Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Regional System of Innovation Support
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
100%
Dorobek piśmiennictwa nie operuje jedną, spójną, uniwersalną i powszechnie uznaną definicją regionalnego systemu innowacji (RSI), ale różne wykładnie znaczeniowe tego pojęcia, wsparte analizą modeli tych struktur, pozwalają uchwycić podstawowe właściwości RSI. Wśród nich należy wymienić: interakcje w środowisku aktorów regionu warunkujące powstawanie i dynamizowanie procesów innowacyjnych; przestrzenną alokację w granicach regionu, otwartość na rzecz zewnętrznych jednostek (spoza regionu) i/lub ich systemowych układów; wewnętrzną spójność kształtowaną na wzór systemów. W perspektywie tych cech autor artykułu formułuje propozycję definicyjnego i modelowego ujęcia regionalnego systemu innowacji. (abstrakt oryginalny)
Innowacyjność wpływa na rozwój firm, kształtuje ich pozycję rynkową oraz prowadzi do uzyskania przewagi konkurencyjnej. Polskie przedsiębiorstwa, zdaniem autorów, nie należą do innowacyjnych. Z tego względu, zarówno na szczeblu rządowym, jak i regionalnym podejmowane są działania zmierzające do poprawy istniejącego stanu. W tym celu w woj. warmińsko-mazurskim powstał Regionalny System Wspierania Innowacji (RSWI). Jego zadaniem jest budowa sieci i udzielanie pomocy przedsiębiorstwom innowacyjnym. Autorzy zaprezentowali wyniki badań przeprowadzonych w przedsiębiorstwach zarejestrowanych w RSWI. Szczególną uwagę zwrócili na rodzaj innowacji wprowadzanych przez firmy, źródła finansowania innowacji oraz czynniki decydujące o ich wprowadzeniu.
Pojęcie "społeczeństwo informacyjne" (SI) pojawiło się po raz pierwszy w latach 60. XX wieku w Japonii. Termin "johoka shakai" oznaczający "społeczeństwo komunikujące się poprzez komputer" lub po prostu "społeczeństwo informacyjne" został pierwotnie użyty w 1963 roku przez Tadao Umesao w artykule przed-stawiającym społeczeństwo japońskie, w którym coraz większe znaczenie dla rozwoju miała informacja i technologia1. Na początku XXI wieku koncepcja społeczeństwa informacyjnego stała się jedną z najważniejszych kategorii politycznych, determinując strategię rozwoju cywilizacyjnego i społecznego najbardziej rozwiniętych regionów świata, w tym także Unii Europejskiej. Brak jest jednak jednej, powszechnie akceptowanej definicji tego zjawiska. W większości definicji podkreśla się znaczenie informacji jako najistotniejszego w dzisiejszych czasach zasobu wykorzystywanego w gospodarce.(fragment tekstu)
W krajach doganiających (catching-up country), do grona których należy Polska, uwzględnienie innowacji jest szczególnie ważne, bowiem tylko w ten sposób można zniwelować lukę technologiczną i rozwojową w stosunku do krajów-założycieli Unii Europejskiej. Podejmowanie zmian w polityce innowacyjnej należy dokonywać drobnymi krokami, z uwzględnieniem potencjału i przewag komparatywnych polskich regionów. Wynika to z tego, że dysproporcje występują nie tylko pomiędzy Polską a rozwiniętymi krajami UE, ale także pomiędzy poszczególnymi województwami w obrębie kraju. Z tego względu, przed podejmowaniem kroków związanych ze wspieraniem innowacyjności na gruncie lokalnym, należy przeprowadzać analizy, które pozwolą na określenie mocnych i słabych stron regionów. Dzięki temu w formułowaniu polityki wsparcia uwzględnione zostaną specyficzne uwarunkowania poszczególnych województw, co pozwoli na lepszy dobór narzędzi stymulowania innowacyjności. W związku z tym celem niniejszego artykułu jest zbadanie poziomu innowacyjności przedsiębiorstw przemysłowych województwa lubuskiego na tle dwóch innych regionów położnych w zachodniej Polsce: dolnośląskiego i zachodniopomorskiego w ostatnich dziesięciu latach. W analizach posłużono się ogólnodostępnymi danymi pozyskanymi z Banku Danych Lokalnych Urzędu Statystycznego. (fragment tekstu)
