Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Redukcja zadłużenia zagranicznego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Globalne rozmiary zadłużenia zagranicznego są w ostatnim okresie największe w historii, co spowodowało, że zadłużenie stanowi obecnie jeden z najważniejszych problemów finansowych świata. W grupie największych dłużników od kilku już dziesięcioleci znajduje się również Polska. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest ukazanie, jak w kolejnych fazach Polska radziła sobie z trudną sytuacją, w której się znalazła oraz jakie rezultaty przynosiły podejmowane przez nią próby spłaty zadłużenia. Opisano trzy zasadnicze fazy: fazę pierwszą, obejmującą lata 1971-1980 (narastanie zadłużenia), fazę drugą, obejmującą lata 1981-1990 (okres wzrostu zadłużenia) oraz fazę trzecią, trwającą od 1991 roku (pomniejszanie zadłużenia w wyniku porozumienia z Klubem Paryskim).
Celem artykułu jest określenie na ile deklarowane zmiany kierunków polityki realizowana była poprzez odpowiednią alokację geograficzną pomocy rozwojowej. (fragment tekstu)
W artykule termin publicznego zadłużenia obejmuje zobowiązania Skarbu Państwa z tytułu kredytów udzielonych przez zagranicznych wierzycieli, oraz pozostających do wykupu skarbowych papierów wartościowych emitowanych przez rząd polski na rynkach zagranicznych. W pracy omówiono wielkość i strukturę zadłużenia zagranicznego budżetu państwa w latach 1994-2000, oraz długi zagraniczne polskich firm w latach 1996-2000. Przedstawiono harmonogram spłat zadłużenia zagranicznego budżetu państwa w latach 2001-2010, a także określono sposoby łagodzenia ewentualnych trudności ze spłatą publicznego długu zagranicznego.
6
Content available remote Publiczne zadłużenie zagraniczne Polski z perspektywy historycznej
75%
Celem artykułu jest syntetyczne przedstawienie problematyki zadłużenia zagranicznego Polski od czasów średniowiecza do roku 2010. Ma to pomóc w udzieleniu odpowiedzi na pytania: jak kształtowało się zadłużenie zagraniczne Polski, kiedy było ono największe, czym było spowodowane i jak sobie z nim radzono. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono stan zadłużenia zagranicznego Polski w 1989 roku, przyczyny zmian zadłużenia w latach 90-tych i jego główne wskaźniki, negocjacje zadłużenia wobec Klubu Paryskiego i Klubu Londyńskiego, perspektywy spłacenia zadłużenia do 2004 roku.
W prezentowanej pracy przedstawiono jeden z najważniejszych problemów współczesnych finansów międzynarodowych, jakim jest zadłużenie zagraniczne. Głównym celem publikacji było przedstawienie przyczyn i stosowanych dotychczas metod redukcji długu zewnętrznego. Szczególna uwaga została skierowana na kraje wschodzących rynków i kraje rozwijające się.(abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest analiza działalności MFW na rzecz realizacji strategii zrównoważonego rozwoju, a zwłaszcza zbadanie ewolucji jego pomocy preferencyjnej, przedstawienie inicjatyw Funduszu związanych z redukcją zadłużenia zewnętrznego państw oraz pomocy technicznej i nadzoru w celu tworzenia miejsc pracy, zmniejszenia nierówności gospodarczych i społecznych oraz zwiększenia ochrony socjalnej jako najważniejszych filarów ekonomicznych realizacji tej koncepcji przez MFW. (fragment tekstu)
Obligacje Brady'ego są papierami wartościowymi, które w obrocie międzynarodowym funkcjonują od końca lat 80-tych. Ich nazwa pochodzi od nazwiska Nicolasa Brady'ego, amerykańskiego sekretarza stanu, który był autorem planu restrukturyzacji zadłużenia zagranicznego krajów rozwijających się wobec banków komercyjnych. Istota tego planu, nazywanego powszechnie planem Brady'ego, sprowadza się do tego, że banki handlowe zrzeszone w Klubie Londyńskim zawierają porozumienia z krajami dłużniczymi, których efektami są m.in. zmiana pozostałego starego (nieobsługiwanego) długu na nowy w postaci określonych instrumentów finansowych. Ten nowy dług tworzą właśnie emitowane przez kraj dłużniczy na rynki światowe różnego rodzaju obligacje Brady'ego. Zjawisko to nie doczekało się w literaturze szerszego omówienia. Jego waga w zmniejszeniu zobowiązań zagranicznych rządu jest istotna, podobnie zresztą jaki i dla zwiększenia wiarygodności Polski na międzynarodowym rynku finansowym. Stąd celem artykułu była analiza rozmiarów wykupu obligacji Brady'ego, źródeł finansowania tych transakcji przez rząd oraz ich skutków dla gospodarki polskiej.
