Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Paušalizovaný prístup v sociálnej práci a jeho dopad na klienta

100%

Ďurkovský P.

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2012

|

nr 9 (2)

73-78

Fate of victim who victom needs not be, if public prosecutor and policeman act witf law and fate of man he is in newspaper unripe man, pathologies killer, social exile - these fates are for social work interesting. They are consequences of unfeeeling access. (original abstract)

2

Przemoc w rodzinie w świetle statystyki policyjnej z lat 1999-2005

84%

Kordas-Surowiec M.

Polityka Społeczna

|

2006

|

nr 10

14-18

Celem artykułu jest przedstawienie zarejestrowanych przez policję danych dotyczących przemocy w rodzinie w latach 1999-2005. Są to informacje na temat liczby interwencji organów ścigania wobec przemocy w rodzinie, skali przestępstw związanych z tym zjawiskiem oraz wybrane dane dotyczące sprawców przemocy i osób pokrzywdzonych. Artykuł ma na celu również prezentację czynników, które mają wpływ na kształt policyjnych rejestrów oraz trudności z ich interpretacją.

3

The Criminal Offence of "Abuse" on the Family Included in the Bill of the Penalty Code of 6 June 1997 in the Article 207 of the Penalty Code

84%

Hus P.

Humanities and Social Sciences

|

2018

|

23 (XXIII)

|

nr 25 (4)

91-97

Przedmiotem niniejszego artykułu było przedstawienie znaczenia słów "znęca się", które zostało przedstawione w ustawie kodeks karny. Opisano znaczenie słowa "rodzina" oraz przesłanki, jakie powinna ona spełniać, aby prawidłowo mogła funkcjonować. W artykule wykazano przesłanki, jakie winny być spełnione, aby pociągnąć sprawcę do odpowiedzialności karnej. Poruszono także problem wielości czynu, które wypełnia art. 207 k.k. oraz wymieniono artykuły kodeksu karnego, które wchodzą jako jeden czyn opisany w art. 207 k.k., a także przedstawiono, dlaczego art. 207 k.k. jest zagrożony karą surowszą od artykułów skumulowanych w art. 207 k.k. Przedstawiono zagrożenie karne za przestępstwo z art. 207 k.k. oraz poruszono typ kwalifikowany tego artykułu umieszczony w § 3 oraz w § 2 omówiono treść znaczenia słów "ze szczególnym okrucieństwem". Opisano, dlaczego przestępstwo znęcania w przypadku, gdy zostaje popełnione wobec osób najbliższych traktowane jest jako jeden czyn, a nie przypisuje się tego czynu osobno wobec każdej osoby pokrzywdzonej w rodzinie. Wykazano, do kogo należy ocena takiego działania. Porównano i opisano przestępstwo powszechne i indywidualne, które występuje w art. 207 k.k. Wykazano, czemu służy art. 207 k.k. i czyjego dobra chroni. Wykorzystano kilkanaście orzeczeń i wyroków Sądów Apelacyjnych Sądów Najwyższych, a także przytoczono Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz powołano się na Konwencję Praw Człowieka. (abstrakt oryginalny)

4

Przemoc w rodzinie - skala zjawiska

84%

Włodarczyk R.

Polityka Społeczna

|

1997

|

nr 8

31-34

Przemoc wobec członków rodziny nie jest w Polsce zjawiskiem dobrze rozpoznanym, a jej ofiary nie stanowią odrębnej grupy klientów pomocy społecznej, lecz są traktowane jako osoby znajdujące się w ciężkiej sytuacji życiowej. Autorka artykułu omawia tę problematykę od strony społecznej, socjologicznej i statystycznej zastrzegając, że zamieszczony materiał nie wyczerpuje tego jakże poważnego zagadnienia.

5

Przestępstwo znęcania się a przemoc w rodzinie

84%

Gliszczyński A.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2011

|

nr 1 (2)

141-153

Publikacja dotyczy zjawiska przestępstwa znęcania się i przemoc w rodzinie. Autor definiuje pojęcie przemocy w rodzinie, przedstawia ujęcie statystyczne zjawiska przemocy domowej oraz prezentowane przez społeczeństwo poglądy na ten temat. W artykule omówiono także znamiona przestępstwa znęcania się określonego w art. 207 k.k. oraz przedstawiono program wspólnotowych działań ukierunkowanych na zapobieganie przemocy domowej i przestępczości znęcania się.

6

Dzieci - ofiary przemocy. Skala i charakter zjawiska. Potrzeba interwencji

84%

Sajkowska M., Szymańczak J.

Polityka Społeczna

|

2009

|

nr 9

29-34

W artykule przedstawiono problem przemocy wobec dzieci w świetle wybranych statystyk i wyników badań. Skoncentrowano się na najbardziej powszechnych rodzajach przemocy wobec dzieci - przemocy w rodzinie, przemocy rówieśniczej oraz wykorzystaniu seksualnym. W Polsce o przemocy wobec dzieci zczęto mówić na początku lat 980. XX wieku, ale dopiero w latach 90. proces ujawniania problemu nabrał tempa. Autorzy zwrócili uwagę ponadto na przepisy prawne dotyczące przemocy wobec dzieci orz różne programy polityki wyznaczone w celu zapobieżenia tej przemocy.

