Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 62

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Reforma samorządowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
"Zarządzanie jednostką samorządową ma swój niesłychanie istotny wymiar menedżerski, jak również obywatelski; samorządy są częścią systemu zarządzania państwem i zarazem są formą samoorganizacji społeczeństwa. Co więcej, tylko jako forma samoorganizacji mogą być właśnie skutecznym ogniwem systemu zarządzania, skuteczniejszym niż element czysto urzędniczej struktury administracyjnej." (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie procesu ewolucji pozycji ustrojowej samorządu terytorialnego na Ukrainie od momentu rozpoczęcia jego wdrażania. Analizie poddano ewolucję organizacji samorządu, odnosząc ją do zmieniających się koncepcji ustroju państwa, a przede wszystkim pozycji prezydenta, a także zakres obecnie wdrażanej reformy. Główna teza artykułu zawiera się w stwierdzeniu o upolitycznieniu kwestii istnienia samorządu i jego instrumentalnym wykorzystywaniu przez władze państwowe. W uwagach odnoszących się do zakresu bieżących reform wskazano zarówno na ich pozytywny wymiar, jak i na potencjalne zagrożenia, które wynikają z głębokiego kryzysu państwowości ukraińskiej. (abstrakt oryginalny)
Artykuł służy opisaniu działań i powstałych opracowań związanych z tzw. trzecim etapem reformy samorządu terytorialnego. Opisane przez autora rozwiązania projektowali eksperci Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie przede wszystkim w ramach projektu pt. "Systemowe zmiany w funkcjonowaniu samorządu terytorialnego w Polsce". Działania realizowano kilkuetapowo: począwszy od pierwszego raportu diagnostycznego, poprzez fazę konsultacyjną, konceptualizacyjną i operacjonalizacyjną. Przytoczone propozycje są odpowiedzią na zaobserwowane dysfunkcje polskiego samorządu terytorialnego. (abstrakt oryginalny)
"My, liderzy samorządowi, mamy obowiązek tworzyć warunki do rozwoju gospodarczego i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Obywatel potrafi czerpać z wolności, jeżeli nie ma barier biurokratycznych i istnieje autentyczna otwartość oraz odwaga wobec zmian." (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Etyczne i polityczno-prawne dylematy samorządu terytorialnego w Polsce
75%
Zburzenie pozostałego w spadku po poprzednim ustroju i na nowo budowanego obecnie muru rozdzielającego ośrodek władzy lokalnej i mieszkańców tej władzy poddanych wymaga moim zdaniem dwóch rodzajów działań reformatorskich. Po pierwsze, niezbędne jest urealnienie form demokracji bezpośredniej: referendów i wyborów lokalnych, a także konsultacji społecznych. Nie zasługują na tolerancję prawną praktyki, w świetle których formy te stają się parodią demokracji (pozorowane konsultacje), świadectwem niewykorzystanych szans demokracji (niska frekwencja w referendum i wyborach), bądź areną gorszących rozgrywek politycznie-personalnych, zaprzeczających standardom kultury demokratycznej. Po drugie, potrzebne są skuteczniejsze niż dotychczas instrumenty wpływu obywateli i ich różnorodnych zrzeszeń na funkcjonowanie organów samorządowych. Niebezpieczne okazują się regulacje prawne, w świetle których dopuszczalne są praktyki tzw. demokracji delegacyjnej, to znaczy sprowadzanie aktywności mieszkańców do wyboru rady i ewentualnie organu wykonawczego. Grozi to bowiem ukształtowaniem niekontrolowanych przez społeczeństwo lokalnych i regionalnych "grup trzymających władzę" oraz stojących na ich czele bossów. Aby temu zapobiec potrzebna jest rekonstrukcja procedur dostępu mieszkańców i organizacji pozarządowych do procesów decyzyjnych w radzie, zagwarantowania ich jawności oraz rozszerzenie katalogu inicjatywnych, opiniodawczych i kontrolnych uprawnień w tym zakresie, a przede wszystkim przywrócenie skutecznego mechanizmu demokratycznej odpowiedzialności organów wykonawczych. (fragment tekstu)
