Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 37

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Real wages
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Celem artykułu jest analiza płac z punktu widzenia inflacji i restrukturyzacji gospodarki oraz identyfikacja obszarów zagrożeń i szans w przekroju sfer, sektorów, gałęzi i przestrzennym.
W niniejszej pracy autor będzie się starał wykazać, że jeśli prawidłowo określi się związek przyczynowy łączący w sposób jednoznaczny stan zatrudnienia z wysokością wynagrodzenia za pracę, to można ustalić taką płacę realną, która spowoduje nie tylko bezrobocie przymusowe, ale również stan braku równowagi na rynku dóbr (teoria płacy realne). (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono analizę porównawczą giętkości realnych wynagrodzeń w Polsce i wybranych krajach OECD. Zgodnie z teorią optymalnych obszarów walutowych, giętkość ta ma fundamentalne znaczenie z punktu widzenia możliwości trwałej neutralizacji szoków asymetrycznych oddziałujących na gospodarki uczestniczące we wspólnym obszarze walutowym. Jest ona zatem jednym z podstawowych czynników określających bilans korzyści i kosztów związanych z przystąpieniem Polski do Unii Gospodarczej i Walutowej. Przedstawione w artykule wyniki badań empirycznych pozwalają wyciągnąć wniosek, że po przystąpieniu do Unii Gospodarczej i Walutowej Polska może stać się jednym z tych krajów, które najdotkliwiej odczują skutki utraty autonomii polityki kursowej.
The main aim of this article is to find out the extent to which relative labour productivity and relative unemployment rate changes determine relative wage changes. We use average annual macro-data for the period 2002-2013 for Poland and other 5 new EU members: Estonia, Hungary, Slovak, Czech Republic and Slovenia. Using Poland as benchmark, first we examine the correlation between wage, productivity and unemployment rate changes in countries in question. Then, using panel data model we assess the elasticities of the relative wage changes with regard to relative productivity and unemployment changes. We found out that the trajectory of wage, productivity and unemployment rate development in new EU member countries is diversified. We confirmed a strong relationship between wage and productivity ratio changes in Poland related to Czech Republic, Estonia and Hungary. Moreover, an increase of productivity in Poland in comparison to Czech Republic is greater than an increase of wages in Poland in comparison to Czech Republic. The same relation occurs in Slovak and Slovak Republic. At the same time the productivity in Poland in relation to Hungary and Estonia has been growing slower than the wages in Poland in comparison to Hungary and Estonia. The correlations between wage and unemployment rate ratios are of smaller significance. (original abstract)
Celem autorów było zbadanie, czy istnieje relacja pomiędzy poziomem płac a bezrobociem w takich krajach jak: Polska, Czechy i Węgry. Pod uwagę wzięty zostały poziom płacy realnej, obliczony jako iloraz płacy nominalnej i indeksu cen konsumenckich. Autorom logiczne wydało się założenie, iż pracobiorcy urealniają swoje płace właśnie cenami nabywanych produktów. W celu przetestowania zależności pomiędzy badanymi wielkościami, bez jednoznacznego odwoływania się do teorii ekonomii, w badaniach zastosowano metody analizy szeregów czasowych, takie jak: analiza kointegracji, modelowanie VAR i tzw. analizę impulse response.
Artykuł analizuje realne płace pracowników sfery budżetowej w 2010 roku. Dane dotyczą przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń brutto. Miesięczny dochód i dynamika wzrostu zostały przetestowane metodą rg, jak również przez r -. We wszystkich działach sfery budżetowej dynamika przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń realnych według obu metod pomiaru jest zróżnicowana na plus i na minus. Odmienne wyniki uzyskano w ochronie zdrowia i opiece społecznej, gdzie niezależnie od metod rachunku wynik jest ujemny. Płace realne spadły w granicach od -0,08% do -0,29% średnio miesięcznie. Wskazywałoby to na potrzebę wprowadzenia regulacji wynagrodzeń w ochronie zdrowia i opiece społecznej.
Scharakteryzowano zmiany zatrudnienia w Polsce w latach 1990-2007. Zanalizowano wpływ PKB na zatrudnienie. Omówiono zmiany w wynagrodzeniach realnych brutto i wydajności pracy na tle zmian zatrudnienia.
