Projekt jako zorganizowane i skończone w czasie przedsięwzięcie, prowadzące do wytworzenia unikalnego produktu (wyrobu lub usługi) bądź osiągnięcia określonego celu, jest obecnie podstawowym i coraz częściej stosowanym na-rzędziem działania praktycznie każdej organizacji (przedsiębiorstwa, instytu-cji). Jest on uważany za jednorazowy proces, a potraktowanie projektu, jako szczególnego rodzaju procesu1 1 W procesach i projektach wskazuje się bowiem na wiele podobieństw, wśród których wyróżnia się m.in. analogiczne podstawowe parametry zarządzania, jak: czas, koszty, jakość [Jokiel 2008, s. 99]. Istotną cechą różniącą proces od projektu jest powtarzalność wykonania: w procesach - wielokrotna, a w projektach - jednorazowa. , skłania do usprawniania procesów składają-cych się na zarządzanie projektami. W ramach projektów, obok niepowtarzal-nych działań, realizowane są także procesy, czyli powtarzalne czynności, które można zidentyfikować, usystematyzować i poddać procedurze doskonalenia. Takie zamiary i działania napotykają jednak na problemy natury nie tylko organizacyjnej, ale też i społecznej, co utrudnia doskonalenie procesów, a kon-sekwencji zarządzanie projektami. W tej sytuacji elementy procesowe usiłuje się wtłoczyć w szablon projektu i powierzyć do wykonania kierownikowi pro-jektu i zespołowi ludzi. Postępując w ten sposób, traci się szanse na uspraw-nianie zarządzania projektami. Gdy jednak zamierza wykorzystać się te szanse, sukces w usprawnianiu procesów projektu jest ściśle uzależniony od osób za-angażowanych w przygotowanie i realizację projektu oraz relacji społecznych między nimi. Dla skutecznego i efektywnego prowadzenia projektu, a także usprawniania zarządzania projektami, oprócz organizacyjnych wymagań, nie-zbędne są bowiem także wielorakie kompetencje społeczne zaangażowanych w projekt pracowników, a szczególnie kierownika projektu. Dlatego też zasad-ne wydaje się podjęcie tego tematu i znalezienie odpowiedzi na pytanie: jakich kompetencji społecznych należy oczekiwać od kierownika (menedżera) projek-tu, aby z powodzeniem móc doskonalić procesy składające się na projekty?. W związku z tak postawionym problemem badawczym, celem artykułu jest najpierw przybliżenie istoty podejścia procesowego, a następnie wskazanie roli społecznych kompetencji w usprawnianiu procesów w organizacji zajmującej się projektami. W szczególności chodzi o społeczne wymagania kompetencyj-ne kierownika projektu, w powiązaniu z przyjętymi formami struktur instytu-cjonalnych stosowanych przy realizacji projektów. Dyskutowanie tej proble-matyki, rzadko jeszcze podejmowane w literaturze przedmiotu, może wzboga-cić obecny stan wiedzy w tym zakresie. Może też pomóc we wdrożeniach usprawnień w zakresie planowania i realizacji projektów. Artykuł ma charak-ter teoretyczno-dedukcyjny, a w przygotowaniu artykułu wykorzystano głów-nie metodę krytycznej analizy literatury przedmiotu.(fragment tekstu)