Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Ocena zawartości witaminy C w ziemniaku poddanym procesom technologicznym

100%

Wyka J., Tajner-Czopek A., Godyla M., Witek P.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

nr 494 Wybrane zagadnienia z bioekonomii

227-233

Czynnikami sprzyjającymi procesowi rozkładu witaminy C są: podwyższona temperatura, obecność tlenu, środowisko obojętne lub zasadowe, obecność enzymów utleniających, obecność jonów metali, takich jak żelazo, miedź i srebro. Żywność przetworzona jest uboga w naturalne składniki odżywcze, w tym witaminy, których ilości są znacznie redukowane w stosowanych powszechnie procesach technologicznych przetwarzania żywności. W badaniach oznaczono metodą miareczkową Tillmansa zawartość witaminy C w ziemniaku (Solanum tuberosum) odmiany Bryza z wykorzystaniem różnych procesów technologicznych stosowanych w gastronomii i gospodarstwach domowych przy produkcji potraw. Wykazano, że najniższą zawartość witaminy C oznaczono w plackach ziemniaczanych. Największą zawartość witaminy C miały ziemniaki surowe, następnie wrzucone i gotowane we wrzącej wodzie oraz gotowane w łupinie(abstrakt oryginalny)

2

Możliwość rozwoju przemysłu ziemniaczanego w Polsce

75%

Szlachta K.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Technologia

|

1997

|

2

|

nr 749

105-110

Przemysł ziemniaczany ma duże możliwości zwiększenia produkcji, ponieważ w omawianym okresie jego zdolności produkcyjne były wykorzystywane zaledwie w 50-70%. Jednakże sytuacja finansowa większości tych zakładów jest bardzo niekorzystna: są one poważnie zadłużone, chociaż w 1995 r. po raz pierwszy od wielu lat rentowność tych przedsiębiorstw uległa poprawie w wyniku restrukturyzacji zadłużenia, wyprzedaży zapasów, wyrobów gotowych oraz w wyniku obniżenia kosztów kredytów skupowych i finansujących zapasy wyrobów gotowych. W najtrudniejszej sytuacji finansowej są przedsiębiorstwa produkujące krochmal, najlepszą kondycję finansową posiadają zakłady produkujące syrop skrobiowy. (fragment tekstu)

3

Relation between the content of simple sugars in a potato tuber and its resistance to mechanical load

75%

Jakubowski T., Marks N., Maciewicz B.

Inżynieria Rolnicza

|

19 (2015)

|

nr 1 (153)

67-76

W pracy poszukiwano zależności między zawartością cukrów prostych w bulwie ziemniaka a jej wytrzymałością na obciążenia mechaniczne. Badano bulwy ziemniaka odmian: Kuras, Gala, Agata, Ditta, Arrow, Roko i Raja. Wyznacznikiem podatności bulwy ziemniaka na uszkodzenia mechaniczne były: siła uszkadzająca perydermę, wskaźniki uszkodzeń zewnętrznych i wewnętrznych oraz uszkodzeń masowych. Pomiar zawartości cukru w bulwie ziemniaka wykonano przy użyciu refraktometru. Statystycznie istotną zależność, mierzoną wartością współczynnika korelacji, między zawartością cukrów prostych a podatnością na uszkodzenia wewnętrzne stwierdzono wyłącznie w bulwach ziemniaka odmian Kuras i Raja.(abstrakt oryginalny)

4

Differentiation of Profitability of Traditional and Innovative Potatoes Cultivation in Poland

75%

Maciejczak M., Filipiak T., Gołębiewska B., Urbanowicz J., Osowski J., Treder K.