Reforma organizacji terytorialnej przyniosła nowy zasadniczy podział terytorialny wprowadzający samorząd powiatowy i wojewódzki. Jednak analiza dotychczasowego funkcjonowania nowego układu przynosi wiele obaw. Celem decentralizacji miało być rozbicie branżowych struktur państwowych odziedziczonych po scentralizowanej gospodarce nakazowo-rozdzielczej. Jak dotąd demontaż tych struktur okazał się nieudany. Istotą reform strukturalnych w sektorze publicznym są zmiany zakresu, organizacji i zasad finansowania zadań publicznych. Natomiast reformy strukturalne w sektorze rynkowym dotyczą zmian w strukturze organizacyjnej i własnościowej poszczególnych działów i branż. Podstawowy zakres regionalnych uwarunkowań reform strukturalnych sektora publicznego jest wyznaczony przez te zadania publiczne, które równocześnie zostały poddane reformom strukturalnym i decentralizacji. Wiele wskazuje na to, iż decentralizacja zadań publicznych jest w istocie decentralizacją trudności budżetowych. W kwestii połączenia reformy ustrojowo-terytorialnej z reformami strukturalnymi w sektorze rynkowym należy powiedzieć, że regionalne uwarunkowania tych reform nie są przedmiotem niczyjego systematycznego zainteresowania.(abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Samorząd terytorialny w oczach socjologów - dyskusja
75%
Ostatnie wybory w Polsce mocno zmieniły sytuację polityczną. Nowe władze przystąpiły do realizacji licznych reform. Wiele z nich wzbudziło duże kontrowersje. Dotyczy to także zapowiedzi związanych ze zmianami w systemie samorządu terytorialnego. Artykuł można potraktować jako zaproszenie do dyskusji na temat przyszłości samorządności terytorialnej w Polsce. Zawiera wypowiedzi sześciu socjologów zajmujących się problematyką samorządową. Były one inspirowane trzema pytaniami, które dotyczyły: (1) bilansu polskiej reformy samorządowej, (2) problemów funkcjonowania samorządów, (3) oceny przebiegu dyskusji poświęconej zapowiedzianym zmianom. Wypowiedzi (odpowiedzi na pytania) opierają się na kompetencjach badaczy i ich doświadczeniu badawczym, są zatem w większym stopniu odwzorowaniem wiedzy naukowej i doświadczeń badawczych niż opinii, czy światopoglądu, które właściwe są dyskursowi publicznemu. (abstrakt oryginalny)
Reforma samorządowa z 1990 r. została uchwalona i wprowadzona w życie dzięki determinacji środowiska uznającego, że głęboki przełom w systemie sprawowania władzy lokalnej jest jednym z fundamentalnych warunków powodzenia transformacji ustrojowej. Artykuł przedstawia mechanizm, jaki został zastosowany przy opracowywaniu projektów odpowiednich aktów prawnych, ale - przede wszystkim - przy wdrażaniu tej reformy, polegający na powołaniu pełnomocnika rządu ds. reformy i jego terytorialnych przedstawicieli. Autor omawia podstawy normatywne ich działalności, status prawny, a także zadania i kompetencje. (abstrakt oryginalny)
"Reforma dojdzie do skutku, to nieuniknione, alternatywa bowiem to narastający chaos przestrzenny, coraz gorsze warunki życia na wielu terenach kraju i w finale bankructwo państwa. Racjonalne argumenty w końcu przeważą, pytanie tylko: kiedy? Czy potrzebujemy kilku czy kilkunastu lat, a może kilku pokoleń? Wiemy jedno, że im później zajmiemy się reformą gospodarki przestrzennej, tym większe szkody wyrządzą Polsce patologie urbanizacyjne." (abstrakt oryginalny)
Ostatnia część reformy samorządowej realizowana od 1999 roku wprowadza powiaty samorządowe. Powiaty są na drugim poziomie samorządów lokalnych, ze ściśle ustalonymi kompetencjami. Dobre wypełnianie zadań postawionych przed powiatami wymaga od nich stosowania w szerszym zakresie, niż tradycyjnie czyniły to jednostki administracji lokalnej, różnych form współpracy z jednostkami niezależnymi od tej administracji. Artykuł jest poświęcony analizie metod współpracy powiatów ziemskich z jednostkami zewnętrznymi.