Innovation and innovativeness should be seen as a vast and internally complex set of measures carried out to improve management efficiency, build strong competitive positions and obtain economic benefits from enterprises, national economies and societies. A possibility of achieving these benefits is the category of competitiveness, hence, relative position of a region is measured using various indicators. The aim of the study is to analyze the level of the selected RIS indicators of the Podkarpackie against selected EU regions. The study will make it possible to understand in which area Podkarpackie performs better and in which worse? The analysis is carried out at the regional level NUTS 2. The most important approach in which quantitative indicators have been used comprehensively is EIS, which makes it possible to compare the Podkarpackie with the selected regions of Poland and the EU. Seven regions were selected for our analysis: 1 in Denmark, Germany, the United Kingdom, Czech Republic and 3 in Poland. When it comes to innovativeness, the Podkarpackie region is a Moderate Innovator. The results of our research show that the relative strengths in the regional innovation system are design applications, sales new-tomarket/firm innovations, R&D expenditures business sector, non-R&D innovation expenditures, and tertiary education. Relative weaknesses are: marketing or organizational innovations, and also life-long learning. (original abstract)
Transformacja związana ze zmianami struktury wielkości przedsiębiorstw oraz własności kapitału oddziałuje na procesy ekonomiczne, a co za tym idzie, na aktywność innowacyjną w przemyśle. Realizowane badania potwierdzają tezę, że głównym czynnikiem akceleracji rozwoju ekonomicznego jest transfer technologii z zagranicy i głównie od średnich i dużych przedsiębiorstw zależy implementacja nowych rozwiązań. Krajowe podmioty mikro i małe, które prowadzą działalność w analizowanych regionach, wskazują na niski poziom skłonności do podejmowania ryzyka. Organizacje zmieniają swoją aktywność innowacyjną, która staje się porównywalna do aktywności zagranicznych i dużych konkurentów. W artykule zaprezentowano badania przeprowadzone w województwie zachodniopomorskim w latach 2004-2006 oraz 2009-2011, dotyczące innowacyjności regionalnych systemów przemysłowych. Głównym celem artykułu jest porównanie otrzymanych wyników, ze szczególnym uwzględnieniem zmian w odniesieniu do wielkości i własności przedsiębiorstw. (abstrakt oryginalny)
Przemiany w gospodarce światowej zmierzające w kierunku gospodarki opartej na wiedzy powodują, że innowacje wymienia się wśród najważniejszych elementów napędzających wzrost, szczególnie w epoce gwałtownych zmian technologicznych i globalizacji konkurencji, które obserwujemy. Niemniej aby innowacje powstały, muszą zaistnieć pewne sprzyjające warunki. Jednym z nich jest region, jego zasoby, w tym wiedza i wewnętrzny potencjał. Istotna rola regionu w wytwarzaniu innowacji i transmisji jej do innych regionów powoduje potrzebę wzmocnienia jego znaczenia, gdyż regiony mogą w sposób szybszy, bardziej efektywny budować mechanizmy wspierające rozwój, tworzenie i dyfuzję oraz absorpcję innowacji. Skuteczne wdrażanie innowacyjnych rozwiązań determinowane jest efektywną współpracą podmiotów działających w regionie - wytwórców innowacji (sfera nauki, B+R), odbiorców innowacji (biznes) oraz instytucji kształtujących politykę w regionie (administracja publiczna). Podmioty te - system współzależności i powiązań zachodzących między nimi - określane są jako Regionalny System Innowacji (RSI). Ważne jest takie ukształtowanie działań i współzależności podmiotów RSI, aby jego funkcjonowanie wpływało na efektywny, długotrwały rozwój regionu. Wśród podmiotów znajdujących się w RSI jest struktura klastrowa, w której ma miejsce najszybszy transfer wiedzy i technologii, osiągany dzięki geograficznej bliskości podmiotów reprezentujących zarówno przemysł, jak i naukę (sieciowanie i kontakty międzyludzkie).(abstrakt oryginalny)
W XXI wieku na rozwój gospodarczy coraz większy wpływ mają niematerialne czynniki produkcji, a w szczególności wiedza i umiejętności ludzi. To one stanowią niewyczerpywalne zasoby, które mogą stale się rozwijać. Dzięki nim powstają innowacje, które przyczyniają się do wzrostu konkurencyjności gospodarek regionalnych i całych gospodarek narodowych. W artykule tym autorka stara się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób kapitał ludzki uosabiający wiedzę i zdolności ludzi można optymalnie i skutecznie wykorzystać w procesie budowania regionalnych systemów innowacji, które stanowią bardzo ważny element gospodarki i społeczeństwa opartego na wiedzy. (fragment tekstu)
9
61%
Na początku artykułu przedstawiono istotę regionalnych strategii innowacji (RIS), definicję, fazy tworzenia regionalnych strategii oraz realizatorów strategii. Następnie omówiono strukturę kapitału intelektualnego oraz funkcje RIS: instrumentalną, stymulującą, integrującą, informacyjną i promującą. Opisano również regionalne systemy innowacji, będące wynikiem RIS. Na koniec zaprezentowano mechanizm wpływu kapitału intelektualnego na powodzenie RIS.