Zagadnienia Ekonomiki Rolnej

|

2023

|

nr 4

70-85

Celem badań było określenie kosztów i opłacalności tradycyjnej oraz innowacyjnej uprawy ziemniaków w Polsce. W tym celu wykorzystano eksperymentalne badania polowe wybranych odmian ziemniaków w różnych wariantach przeprowadzone w latach 2021-2022. Warianty doświadczeń obejmowały uprawę ziemniaków według tradycyjnych oraz innowacyjnych metod, tj. w warunkach komercyjnych (duża intensywność nakładów i kosztów, w tym nawożenie nawozami mineralnymi oraz syntetycznymi środkami ochrony roślin) oraz przy braku nawożenia i ochrony roślin lub jedynie przy wykorzystaniu interakcji z pożytecznymi mikroorganizmami. W pracy wykorzystano metody oceny opłacalności produkcji ziemniaków dla różnych wariantów produkcji, kalkulacji kosztów produkcji oraz ocenę zyskowności produkcji. Materiał badawczy stanowiły wyniki badań eksperymentów polowych przeprowadzonych w ramach międzynarodowego projektu PotatoMetaBiome dla jedenastu odmian ziemniaków oraz sześciu wariantów doświadczenia na polach zlokalizowanych na północy Polski. Na podstawie badań stwierdzono, że średnie koszty produkcji ziemniaków w latach 2021-2022 zmniejszyły się dla wariantów tradycyjnych, a zwiększyły dla wariantów innowacyjnych. W 2021 r. najniższe koszty produkcji były dla wariantu bez nawożenia i środków ochrony roślin oraz wariantów innowacyjnych. Z kolei w 2022 r. najniższe koszty produkcji były dla wariantów tradycyjnych, czyli z nawożeniem i ochroną oraz bez nawożenia z ochroną oraz z nawożeniem i bez ochrony chemicznej, a także bez nawożenia i bez ochrony chemicznej. We wszystkich latach, a także dla wszystkich wariantów uprawa ziemniaków była opłacalna. Natomiast wskaźniki opłacalności produkcji ziemniaków w badanych latach zmniejszyły się dla wariantów innowacyjnych, natomiast zwiększyły dla wariantów z intensywną produkcją. Stwierdzono, że innowacyjna strategia produkcji ziemniaka z wykorzystaniem pożytecznych mikroorganizmów może być ekonomicznie uzasadnioną alternatywą wobec zmieniających się uwarunkowań produkcyjnych, rynkowych i politycznych. (abstrakt oryginalny)

5

Income Situation of Starch Potatoes Producers in Poland

75%

Ginter A., Szarek S.

Acta Scientiarum Polonorum. Oeconomia

|

7 (2008)

|

nr 1

83-90

Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że opłacalność produkcji ziemniaków skrobiowych w Polsce ulegała obniżeniu. Należy zaznaczyć ścisłą zależność wpływów pieniężnych dla producentów ziemniaków skrobiowych od kursu Euro. Kurs ten w pierwszym roku członkostwa był korzystny, natomiast w kolejnych latach ukształtował się na poziomie niekorzystnym dla producentów. Czynnikami istotnie wpływającymi na wynik finansowy z produkcji ziemniaków skrobiowych były warunki klimatyczne, a przede wszystkim długotrwałe susze bądź nadmierne opady, które powodowały straty w uprawach polowych.(abstrakt oryginalny)

6

Handel zagraniczny ziemniakami i ich przetworami w latach 1995-2004

75%

Jordanek Z.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2005

|

7

|

z. 3

78-82

Dokonano analizy handlu zagranicznego ziemniaków i ich przetwórców. Poprawiła się sytuacja w handlu zagranicznym ziemniakami i ich przetworami. W sezonie 2003/2004 wzrósł eksport przetworów z ziemniaków do ponad 200 tys. ton. Eksport ziemniaków wyniósł 108 tys. ton. W imporcie dominowały produkty skrobiowe (ponad 100 tys. ton). Dodatnie saldo obrotów handlu zagranicznego ziemniakami i ich przetworami wyniosło ponad 75 mln ton. Większość polskiego eksportu ziemniaków i ich przetworów jest skierowana do krajów WNP. Większość importu jest realizowana z krajów Wspólnoty(abstrakt oryginalny)

7

Fluktuacje cenowe surowców pochodzenia rolniczego na przykładzie ziemniaków i ich wpływ na przemysł przetwórczy

63%

Kuczyński M.

