Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Professional partnerships
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Artykuł omawia charakter prawny umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz wskazuje na budzącą kontrowersje kwestię zakwalifikowania ww. umowy (umowa nazwana czy też nienazwana). Przedstawia również kluczowe zagadnienia związane z jej podmiotem oraz przedmiotem. W części artykułu dotyczącej strony podmiotowej umowy dokonano analizy pojęcia podmiotu publicznego oraz partnera prywatnego, wskazując na możliwość uznania tej samej jednostki raz za podmiot publiczny, innym razem natomiast za partnera prywatnego. Z kolei we fragmencie poświęconym przedmiotowi umowy zaprezentowano normatywne ujęcie definicji wynagrodzenia partnera prywatnego oraz przedsięwzięcia (art. 4 pkt. 7 i 4 ustawy), postulując jednocześnie rozszerzenie zakresu ostatniego z ww. terminów. (abstrakt oryginalny)
W artykule podjęta została próba wykazania, iż na gruncie obecnie obowiązujących przepisów prawa model prowadzenia spraw spółki partnerskiej i jej reprezentacji ukształtowany może zostać w trojaki sposób. Pierwszy wariant, charakterystyczny dla handlowych spółek osobowych, opiera się na założeniu prowadzenia spraw spółki i jej reprezentacji przez partnerów, drugi wynika z możliwości ustanowienia w spółce partnerskiej zarządu, któremu powierza się prowadzenie spraw spółki i jej reprezentację na podstawie art. 97 Ksh. Możliwe jest ukształtowanie sfery prowadzenia spraw spółki partnerskiej i jej reprezentacji w sposób "pośredni", polegający na wyłonieniu w spółce nieformalnego zarządu. Celem ustanawiania w spółce partnerskiej formalnego zarządu jest ułatwienie partnerom sprawnego zarządzania spółką z jednoczesnym zwolnieniem partnerów od obowiązków w tym zakresie. Realizacja powyższego celu dokonana może zostać w drodze ukonstytuowania się w spółce gremium pełniącego funkcje nieformalnego zarządu. W jego skład wchodzić mogą osoby trzecie spoza stosunku spółki (osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną) oraz przynajmniej jeden partner spółki. Pozostali partnerzy powinni zostać pozbawieni prawa prowadzenia spraw spółki i jej reprezentacji. W artykule przeprowadzona została analiza podstaw prawnych wykonywania obowiązków w zakresie prowadzenia spraw spółki partnerskiej i jej reprezentacji przez osoby trzecie, statusu prawnego tych osób z punktu widzenia stosunków wewnętrznych i zewnętrznych spółki oraz dopuszczalne tryby pozbawienia partnerów prawa prowadzenia spraw spółki i jej reprezentacji. Wskazane również zostały walory funkcjonalne wynikające z powierzenia prowadzenia spraw spółki partnerskiej i jej reprezentacji nieformalnemu zarządowi w porównaniu do sytuacji ustanowienia w spółce formalnego zarządu na podstawie art. 97 Ksh.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszego artykułu jest konieczna i wystarczająca forma umowy spółki jawnej i partnerskiej w sytuacji, w której wkładem wspólnika do spółki jest własność nieruchomości. Aczkolwiek zgodnie z art. 23 oraz 92 Ksh umowa tych spółek może być zawarta już w formie pisemnej pod rygorem nieważności, to jednak art. 158 Kc wprowadza formę aktu notarialnego zarówno dla umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości, jak i umowy tą własność przenoszącej. W pierwszej kolejności autor prezentuje poglądy doktryny i orzecznictwa. Szczególną uwagę zwrócono na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2015 r. W świetle tego ostatniego orzeczenia umowa spółki jawnej, w której wspólnik zobowiązuje się do wniesienia wkładu w postaci własności nieruchomości może być zwarta w formie pisemnej, niemniej po zarejestrowaniu spółki niezbędne jest wówczas zawarcie umowy przenoszącej własność tej nieruchomości w formie aktu notarialnego. Krytykując stanowisko wyrażone zwłaszcza w postanowieniu SN z dnia 14 stycznia 2015 r. autor wskazuje, iż nie ma żadnych argumentów pozwalających na odstąpienie w rozpatrywanym przypadku od jednoznacznego wymogu co do formy wynikającego z art. 158 Kc.(abstrakt oryginalny)
