Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Real capital
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Atrakcyjność inwestycyjna polskich regionów powinna być rozpatrywana nie tylko z punktu widzenia walorów lokalizacyjnych, ale i efektywności zaangażowanego kapitału. Wychodząc z takiego założenia, w niniejszym opracowaniu poddano analizie przestrzenne zróżnicowanie gospodarowania kapitałem rzeczowym, ludzkim i przyrodniczym. Analizę oparto na danych za rok 2005.
2
Content available remote Modelowanie miękkie kapitału ludzkiego w województwie podlaskim
84%
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań nad zależnościami, jakie zachodzą między kapitałem ludzkim, inwestycjami w kapitał ludzki, kapitałem rzeczowym i poziomem rozwoju gospodarczego w powiatach województwa podlaskiego, a także uporządkowanie powiatów województwa pod względem zasobów kapitału ludzkiego. Przyjęto, że na kapitał ludzki składają się: poziom wykształcenia, zasób wiedzy, umiejętności, doświadczenie zawodowe oraz stan zdrowia społeczeństwa. Metoda, która została zastosowana w badaniach, to modelowanie miękkie.(fragment tekstu)
Każda decyzja inwestycyjna musi być oparta na właściwie przeprowadzonym rachunku ekonomicznym. Jest on niemożliwy bez oceny efektywności inwestycji, która pokazuje, czy planowana inwestycja pomnaża zainwestowany kapitał, i czy tempo jego pomnażania jest odpowiednie. W pracy porównano najczęściej stosowane metody pod kątem maksymalnych odchyleń zmiennych projektu od poziomu bazowego.
4
Content available remote Warunki przejścia gospodarki na odnawialne źródła energii
84%
Stopniowe wyczerpywanie się nieodnawialnych zasobów naturalnych jest faktem, gdyż służą one w procesie produkcji nie tylko jako materiał, ale także jako główne źródło energii. Celem artykułu jest dokonanie analizy zagadnienia całkowitego przejścia gospodarki na odnawialne źródła energii. Analizy dokonano za pomocą skonstruowanego prostego modelu matematycznego gospodarki, uwzględniającego komplementarność energii i kapitału fizycznego, w którym decyzję o przejściu na odnawialne źródła energii traktujemy jedynie jako decyzję polityki gospodarczej. Wyznaczono warunki konieczne, które gospodarka musi spełnić, by w ustalonym momencie w przyszłości móc zrezygnować z nieodnawialnych źródeł energii. Do warunków tych należą: odpowiedni poziom preferencji proeokologicznych społeczeństwa, niska energochłonność używanego kapitału fizycznego, dostateczne zapasy zasobów naturalnych będących źródłem energii. Określono wpływ poszczególnych aspektów makroekonomicznych na realizację zamierzonej polityki gospodarczej. Artykuł ma charakter teoretyczny. (abstrakt oryginalny)
W koncepcji trwałego i zrównoważonego rozwoju na plan pierwszy wysuwa się wymóg zachowania właściwych proporcji między zmianami w poszczególnych składnikach makro systemu . Wypaczeniem jego idei byłoby sugerowanie dominacji jednego z nich, a w ślad za tym przyznawanie nadrzędności wybranej wiązce celów: ekonomicznych, środowiskowych lub społecznych. Wymiar ekonomiczny, społeczny i środowiskowy nie wyczerpują jednakże całokształtu procesu rozwoju. Bardziej zasadne wydaje się rozpatrywanie co najmniej czterech wymiarów procesu rozwoju: ekonomicznego, społecznego, środowiskowego i politycznego. W każdym z nich warunkiem aktywizacji zgromadzonych i znajdujących się w dyspozycji zasobów kapitału jest istnienie odpowiedniej struktury instytucjonalnej. Wymiar instytucjonalny rozwoju obejmuje wszystkie wyżej wskazane aspekty makrosystemu i umożliwia realne wykorzystanie kapitału ekonomicznego, społecznego, środowiskowego i politycznego. Ograniczanie sieci instytucji do niektórych tylko wymiarów może czynić analizę uwarunkowań rozwoju niepełną i nieadekwatną do rzeczywistości.(fragment tekstu)
Celem artykułu jest modyfikacja modelu Mankiwa-Romera-Weila tak, aby stan ustalony wzrostu był określony zarówno przez nakład kapitału fizycznego, jak i nakład kapitału ludzkiego na jednostkę efektywnej pracy. Autorzy zastosowali do estymacji łączne wydatki na kapitał rzeczowy i kapitał ludzki. Spośród nakładów na kapitał ludzki uwzględniono publiczne i prywatne wydatki na kształcenie na wszystkich szczeblach edukacji. Autorzy zaprezentowali także wyniki analiz empirycznych dotyczących wpływu akumulacji kapitału ludzkiego na proces wzrostu gospodarczego w 29 krajach OECD w latach 1980-1998.