Ekonomia Międzynarodowa

|

2017

|

nr 19

134-146

Artykuł traktuje o wpływie surowców pochodzenia rolniczego, w szczególności ziemniaków, na przemysł przetwórczy oraz o fluktuacjach cenowych i dostępności ziemniaków przemysłowych do produkcji w szczególności frytek i chipsów oraz wpływie tych wahań na przemysł przetwórczy. Celem artykułu jest przeanalizowanie literatury i określenie możliwych przyczyn fluktuacji oraz opisanie dotychczasowych metod zapobiegania im. Autor opisuje możliwe do wprowadzenia rozwiązania budujące wieloletnie relacje producentów z dostawcami surowca, które mogą pomóc zapobiec części największych fluktuacji cen i dostępności ziemniaków lub co najmniej je zniwelować.(abstrakt oryginalny)

8

Próba zastosowania pullulanazy do otrzymywania liniowych glukanów ze skrobi ziemniaczanej

63%

Gambuś H., Ziobro R., Jankowski T., Gumul D., Pałasiński M.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

11 (2004)

|

nr 1 (38)

41-54

W pracy podjęto próbę uzyskania liniowych glukanów przez wytrącenie ich z roztworu skrobi ziemniaczanej w 20% (v/v) DMSO, poddanej działaniu pullulanazy zawartej w preparacie handlowym Pulluzyme 750 (ABM Chemicals). Strącanie przebiegało 3-etapowo. Po każdym etapie otrzymywano frakcje hydrolizatu, składające się z glukanów liniowych i rozgałęzionych. W uzyskanych frakcjach oznaczano zawartość liniowych łańcuchów skrobiowych, wielkość cząsteczek, tendencję do retrogradacji oraz przemiany fazowe metodą DSC. Najbardziej interesujące właściwości wykazała frakcja III składająca się głównie z krótkich łańcuchów amylozy i wykazująca największą tendencję do retrogradacji. Znaczna entalpia jej topnienia oraz wysoki zakres temperatury tej przemiany fazowej świadczą o dużym udziale krystalitów amylozowych, charakterystycznych dla skrobi opornej. (abstrakt oryginalny)

9

Cytotoksyczność i genotoksyczność soku z ziemniaka

63%

Olejnik A., Białas W., Tomczyk J., Lewandowicz G.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 205

116-123

Celem pracy była ocena świeżego soku ziemniaczanego oraz jego frakcji różniących się masą cząsteczkową pod kątem ich działania cytotoksycznego i aktywności przeciwnowotworowej. W badaniach in vitro wykazano, że surowy sok ziemniaczany hamuje proliferację i ogranicza przeżywalność nowotworowych komórek pochodzących z żołądka (Hs476T) i jelita grubego (HT-29 i Caco-2). Natomiast w mniejszym stopniu wpływa na aktywność metaboliczną komórek raka wątroby (HepG2). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że sok z ziemniaka powoduje powstawanie reaktywnych form tlenu i indukuje uszkodzenia DNA w komórkach nowotworowych. Badania aktywności frakcji soku ziemniaczanego otrzymanych w wyniku rozdziału metodą chromatografii żelowej wykazały, że największy potencjał cytotoksyczny charakteryzuje frakcję glikoalkaloidową. (abstrakt oryginalny)

10

Wpływ herbicydów na zmiany zawartości azotanów (V) w bulwach ziemniaka po zbiorach i przechowywaniu

63%

Wichrowska D., Wojdyła T.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 206

27-36

Celem prowadzonych badań (2004-2007) było poznanie wpływu zastosowanych w okresie wegetacji herbicydów (Afalon, Stomp, Barox, Sencor + Titus) na stopień kumulacji szkodliwych azotanów (V) w bulwach surowych i ugotowanych trzech odmian ziemniaka ("Asterix", "Dorota", "Victoria") po zbiorach i 6-miesięcznym przechowywaniu w temperaturze 4°C. Zastosowane w okresie wegetacji roślin ziemniaka herbicydy istotnie wpłynęły na wzrost zawartości azotanów (V) w surowych bulwach ziemniaków po zbiorach. Zawartość ta była wyższa (wynosiła średnio 293 mg NO3(V) na kilogram świeżej masy bulw) niż dopuszczają normy (do 200 mg ∙ kg-1). Obróbka wstępna i termiczna (gotowanie w wodzie) spowodowały spadek zawartości tych szkodliwych substancji o ponad 35% w bulwach analizowanych po zbiorach oraz o ponad 54% w bulwach badanych po przechowywaniu. Odmiana "Asterix" charakteryzowała się najmniejszą skłonnością (na tle pozostałych odmian) do kumulowania azotanów (V) w świeżej masie bulw. Po przechowywaniu nastąpił spadek zawartości azotanów w bulwach o prawie 30%. Dobrą odmianą ziemniaków przeznaczoną do konsumpcji może być "Victoria", która charakteryzowała się dużą tendencją do spadku zawartości azotanów (V) po przechowywaniu oraz podczas obróbki wstępnej i termicznej. (abstrakt oryginalny)

