Przedmiotem artykułu jest omówienie praw przysługujących Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej ,,Prezes UKE") do zmiany decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości obejmującej zmianę przyznanego zakresu częstotliwości. Jednym z istotnych zadań realizowanych przez Prezesa UKE, jako organu właściwego w sprawach telekomunikacji, jest gospodarowanie częstotliwościami. Zadanie to jest szczególnie istotne ze względu po pierwsze na to, że częstotliwości pozwalają na budowę telekomunikacyjnych sieci radiowych, umożliwiając nadawanie i obieranie sygnałów w danym paśmie. Po drugie, zapewnienie ładu w gospodarce częstotliwościami wskazane zostało jako jeden z celów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (dalej ,,ustawa - Prawo telekomunikacyjne", ,,Pt" lub ,,pr.tel."). Po trzecie, z uwagi na ograniczoną podaż częstotliwości, poddawane są one reglamentacji prawnej a sposób ich przyznawania oparty został na obiektywnych i niedyskryminujących kryteriach, poprzez stosowanie postępowań selekcyjnych. Po czwarte, koncentracja zasobów częstotliwości ma wpływ na stan konkurencji na rynku, w tym na siłę rynkową dysponentów częstotliwości, a w niektórych przypadkach pozwala na uzyskanie przewagi konkurencyjnej. Po piąte, budowa sieci radiowych w oparciu o przyznane częstotliwości wiąże się ze znaczącymi nakładami finansowymi, ponoszonymi w większości przypadków z uwagi na realizację zobowiązań inwestycyjnych zaciągniętych przez uczestników postępowań selekcyjnych. Szczególne znaczenie częstotliwości dla działalności telekomunikacyjnej sprawia, że przepisy dotyczące gospodarowania częstotliwościami muszą być spójne i nie powodować wątpliwości interpretacyjnych. Zagadnienie, które powoduje problemy interpretacyjne, dotyczy praw przysługujących Prezesowi UKE do zmiany decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości obejmującej zmianę przyznanego zakresu częstotliwości. Osobną kwestią są również prawa podmiotów trzecich do udziału w tym postępowaniu. Problem ten jest istotny z punktu widzenia bezpieczeństwa obrotu prawnego, gdyż niedopuszczenie osoby trzeciej w charakterze strony skutkuje wznowieniem postępowania. Zgodnie z przepisem art. 145 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej ,,Kodeks postępowania administracyjnego" lub Kpa) w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. W artykule przedstawiono analizę orzecznictwa sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.