W artykule dokonano analizy normatywnego modelu reprezentacji spółki partnerskiej przez partnerów. Kluczową kwestią jest ustalenie pozycji prawnej partnera wykonującego prawo reprezentowania spółki na płaszczyźnie stosowania w tym zakresie teorii przedstawicielstwa. Autorka prezentuje stanowisko, iż partner nie występuje w charakterze przedstawiciela ustawowego spółki, nie posiada również statusu organu w znaczeniu ścisłym. Partnerzy posiadający prawo reprezentowania spółki wykonują funkcje charakterystyczne dla organu, co w świetle art. 331 K.c. pozwala na odpowiednie stosowanie przepisów o organach osoby prawnej. Powyższa kwalifikacja ma istotne znaczenie z punktu widzenia mechanizmu przypisywania spółce partnerskiej oświadczeń woli składanych przez partnera, możliwości przypisania samej spółce dobrej lub złej wiary oraz wad oświadczenia woli, czy wyjaśnienia odpowiedzialności odszkodowawczej spółki (zwłaszcza odpowiedzialności ex delicto). Stosowanie teorii organów, w miejsce dotąd wykorzystywanej teorii przedstawicielstwa, wywołuje również istotne konsekwencje na płaszczyźnie oceny skutków dokonania czynności prawnej przez partnera w warunkach przekroczenia przez niego granic umocowania. W artykule przeprowadzono szczegółową analizę zakresu prawa reprezentacji przysługującego partnerowi spółki partnerskiej, z uwzględnieniem kwestii dopuszczalności przedmiotowego ograniczenia prawa reprezentowania spółki ze skutkiem wobec osób trzecich. Dokonano również oceny funkcjonalnych ograniczeń prawa reprezentowania spółki, tj. sposobu wykonywania przez partnerów prawa reprezentowania spółki, ze wskazaniem granic swobody kształtowania umową spółki partnerskiej możliwych sposobów reprezentacji spółki przez partnerów.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszej wypowiedzi jest problematyka reprezentacji spółki osobowej, niemniej łącząca w sobie elementy zarówno materialnoprawne, jak i procesowe. Chodzi bowiem o analizę w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego sytuacji procesowej strony będącej spółką osobową, w której jedynym wspólnikiem uprawnionym do reprezentowania jest osoba prawna pozbawiona organów uprawnionych do reprezentacji, niemniej posiadająca prokurenta. Zasadne jest przeanalizowanie, czy kontynuowanie postępowania cywilnego w tych warunkach prowadzi do nieważności postępowania. (abstrakt oryginalny)
W artykule scharakteryzowano spółkę partnerską jako element struktury podmiotów gospodarczych funkcjonujących w Polsce. Uwzględniono stan prawny na dzień 30 września 2014 r. W poszczególnych segmentach artykułu omówiono powstanie, zasady ujęte w statucie oraz zakres uprawnień i odpowiedzialności wspólników a także sposoby i możliwości likwidacji spółki partnerskiej. (abstrakt oryginalny)
Powstaną spółki komandytowo-akcyjne i partnerskie. Osoby prywatne będą mogły tworzyć jednoosobowe spółki akcyjne. Ograniczone zostanie natomiast korzystanie ze spółek cywilnych: ich roczna sprzedaż nie będzie mogła przekroczyć 400 tys. ecu. Jeszcze w 1998 roku projektem ustawy "prawo spółek handlowych", która przyniesie te zmiany, ma zająć się rząd.