Przedstawiono ogólne tendencje w odniesieniu do zasobów i struktury realnego kapitału w polskiej gospodarce w okresie przejściowym. Z analizy majątku produkcyjnego w Polsce w latach 1990-2004 wynika, że decydujący wpływ na jego strukturę miał model środków trwałych ukształtowany w poprzednim systemie gospodarczym. Transformacja struktury ilościowej i jakościowej kapitału rzeczowego odbyła się z różnym natężeniem i nie zawsze zmierzała w odpowiednim kierunku. Pozytywne zmiany odnotowano w strukturze rodzajowej i sektorowej środków trwałych, które odzwierciedlało się w szybkim rozwoju maszyn, urządzeń technicznych i narzędzi, wycofaniem majątku z sekcji nierozwojowych, opartych na produkcji surowcochłonnej, a powiększeniem go w sekcjach nowoczesnych pod względem technologicznym, takich jak sektor usługowy. Ponadto wartość środków trwałych obniżyła się w sektorze publicznym, a znacznie wzrosła w sektorze prywatnym. Negatywnym czynnikiem było jednak bardzo wysokie zużycie maszyn, urządzeń technicznych i narzędzi, które wskazują, że istniejąca stopa wzrostu była zbyt niska w stosunku do zapotrzebowania gospodarki na kapitał rzeczowy.
Celem artykułu jest zbadanie wpływu inflacji na inwestycje w kapitał rzeczowy. Autor stawia hipotezę o negatywnym wpływie inflacji na inwestycje. Hipoteza została zweryfikowana dla 15 krajów tworzących Unię Europejską przed 1 maja 2004 r. Artykuł ma charakter głównie empiryczny. Pierwsza część zawiera krótki przegląd teorii opisujących wpływ inflacji na inwestycje. Następnie przedstawiono założenia teoretyczne modelu. Ostatnią część stanowi prezentacja i omówienie wyników przeprowadzonego badania empirycznego.
W warunkach "nowej ekonomii" powodzenie przedsiębiorstwa jest w coraz większym stopniu pochodną jakości jego relacji z bazą klientów, a w mniejszym stopniu efektem jakości samych produktów. Tradycyjny związek między kosztami poniesionymi na wytworzenie produktu a jego ceną rynkową jest coraz słabszy. Wartość produktu opartego na wiedzy, w przeciwieństwie do produktu materialnego, nie jest zdeterminowana przez koszty jego wytworzenia, ale jest określona przez wartość przypisywaną ofercie przez konsumenta. Dlatego działania przedsiębiorstwa powinny być ukierunkowane na dostarczenie klientowi zestawu wartości, które zwiększaja realizowana przez niego użyteczność. W ramach tych wartości coraz większego znaczenia nabierają aspekty niematerialne oferty. Koncentracja na tworzeniu wartości dla klienta wymaga od menedżerów nowego podejścia -- zarządzania ze względu na kapitał klienta (wartość klientów firmy), a nie koszty produktu. Kapitał klientów jest najważniejszą częścią wartości firmy. Kapitał klientów stanowi również najpewniejsze źródło przyszłych jej dochodów. Toteż poznanie mechanizmów i źródeł tworzenia kapitału klienta jest centralnym wyzwaniem dla każdej firmy. Identyfikacja tych mechanizmów i ich właściwe wykorzystanie zapewnia każdej firmie istotną przewagę konkurencyjną. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono rolę kapitału w rozwoju innowacyjnym przedsiębiorstw w Polsce, a także jego zadania w finansowaniu przedsięwzięć innowacyjnych. Poziom innowacyjności w Polsce jest wciąż niski. Najważniejszym problemem jest występująca luka kapitałowa oraz brak odpowiedniego montażu finansowego ze szczególnym uwzględnieniem kapitału prywatnego. (abstrakt oryginalny)
Duża część współczesnej literatury głównego nurtu dotyczącej wzrostu gospodarczego, koncentruje się wokół roli kapitału ludzkiego, postępu technicznego oraz innowacji, zostawiając nieco na boku centralne znaczenie, które akumulacja kapitału fizycznego zajmowała w teorii ekonomicznej. Jak podkreślono w pierwszej części artykułu, istnienie pozytywnego związku pomiędzy akumulacją kapitału fizycznego i ludzkiego jest wyraźnie dopuszczane przez wielu teoretyków endogenicznego wzrostu gospodarczego głównego nurtu. Akceptują oni jednak założenia dotyczą-ce akumulacji kapitału fizycznego przedstawione w modelu Solowa i oparte na długookresowym działaniu prawa Saya lub akceptują poprawność neoklasycznych krzywych popytu na czynniki wytwórcze, oparte na koncepcji krańcowej wydajności. W modelach głównego nurtu zarówno endogenicznego, jak i egzogenicznego wzrostu gospodarczego zakłada się więc, że nierówności dochodowe pozytywnie wpływają na akumulację kapitału fizycznego oraz, częściowo lub całościowo, również na akumulację kapitału ludzkiego. W drugiej części artykułu omówione zostały heterodoksyjne argumenty kwestionujące zarówno koncepcję monotonnych krzywych popytu na czynniki wytwórcze, jak i długookresową poprawność prawa Saya. Podkreślone zostało, że w heterodoksyjnej teorii wzrostu można