Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Product charges
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem opracowania jest analiza materiału normatywnego w zakresie uprawnień samorządu województwa do wykonywania władztwa daninowego w odniesieniu do udziałów we wpływach z opłat produktowych, których wymiar jest dokonywany w związku z wprowadzaniem do obrotu towarów uciążliwych dla środowiska (np. baterii, akumulatorów, opakowań z tworzyw sztucznych). Dokonane ustalenia pozwalają na sformułowanie wniosku, że niniejsze władztwo ma charakter ograniczony i w zasadzie ustawodawca nie wykonał dyspozycji zawartej w przepisach Konstytucji RP. Szczególna rola w wymiarze i poborze opłat produktowych przypada marszałkowi województwa, który spełnia funkcję quasi-organu podatkowego w tym zakresie. Udziały we wpływach z poszczególnych opłat produktowych zróżnicowano i wynoszą one od 0,5% do 50% wpływów. Samorząd województwa nie może swobodnie wykorzystać należnych wpływów, ustawodawca stanowczo bowiem określił cele, na które mogą być przeznaczone wpływy z opłat, np. na pokrycie kosztów egzekucji należności z tytułu opłat produktowych i obsługę administracyjną ich systemu, na finansowanie publicznych kampanii edukacyjnych. Uwzględniając ten aspekt, można stwierdzić, że udziały samorządu województwa we wpływach z opłat produktowych są w istocie podobne do dotacji celowych przekazywanych z budżetu państwa(abstrakt oryginalny)
Trudno dziś kupić cokolwiek, co nie byłoby opakowane. Torby, pudełka, puszki, butelki - wszystko to dostajemy teoretycznie gratis, choć w rzeczywistości koszt opakowań producenci dopisują nam do rachunku. Już niedługo zapłacimy za nie podwójnie. Tzw. opłaty produktowe mają zapobiec rozrastaniu się wysypisk śmieci i usprawnić system recyklingu, czyli odzyskiwania surowców.
Możliwość i celowość szerokiego stosowania instrumentów ekonomicznych dla realizacji określonych celów polityki ekologicznej wynika po pierwsze, z fundamentalnej przesłanki, że w warunkach typowego dla gospodarki rynkowej twardego ograniczenia budżetowego, z jakim mają do czynienia podmioty gospodarcze, instrumenty te - zakładając ich odczuwalną dla tych podmiotów siłę bodźcową - oddziałują na koszty i zyski, stając się w ten sposób czynnikiem ograniczającym generowane przez te podmioty niekorzystne oddziaływania środowiskowe. W stopniu określonym przez tę siłę instrumenty ekonomiczne przyczyniają się zatem do internalizacji środowiskowych niekorzyści zewnętrznych. Jest to najogólniejszy argument uzasadniający potrzebę i celowość wprowadzania do polskiego systemu ochrony środowiska opłat produktowych. (fragment tekstu)
Ustawy z dnia 11 maja 2001 roku o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. Nr 63, poz. 638) i o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz.U. Nr 63, poz. 639) wprowadzają nowe instrumenty do polskiej polityki ekologicznej. Jednym z nich jest opłata produktowa, czyli opłata, którą zobowiązany jest do opłacenia przedsiębiorca w przypadku, gdy nie zrealizuje obowiązującego go poziomu odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych. W kontekście opłaty produktowej za niewykonanie obowiązku realizacji nakazanego prawem poziomu recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych racjonalny przedsiębiorca, czyli taki, który stosuje zasadę minimalizacji kosztów, będzie zawsze wybierał wariant nisko kosztowy. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest prezentacja pierwszych doświadczeń wyniesionych z funkcjonowania systemu opłat produktowych od odpadów opakowaniowych na przykładzie województwa dolnośląskiego. Przeprowadzono ogólną charakterystykę systemu opłat produktowych od odpadów według stanu prawnego w 2002 r. oraz omówiono gospodarkę odpadami opakowaniowymi w województwie dolnośląskim w 2002 r.
