Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 78

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Protection of fauna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
W oparciu o dostępną literaturę przedstawiono najważniejsze informacje dotyczące środowiska życia wydry europejskiej, przystosowania się do ziemno-wodnego trybu życia, behawioru i rozrodu oraz występowania i ochrony tych zwierząt. Wydra europejska (Lutra lutra) zamieszkuje najczęściej rzeki, stawy, rowy i potoki o brzegach bogatych w roślinność, dającą zwierzęciu pokarm, poczucie bezpieczeństwa i stanowiącą miejsce do polowań. Wydra ma niezwykle anatomiczne i behawioralne przystosowania do różnych warunków środowiskowych, co czyni z niej doskonałego drapieżnika wodno-lądowego. Zwierzęta te są samotnikami, łączącymi się w pary tylko na okres godowy. Wyjątkiem są jedynie matki, które żyją w grupie rodzinnej. W 2004 roku nastąpiła zmiana formy ochrony gatunkowej wydry w Polsce, z ochrony całkowitej na częściową. (abstrakt oryginalny)
Nosorożce to piękne, majestatyczne zwierzęta, o bogatym życiu emocjonalnym. Pięć występujących dzisiaj na świecie gatunków nosorożców jest zagrożonych wyginięciem. Przyczyną jest róg, który w postaci sproszkowanej wykorzystywany jest w tradycyjnej medycynie chińskiej jako afrodyzjak i lek na wiele chorób. Działania w obronie nosorożców są niewystarczające i mogą one zniknąć z powierzchni Ziemi w najbliższych latach. (abstrakt oryginalny)
Struktura genetyczna populacji jest kształtowana przez wiele czynników, wśród których ważne miejsce zajmują preferencje siedliskowe. Jedna z koncepcji zakłada, że zwierzęta osiedlają się najczęściej w siedliskach, których cechy są zbliżone do tych, w jakich same przyszły na świat. Poznanie mechanizmów rządzących preferencjami siedliskowymi organizmów ma duże znaczenie dla planowania działań na rzecz ochrony gatunków. (abstrakt oryginalny)
Wiosenne migracje płazów i gadów mogą skończyć się dla nich tragicznie, gdy zwierzęta przekraczające drogę giną pod kołami samochodów. Z rozwojem infrastruktury drogowej następuje fragmentacja siedlisk, prowadząca do powstania barier przestrzennych dla migrujących zwierząt. W celu zachowania ciągłości siedlisk, szlaków migracyjnych i korytarzy dyspersyjnych budowane są dla płazów, wykorzystywane także przez gady, przejścia różnego typu, które umożliwiają pokonanie bariery, jaką stanowi ruchliwa droga, i znacznie ograniczają śmiertelność herpetofauny. (abstrakt oryginalny)
Sęp, wyspecjalizowany padlinożerca, ma najgorszą sławę ze wszystkich ptaków. Sępy spełniają bardzo ważną funkcję w przyrodzie. Oczyszczają środowisko z potencjalnego zagrożenia chorobami, umożliwiają obieg materii w przyrodzie. Wobec sępów mamy także historyczny dług, gdyż wczesne hominidy wykorzystywały te ptaki do znalezienia padliny. Dzisiaj sępom grozi wymarcie, a to może spowodować efekt domina dla innych gatunków i wywołać zmiany w przyrodzie. (abstrakt oryginalny)
Goryl górski jest jednym z najbardziej zagrożonych całkowitym wyginięciem gatunków zwierząt na świecie. Jego liczba sięga obecnie 880 osobników. Występuje na wyjątkowo niestabilnych politycznie terenach Afryki. Zmiany klimatu, przyczyniające się do zanikania lasów, w których żyją, to tylko jedne z wielu zagrożeń. Inne to wycinka lasów, kłusownictwo, produkcja węgla drzewnego czy choroby. (abstrakt oryginalny)
Dziki pełnią bardzo ważną funkcję w przyrodzie. Są naszym sprzymierzeńcem w gospodarowaniu środowiskiem. Konieczne są skuteczne działania, aby jak najrzadziej dochodziło do konfliktu człowiek i dzik. Wydaje się, że najlepszym i najskuteczniejszym rozwiązaniem jest zaprzestanie ich dokarmiania i odcięcie od pokarmu w miastach. Świnie i dziki należą do jednych z najbardziej inteligentnych zwierząt. Zobaczmy w dzikach fascynujące, mądre stworzenia, naszych sprzymierzeńców. (abstrakt oryginalny)
