Cel artykułu: Nie ulega wątpliwości, że władze publiczne mogą być bezpośrednio lub pośrednio zaangażowane w prowadzenie działalności gospodarczej. Tradycyjny sposób odróżnienia działalności państwa, która nie podlega regułom rynku, polega na ustaleniu, czy państwo działa jako organ publiczny. W przypadku działalności państwa należy odróżniać dwie kategorie sytuacji - te, w których państwo jest zaangażowane w prowadzenie działalności gospodarczej (sfera dominium), oraz te, w których państwo działa sprawując władze publiczną (sfera imperium). W opinii autora artykułu podział na sferę imperium i dominium jest nadal użyteczny. Zgodnie z Ustawą z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. nr 50, poz. 331 z późn. zm.) przedsiębiorcą jest m.in. osoba fizyczna, osoba prawna, a także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, organizująca lub świadcząca usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Prezes UOKiK stwierdził, że władze publiczne, wykonujące przypisane im funkcje administracji publicznej (sfera imperium), mogą być uznane za przedsiębiorcę. W swoich ostatnich decyzjach Prezes UOKiK uznał, że Narodowy Fundusz Zdrowia - władza publiczna odpowiedzialna za organizowanie i zarządzanie usługami opieki zdrowotnej w Polsce - jest przedsiębiorcą w rozumieniu prawa polskiego (ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów). Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy reguły konkurencji powinny znajdować zastosowanie w odniesieniu do działalności państwa w sferze imperium. Artykuł skupia się na pojęciu przedsiębiorcy (przedsiębiorstwa) w prawie polskim i unijnym w kontekście działalności państwa. Metoda badawcza: Cel artykułu jest realizowany poprzez doktrynalną analizę właściwych przepisów prawa polskiego i unijnego oraz analizę wydanych ostatnio decyzji Prezesa UOKiK, a także orzeczeń sądów unijnych, dotyczących możliwości kwalifikacji szeroko rozumianego państwa jako przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy). Wnioski: Z analizy tej samej koncepcji zastosowanej w prawie polskim i unijnym jasno wynika, że podmioty publiczne działające "sprawując władzę publiczną" lub "w charakterze organów publicznych" (sfera imperium) nie powinny być traktowane jako przedsiębiorcy (przedsiębiorstwa) w rozumieniu prawa konkurencji. Główną naukową wartością dodaną artykułu są konkluzje, że przepisy o ochronie konkurencji powinny znajdować zastosowanie wyłącznie do działalności państwa w sferze dominium, a także że definicja przedsiębiorcy i działalności gospodarczej powinna być powiązana z istnieniem rynku. Oryginalność/wartość artykułu: Artykuł powinien budzić zainteresowanie władz publicznych, a także prawników, zajmujących się problematyką kwalifikacji podmiotów publicznych w kontekście prawa konkurencji. Wyniki badań mogą zostać zastosowane na przykład w decyzjach podejmowanych przez Prezesa UOKiK. Konsekwencją zastosowania wyników niniejszych badań w praktyce może być zmiana podejścia do kwalifikacji podmiotów publicznych w kontekście przepisów prawa konkurencji. (abstrakt oryginalny)