panujących), wniosły znaczny wkład w rozwój przemysłowy naszego kontynentu, a przede wszystkim były motorem rozwoju sektora finansowego i wyznacznikiem standardów profesjonalnych w bankowości. W artykule omówiono specyficzne cechy wyróżniające banki prywatne, ich aktualny stan oraz zagrożenia, jakim podlegają. Od końca II wojny światowej liczba tradycyjnych szwajcarskich banków prywatnych systematycznie się zmniejsza. Spośród 84 banków prywatnych funkcjonujących w 1939 r. obecnie pozostało tylko 14. W artykule podjęto próbę identyfikacji i wyjaśnienia przyczyn kurczenia się tej formacji bankowej, ze wskazaniem na procesy konsolidacyjne jako czynnik o największym znaczeniu. Analizę uzupełniono uwagami poświęconymi osłabieniu pozycji Szwajcarii jako centrum europejskiej i światowej bankowości prywatnej. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Sektor bankowy w drugiej Rzeczypospolitej
84%
Artykuł omawia funkcjonowanie sektora bankowego w przedwojennej Polsce. Obok licznych banków prywatnych działały również banki państwowe, cieszące się większym zaufaniem społeczeństwa. Kondycja banków zależała od wahań koniunktury i realizowanej przez rząd polityki finansowej. Biorąc to pod uwagę, dwudziestolecie międzywojenne można podzielić na kilka okresów, w których działalność banków różnie się kształtowała. Charakterystyczną cechą była duża etatyzacja tego sektora. (abstrakt oryginalny)
Artykuł ukazuje krytykę Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Zdaniem ekspertów autosanacja stosowana na szeroką skalę w ubiegłych latach przez BFG zakłócała warunki konkurencji i była mało efektywna. Artykuł przedstawia propozycje wysuwane przez Związek Banków Polskich, zmierzające do sprawniejszego i oszczędniejszego zarządzania w sytuacjach kryzysowych.
Artykuł przedstawia ewolucję private banking w sektorze polskiej bankowości. Autorka charakteryzuje zasady doboru klientów do tzw. "klubu bogatych", a także usługi, które są im oferowane w ramach private banking.
Autor analizuje sytuację polskich banków w obliczu przystąpienia Polski do UE. Podstawowe standardy regulacji prawnych jednolitego europejskiego rynku usług finansowych są próbą pogodzenia wymogów ostrożnościowych z zasadami swobody przedsiębiorczości, przepływu kapitału oraz towarów i usług, obowiązującymi w UE.
Kapitały własne banków są kategorią złożoną. Najwęższym ich ujęciem są kapitały zasadnicze i rezerwowe, na które składają się przede wszystkim: kapitał założycielski (fundusze statutowe, kapitał akcyjny, fundusze zasobowe i udziałowe banków spółdzielczych), rezerwy obligatoryjne oraz reinwestowane zyski. Artykuł podaje wyniki finansowe sektora bankowego w latach 90-tych.
Private banking to usługi bankowości prywatnej adresowane do najbogatszej, elitarnej grupy odbiorców. Uznawane są za jeden z najatrakcyjniejszych obszarów działalności bankowej na świecie. Omówiono dwa odmienne segmenty private bankingu: tradycyjny, realizowany przez najstarsze banki prywatne oraz nowoczesny, realizowany przez departamenty private bankingu dużych banków komercyjnych lub inwestycyjnych.
Zdaniem ekspertów w najbliższej przyszłości udział baków spółdzielczych w polskim rynku bankowym może sięgnąć nawet 15-20 proc. W przeciwieństwie bowiem do gęstości placówek bankowych w wielkich miastach, poza nimi wciąż jest wiele miejsc nadających się do zagospodarowania, a banki spółdzielcze ze swoimi 3500 placówkami operacyjnymi, do których napływa coraz więcej pieniędzy, mają olbrzymie możliwości rozwoju. W wielkich miastach Polski osiągnięto już wysoki wskaźnik nasycenia placówkami bankowymi. Tymczasem w małych miastach, nie mówiąc o skupiskach wiejskich, na jedna placówkę bankową przypada od 3,5 do kilkunastu tysięcy osób. Popyt na usługi bankowe wciąż znacznie przewyższa tam podaż. Artykuł charakteryzuje i omawia role banków spółdzielczych zlokalizowanych poza dużymi miastami.