11

Wycierka ziemniaczana jako surowiec do produkcji bioetanolu

63%

Szymanowska D., Drożdżyńska A., Lewandowicz G.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 206

234-242

Wycierka ziemniaczana jest odpadem generowanym kampanijnie podczas produkcji skrobi. Skład monomeryczny biopolimerów wycierki czyni ten odpad potencjalnie atrakcyjnym surowcem do produkcji etanolu, a takie jej zastosowanie mogłoby się przyczynić do zwiększenia konkurencyjności przemysłu ziemniaczanego. Celem badania była ocena przydatności wycierki ziemniaczanej do produkcji bioetanolu. Badano procesy fermentacji hydrolizatów powstałych w wyniku procesów katalizowanych sekwencyjnie za pomocą różnych preparatów enzymatycznych (amylolitycznych, celulolitycznych i pektynolitycznych) oraz alternatywnie rozcieńczonym kwasem siarkowym. Oznaczano zawartość cukrów, etanolu, kwasów uranowych, octowego i mlekowego, oraz glicerolu w surowcach i produktach fermentacji metodą HPLC, jak również określano liczebność i żywotność komórek drożdżowych. Wykazano, że proces fermentacji etanolowej przebiega efektywnie jedynie w przypadku hydrolizatów otrzymanych w procesach katalizowanych enzymatycznie. Wszystkie heksozy zawarte w produktach hydroliz enzymatycznych są w pełni utylizowane, a obecne w hydrolizatach pentozy i kwasy organiczne nie przyczyniają się do ograniczania żywotności komórek drożdżowych. Jedynym ograniczeniem procesu zagospodarowania wycierki jako surowca do produkcji bioetanolu wydaje się nieco zbyt niska zawartość suchej substancji w hydrolizatach. (abstrakt oryginalny)

12

Wpływ powłok hydrokoloidowych na cechy jakościowe frytek ziemniaczanych

63%

Kowalczyk D., Gustaw W.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

16 (2009)

|

nr 6 (67)

72-80

Pokrojone w słupki ziemniaki poddano blanszowaniu, a następnie powlekano przez zanurzenie w 1 % (m/m) roztworach polisacharydów: karboksymetylocelulozy (CMC) o trzech typach lepkości (CRT 30, CRT 1000, CRT 10000) oraz pektyny (PEK) lub w 10 % (m/m) roztworach preparatów białek grochu (PPI), soi (SPI) i serwatki (WPC). Próbę odniesienia przygotowano używając wody w miejsce roztworów powlekających. Smażenie prowadzono przez 3 min w temperaturze 170 oC, wykorzystując jako medium grzejne olej rzepakowy. Ocena jakości otrzymanych frytek obejmowała oznaczenie zawartości tłuszczu, wody, ubytków masy, określenie tekstury, barwy oraz cech sensorycznych. Badania wykazały, że obecność warstewki hydrokoloidu na powierzchni smażonego produktu może znacznie obniżyć ilość pochłanianego oleju. Zawartość tłuszczu w otrzymanych frytkach wahała się od 15,92 do 25,21 g/100 g s.s. Statystycznie istotne (p < 0,05) zmniejszenie zawartości oleju we frytkach odnotowano w przypadku pięciu z siedmiu zastosowanych substancji hydrokoloidowych. Na zmiany poziomu tłuszczu nie miało wpływu powlekanie roztworami CMC30 i CMC10000. Najmniejszą zawartością oleju odznaczały się frytki powlekane roztworem WPC. Zmniejszenie zawartości tłuszczu w stosunku do próby kontrolnej wyniosło w tym przypadku 36,9 %. Powlekanie nie zwiększyło retencji wody, jak również nie wpłynęło na wielkość ubytków powstających w trakcie obróbki cieplnej (p > 0,05). Pomiary siły cięcia frytek ujawniły, że z wyjątkiem prób pokrywanych roztworem PPI, powlekane frytki charakteryzowały się istotnie twardszą konsystencją (4,77 - 6,06 N) w porównaniu z próbą kontrolną (3,22 N). Powlekanie wpłynęło na wzrost udziału barwy czerwonej i/lub żółtej w ogólnej barwie frytek. Analiza wartości ΔE* wykazała, że powlekanie roztworem WPC dało w rezultacie produkt najbardziej odbiegający barwą od próby kontrolnej. Najwyższą jakością pod względem ogólnej oceny sensorycznej charakteryzowały się frytki powlekane roztworem SPI. Najmniej akceptowane były natomiast frytki powlekane roztworem WPC. Zadecydowała o tym przede wszystkim barwa odbierana przez konsumentów jako zbyt intensywna, co potwierdziło wyniki oceny instrumentalnej. Przyjmując, że minimalna ogólna ocena powinna wynosić co najmniej 3 pkt/5 pkt wykazano, że dzięki zastosowaniu powlekania możliwe jest otrzymanie frytek o obniżonej zawartości tłuszczu, a jednocześnie dostatecznych właściwościach sensorycznych. (abstrakt oryginalny)