Niektórzy kochają go na tyle, że ich zdaniem powinien zająć miejsce orła w godle naszego kraju. Czy na pewno? To pozostawiamy subiektywnej ocenie każdego z osobna. Pewne jest natomiast, że to jeden z ulubionych ptaków wielu ludzi nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Mówi się, że przynosi szczęście gospodarzom, u których ma gniazdo, chroni także przed pożarem. Dla niektórych ludzi niezwykle ważne jest podczas jakiej aktywności zobaczą pierwszego bociana w danym roku, bo jeśli będzie nim bocian stojący na gnieździe to zwiastuje leniwy rok dla obserwatora, a jak w locie to wróży rok pracowity. Natomiast kiedy bociany przestają odbywać lęgi w dotychczasowym gnieździe to kwestią czasu jest, że i szczęście opuści tego gospodarza. Niektórzy wciąż zatwardziale tłumaczą małym dzieciom, że to bociany przynoszą niemowlaki. Takich wierzeń można by wymienić jeszcze kilka. (abstrakt oryginalny)
Bobry, mimo niekorzystnych warunków życia w obszarach górskich, stanowią istotny element krajobrazu Beskidu Niskiego, wpływając na wzrost bioróżnorodności oraz zmiany retencji wód. Głównym celem niniejszego artykułu jest analiza dwóch żerowisk w zlewni Zawoi, w dorzeczu Wisłoki w Beskidzie Niskim oraz określenie kierunków przemian środowiska przyrodniczego spowodowanych działalnością bobrów. Bobry w analizowanych odcinkach potoków zmieniły ich morfologię, głównie ze względu na kopane nory, podziemne korytarze, które zmodyfikowały linię brzegową. Obecność bobrów wpłynęła na renaturyzację doliny rzecznej oraz wzrost walorów estetyczno-rekreacyjne doliny Wisłoki. (abstrakt oryginalny)
Słonie afrykańskie i azjatyckie są zagrożone wyginięciem Te największe zwierzęta lądowe są narażone na wiele niebezpieczeństw. Gwałtownie zmniejsza się ich przestrzeń do życia. Nadal giną z rąk kłusowników. Mimo wysiłków organizacji pozarządowych i lokalnej społeczności, pozostaje jeszcze jeden czynnik mogący doprowadzić do wymarcia słoni - zmiany klimatu. (abstrakt oryginalny)
Życie roślin jest uzależnione nie tylko od mikroorganizmów, ale również wielu gatunków zwierząt. Większość roślin jest zapylanych z udziałem owadów, ptaków lub nietoperzy. Szereg kręgowców uczestniczy w rozsiewaniu diaspor roślinnych. Działalność destruentów, dostarczających roślinom substancji mineralnych, byłaby niemożliwa bez udziału bezkręgowców glebowych. (abstrakt oryginalny)
Tygrysy należą do jednych z najbardziej zagrożonych wyginięciem gatunków. W XX w. zginęło 97% światowej populacji tygrysów. Kłusownictwo, utrata naturalnych siedlisk to kluczowe czynniki, które doprowadziły do gwałtownego spadku liczebności tygrysów. Dzisiaj doszło kolejne zagrożenie - globalne zmiany klimatu. Jeżeli nie ograniczymy radykalnie emisji gazów cieplarnianych, tygrysy będą jedną z wczesnych ofiar zmian klimatycznych. (abstrakt oryginalny)
Działania zmierzające do reintrodukcji bobra europejskiego (Castor fiber) w Beskidzie Niskim zaczęto podejmować w latach 80. XX w. Zwiększanie się populacji bobra zbiegło się w czasie ze zmianami ustrojowymi, społecznymi oraz ekonomicznymi, które miały miejsce zarówno na obszarze Beskidu Niskiego, jak i całej Polski. W przypadku Magurskiego Parku Narodowego wpisują się one w dłuższy ciąg wydarzeń XX w., związanych z intensywnymi działaniami wojennymi oraz wymianą ludności na tym obszarze. W ich wyniku struktura użytkowania ziemi, będąca wynikiem oddziaływania człowieka na środowisko naturalne, poddana została znaczącym zmianom. W pracy podjęto próbę oceny wpływu zmian pokrycia terenu na populację bobra europejskiego w Magurskim Parku Narodowym. Szczególną uwagę