Funkcjonalne centrum (CBD) historycznego miasta Kioto (załóż, w 794 pod nazwą Heian-kyo) tworzą dwie dzielnice administracyjne: Nakagyo-ku i Shimogyo-ku o łącznej pow. 14,2 km2 (2,3% pow. miasta), zamieszkałe przez 161,8 tys. osób (11,1% ogółu ludności Kioto). Reprezentujące ośrodek dyspozycyjny miasta w zakresie zarządzania i administracji oraz finansów i handlu, notuje bardzo wysoki stopień historycznego dziedzictwa zarówno w zakresie struktur przestrzennych jak i funkcjonalnych. Związane jest to zasadniczo z faktem rządowej ochrony jego staromiejskiej tkanki urbanistycznej oraz tradycyjnych zawodów (głównie w ramach rzemiosła przemysłowego i artystycznego). Od przełomu 1955/1960 obszar CBD objęty jest procesem wyludniania, który za okres 1955-1995 odnotował wielkość 93,3% (z 312,7 tys. do 161,8 tys. osób - Ryc.l). Notowany jest tu równocześnie rosnący stopień zróżnicowania pomiędzy nocnym (N) i dziennym (D) zaludnieniem (w 1995 osiągnął poziom D/N=91,0%). Związany jest on zasadniczo z napływem w ciągu dnia licznej rzeszy czynnej zawodowo ludność znajdującej zatrudnienie w instytucjach, placówkach handlowych i usługowych (D/N= 163,8%). Sprawia to, że czynni zawodowo nocnego centrum Kioto reprezentują 11,7% tej kategorii ludności całego miasta, by w ciągu dnia zwiększyć swój udział aż do 27,3%. Powyższe okoliczności muszą powodować dobowe przemiany funkcjonalne i społeczno-ekonomicznej struktury CBD. W kategoriach nocnego zaludnienia znamionuje je dominacja zatrudnionych w sektorze III (73,8% ogółu czynnych zawodowo) z charakterystyczną strukturalną równowagą pracowników handlu (35,2%) oraz usług (34,3%). Znamienny dla CBD Kioto jest bardzo wysoki udział osób zatrudnionych w sektorze II (26,1% ogółu czynnych zawodowo) a w szczególności w przemyśle (21,3%), który ma swe źródło w silnym rozwoju rzemiosła artystycznego, przemysłowego i przemysłu poligraficznego. W ciągu dnia najwyższy wskaźnik wzrostu notują pracownicy sektora III (D/N= 186,5%) z udziałem 80,2% ogółu zatrudnionych, a wśród nich reprezentantów zawodów kategorii FIRE (D/N=600,0%) reprezentujących 8,5% og. liczby pracowników dziennego CBD. W związku z relatywnie niskim wzrostem zatrudnionych w sektorze II (D/N=97,8%) zmniejszają oni swój udział do 19,7% (Tab. 1). Znamienna dla CBD Kioto dominacja wśród czynnej zawodowo ludności pracowników handlu i usług przy względnie wysokim udziale zatrudnionych w przemyśle, znajduje wyraz w specyficznym wizerunku jego społeczno-ekonomicznej struktury Najbardziej charakterystyczny jest względnie bardzo wysoki udział w kategoriach nocnego zaludnienia grey collar workers (35,9%) a pośród nich pracowników handlu (30,0% og. czynnych zawodowo). Swoistym ewenementem jest relatywnie niski odsetek white collar workers (35,8%), związany głównie z symboliczną obecnością pracowników sfery zarządzania i administracji (4,9% og. czynnej zawodowo ludności). Równocześnie zwraca uwagę fakt wysokiej pozycji blue collar workers (28,3%). Nie mniej znamienny obraz społeczno-ekonomicznej struktury prezentuje CBD Kioto w ciągu dnia, gdzie średnio po 40,0% czynnej zawodowo ludności przypada nà reprezentantów white collar i grey collar workers. Za szczególnie charakterystyczny uznać należy także fakt względnie niskiego udziału pracowników biurowych (24,7% którzy odnotowują zarazem najwyższy wskaźnik wzrostu pośród wszystkich grup społeczno-ekonomicznych centrum (D/N=242,6%). Osobliwością strukturalną dziennego centrum Kioto jest poza tym bardzo wysoki odsetek pracowników handlu (27,8%) przy względnie silnej strukturalnej pozycji zatrudnionych w usługach (11,8% - Tab. 2). (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.