The execution of dues in the Polish system of administrative law was regulated as a whole in a bill of acts dated 17th June 1966 [Dziennik ustaw, 1991] together with its executive acts [Dziennik Ustaw, 2001a]. Passed nearly 35 years ago, this bill introduced general rules for the execution of dues to local government. In particular, a model was accepted with special bills regarding specific issues, as well as a comprehensive bill regarding the procedure of executing dues. On the one hand, this model is intended to ensure the proper functioning of the whole system, on the other it is supposed to lead to the execution of dues and means of control being handled by official bodies, specified by law and equipped to carry out these tasks in an appropriate and efficient way. Other rules included in the primary form of the bill worth mentioning consist of the introduction of a dichotomous division of dues into financial debts and nonfinancial dues. Moreover, the principles of executing dues were formulated and the duties and rights of specific participants, including the body enforcing the execution of dues, the body to which a due is owed (the creditor) and the body owing a due (the obliged) were defined. The procedure of the execution of a due is undoubtedly a significant part of administrative procedure. It is a kind of 'buckie', a finishing element, a closing of administrative proceedings, which are often long and arduous, and is crown(fragment of text)
Od ponad trzech lat obowiązuje w Polsce system odzysku i recyklingu odpadów związany z wprowadzeniem w życie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej12. Wprawdzie podstawowym celem wdrożonego systemu było nałożenie obowiązku dotrzymywania określonych poziomów odzysku i recyklingu powstających odpadów opakowaniowych i poużytkowych na wytwórców i importerów wprowadzających na rynek polski produkty w opakowaniach i niektóre produkty szkodliwe dla środowiska (określa je szczegółowo załącznik do wspomnianej ustawy), to jednak istotnym jej elementem było też wprowadzenie w Polsce nowego ekonomicznego instrumentu ochrony środowiska, jakim jest opłata produktowa. Jest ona przedmiotem analizy i oceny w niniejszym artykule (fragment tekstu)
Opłaty za korzystanie ze środowiska ponoszone za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza, ścieków do wód lub ziemi, za pobór wód oraz składowanie odpadów, czyli koszty pośrednie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Są traktowane jako zobowiązania podatkowe, czyli obowiązek do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku na gruncie przepisów zawartych w ustawach: Prawo ochrony środowiska, Prawo wodne i Ustawa о odpadach. Autorka omawia wszystkie problemy z tym związane. (abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Regulacje prawne w zakresie opłaty produktowej
63%
Wzrost ilości i rodzajów opakowań, a tym samym odpadów opakowaniowych, jaki odnotowały państwa Unii Europejskiej w drugiej połowie XX wieku, spowodował zwiększenie zainteresowania zagadnieniami związanymi z ich wytwarzaniem oraz zagospodarowaniem. Państwa Unii Europejskiej skoncentrowały się na działaniach zmierzających do zmniejszenia ilości odpadów oraz zwiększenia uzyskania z odpadów opakowaniowych użytecznych surowców wtórnych i energii. Podjęte działania doprowadziły do wydania 20 grudnia 1994 roku dyrektywy 94/62/EC, której celem było uporządkowanie i ujednolicenie zasad gospodarowania odpadami opakowaniowymi i poużytkowymi. Dyrektywa ta opiera się między innymi na zasadzie "zanieczyszczający płaci", określonej w Traktacie o Wspólnocie Europejskiej. Oznacza to, że finansowanie gospodarki odpadami powinno spoczywać na tych podmiotach, które są odpowiedzialne za ich powstawanie, ponieważ to one mają największy wpływ na ich projektowanie oraz wprowadzanie do obrotu. Dyrektywa 94/62/EC ma zastosowanie do wszystkich opakowań wprowadzonych do obrotu UE i wszystkich odpadów opakowaniowych używanych lub powstających na poziomie przemysłowym, handlowym, w sklepach, placówkach usługowych, biurach, gospodarstwach domowych lub na jakimkolwiek innym poziomie, niezależnie od zastosowanego surowca. Powyższa dyrektywa obowiązuje wszystkich producentów, importerów i dystrybutorów towarów wprowadzonych na rynek UE, bez względu na kraj ich pochodzenia. (fragment tekstu)
Obowiązujący w Polsce w 2002 roku system opłat emisyjnych, produktowych i depozytowych stanowi ważne uwarunkowanie działalności i rozwoju przedsiębiorców. W artykule przedstawiono dotychczas stosowany w Polsce system opłat i kar emisyjnych oraz zapoczątkowany w nowych regulacjach prawnych system opłat depozytowych i produktowych.
Doświadczenia polskie w stosowaniu opłaty za emisję dwutlenku siarki, oraz przegląd polityki w tym zakresie stosowanej w różnych krajach skłonił autorkę do zaproponowania zastąpienia tej opłaty opłatą produktową za siarkę zawartą w paliwie. Studium opłaty za siarkę w paliwie obejmuje: cel instrumentu, jego wady i zalety, niezbędne zmiany systemu finansowego oraz narzędzia analizy instrumentu.