Artykuł poświęcony został nowym technikom stosowanym w redukcji zagranicznych długów Polski. Należą do nich ekokonwersja (debt for nature swap), wykup długu na rynku wtórnym (buy-back), obligacje Brady'ego, zabezpieczone obligacje dyskontowe i zabezpieczone obligacje parytetowe, zabezpieczone obligacje za zadłużenie z tytułu kredytów rewolwingowych, obligacje za zaległe odsetki, obligacje z tytułu konwersji zadłużenia oraz obligacje na nowe kredyty.
Przedmiotem artykułu jest proces redukcji polskiego zadłużenia zagranicznego przez kraje zrzeszone w Klubie Paryskim i banki prywatne zrzeszone w Klubie Londyńskim.
Przedstawiono sytuację zadłużeniową krajów wierzycieli banków zrzeszonych w Klubie Londyńskim, w tym także i Polski, plan Brady'ego dla 39 krajów wierzycielskich, który miał pomóc im wydobyć się z pułapki zadłużenia. Autor przedstawił historię negocjacji Polski z Klubem Londyńskim i kolejne umowy o restrukturyzacji zadłużenia, oraz kolejne emisje obligacji typu Brady'ego, które stały się już poszukiwanymi instrumentami na rynku kapitałowym, co daje duże szanse na rozwiązane problemów zadłużenia.
Polskie obligacje typu Brady służą głównie redukcji ciężaru długu publicznego. Przygotowały one grunt dla otworzenia naszemu krajowi dostępu do międzynarodowych rynków kapitałowych. Emisja tych obligacji była ostatnim krokiem na drodze pełnego unormowania stosunków Polski z wierzycielami zachodnimi.
Autorka omawia najczęściej stosowane techniki redukcji zadłużenia zagranicznego: debt for equity swap, debt for nature swap, buy back, obligacje Brady'ego. W drugiej części artykułu przedstawia nowe techniki redukcji zadłużenia stosowane w Polsce.