Doskonalenie modelu ustrojowego samorządu terytorialnego jest zjawiskiem powszechnym w większości państw europejskich. Dlatego też podjęcie inicjatywy opracowania projektu zmian rozwiązań ustrojowych, które mają sprzyjać rozwojowi instytucji samorządu terytorialnego należy uznać jako zasadne i cenne. Przedmiotem artykułu jest krytyczna analiza projektu ustawy o wzmocnieniu udziału mieszkańców w działalności samorządu, w sprawie współpracy gmin, powiatów, regionów i zmianie niektórych ustaw.
Artykuł poświęcony jest problemom decentralizacji, dokonującej się na Ukrainie po roku 2014. Analizie poddany został pierwszy etap reformy administracyjno-terytorialnej - reforma samorządu lokalnego i terytorialnej organizacji władz. Na tym etapie tworzone są podstawy pod budowę funkcjonowania pełnoprawnego samorządu lokalnego - sprawnej wspólnoty lokalnej. Pod pojęciem tym rozumie się wspólnoty terytorialne siół (osiedli i miast), które w rezultacie dobrowolnego łączenia się są zdolne samodzielnie lub za pośrednictwem odpowiednich organów jednostek samorządu lokalnego zapewnić członkom wspólnoty odpowiedni poziom usług w zakresie: edukacji, kultury, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, gospodarki komunalnej, z uwzględnieniem zasobów kadrowych, finansów, rozwoju infrastruktury w jednostkach administracyjno-terytorialnych. Autor rozważa dotychczasowe osiągnięcia w zakresie łączenia wspólnot terytorialnych i odnotowuje wzmocnienie potencjału finansowego i zasobów w połączonych wspólnotach. Jednocześnie autor zwraca uwagę na szereg obiektywnych i subiektywnych czynników wpływających na tempo reformy. Do czynników obiektywnych zalicza niedoskonałość uregulowań prawnych funkcjonowania nowych instytucji i stosunków, pojawiających się w procesie zmian. Czynniki subiektywne to przede wszystkim brak woli politycznej po stronie decydentów państwowych, w pierwszej kolejności deputowanych Rady Najwyższej, ale także sprzeciw ze strony elit lokalnych politycznych i administracyjnych. Negatywny wpływ na proces łączenia wspólnot ma stosunek samych wspólnot do proponowanych zmian, a także sprzeczność poglądów w tej sprawie pomiędzy wspólnotami a organami władzy państwowej.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono reformy na szczeblu lokalnym w Anglii. Skoncentrowano się głównie na reformach podjętych przez rząd Partii Pracy po 1997 roku - mających zarówno unowocześnić samorząd lokalny, jak i ożywić lokalną demokrację. Niniejsza praca odnosi się głównie do angielskiego samorządu lokalnego, a nie "brytyjskiego".
14
Content available remote Deficyt obywatelstwa
75%
Punktem wyjścia jest dla mnie opublikowana w 2005 r. książka Jerzego Regulskiego Samorządna Polska, wydana w serii pod znaczącym tytułem Szklane Domy. Jej autora nie trzeba przedstawiać. Był czołową postacią wąskiej grupy inicjatorów i twórców tej reformy, pozostanie w naszej pamięci jej ikoną. Jego napisana piętnaście lat po reformie samorządowej z 1990 r. książka ma szczególny walor. Jest chyba jedyną zwartą publikacją, w której prostym, zrozumiałym językiem przedstawiona została aksjologia reformy samorządowej, fundamentalne wartości i naczelne zasady tej reformy.(fragment tekstu)
Artykuł oparty jest na wynikach rozległego projektu socjologicznego, które to dają odpowiedź o zakresie wpływu procesu samoorganizacji lokalnych wspólnot na wybór form, metod i instrumentów oddziaływania społeczeństwa obywatelskiego na kształtowanie się procesu decyzyjnego na poziomie lokalnym w Rosji.(abstrakt oryginalny)
Wraz z następującym po roku 1989 roku wycofaniem się państwa z dominującej roli w sferze gospodarczej i społecznej wzrastało pole, które mogło lub musiało być zagospodarowane przez podmioty gospodarki społecznej. Ważne dla funkcjonowania podmiotów gospodarki społecznej jest wsparcie, jakiego mogą udzielić lokalne samorządy. Kondycja lokalnej gospodarki, a także nastawienie samorządu lokalnego stwarzają w sprzyjających okolicznościach potencjał, który może być wykorzystany.