W artykule zwrócono uwagę na konieczność regionalizacji opłat ekologicznych związanych z problematyką odpadów przemysłowych w celu zwiększenia stopnia realizacji przypisanych im funkcji. Przeprowadzono krytyczną analizę i ocenę dotychczas obowiązujących stawek opłat za składowanie odpadów. Przedstawiono propozycję nowego systemu stawek opłat za składowanie odpadów oraz rozwiązań związanych z organizacją ich gromadzenia. W koncepcji projektowanego systemu opłat uwzględniono instrumenty stosowane w krajach OECD, tj. opłaty produktowe i systemy opłatowo-depozytowe.
Kwoty mleczne stanowią podstawę systemu regulacji rynku mleka w UE. Likwidacja tego sytemu w 2015 r. spowoduje istotne zmiany w uwarunkowaniach rynkowych, ale z punktu widzenia teorii ekonomii wydaje się być dobrą decyzją. Limitowanie podaży, które jest silną ingerencją w prawa rynkowe, wywiera negatywny wpływ na efektywność i konkurencyjność sektora mleczarskiego. Zniesienie kwot mlecznych pozwoli przyspieszyć przemiany strukturalne, poprawić wykorzystanie potencjału ekonomicznego sektora oraz zmniejszyć natężenie oddziaływania niektórych sił konkurencji w mleczarstwie. Kwoty mleczne mają coraz mniejszy wpływ na ceny mleka, które w coraz większym stopniu zależą od koniunktury na rynku. (abstrakt oryginalny)
Rok 2003 to już drugi rok, w którym obowiązują w Polsce nowe przepisy regulujące gospodarkę odpadami opakowaniowymi. Pakiet ustaw zakłada m.in. ponoszenie przez polskich przedsiębiorców-producentów opakowań częściowej odpowiedzialności finansowej za recykling opakowań. W roku 2002 przedsiębiorcy z tego tytułu zapłacili ok. 90 mln złotych, w tym ok. 11 mln zł opłaty produktowej oraz 70 mln zł na realizację odzysku opakowań.
Artykuł przedstawia obowiązujące akty prawne, określające obowiązki przedsiębiorców w zakresie odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych. Podane zostały stawki opłat oraz poziomy odzysku i recyklingu opakowań w latach 2007-2009. Pokazano przykłady wyliczeń opłaty produktowej za lata 2007, 2008 i 2009, którą ustawa nakłada na przedsiębiorców. W artykule omówiono przepisy, jakie powinni stosować przedsiębiorcy, którzy pakują produkty i wprowadzają je na rynek. Przedstawiono realizację powinności wynikających z ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej na terenie województwa podkarpackiego. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono istotę rynkowych instrumentów ochrony środowiska, scharakteryzowano wybrane instrumenty polityki ekologicznej USA, ekonomiczne instrumenty ochrony środowiska w Niemczech i Austrii, a także przesłanki wyboru rynkowych instrumentów ochrony środowiska.
W polityce ekologicznej państwa przyjęto, że zarządzanie procesami ochrony środowiska będzie realizowane według określonych zasad. Dotychczas nie osiągnięto tego celu także ze względu na niepełny zestaw instrumentów polityki ekologicznej. Autorzy w swoim opracowaniu proponują nowe w Polsce instrumenty dotyczące sterowania redukcją emisji dwutlenku węgla oraz gospodarki wodno-ściekowej i gospodarki odpadami na obszarach niezurbanizowanych.
Omówiono podstawowe zasady postępowania z odpadami niebezpiecznymi, problem organizacji zbiórek odpadów niebezpiecznych typu komunalnego oraz zagadnienie transportu odpadów niebezpiecznych. Zaproponowano rozwiązania organizacyjne i pokrycie kosztów zagospodarowania odpadów niebezpiecznych poprzez wprowadzenie opłat produktowych i depozytów ekologicznych.
21 stycznia 2005 r. Sejm znowelizował ustawę "o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i depozytowej". Główny ciężar tytułowego aktu prawnego położony jest na stworzenie prawnych instrumentów mających na celu prawidłowe wywiązywanie się przez przedsiębiorców z obowiązku zapewnienia odzysku, a w szczególności recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych.
Omówiono mechanizmy ekonomiczne ochrony środowiska dotychczas stosowane w Polsce oraz propozycje nowych rozwiązań ekonomicznych funkcjonujących już z powodzeniem w krajach OECD takich jak: system opłat produktowych (dla paliw, środków piorących i plastikowych opakowań jednorazowych typu PET), system depozytów ekologicznych (kaucja na akumulatory opony, oleje smarowe i baterie), handel uprawnieniami do emisji zanieczyszczeń, system ubezpieczeń ekologicznych i Mechanizm Wspólnej Realizacji (Joint Implemaentation).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.