13

Wybrane właściwości smażonych chrupek ziemniaczanych z różnym dodatkiem błonnika

63%

Pęksa A., Kita A., Zięba T.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

11 (2004)

|

nr 3 (40)

106-113

Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu dodatku błonnika i wilgotności półproduktów ekstrudowanych typu pelety (ang. pellets) na absorpcję tłuszczu i konsystencję otrzymanych z nich chrupek. W doświadczeniu zastosowano 5 i 10% dodatek błonnika do otrzymywanych w procesie niskotemperaturowej ekstruzji półproduktów (peletów), których wilgotność doprowadzano następnie do poziomu: 8, 10, 12, 14 i 16%. W usmażonych, w gorącym oleju, chrupkach oznaczono zawartość tłuszczu oraz określono ich teksturę zarówno metodą sensoryczną, jak i instrumentalną z użyciem teksturometru Instron. Zawartość tłuszczu w chrupkach i ich tekstura zależały jednocześnie od wilgotności peletów i od ilości dodanego błonnika. Wraz ze zwiększaniem dodatku błonnika zmniejszała się zawartość tłuszczu i zwiększała się twardość chrupek, szczególnie otrzymanych z peletów o wilgotności 8-12%. Wielkość dodatku błonnika nie miała istotnego wpływu na zawartość tłuszczu w chrupkach otrzymanych z peletów o dużej wilgotności, tj. 16%. Dodatek błonnika w ilościach 5 i 10% nie powodował istotnych zmian tekstury chrupek, jeśli otrzymano je z peletów o wilgotności 12 i 14%. Chrupki o najlepszej, kruchej teksturze uzyskano z peletów o wilgotności 12% bez względu na zawartość błonnika oraz z półproduktów o wilgotności 14% bez dodatku i z 5% dodatkiem błonnika. (abstrakt oryginalny)

14

Cost Calculation and Cost-Efficiency of Starch Potato in a Family farm in the Years 2016-2017

63%

Mystkowska I., Baranowska A., Wierzchowski M.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2018

|

20

|

z. 4

116-119

Celem badań było przedstawienie kalkulacji kosztów i zbadanie opłacalności produkcji ziemniaków skrobiowych w rodzinnym gospodarstwie rolnym na terenie powiatu łukowskiego współpracującym z PPS "PEPEES " w Łomży w latach 2016-2017. Najwyższy plon bulw ziemniaków skrobiowych uzyskano w 2017 roku, a wartość produkcji z 1 ha w poszczególnych latach kształtowała się od 8517,75 zł/ha w 2016 roku do 10 123,0 zł/ha w 2017 roku. Duża zmienność przychodu w poszczególnych latach była podyktowana wysokością plonu i różną cenną uzyskaną za jednostkę produkcji. O opłacalności uprawy ziemniaka skrobiowego decydowały koszty bezpośrednie. Największe koszty w strukturze kosztów bezpośrednich stanowiły koszty związane zakupem sadzeniaków oraz koszty paliwa i transportu ziemniaków do PPS PEPEES . Największą opłacalność ziemniaka skrobiowego uzyskano w 2017 roku.(abstrakt oryginalny)

15

Konsystencja czipsów w zależności od terminu zbioru ziemniaków

63%

Kita A., Rytel E., Tajner-Czopek A., Lisińska G.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