znaleźć niezależny, a poważnie niedoceniony przez autorów głównego nurtu, kanał endogenizacji wzrostu gospodarczego. W trzeciej części uwypuklono, że wówczas, gdy bierze się pod uwagę keynesowską długookresową zależność ścieżkową akumulacji kapitału fizycznego od krótko- i długookresowej ewolucji popytu zagregowanego i podziału do-chodu, można się spodziewać występowania silnej pozytywnej relacji pomiędzy redukcją nierówności dochodowych, postępem technicznym oraz akumulacją kapitału zarówno fizycznego, jak i ludzkiego. Stwierdzono dodatkowo, że integracja podejść keynesowskiego i głównego nurtu może zwiększyć znaczenie źródeł wzrostu endogenicznego obecnych w obydwu podejściach oraz zmniejszyć niekorzystny krótkookresowy i długookresowy podział wciąż obecny w teorii ekonomii. (abstrakt oryginalny)
czowe aktywa trwałe, odgrywające szczególną rolę w strukturze majątku jednostek gospodarczych mogą zostać pozyskane na wiele różnych sposobów, w tym m.in. w wyniku sfinansowania ich zakupu lub wytworzenia dzięki dotacjom otrzymanym od organów rządowych. Celem niniejszego artykułu jest analiza zasad odzwierciedlania tego typu zdarzeń w księgach rachunkowych jednostki, ich skutków sprawozdawczych oraz implikacji podatkowych w zakresie podatku dochodowego oraz podatku od towarów i usług. Rozważania zostały przeprowadzone na gruncie polskich i międzynarodowych regulacji rachunkowości, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku od towarów i usług. (abstrakt oryginalny)
Bilans jest jednym z podstawowych elementów sprawozdania finansowego. Zawiera informacje, które pomagają menedżerom i inwestorom ocenić aktywa spółki i zdolność do osiągnięcia swoich podstawowych celów w zakresie rentowności i wypłacalności. Głównym celem artykułu jest potwierdzenie tezy, że spółki giełdowe w Chorwacji z powodzeniem wychodzą z kryzysu i zwiększają swoje aktywa i siłę. Badania dotyczyły sprawozdań finansowych spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych w Zagrzebiu, sporządzonych za lata 2008, 2012 i 2017. Wyniki badań wskazują, że badane spółki zwiększyły swój majątek, ale jego struktura jest taka sama, przy czym największy odsetek stanowią środki trwałe.(abstrakt oryginalny)
Zagadnienie równowagi ogólnej należy rozpatrywać w kontekście kapitału rzeczowego, kapitału ludzkiego i kapitału społecznego. Kapitał rzeczowy to pochodzące z przyrody składniki materialne wykorzystywane w procesach gospodarowania. Kapitał ludzki to wiedza i umiejętności podmiotów, w szczególności zdolności do pozyskiwania i przetwarzania informacji o kapitale rzeczowym, zdolności do przełamywania ograniczonej mobilności i pokonywania problemów związanych z niepodzielnością. Kapitał społeczny to postawa podmiotów przy współpracy z innymi podmiotami, zdolność do budowania relacji i eliminowania defektów koordynacji. Klasyczny model równowagi ogólnej opierał się na bardzo rygorystycznych założeniach, które powodowały wyłączenie problemu wielopunktowości równowagi. Założenia te miały dwojaki charakter: z jednej strony, techniczny (fizyczny, przyrodniczy), eliminując niedoskonałości "przyrody", a z drugiej strony, społeczny, eliminując awersję do ryzyka. W rzeczywistych warunkach, przy ograniczeniach przyrody i ograniczeniach behawioralnych, podmioty tak naprawdę nie muszą być zakładnikami swojego poprzedniego położenia. Analiza równowagowa powinna poszukiwać rozwiązania problemu istoty i przyczyn tego, że pierwotna równowaga była bliżej lub dalej punktu równowagi ogólnej optymalnej. Kluczowa jest też odpowiedź na pytanie, co powinno się wydarzyć w systemie ekonomicznym, żeby punkt równowagi mógł się przybliżyć do równowagi optymalnej. Postęp technologiczny i learning by doing z jednej strony przybliżają równowagę optymalną i supraoptymalną, z drugiej strony mają także wpływ na behawioralne parametry struktury (kapitał społeczny). Zwiększenie dostępu do informacji może spowodować większą skłonność podmiotów do podejmowania kooperacji. Działania, uchodzące kiedyś w ich percepcji za ryzykowne, przy lepszym nasyceniu informacyjnym są już akceptowane. Ważną rolę w przełamywaniu defektów koordynacji może odegrać superpodmiot, jakim może być władza publiczna. Wykorzystując uprawnienia władcze i przewagę informacyjną, władza publiczna może ułatwiać koordynowanie działań innych podmiotów i pomóc lub wręcz wymóc przejście do nowego stanu równowagi ogólnej, lepszego w sensie Pareta. (abstrakt autora)
Celem prezentowanego opracowania jest próba statystycznej analizy łącznej produktywności czynników produkcji (total factor productivity TFP) w Polsce w ujęciu regionalnym i sektorowym. Prowadzone w pracy rozważania dotyczą lat 1996-2001.