16
Content available remote Specyfika zadłużenia publicznego krajów Afryki Subsaharyjskiej
51%
Celem artykułu jest pokazanie, jak zadłużenie publiczne hamowało wzrost gospodarczy w Afryce Subsaharyjskiej oraz jakie czynniki doprowadziły do jego akumulacji. Opracowanie wskazuje także główne cechy zadłużenia publicznego w tej części świata oraz przedstawia działania, które były podejmowane, aby ograniczyć jego poziom. Wśród przyczyn narastania problemów zadłużenia można wyróżnić zarówno te o charakterze wewnętrznym, jak i zewnętrznym. Wysiłki zmierzające do redukcji zadłużenia publicznego w Afryce Subsaharyjskiej w latach 90. na warunkach z Londynu i Neapolu okazały się nieskuteczne. Rosnąca presja, by podjąć działania ograniczające zakres skrajnego ubóstwa w tych krajach doprowadziła do zatwierdzenia Inicjatywy dla Biednych Krajów Nadmiernie Zadłużonych (HIPC). Miała ona na celu ograniczenie negatywnego wpływu zadłużenia na wzrost wyrażonego jego relacją do PKB. Analizy DSA (Debt Sustainability Analysis) traktując oddzielnie zadłużenie każdego kraju ułatwiły jego dalsze redukcje aż do osiągnięcia poziomu uznawanego za bezpieczny. W konsekwencji wzrosły wydatki na cele rozwojowe, a to z kolei zaowocowało szybszym wzrostem gospodarczym i większą odpornością na skutki światowego kryzysu gospodarczego. Warunki spłaty zadłużenia publicznego w Afryce Subsaharyjskiej zależą od rodzaju wierzycieli. Koszt obsługi zadłużenia jest najwyższy, gdy jest ono udzielone przez wierzycieli prywatnych. Dlatego też ten rodzaj zadłużenia najbardziej hamuje wzrost gospodarczy. Obecnie za największe wyzwanie, przed którym stoi większość krajów Afryki Subsaharyjskiej, uznaje się utrzymanie zadłużenia na poziomie uznawanym za bezpieczny. (abstrakt oryginalny)
W pierwszej części autorka opisała problemy, jakie towarzyszą obsłudze długów zagranicznych. Następnie przedstawiła tradycyjne metody rozwiązywania kryzysu zadłużeniowego (ogłoszenie niewypłacalności, restrukturyzacja zadłużenia) oraz wypracowane światowe programy oddłużeniowe. Obok tego autorka opisała nowe podejście do rozwiązywania problemu zadłużeniowego, w tym zamianę długu na udziały kapitałowe (debt for equity swap), zamianę długu na wydatki na rzecz ochrony środowiska naturalnego (debt for nature swap), wykup długu na rzecz rynku wtórnego (buy-back) oraz obligacje Brady'ego.
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jakie warunki powinny być spełnione, aby unia ekonomiczna i monetarna przetrwała w warunkach nadal występujących symptomów kryzysu finansowego. Stąd też sformułowano hipotezy dotyczące kwestii spłaty długu publicznego i reformy finansów publicznych w krajach będących w stanie kryzysu finansowego. Wyniki analizy wskazują, że bez redukcji długu publicznego i gruntownych reform zarówno w krajach zadłużonych, jak i w skali samego obszaru euro unia ekonomiczna i monetarna nie przetrwa. (abstrakt oryginalny)
W pracy przedstawiono historię polskiego zadłużenia międzynarodowego na tle wydarzeń społecznych i politycznych od lat 70-tych wraz z perspektywą spłaty do 2004 roku. Omówiono okoliczności dojścia do władzy Edwarda Gierka oraz główne założenia programu rozwoju gospodarczego Polski z wykorzystaniem kredytów zagranicznych. Następnie autor opisał koncepcje rozwoju gospodarczego Polski w drugiej połowie lat 70-tych, pogarszanie się sytuacji ekonomicznej w Polsce, załamanie się systemu gospodarczego w latach 1980-1985, co doprowadziło do kryzysu i wprowadzenia stanu wojennego. Zaprezentowano także pierwsze próby reform gospodarczych lat 1986-1990, podstawowe założenia porozumień podpisanych z Klubem Paryskim i Londyńskim, a także politykę Polski w zakresie problematyki zadłużenia międzynarodowego.
Grecki dług ma opinię śmieciowego, aczkolwiek w końcu ubiegłego roku wydawało się, iż kraj ten wychodzi na prostą. Faktem jest, iż ów ogromny dług jest praktycznie nie do spłacenia a jedynym wyjściem może być jego częściowe umorzenie. Jednak do tego celu nieodzowna jest polityczna wola decydentów w Unii Europejskiej, Europejskim Banku Centralnym i Międzynarodowym Funduszu Walutowym. Swoje przysłowiowe "trzy grosze" w rejonie Bałkanów gospodarczo próbuje dorzucić i wykorzystać na swój sposób i Rosja. (abstrakt autora)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.