7

Architektura polityki walki z przemocą w rodzinie

67%

Zybała A.

Polityka Społeczna

|

2014

|

nr 7

13-20

Autor analizuje strukturę polityki walki z przemocą w rodzinie, sposób jej formułowania oraz implementowania. Posługuje się klasycznymi metodami analizy znanymi z zakresu wiedzy o politykach publicznych. Stawia tezę, że nastąpiła silna instytucjonalizacja tej polityki w ostatnich latach, co odzwierciedla znaczenie problemu przemocy dla społeczeństwa. Wprowadzono dość kompleksową koncepcję struktury działań wobec przemocy. Jednocześnie pozostają istotne problemy i zagrożenia dla możliwości osiągania lepszych rezultatów w podejmowanych działaniach. Problemem jest choćby dobór narzędzi interwencji publicznej i wielkość zaangażowanych zasobów (finansowe, ludzie, instytucjonalne). W zakresie instrumentów działania przewagę mają narzędzia legislacyjne, tymczasem kluczem do powodzenia wydają się tzw. instrumenty "miękkie", które sprzyjają uzyskaniu większego efektu synergii w działaniach podejmowanych przez różne publiczne i społeczne podmioty, zwłaszcza w zespołach interdyscyplinarnych. Wyzwaniem jest także głębsze rozpoznanie złożoności problemu przemocy, w tym wypracowanie narzędzi analizy problemu i wskaźników obrazujących efektywność podejmowanych działań. (abstrakt oryginalny)

8

Nowe kwestie społeczne: znęcanie się nad osobami najbliższymi, zależnymi, małotelnimi i nieporadnymi

67%

Teterycz M.

Polityka Społeczna

|

2003

|

nr 10

13-16

Ostatnio przez kraj nasz przetoczyła się fala oburzenia towarzysząca ujawnionym przypadkom znęcania się nad innymi osobami w środowsku szkolnym lub domowym. Artykuł niniejszy porządkuje te zagadnienia, opierając się na statystykach i innych źródłach. Poruszono też aspekt prawny tej problematyki, oraz metody zaradcze możliwe do zastosowania przeciwko tym patologiom.

9

Przemoc, kary cielesne i krzywdzenie dzieci

67%

Piekarska A.

Polityka Społeczna

|

2004

|

nr 9

59-62

Według alarmistycznych wyników badań psychologicznych i medycznych, stosowanie kar fizycznych w zdecydowanej większości rodzin przekracza dopuszczalne prawem natężenie i zasadność ich użycia. Kary cielesne są fizyczną i psychiczną przemocą wobec dziecka, ze wszystkimi potencjalnie szkodliwymi czy wręcz niebezpiecznymi konsekwencjami dla zdrowia, rozwoju i dobra młodego obywatela.

10

Rok 2004 Rokiem Dzieci - ofiar przestępstw

67%

Ossowska A.

Polityka Społeczna

|

2004

|

nr 9

77-78

Przemoc jest jednym z najbardziej niepokojących zjawisk współczesnego świata. W sposób szczególny rażące są zachowania takie w stosunku do dzieci. W celu zagwarantowania podstawowych praw najmłodszym i najsłabszym członkom społeczenstwa, ratyfikowano w Polsce w 1991 r. Konwencję o Prawach Dziecka. Rok 2004 został ogłoszony Rokiem Dzieci - Ofiar Przestępstw.

11

Pomoc dzieciom - ofiarom przestępstw : Konferencja w Warszawie

67%

Kaczyńska B.

Polityka Społeczna

|

2004

|

nr 9

78-79

W październiku 2004 r. w Warszawie odbyła się konferencja poświęcona pomocy dzieciom - ofiarom przestępstw. W wielu wygłoszonych referatach podkreślono, iż krzywdzenie dzieci jest najbardziej dramatycznym zjawiskiem społecznym współczesnego świata, dlatego też nieodzowne są skuteczne działania zapobiegawcze skierowane przeciw występującym patalogiom.

12

Rozwój idei i działań społecznych w zakresie ochrony dzieci przed krzywdzeniem

67%

Jarosz E.

Polityka Społeczna

|

2005

|

nr 9

13-19

Krzywdzenie dzieci przez dorosłych jest nierozerwalnie związane z historią ludzkości. Odkąd bowiem zaczęto rejestrować dzieje, odnajdujemy ślady złego traktowania dzieci we wszystkich niemal kulturach i każdej epoce. Dopiero współcześnie może urzeczywistnić się wizja radykalnej poprawy tej sytuacji. Nieodzowne jest jednak współdziałanie odpowiednich służb i instytucji oraz społeczeństwa na rzecz ochrony praw dziecka.