2000

|

R. 7, nr 4 Supl. (25)

60-69

Celem pracy było określenie wpływu terminu zbioru ziemniaków na skład chemiczny bulw oraz na konsystencję wyprodukowanych z nich czipsów. Materiałem do badań były bulwy sześciu odmian ziemniaka (Aster, Orlik, Mila, Irga, Bryza i Arkadia) pobierane z pola w trzech terminach sprzętu: na sześć, na trzy tygodnie przed planowanym sprzętem i w pełni dojrzałości fizjologicznej. Z bulw ziemniaka sporządzono czipsy. Stwierdzono, że wraz z dojrzewaniem bulw ziemniaka zmieniał się ich skład chemiczny. W ziemniakach wszystkich analizowanych odmian, w kolejnych terminach zbioru zwiększała się zawartość skrobi i NSP. Największe zmiany zawartości skrobi w zależności od terminu zbioru stwierdzono w bulwach ziemniaka odmiany Arkadia, natomiast najmniejsze w ziemniakach odmian Mila i Bryza. Wraz z dojrzewaniem bulw wzrastała twardość sporządzonych z nich czipsów. Większe zróżnicowanie twardości czipsów stwierdzono pomiędzy próbami pochodzącymi z I i II zbioru aniżeli pomiędzy próbami z II i III zbioru. Czipsy sporządzone z bulw ziemniaka Mila i Bryza charakteryzowały się najbardziej stabilną twardością niezależnie od terminu zbioru surowca. W ocenie sensorycznej konsystencji czipsów najwyższe noty 5 punktów otrzymały czipsy wyprodukowane z ziemniaków pochodzących z trzeciego zbioru. Czipsy sporządzone z ziemniaków pochodzących z wcześniejszych zbiorów charakteryzowały się mazistą, oleistą konsystencją, natomiast z ziemniaków zebranych w pełni dojrzałości fizjologicznej były chrupkie i delikatne. (abstrakt oryginalny)

16

Konsystencja frytek ziemniaczanych w zależności od zawartości i składu polisacharydów w surowcu

63%

Tajner-Czopek A.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

2000

|

R. 7, nr 4 Supl. (25)

70-83

W ostatnich latach coraz większą wagę przywiązuje się do zawartości i składu polisacharydów nieskrobiowych i ligniny ( błonnika pokarmowego) w bulwie ziemniaka oraz ich właściwości teksturotwóczych. W pracy badano zawartość oraz wpływ poszczególnych frakcji polisacharydów nieskrobiowych i ligniny w bulwach ziemniaka na konsystencję frytek. Na kształtowanie się konsystencji gotowego produktu największy wpływ miała lignina, a następnie hemicelulozy, protopektyny i celuloza. (abstrakt oryginalny)

17

Rynek ziemniaków jadalnych w Polsce -stan aktualny i perspektywiczne zmiany

63%

Nowacki W.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2003

|

5

|

z. 3

105-109

Opracowanie zawiera analizę aktualnego stanu produkcji i rynku ziemniaka jadalnego w Polsce. Rozwój przetwórstwa spożywczego, powstanie supermarketów zmieniają sposób użytkowania ziemniaków jadalnych. Wzrasta spożycie przetworów takich, jak: frytki i chipsy, a ziemniaki jadalne w stanie świeżym są częściej konfekcjonowane. Zmiany te poprawiają również rentowność w produkcji ziemniaków. Zmniejsza się globalne spożycie ziemniaków oraz następuje koncentracja w produkcji. (oryg. streszcz.)

18

Ziemniak jako pokarm i surowiec w przetwórstwie przemysłowym

63%

Kapusta F.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Nauki Inżynierskie i Technologie

|

2010

|

2

|

nr 92

107-121

Ziemniak jest rośliną bardzo cenioną przez konsumentów i przetwórstwo. Zmienia się powierzchnia jego uprawy, zbiory i plony. Postępują procesy koncentracyjne w zakresie uprawy ziemniaka. Jego ranga w rolnictwie i przetwórstwie będzie się nadal zmieniała. Należy ucywilizować handel ziemniakiem przeznaczonym do celów spożywczych, aby jego przyrządzanie w gospodarstwie domowym nie było tak uciążliwe. Zarówno polskie rolnictwo, jak i przemysł ziemniaczany powinny dążyć do zajęcia odpowiedniej pozycji, umożliwiającej osiągnięcie maksymalnych korzyści i zgodnej z rolą naszego kraju jako producenta i przetwórcy ziemniaków. Podstawowe znaczenie w tej dziedzinie muszą mieć działania zmierzające do zwiększenia plonów i zbiorów ziemniaków: agrotechnika, odmiany, produkcja sadzeniaków itp.(abstrakt oryginalny)