Bank
|
2010
|
nr 1
104-105
W artykule przedstawiono reformy samorządowe w 1990 oraz w 1999 roku. Omówiono sukcesy i porażki funkcjonowania samorządów w ciągu 20 lat. W sposób szczególny skupiono się na zagadnieniu finansów samorządów.
Celem artykułu jest analiza projektu nowelizacji konstytucji Ukrainy z grudnia 2019 r. w kontekście dokończenia reformy samorządowej. Podstawowe pytanie badawcze brzmi: czy ukraińscy liderzy polityczni wykazują realną wolę decentralizacji władzy publicznej, czy też jest ona wymuszona przez czynniki zewnętrzne, przede wszystkim porozumienia mińskie? Bazę źródłową stanowią oficjalne dokumenty i komunikaty prasowe, które poddano analizie instytucjonalno-prawnej. Zastosowano ujęcie porównawcze - z odwołaniem do polskich doświadczeń. Ustalono, że projekt nowelizacji konstytucji z grudnia 2019 r. to w istocie dwa projekty: z 13 i 27 grudnia. Oba zostały zgłoszone przez Biuro Prezydenta Ukrainy w sposób nietransparentny. Wywołało to protesty ze strony środowisk samorządowych i eksperckich oraz zachodnich partnerów. Ostatecznie prezydent Wołodymyr Zełenski ugiął się pod presją i wycofał projekt. Losy przedłużającej się reformy samorządowej dowodzą, że ukraińską agendę polityczną w dużej mierze kreuje nie środowisko wewnętrzne, ale aktorzy zewnętrzni.(abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Samorząd terytorialny w Federacji Rosyjskiej
75%
Kwestia budowy i funkcjonowania samorządu terytorialnego w Federacji Rosyjskiej jest stosunkowo mało eksploatowanym zagadnieniem w naszej literaturze. Zdecydowanie częściej analizowana jest federalna budowa państwa i pozycja podmiotów, które go tworzą. Celem materiału jest prześledzenie procesu kształtowania się normatywnych rozwiązań określających pozycję ustrojową samorządu terytorialnego w Federacji Rosyjskiej. W ramach tego - przedstawienie procesu przechodzenia od jednolitego systemu organów władzy państwowej do wydzielenia się władzy samorządowej oraz opisanie współcześnie obowiązującego jego modelu. To ostatnie zadanie wykonane zostało zgodnie z klasycznym podejściem, tj. począwszy od opisu istoty i struktury samorządu, poprzez jego zadania, organy, aż po formy bezpośredniego udziału mieszkańców w decydowaniu o sprawach lokalnych. Z uwagi na ograniczoną objętość artykułu pominięto sprawy podstaw materialnych jego funkcjonowania oraz kontroli i nadzoru. Autor prezentuje formalną stronę zagadnienia, obejmując odniesienia do przepisów konstytucyjnych oraz ustaw federalnych według stanu na luty 2014 r. (fragment tekstu)
Jednym z kluczowych terminów we współczesnym europejskim dyskursie politycznym jest niewątpliwie pojęcie "region". Świadczyć może o tym chociażby fakt, że polityka regionalna, obok polityki rolnej, jest jednym z głównych obszarów działalności Unii Europejskiej. W latach 2014-2020 na realizację projektów i programów z zakresu polityki regionalnej przeznaczono bowiem najwięcej, bo aż 351,8 mld euro z całkowitej kwoty 1 082 mld euro. Warto odnotować jednak, że w porównaniu z poprzednim okresem, tj. z latami 2007-2013, wysokość środków przeznaczonych na ten cel wzrosła zaledwie o ponad 4 mld euro, podczas gdy budżet całej Unii - o niecałe 107 mld euro (Zrozumieć politykę Unii Europejskiej - Polityka regionalna, 2015). Unijny sposób rozumienia pojęcia "region" różni się jednak od tradycyjnego, stosowanego m.in. w socjologii czy też politologii (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.