Fotografia stała się atrakcyjnym towarem na światowym rynku sztuki, w Polsce zaś z opóźnieniem i oporami próbuje zyskać podobną pozycję. Czy warto w nią inwestować i czy na tym się nie straci? Okazuje się, że warto. Słynne zdjęcie "Staw w świetle księżyca" z 1904 r. wykonane przez amerykańskiego klasyka fotografii Edwarda Steichena , ze zbiorów Metropolitan Museum of Art, sprzedano w roku 2006 za 2,9 mln dolarów. A za obrazy starych mistrzów płaci się jeszcze drożej. Tego typu dzieła z całą pewnością są doskonałą lokatą kapitału.
Celem pracy jest próba statystycznego oszacowania parametrów regionalnych funkcji produkcji w województwach w latach 1995—2005. W opracowaniu przedstawiono analizę regionalnego zróżnicowania technicznego uzbrojenia pracy oraz wydajności pracy w województwach. Przedstawiono także szacunki parametrów regionalnej funkcji produkcji typu Cobba-Douglasa z efektem dywersyfikacji stałej (fixed effect) oraz analizę dotyczącą przestrzennego zróżnicowania łącznej produkcyjności czynników produkcji (total factor productivity) w województwach. Łączną produkcyjność w województwach policzono na podstawie danych statystycznych dotyczących wydajności pracy i technicznego uzbrojenia pracy oraz oszacowanych parametrów regionalnych funkcji produkcji Cobba-Douglasa. Z analizy wynika, że najwyższy poziom wydajności pracy, technicznego uzbrojenia pracy oraz produkcyjności czynników produkcji osiągnęły województwa, w których znajdują się duże miasta (z wyjątkiem Łodzi). natomiast znacznie niższe wartości owych zmiennych makroekonomicznych notowane są w województwach rolniczych, położonych na wschód od Wisły.(abstrakt oryginalny)
Treścią artykułu jest analiza potencjału zasobowego przedsiębiorstwa. W ramach trzech obszarów kapitału (intelektualnego, rzeczowego, finansowego) wyodrębniono 12 pól tematycznych. Pola te poddano pogłębionej identyfikacji w aspekcie związków przyczynowo-skutkowych i sił oddziaływania na kształtowanie się głównych czynników innowacyjności i konkurencyjności.
Jest to szerokie omówienie aspektów wzrostu gospodarczego. Podano tabelaryczne zestawienia stopy wzrostu gospodarczego i Produktu Krajowego Brutto w różnych krajach świata, za lata 1947 do 1987 oraz wzrost PKB w latach 1990 do 1996. Do przyczyn wzrostu gospodarczego zaliczono: wzrost nakładów pracy, produkcyjności pracy (kapitał rzeczowy, kapitał ludzki, postęp techniczny i organizacyjny, zmiany struktury zatrudnienia). Dalej przedstawiono teorię wzrostu gospodarczego Roberta Solowa, której podstawą jest makroekonomiczna funkcja produkcji. Zakłada on, że gospodarka samoczynnie osiąga stan wzrostu gospodarczego, nie wpływają na nią oszczędności ani też techniczne uzbrojenie pracy. Paul Romer natomiast dowodzi, że zwiększeniu nakładów kapitału "per capita" nie towarzyszą malejące przychody. Zwrócono szczególną uwagę na problem polityki państwa: tworzenia warunków sprzyjających wzrostowi, wspieranie inwestycji, rozwój kapitału ludzkiego, rozwój sfery B+R, rozwój wolnego handlu.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.