zwrócono na przemiany zachodzące w bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk bobra. Intensywność przekształceń pokrycia terenu w obrębie strefy jego oddziaływania została porównana ze zmianami zachodzącymi w innych obszarach Parku, w tym tych użytkowanych przez człowieka. W badaniach wykorzystano wyniki inwentaryzacji przeprowadzanych w latach 1996, 2010 oraz 2021. Strukturę pokrycia terenu pod koniec lat 80. XX w. pozyskano z archiwalnych map topograficznych w skalach 1: 10 000 i 1: 25 000. Dla okresu od lat 90. ubiegłego wieku do 2019 r. informacje zostały pozyskane poprzez segmentację i klasyfikację ortofotomap. W pozyskiwaniu informacji z materiałów kartograficznych wykorzystano model głębokiego uczenia Mask R-CNN oraz algorytmy uczenia maszynowego. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że na obszarze Magurskiego Parku Narodowego od lat 80. XX w. do dziś doszło do wzrostu liczebności bobra; zwiększyła się także powierzchnia lasów oraz gęstość zabudowy, przy jednoczesnym spadku powierzchni pól i użytków zielonych, a także gęstości sieci drogowej. Bobry żyjące na badanym obszarze, wykazywały w tym okresie tendencję do porzucania stanowisk w dnach dużych dolin rzecznych w pobliżu siedlisk ludzkich, na rzecz zasiedlania obszarów wyżej położonych, bardziej oddalonych od stref aktywności człowieka. Obecnie zamieszkane przez bobra są głównie tereny opuszczonych wsi łemkowskich oraz przyległych lasów na południu Parku Narodowego. Trudne do określenia i wymagające dalszych badań jest stwierdzenie, czy opisywana zmiana lokalizacji obszarów bytowania bobra wynika z chęci uniknięcia przez niego człowieka czy z innych uwarunkowań środowiskowych. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest podjęcie tematyki przestępstwa znęcania się nad zwierzętami, określonego w ustawie o ochronie zwierząt. Poddane analizie zostały znamiona strony podmiotowej omawianego przestępstwa. Przedstawiono stanowiska przedstawicieli doktryny prawa karnego oraz poglądy występujące w orzecznictwie, szczególnie Sądu Najwyższego.(abstrakt oryginalny)
Badania płazów prowadzono w latach 2010-2012 w dwóch śródpolnych oczkach wodnych w gminie Stare Czarnowo, w północno-zachodniej części Polski. Celem badań była ocena składu gatunkowego i liczebności całkowitej płazów dorosłych i juwenilnych oraz miejsc ich rozrodu. Stwierdzono, że w obu oczkach wodnych dominowały żaby brunatne: zwłaszcza Rana arvalis i żaby zielone: Pelophylax esculentus, Pelophylax lessonae. Spotykano je nie tylko podczas godów, ale w całym okresie badawczym także na przyległych polach uprawnych i linii brzegowej. Mniej licznie na tym obszarze występowały: Hyla arborea oraz Bombina bombina. Najrzadszym przedstawicielem batrachofauny była Pelobates fuscus, która występowała tylko w jednym oczku wodnym w 2012r. W obu badanych zbiornikach zanotowano występowanie przedstawiciela płazów ogoniastych: Lissotriton vulgaris. Liczne występowanie płazów w omawianych śródpolnych oczkach wodnych jest dobrym sygnałem, gdyż batrachofauna to doskonały bioindykator środowiska wodnego.(abstrakt oryginalny)
Relacje człowieka z innymi zwierzętami są nierozerwalne. Najczęściej są one zdeterminowane przez głęboko zakorzeniony antropocentryzm, zwierzęta bowiem służą rozmaitym celom człowieka - od emocjonalnych po ekonomiczne. W artykule podjęto próbę interdyscyplinarnego wejrzenia w filozoficzne, socjologiczne oraz prawne podstawy stosunku człowiek-inne zwierzęta. W jakim zakresie jest to relacja dwóch autonomicznych bytów, a w jakim jednostronna eksploatacja zwierząt przez człowieka? Zwierzęta są obecne w człowieczej rzeczywistości, stąd konieczne jest dookreślenie ich statusu w relacji do człowieka. Ustawa o ochronie zwierząt, choćby ucieleśniała najwznioślejsze humanistyczne (lub posthumanistyczne) wartości, będzie poddawana krytyce dopóty, dopóki nie zapewni tym wartościom realnego znaczenia w życiu społecznym. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób ustawodawstwo i orzecznictwo odzwierciedlają społeczną percepcję bliskich relacji ludzi i innych zwierząt. Z tej perspektywy istotne jest również pytanie o to, jakie zmiany społeczne muszą zajść, aby deklaracje te miały realny wymiar przekładający się na poprawę faktycznego, a nie symbolicznego statusu zwierząt. Możliwe, że ustawodawca wyczerpał już zasób obietnic wobec zwierząt i rola ucieleśniania tych deklaracji spoczywa na społeczeństwie i orzecznictwie. Akceptacja zwierząt i poprawa ich statusu zależy od ich "uczłowieczenia" bądź od uwolnienia z antropocentrycznych schematów, które uczynią z nich autonomiczne byty. (abstrakt oryginalny)
Jaskinia Szachownica to jeden z najdłuższych systemów jaskiniowych na Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej. Znajduje się ona w północnej części województwa śląskiego, w gminie Lipie. System jaskiń powstał w wyniku rozmycia wapiennego wzgórza nazwanego Krzemienną Górą, znajdującego się na kierunku odpływu wód topniejącego lądolodu zlodowacenia środkowopolskiego. Wiek jaskiń został określony na około 150 tysięcy lat. System podziemi został odsłonięty w trakcie eksploatacji wapienia. Wyrobisko kamieniołomu przecina wzgórze w kierunku północ - południe na długości 150 metrów, pasem szerokości 50 metrów. Wydobycie trwało do roku 1962. Obecnie obiekt składa się z pięciu osobnych jaskiń, które oznaczono kolejnymi numerami od I do V. Największą z nich jest Szachownica I, o długości korytarzy około 600 metrów. Szachownica II liczy 200 metrów długości. Pozostałe, oznaczone numerami III - V, to małe fragmenty systemu, zlokalizowane w południowej części kamieniołomu. Ze względu na walory geologiczne obszar, gdzie występuje jaskinia, został objęty ochroną prawną. 11 października 1978 roku na powierzchni 12,70 ha utworzono rezerwat przyrody Szachownica. Wokół rezerwatu rozciągają się lasy gospodarcze. Podziemia nie są udostępnione do ruchu turystycznego. W rezerwacie, oprócz typowej fauny leśnej, najcenniejszą grupę stanowią nietoperze, hibernujące w salach jaskini. Stanowi ona jedno z większych zimowisk tych zwierząt w południowej Polsce. Co roku zimą przebywa tu ponad 2500 nietoperzy, reprezentujących dziesięć gatunków. (fragment tekstu)
Przedstawiono analizę zmian dostaw środków ochrony roślin oraz czynników, które wpłynęły na wielkość ich zużycia na przestrzeni kilkunastu lat. Ukazano zmiany struktury asortymentowej stosowanych preparatów oraz stopień ochrony najważniejszych upraw. (oryg. streszcz.)
Wydra morska to gatunek kluczowy w lasach wodorostów w morskich ekosystemach Oceanu Spokojnego. Na początku XX wieku gatunek ten został niemal wytępiony wskutek polowań z uwagi na jej niezwykłe futro. Restytucja tego gatunku jest uważana za największy sukces w ochronie ekosystemów morskich. Dzisiaj jednak wydra morska jest ponownie gatunkiem zagrożonym z powodu zanieczyszczenia mórz ropą, polowań orek na wydry i kłusownictwa. (abstrakt oryginalny)
Zmiany klimatu już są obecnie ważnym czynnikiem wpływającym na ptaki, a w przyszłości mogą doprowadzić do wymarcia znacznej części ptasich populacji. W reakcji na globalne ocieplenie obserwuje się przesunięcia w czasie poszczególnych etapów ich cyklu życiowego oraz zmiany zasięgów występowania. Wpływ zmian klimatu jest zróżnicowany w odniesieniu do różnych grup ptaków, jednak liczba gatunków dotkniętych ich wpływem jest trzykrotnie wyższa niż liczba tych, które mogą na nich skorzystać. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.