19

Czynniki kształtujące wykorzystanie środków trwałych w przemyśle sezonowym

63%

Dobrzański K.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1988

|

nr 168 Intensyfikacja wykorzystania majątku trwałego przemysłu

121-128

Zmiany, jakie dokonały się w systemie ekonomiczno-finansowym i strukturze organizacyjnej gospodarki narodowej, wywarły stosunkowo duży wpływ na działalność przemysłów sezonowych. Należy do nich branżowy przemysł ziemniaczany. W nowej strukturze organizacyjnej, tj. zrzeszeniowej, grupuje on 14 przedsiębiorstw, które łącznie obejmują 21 zakładów. Podstawową jego działalnością jest przerób ziemniaków na wyroby krochmalowe, tj. na mączkę, syropy, glukozę krystaliczną, kleje, dekstryny, krochmale modyfikowane, a także na susze spożywcze, tj. płatki, granulaty, kostkę i grysik. Asortyment produkcji jest znacznie bogatszy, bowiem przemysł ten produkuje ponadto pasze, groch w proszku, płatki kukurydziane, słód, drożdże i piwo. Nadto w okresie międzykampanijnym podejmuje też działalność usługową na rzecz innych jednostek organizacyjnych. Stosunkowo szeroka struktura asortymentowa produkcji, a nadto jej nieustanne wzbogacanie, wymaga posiadania odpowiednich, co do ilości i jakości, zdolności produkcyjnych oraz właściwego zaplecza surowcowego. W przerobie ziemniaków na krochmal przemysł ten ma pozycję monopolisty. Tylko w niewielkim stopniu zajmują się także tym inne jednostki organizacyjne. Z uwagi na posiadane zdolności produkcyjne przemysł może rocznie przerobić około 1,5-1,6 mln ton ziemniaków, z tego w oddziałach suszów spożywczych około 150 tys. ton. Wielkość przerobu uzależniona jest od dobowych zdolności, które w krochmalniach wynoszą 10 400 ton, a w oddziałach suszów spożywczych 700 ton. Aktualnie poziom posiadanych zdolności nie warunkuje lepszego co do ilości i asortymentu zaspokojenia potrzeb. Niedostatek mocy przetwórczych, nierównomierne rozmieszczenie zakładów w stosunku do bazy surowcowej, a nadto duże zużycie majątku produkcyjnego uniemożliwia pełne zaspokojenie rynku w artykuły spożywcze, będące przetworem ziemniaków. Zapotrzebowanie na przetwory ziemniaczane pokrywane jest zaledwie w 75%, mimo obfitości surowca w kraju. Zaopatrzenie w surowiec wymaga organizowania własnych baz ziemniaczanych. Zajmują się tym wyspecjalizowane służby agrotechniczno-skupowe działające w 30-tu województwach. Są one odpowiedzialne za zaopatrzenie producentów w jakościowo najbardziej przydatne odmiany sadzeniaków a także przyjęcie surowca poprzez sieć terenowych punktów odbioru. Z uwagi na efektywność przerobu ziemniaków nieobojętny jest poziom zawartości skrobi w skupowanym surowcu. Jej ubytki mogą być wynikiem warunków transportowania a także procesów mechanicznych i technologicznych. (fragment tekstu)

20

Wykorzystanie ziemniaka do celów spożywczych i przemysłowych

63%

Zgórska K.

Inżynieria Przetwórstwa Spożywczego

|

2013

|

3(7)

5-9

W artykule przedstawiono produkcję ziemniaka w Polsce oraz kierunki jego przetwórstwa. Omówiono wartość odżywczą ziemniaka oraz wymagania jakościowe dla ziemniaków przeznaczonych do przetwórstwa na chipsy, frytki, produkty suszone, konserwowane, chłodzone i mrożone. Przedstawiono również przydatność odmian do przetwórstwa oraz znaczenie ziemniaka, jako surowca do produkcji skrobi i etanolu. (abstrakt oryginalny)