Na tle problematyki powołania zarządu w spółce partnerskiej wyłania się kilka kwestii, których ocena w świetle obowiązujących regulacji prawnych jest daleka od pełnej jednoznaczności wyniku procesu wykładni prawa, czego efektem jest znaczna polaryzacja stanowisk przedstawicieli doktryny dotycząca w szczególności trybu powoływania i odwoływania członków zarządu, statusu partnerów na płaszczyźnie prowadzenia spraw spółki i reprezentacji do czasu powołania ustanowionego umową zarządu czy składu zarządu spółki partnerskiej. Autorka podejmuje próbę wskazania rozwiązań zapewniających spółce partnerskiej posiadającej zarząd optymalne warunki prawne dla stabilnego funkcjonowania w obrocie oraz usuwających ewentualne ryzyko paraliżu decyzyjnego w spółce. Podkreślając, że analiza przepisów prawa dotyczących skutecznego powołania określonej osoby (osób) do zarządu spółki partnerskiej ma istotne znaczenie nie tylko w obszarze stosunków organizacyjnych spółki, skuteczności czynności spółki w obrocie, ale również oddziałuje na ewentualne stosunki pracownicze nawiązywane z osobą powoływaną, przedstawia jurydyczną koncepcję skutków prawnych ustanowienia umową spółki zarządu spółki partnerskiej, zasad powołania członków zarządu i ich odwołania oraz ustalenia normatywnego systemu zależności pomiędzy ustanowieniem zarządu umową spółki partnerskiej, powołaniem (odwołaniem) członków zarządu oraz wpływem powyższych czynności na pozbawienie partnerów prawa prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono organizację spółek partnerskich oraz ustalenie i podział wyniku. Na koniec przedstawiono zmiany kapitałowe.
W związku ze zmieniającą się dynamicznie sytuacją ekonomiczną i prawną, jak również ze względu na bezpieczeństwo wykonywania niektórych wolnych zawodów, szczególnie tych specjalistycznych i niosących ze sobą duże ryzyko, pojawiła sią konieczność wprowadzenia do polskiego systemu prawnego uregulowań, które umożliwiałyby zrzeszanie się takich podmiotów w celu prowadzenia wspólnych przedsiębiorstw. Jednocześnie należało jasno ustalić zakres ryzyka i odpowiedzialności za podejmowane czynności zawodowe. Wraz z ustaleniem zasad funkcjonowania spółek w polskim prawie handlowym powstała spółka partnerska - forma organizacyjna dedykowana wolnym zawodom której konstrukcja prawna umożliwia zapewnienie jak najszerszej ochrony zarówno osobom wykonującym wolne zawody jak i podmiotom korzystającym z ich usług. Działania ustawodawcy zmierzające do stworzenia odpowiednich regulacji dotyczących spółki partnerskiej miały na celu zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorstw działających na rynku usług specjalistycznych, jak również umożliwienie ich dalszej profesjonalizacji, co w konsekwencji doprowadzić miało do stworzenia podmiotów bardziej odpowiadających standardom spółek zagranicznych w tym równie˝ korporacji międzynarodowych, przy jednoczesnym utrzymaniu specyficznego charakteru wykonywania wolnego zawodu. Tak więc spółka partnerska powinna w swoim zamierzeniu stanowić atrakcyjne narzędzie dla przedsiębiorców umożliwiające im skuteczną konkurencję i profesjonalizację działań. Kolejnym powodem dla wprowadzenia spółki partnerskiej w zakres k.s.h. jest rozwój sektora usług świadczonych w ramach wolnych zawodów, związany bezpośrednio z otwarciem rynku unijnego jak również powstanie jednostek ponadregionalnych, obsługujących klientów działających międzynarodowo. Podobną genezę i podobne rozwiązania prawne miały spółki partnerskie na terenie Unii Europejskiej, w szczególności w Niemczech. (fragment tekstu)