8
Content available remote Wage-setting Behavior in France: Additional Evidence from an Ad-hoc Survey
63%
We investigate the wage-setting behavior of French companies using an ad-hoc survey specifically conducted for this study. Our main results are the following. i) Wages are changed infrequently. 75% of firms change their wages once a year. Wage changes occur at regular intervals during the year and are concentrated in January and July. ii) We find a lower degree of downward real wage rigidity and nominal wage rigidity in France compared to the European average. iii) About one third of companies have an internal policy to grant wage increases according to inflation. iv) When companies are faced with adverse shocks, the latter are partially transmitted into prices. Companies also adopt cost-cutting strategies. The wage of newly hired employees plays an important role in this adjustment. (original abstract)
Celem artykułu jest skonfrontowanie prostego modelu rynku pracy typu neokeynesowskiego, obrazującego relację między zmianami płac realnych, zatrudnienia i produkcji, ze specyficznymi warunkami typowymi dla gospodarki Polski. W części empirycznej przeprowadzono weryfikację stylizowanych faktów charakterystycznych dla podejścia neokeynesowskiego, analizę impulse-response (na podstawie małego bezwarunkowego modelu VAR) oraz testy przyczynowości. (fragment tekstu)
Przedmiotem artykułu jest elastyczność zatrudnienia w gospodarkach nowych krajów członkowskich Unii Europejskiej w latach 2000-2014. Szczególną uwagę poświęcono roli rodzaju umów o pracę w kształtowaniu tej elastyczności. Argumenty teoretyczne i obserwacje empiryczne pozwalają sformułować hipotezę o U-kształtnej zależności między udziałem pracujących na umowach na czas określony w ogólnej liczbie pracujących a elastycznością zatrudnienia. Należy również oczekiwać zwiększenia elastyczności płac i czasu pracy na skutek wzrostu udziału umów na czas określony. Wyniki estymacji modelu panelowego dla 13 nowych krajów członkowskich UE w latach 2000-2014 potwierdzają hipotezę o wpływie udziału umów na czas określony na elastyczność zatrudnienia. W szczególności rosnący udział tych umów powoduje spadek elastyczności zatrudnienia względem PKB i wzrost elastyczności zatrudnienia względem płac realnych i czasu pracy. Brak jest natomiast podstaw do potwierdzenia hipotezy o U-kształtnej zależności pomiędzy elastycznością zatrudnienia względem PKB a udziałem umów na czas określony. (abstrakt oryginalny)
Dynamiczny wzrost realnych wynagrodzeń, jaki miał miejsce w polskim przemyśle w okresie ostatnich dwóch lat, rodzi obawy zarówno o wyniki finansowe, jak i o międzynarodową konkurencyjność przedsiębiorstw. W 1996 roku przeciętne wynagrodzenie brutto zwiększyło się bowiem realnie o 5,5 procent i chociaż w okresie dziewięciu miesięcy 1997 roku wzrost ten wynosił tylko 4,7 procent w porównaniu z analogicznym okresem 1996 roku, to nadal jest on wysoki.
W początkowej części artykułu zostały przedstawione i omówione informacje o poziomie miesięcznych nominalnych płac (WN) oraz indeksie cen dóbr konsumpcyjnych (ICK) w gospodarce polskiej w latach 1995-2015. Następnie opisano poziomy realnych płac (W) wyrażone w cenach roku 2015. Na bazie tych informacji przedstawiono i przedyskutowano zagadnienia dotyczące rocznych przyrostów płac realnych oraz ich rocznych stóp wzrostu. Prezentacja ta pozwoliła wydzielić podokresy, w których roczne przyrosty płac realnych wyka-zywały podobieństwo. Ten typ analizy powtórzono przy wydzielaniu podokre-sów o zbliżonych rocznych stopach wzrostu płac realnych. W następnej części artykułu skonstruowano i oszacowano liniowy model trendu przełącznikowego służący opisowi kształtowania się poziomu płac realnych. W modelu tym, biorąc pod uwagę wyodrębnione podokresy, zastosowano zmienne zero-jedynkowe. W oparciu o oszacowany liniowy modelu trendu przełącznikowego przedstawiono i przeanalizowano przeciętne przyrosty płac realnych dla wyodrębnionych podokresów. W konkluzji stwierdzono, że najniższy przeciętny przyrost płac realnych zaobserwowano w podokresie 2000-2005, obejmują cym lata poprzedzające przystąpienie Polski do Unii