Charakterystycznym zjawiskiem w bankowości w dobie globalizacji jest nie tylko podejmowanie działalności przez wiele banków krajowych na rynkach zagranicznych za pomocą utworzonych tam różnych punktów przedstawicielskich, ale również prowadzenie działalności bankowej na rynku krajowym przez podmioty zagraniczne za pośrednictwem oddziałów bankowych, banków w formie spółki zależnej lub przejętych przez kapitał zagraniczny w wyniku transakcji banków krajowych. Artykuł omawia to zjawisko na przykładzie banków zagranicznych funkcjonujących w Niemczech.
Biorąc pod uwagę, że jeszcze około 40 proc. Polaków nie posiada rachunku bankowego, czyli podstawowego produktu bankowego, uznać należy że banki mają jeszcze potencjalnego klienta, o którego mogą konkurować. Jednak wzrastająca konkurencja ze strony banków komercyjnych i rosnące ryzyko prawne stają się podstawowym zagrożeniem dla tych instytucji.
Dyrektywa unijna 2000/12 z 20 marca 2000 r. dotycząca podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe stanowi że władze nadzorcze państwa członkowskiego nie udzielają zezwolenia na prowadzenie działalności przez intucje kredytowe, jeśli dana instytucja kredytowa nie posiada wydzielonych funduszy własnych; oraz gdy jej kapitał założycielski wynosi mniej niż 5 mln EUR. Dopełnieniem omawianych regularcji jest zasada ustalająca obowiązkową wysokość funduszy własnych instytucji kredytowych nie może się obniżyć do poziomu kapitału załozycielskiego. Stwarza to konieczność dostosowania się polskich banków do nowych wymogów. Proces tego dostosowania jest tematem tego artykułu.
W odpowiedzi na rosnące wymagania i zróżnicowane potrzeby zamożnych klientów obsługiwanych w ramach bankowości prywatnej i osobistej, banki bazują coraz częściej na tzw. otwartej architekturze produktów. Pozwala ona oferować usługi i produkty wielu różnych dostawców. Klient zyskuje w ten sposób kompleksowy produkt, który uwzględnia zindywidualizowane oczekiwania i umożliwia w ten sposów pełniejsze zaspokojenie potrzeb. (fragment tekstu)
Komitet Bazylejski i Unia Europejska wystosowały prośbę do banków o wzięcie udziału w piątym badaniu ilościowym (ang. QIS 5; a fifth Quantitative Impact Study). W ślad za nimi poszedł Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego, który poprosił szesnaście banków komercyjnych o wypełnienie arkuszy QIS5, oraz o wypowiedzi na temat jakościowych aspektów istniejących ram zarządzania ryzykiem. Banki rozpoczęły pracę w drugim tygodniu października. GINB oczekuje na odpowiedzi do 9 grudnia 2005. GINB zależy na udziale polskich banków w badaniu ponieważ w poprzedniej edycji ich udział był niewielki. Artykuł omawia procedurę QIS 5 i różnic w stosunku do dwóch poprzednich edycji.
This paper analyzes the causal relationship between liquidity and profitability for public and private commercial banks in Bangladesh. The augmented Dickey-Fuller test of stationarity is carried out first. As they are found to be integrated of the same order, the Engle-Granger test of cointegration is applied. Finally, the Granger causality test is applied to check if there is any causal relationship between liquidity and profitability for public and private commercial banks in Bangladesh from 2001 to 2019. Another aim of the paper is to see if there is any difference in the causal relationship between these two bank typologies. The results show that there is unidirectional causality from profitability to liquidity for public banks while no causal relationship is evident for private commercial banks in Bangladesh. The findings further confirm that different bank typologies behave differently in Bangladesh and hence policy makers should keep this in mind during policy formulation. (original abstract)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.