Adwokat obowiązany jest do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu świadczonej pomocy prawnej. Ratio legis tego obowiązku stanowi wzgląd na ochronę interesu zarówno samego adwokata, jak i jego zleceniodawcy. Ustawodawca dopuszcza wykonywanie zawodu adwokata w różnych formach organizacyjno-prawnych, spośród których na pierwszy plan wysuwa się spółka partnerska. W takim przypadku stroną umowy o świadczenie pomocy prawnej jest spółka, a nie adwokat. Odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania takiej umowy ponosi zatem w pierwszej kolejności spółka, a następnie - w warunkach subsydiarności - adwokat. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego od odpowiedzialności cywilnej adwokata nie obejmuje swym zakresem ochronnym roszczeń odszkodowawczych wywodzonych przez zleceniodawcę usługi wobec spółki. W konsekwencji uszczerbku doznaje zarówno sfera prawna adwokata, jak i zleceniodawcy. Wydaje się, że istnieje potrzeba interwencji ustawodawczej w kierunku objęcia obowiązkiem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej - obok adwokata - także spółki partnerskiej, w ramach której wykonuje on swój zawód.(abstrakt oryginalny)
Artykuł postuluje uchylenie wymagania formy ad solemnitatem dla umowy spółki jawnej, jak również zawężenie przedmiotowo istotnych elementów umowy tej spółki, tak aby spółka jawna mogła powstawać, niezależnie od wpisu do rejestru, już z momentem rozpoczęcia za zgodą wspólników prowadzenia jej przedsiębiorstwa we własnym imieniu. Rozpoczęcie - za zgodą wspólników - prowadzenia przedsiębiorstwa we własnym imieniu prowadziłoby do zaistnienia spółki jawnej także w przypadku zawarcia przez wspólników umowy innej spółki osobowej, przy czym z momentem jej wpisu do rejestru spółka taka stawałaby się wówczas tą inną spółką osobową. Ponadto artykuł postuluje regulację spółki komandytowo-akcyjnej w organizacji. (abstrakt oryginalny)
W artykule zaprezentowano podstawowe obszary funkcjonowania przedsiębiorstw partnerskich, które mogą być wspomagane przez technologię Web 2.0. Punktem wyjścia rozważań jest istota technologii Web 2.0, która stała się obecnie ważną platformą biznesową. W dalszej kolejności zaprezentowano istotę przedsiębiorstw partnerskich, które ze względu na rozproszenie geograficzne stają się naturalną płaszczyzną zastosowania Web 2.0. Ostatnia część prezentuje obszary wykorzystania nowoczesnych technologii internetowych, ze szczególnym uwzględnieniem: komunikacji wewnętrznej partnerów, komunikacji wewnętrznej systemu partnerskiego oraz komunikacji z klientami. Zaprezentowano również przykład wykorzystania Web 2.0 w udostępnianiu aplikacji, przy zastosowaniu rozwiązań typu SaaS. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest dokonanie przeglądu najważniejszych badań opublikowanych w ostatnich 20 latach, których przedmiotem były kryteria wyboru partnera do międzynarodowej spółki joint venture (MSJV). We wnioskach zostały wskazane te kryteria, które mimo różnic w zakresie czasowym i geograficznym można uznać za najważniejsze. (abstrakt oryginalny)
Kodeks spółek handlowych w ostatnim czasie doczekał się aż dwóch nowelizacji wpływających na sytuację zarządu spółki partnerskiej. Pierwsza z nich polega na umożliwieniu zastosowania art. 18 k.s.h. do członków zarządu spółki partnerskiej, druga - ingeruje w kwestię składu zarządu spółki partnerskiej, wprowadzając wymóg powołania w skład zarządu co najmniej jednego partnera. Uchwalone nowelizacje są pierwszą ingerencją ustawodawcy w sytuację zarządu spółki partnerskiej od momentu wejścia w życie Kodeksu spółek handlowych. Artykuł stanowi próbę oceny wprowadzonych regulacji przez pryzmat ich wpływu na funkcjonowanie zarządu w spółce partnerskiej. (abstrakt oryginalny)
W niniejszym artykule przedstawiono problem odpowiedzialności za zobowiązania wynikające z uprawnionego przez partnerów wolnego zawodu. Określono pojęcie wolnego zawodu oraz błędu w sztuce. Przedstawiono odpowiedzialność za błędy w sztuce popełniane również przez partnerów spółki oraz możliwość rozszerzenia tej odpowiedzialności.