Europejskiej. Z drugiej strony najwyższy przeciętny przyrost płac realnych zaobserwowano w podokresie 2013-2015, obejmującym lata po światowym kryzysie gospodarczym. W ostatniej części artykułu skonstruowano i oszacowano wykładniczy model trendu przełącznikowego celem opisu dynamiki wzrostu płac realnych. W modelu tym - podobnie jak wcześniej - biorąc pod uwagę informacje o wyodrębnionych podokresach zastosowano zmienne zero-jedynkowe. W konkluzji stwierdzono, że najniższą przeciętną stopę wzrostu płac realnych (1,64%) za-obserwowano w podokresie 2000-2005, obejmującym lata poprzedzające przystąpienie Polski do Unii Europejskiej. Z drugiej strony najwyższą stopę wzrostu płac realnych (5,49%) zaobserwowano w podokresie 2006-2008, obejmującym lata po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej a będące jednocześnie okresem poprzedzającym lata światowego kryzysu gospodarczego. Warto zaznaczyć, że w podokresie 2013-2015, obejmującym lata po światowym kryzysie gospodarczym, przeciętna roczna stopa wzrostu płac realnych wynosiła około 3,71%.(abstrakt oryginalny)
Przeanalizowano dwie wielkie grupy dochodów: osiąganych w sektorze przedsiębiorstw oraz otrzymywanych ze świadczeń społecznych (emerytury z pozarolniczego systemu ubezpieczeń, emerytury i renty rolników indywidualnych). Dokonano oceny realnej dynamiki tych wynagrodzeń przy przyjęciu za deflatory indeksu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem oraz cen żywności.
W opracowaniu przedstawiono analizę rynku pracy w Stanach Zjednoczonych w latach 1945-1991. Ukazano zmiany jakie zaszły na tym rynku i wyjaśniono ich przyczyny. Artykuł uzupełniony jest licznymi tablicami z danymi, opartymi na źródłach krajowych oraz zagranicznych. Liczby te umożliwiają na porównania między zarobkami i wydajnością na rynku pracy w USA i innych krajach rozwiniętych w okresie po II wojnie światowej.
Dochody realne pracowników sektora przedsiębiorstw i świadczenia społeczne emerytów w wyrazie nominalnym brutto w 2010 r. oraz indeksy cen towarów i usług konsumpcyjnych. Następnie przedstawiono średniomiesięczne tempo wzrostu dochodów realnych brutto w 2010 r. Podkreślono iż sytuacja w zakresie dochodów realnych badanych grup dochodowych nie zmieniła się w porównaniu z rokiem 2009, w którym występowało pozytywne (dodatnie) tempo wzrostu dochodów realnych.
The author points to the difficulties in defining the nature of labour supply response to changing levels of average real wages at the macro level. The existing micro models suggest that, when real wage is rising, households may respond either by increasing or by reducing their labour supply. The results of statistical inquiries are not unequivocal. In the article, the households are supposed to respond on the labour market in a way conditioned by the behaviour of other households. This hypothesis assumes that each household tends to obtain an income level that corresponds to the income earned by the social group that is treated as a reference group. The same applies to the behaviour of households as labour suppliers. This implies a declining elasticity of labour supply to changes in the average real wage. (original abstract)
17
Content available remote Efficiency Wage Model in the Romerian Perspective
63%
Według teorii efektywności płac z lat 60. XX wieku istnieje pozytywny związek między płacami pracowników a wydajnością pracy. Na podstawie tej teorii David Romer stwierdził, że płaca wpływa na pracę. Pracownicy, obawiając się, że stracą obecną pracę, dokładają większych starań, aby uzyskać określone wynagrodzenie w okresach wysokiego bezrobocia, podczas gdy pracują mniej wydajnie w przypadku wyższych płac oferowanych przez inne firmy. Celem badania jest analiza wpływu realnych płac i bezrobocia na produktywność pracy za pomocą teorii efektywności płacy rozpatrywana z perspektywy Romera. Jako podmioty analizy wybrano państwa należące do G20 tj. USA, Australię, Francję, Koreę Południową, Japonię, Kanadę, Meksyk, Rosję i Turcję. Wykorzystano dane z lat 2000-2017 zebrane przez OECD. Do realizacji celu dokonano przeglądu literatury, a następnie przeanalizowano dane za pomocą regresji panelowej, testu