10
Content available remote Rola ekoinnowacji w procesie zrównoważonego rozwoju regionu
51%
W artykule przedstawiono rozważania dotyczące ekoinnowacji jako czynnika stymulującego zrównoważony rozwój regionu. Zaprezentowano najważniejsze determinanty wpływające na ich pojawianie się w sektorze przedsiębiorstw. Ponadto zwrócono uwagę na efekty dyfuzji i absorpcji ekoinnowacji w przestrzeni regionalnej w aspekcie rozwoju trwałego. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie architektury systemu innowacji i umiejscowienia w nim przedsiębiorstw poprzez ukazanie jego specyfiki na czterech poziomach: globalnym, ponadnarodowym, narodowym i regionalnym. Ze względu na ograniczone ramy opracowania zasygnalizowano jedynie koncepcję funkcjonowania systemu w czterowymiarowym kontekście, nie dokonano natomiast analizy poszczególnych elementów składowych i relacji między nimi. Koncepcja systemu innowacji opiera się na założeniu, że źródeł innowacji w gospodarce należy poszukiwać w sieciach zależności między przedsiębiorstwami, sektorem publicznym, uczelniami wyższymi i innymi instytucjami wspierającymi. Każdy z tych podmiotów może mieć istotny wpływ na stymulowanie rozwoju innowacji. Opracowany system innowacji będzie bardziej efektywny, jeśli jego konstrukcja zostanie oparta nie na instytucjach (rozumianych jako organizacje sensu stricto), lecz na relacjach, mechanizmach, sposobach i zasadach wspólnych działań. W wymiarze globalnym systemu innowacji czynnikiem stymulującym innowacyjność jest swoboda gospodarcza, która pobudza konkurencyjność i sprzyja wysokiej produktywności. Ponadnarodowy system innowacji tworzy ramy dla funkcjonowania systemów narodowych i regionalnych, formułując standardy, którymi powinny się kierować władze państwowe i regionalne przy planowaniu i implementacji strategii innowacji gospodarki narodowej i regionalnej. Duża odmienność czynników, takich jak: historyczne doświadczenia, uwarunkowania geograficzne, polityczne, system wartości, system kulturowy czy poziom skumulowanej w społeczeństwie wiedzy i umiejętności danego kraju lub regionu, będzie determinować dla każdego państwa (regionu) indywidualny styl prowadzenia polityki proinnowacyjnej, tym samym każde z nich będzie charakteryzowało się właściwym dla siebie narodowym i regionalnym systemem innowacji. Formułując rekomendacje dla tworzenia i funkcjonowania systemu innowacji (niezależnie od wymiaru terytorialnego), należy kierować się koncepcją Marshalla, uwzględniającą pięć przesłanek innowacji. (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu przedstawiono aspekty rozwoju regionalnego, takie jak postęp techniczny i technologiczny. Omówiono znaczenie wdrażania i opracowywania Regionalnych Strategii Innowacji, które są podstawowym elementem realizacji polityki innowacyjnej w regionach.
Na początku artykułu przedstawiono teoretyczne koncepcje pobudzania procesów innowacji - omówiono popytową i podażową teorię kreowania wynalazków i postępu technicznego. Następnie uwagę poświęcono regionalnym systemom innowacji, koncentrując się na aspekcie instytucjonalnym tych systemów. Na koniec zaprezentowano politykę innowacji Unii Europejskiej, wspierającą rozwój małych i średnich przedsiębiorstw.
Regiony w procesach innowacyjnych zaczynają odgrywać coraz ważniejszą rolę. Dlatego też, do wspierania i pobudzania tychże procesów postawiono władzom samorządowym do dyspozycji instrumenty, które można podzielić na cztery grupy - instrumenty organizacyjno-prawne, ekonomiczno-finansowe, infrastrukturalne oraz informacyjne. (abstrakt oryginalny)
Innowacyjność małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) stosunkowo od niedawna jest podmiotem zainteresowania przedstawicieli sfery polityki, nauki i biznesu. Jeśli dyskusyjny jest problem, czy są mniej czy bardziej innowacyjne niż duże przedsiębiorstwa, to zdaje się nie ulegać kwestii, że są pod tym względem bardziej efektywne. Najważniejszymi barierami ich działalności innowacyjnej są ograniczone zasoby finansowe i kadrowe. Dlatego niezbędne jest wsparcie ich środkami polityki międzynarodowej, krajowej i regionalnej. Można oczekiwać dalszego wzrostu ich znaczenia pod względem innowacyjności, na co bardzo silny wpływ wywierać będzie postęp procesów globalizacyjnych. (abstrakt oryginalny)