Definicja pracodawcy, sformułowana w art. 3 k.p., w praktyce może wywoływać wiele trudności w określeniu podmiotu, któremu przysługuje status pracodawcy. Sytuacja taka ma zwłaszcza miejsce, gdy podmiotem zatrudniającym są jednostki organizacyjne, a do takich jednostek należy spółka partnerska. Autorka podejmuje próbę wyjaśnienia statusu samej spółki, partnerów oraz spółki i partnerów łącznie w ramach stosunku pracy. Po przedstawieniu genezy i charakterystyki spółki partnerskiej autorka wskazuje, kto w spółce partnerskiej ma zdolność zatrudniania pracowników i dokonywania czynności wywołujących skutki prawne w stosunku do pracowników. Zasady ponoszenia odpowiedzialności są istotne zarówno dla pracowników, jak i partnerów - stąd nie mogą być pomijane przy rozważaniach na temat spółki partnerskiej jako pracodawcy. (abstrakt oryginalny)
W polskim prawie brakuje definicji terminu "wolny zawód". Nie budzi jednak wątpliwości, że do grupy tej można zaliczyć m.in. adwokatów, radców prawnych, notariuszy, lekarzy, pielęgniarki, doradców podatkowych, biegłych rewidentów, czy tłumaczy przysięgłych. Tym, co niewątpliwie łączy różne wolne zawody, jest bezpośredni, osobisty charakter świadczonych usług. Ponadto osoby wykonujące wolne zawody muszą mieć odpowiednie wykształcenie oraz wysokie kwalifikacje zawodowe. Spółka partnerska dzięki szczególnemu reżimowi odpowiedzialności stwarza partnerom nowe możliwości wykonywania wolnych zawodów w Polsce. Tworząc spółkę, partnerzy łączą siły i wzmacniają swoja pozycję rynkową. Nie ponoszą także odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez innych partnerów wolnego zawodu w spółce. Wydaje się zatem, że spółka partnerska powinna być dla przedstawicieli wolnych zawodów bardzo dogodną formą organizacyjno-prawną. Artykuł jest próbą udzielenia odpowiedzi na pytanie o praktyczne wykorzystanie nowej formy prawnej przez przedstawicieli wolnych zawodów. (fragment tekstu)
Założeniem artykułu jest analiza spółki partnerskiej prowadzonej przez radców prawnych. Praca stanowi próbę usystematyzowania najważniejszych praktycznych kwestii związanych z wykonywaniem zawodu radcy prawnego w formie spółki partnerskiej. Uzasadnieniem podjęcia problematyki jest hybrydalny charakter tej formy organizacyjnej. Spółka partnerska jest jedną z form wykonywania zawodu radcy prawnego. Jest to spółka osobowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu, prowadząca przedsiębiorstwo pod własną firmą. Partnerami mogą być tylko osoby fizyczne, które posiadają uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu. Katalog wolnych zawodów, które mogą być wykonywane w formie spółki partnerskiej, został zawarty w art. 88 k.s.h. Jednym z wymienionych w tym przepisie zawodów prawniczych jest radca prawny. Analizując literaturę przedmiotu, można stwierdzić, że spółka partnerska w porównaniu z innymi spółkami handlowymi jest atrakcyjną formą wykonywania zawodu radcy prawnego przede wszystkim ze względu na zasady ponoszenia odpowiedzialności przez partnera za zobowiązania spółki. Jednocześnie spółka partnerska, łącząc w sobie ograniczenie odpowiedzialności osobistej, przejrzyste zasady reprezentacji przy wykorzystaniu możliwości powołania zarządu oraz możliwość zgromadzenia kapitału finansowego i intelektualnego, wychodzi naprzeciw wymogom wolnego rynku usług, rosnącej konkurencji, dzięki czemu pozwala na wzrost jakości świadczonych usług. (abstrakt oryginalny)
Pomimo powszechnego posługiwania się w polskim obrocie gospodarczym (wzorem państw obcych) klauzulami drag-along, tego typu postanowienia umowne nie były jak dotąd przedmiotem zainteresowania orzecznictwa. Stosunkowo nieliczne wypowiedzi doktryny wskazują na trudności z dokonaniem kwalifikacji prawnej tego typu postanowień umownych przy pomocy instrumentarium dostarczanego przez polskie prawo cywile. Celem tego artykułu jest podjęcie próby wykazania, że w umowach poddanych prawu polskiemu klauzule drag-along powinny być uznawane za umowy przedwstępne na rzecz osoby trzeciej. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.