przyczynowości Dumitrescu-Hurlin oraz panelowego testu kointegracji Pedroni. W badaniu zmiennymi niezależnymi były płace realne i stopa bezrobocia; zmienną zależną - roczne tempo wzrostu wydajności pracy. Na podstawie wyników testu przyczynowego Dumitrescu-Hurlin w analizie krajów G20 stwierdzono jednokierunkową zależność zmian stopy bezrobocia do rocznej stopy wzrostu wydajności pracy. Ponadto na postawie testu Pedroni stwierdzono związek kointegracyjny między badanymi zmiennymi(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest elastyczność zatrudnienia, stanowiąca element składowy szerszej koncepcji, a mianowicie elastyczności rynku pracy. Analizy koncentrują się na elastyczności zatrudnienia w gospodarkach krajów OECD w latach 2002-2011. Szczególna uwaga poświęcona jest elastyczności zatrudnienia względem PKB i płac realnych w tych krajach, a zwłaszcza roli rodzaju umów o pracę w kształtowaniu tej elastyczności. Jako podstawowy cel artykułu przyjęto określenie wpływu udziału umów o pracę na czas nieokreślony na kształtowanie się elastyczności zatrudnienia w krajach OECD w okresie globalnego kryzysu. Argumenty teoretyczne i obserwacje empiryczne pozwalają sformułować hipotezę o U-kształtnej zależności między udziałem pracujących na umowach na czas nieokreślony w ogólnej liczbie pracujących a elastycznością zatrudnienia. Analiza statystyczna prowadzi do wniosku, że w latach 2002-2011 w krajach OECD obserwowano zróżnicowane zmiany poziomu zatrudnienia, PKB i płac realnych. W krajach, w których wystąpiły większe redukcje płac realnych, odnotowano mniejsze dostosowania ilościowe zatrudnienia. Ich zakres był jednak niewystarczający dla zapewnienia całkowitej stabilizacji poziomu zatrudnienia w okresie kryzysu. Wyniki estymacji modelu panelowego dla 28 krajów OECD w latach 2002-2011 potwierdzają hipotezę o istnieniu U-kształtnej zależności pomiędzy elastycznością zatrudnienia względem PKB a udziałem umów na czas nieokreślony w zatrudnieniu ogółem. Estymacja modelu dla dwóch podokresów lat 2002-2007 i 2008-2011 wykazała, że czynnik ten ma wpływ na elastyczność zatrudnienia względem PKB jedynie w warunkach osłabienia koniunktury gospodarczej. W okresie kryzysu większą elastyczność zatrudnienia obserwujemy w krajach o stosunkowo niskim oraz stosunkowo wysokim udziale zatrudnienia na czas nieokreślony w zatrudnieniu ogółem. W przypadku analizowanych krajów OECD w latach 2008-2011 elastyczność zatrudnienia względem PKB przyjmuje wartość minimum przy udziale liczby umów na czas nieokreślony w liczbie umów o pracę ogółem na poziomie 78%. (abstrakt oryginalny)
Sztywność rynku pracy, nazywana też brakiem jego elastyczności, od dawna traktowana jest jako ważny czynnik, który ma istotny negatywny wpływ na sytuację na rynku pracy w Europie. Celem tego opracowania jest przedstawienie zmiennych wpływających na zróżnicownie elastyczności rynku pracy w krajach OECD, ze zwróceniem szczególnej uwagi na państwa "starej" UE. Analiza obejmuje zarówno tradycyjne podejście do elastyczności oparte na zależności między płacami realnymi a wydajnością pracy, jak również podejście obejmujące instytucjonalny aspekt elastyczności rynku pracy.
Celem prezentowanej analizy jest zbadanie tendencji rozwojowej wybranych parametrów ekonomicznych i natężenia bezrobocia oraz określenie relacji między nimi w okresie transformacji w Polsce. Wśród szczegółowych zadań badawczych wskazać można na określenie tendencji rozwojowej stopy bezrobocia, wskaźnika inflacji i wskaźnika płac realnych oraz próbę identyfikacji czasu, w którym ulegały zmianie relacje między nimi. Ze względu na dużą zmienność zastosowano podejście segmentowe. Następnie podjęto próbę uzasadnienia zmian relacji między badanymi wielkościami i na tej podstawie określenia charakteru bezrobocia w analizowanym czasie. Ogromna złożoność procesów ekonomicznych nie pozwala oczekiwać wyjaśnienia badanych związków. Wydaje się jednak, że nawet cząstkowe analizy mogą być pomocne w lepszym zrozumieniu skomplikowanych mechanizmów rynkowych, które w warunkach transformacji gospodarki mogą podlegać różnorodnym deformacjom. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.