Konkurencyjność regionalna jest ważnym obszarem badań w nowoczesnej ekonomii. Znaczenie regionalnej konkurencyjności wzrosło w warunkach gospodarki opartej na wiedzy, gdzie konstruowanie przewagi konkurencyjnej zależy od zdolności wykorzystania wiedzy, umiejętności i postaw przedsiębiorczości. Nowoczesna gospodarka oparta na wiedzy kreuje nowe podejście do badania konkurencyjności - od zaawansowanej teorii przewagi konkurencyjnej Portera do dynamicznej koncepcji przewag skonstruowanych. Kluczowym elementem teorii przewag skonstruowanych jest eklektyczne podejście, które łączy w sobie wiele różnych pojęć, takich jak: regionalne systemy innowacji, koncepcja potrójnej helisy 3H C2y koncepcja partnerstwa publiczno-prywatnego. Charakteryzują się one wielokierunkowością i wielowymiarowością interakcji między podmiotami gospodarki. Szczególnie ważna w obliczu tak pojmowanego kreowania przewagi konkurencyjnej jest rola polityki innowacyjnej, która wpływa na kształt wzajemnych relacji i powiązań pomiędzy przedsiębiorstwami, instytucjami publicznymi oraz edukacyjnymi oraz kształtuje warunki otoczenia okołobiznesowego. Celem analizy jest ocena znaczenia polityki innowacyjnej w konstruowaniu przewagi konkurencyjnej w regionach, wynikającej z relacji pomiędzy głównymi aktorami gospodarki: przedsiębiorstwami, instytucjami publicznymi i badawczo-rozwojowymi, oraz umiejscowienie jej w strategii konstruowania przewagi konkurencyjnej polskich województw. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono stan innowacyjności polskiej gospodarki na przestrzeni lat 1989-2003 oraz realizowaną w tym czasie, politykę innowacyjną państwa. Zwrócono także uwagę na rolę narodowego i regionalnego systemu innowacji w kształtowaniu innowacyjności gospodarki. Na końcu artykułu, zamieszczono zalecenia pod adresem polityki innowacyjnej państwa polskiego. (abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł powstał na podstawie przeprowadzonych przez autorów badań, których zasadniczym celem było poszukiwanie wpływu klas wielkości przedsiębiorstw przemysłowych w ramach wielkopolskiego regionalnego systemu innowacyjnego. Celem pośrednim było określenie warunków brzegowych dla modelowej struktury regionalnej sieci innowacji. Badanie zostało oparte na grupie 918 firm w województwie wielkopolskim. Posłużono się w nim kwestionariuszem ankiety. W badaniach wykorzystano modelowania typu logit (teoria prawdopodobieństwa). Metoda ta jest skutecznym narzędziem badawczym dla dużych, ale statycznych danych, w której zmienna zależna ma charakter jakościowy. Wyniki badania wskazują, że wielkość firmy determinuje ich działalności innowacyjną w polskich regionach, takich jak Wielkopolska, co starano się ukazać w niniejszym artykule. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest ocena zróżnicowania stopnia innowacyjności polskich regionów. Do analizy wykorzystano 21 wskaźników cząstkowych zgrupowanych w czterech obszarach opisujących poziom innowacji w każdym regionie (warunki ramowe, inwestycje, działania innowacyjne, oddziaływanie). Dane pochodziły z European Innovation Scoreboard 2021. W badaniu zastosowano metodę wzorca rozwoju Hellwiga. Na podstawie zmiennej syntetycznej utworzono ranking oraz wyodrębniono grupy typologiczne regionów o podobnym stopniu rozwoju w każdym rozważanym obszarze. Otrzymane wyniki porządkowania i klasyfikowania poszczególnych województw pozwoliły na ukazanie dystansu dzielącego poszczególne regiony od siebie pod względem badanego zjawiska, a także umożliwiły na jakościowe i ilościowe ujęcie występujących dysproporcji. Najbardziej innowacyjnym regionem w Polsce jest wydzielony statystycznie region stołeczny warszawski. Jednocześnie wyraźnie widać duży dystans pozostałej części województwa mazowieckiego i konieczność dalszej koncentracji środków z Unii Europejskiej stymulujących jego rozwój. Do liderów innowacyjności, oprócz regionu warszawskiego, należy zaliczyć województwa: małopolskie, pomorskie oraz dolnośląskie. Stosunkowo wysoką pozycję zajmuje region podkarpacki - w obszarze inwestycji, działań innowacyjnych oraz wpływu (na zatrudnienie, sprzedaż innowacyjnych produktów i zrównoważony rozwój) sytuując się w grupie II. Natomiast jego słabością są warunki ramowe (kapitał ludzki, atrakcyjne systemy badawcze i cyfryzacja). Najniższy poziom innowacyjności odnotowały natomiast wspomniany region mazowiecki (poza Warszawą), świętokrzyski, zachodniopomorski oraz warmińsko-mazurski. Każdy region wyróżnia określona specyfika, stąd uzyskane wyniki mogą stanowić ważne informacje dla samorządów do przyjęcia kierunków działań dynamizujących proces budowania regionalnych systemów innowacji. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.