Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 74

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Regional convergence
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Artykuł ma charakter teoretyczno-empiryczny. W opracowaniu zaprezentowano metodologię badań procesów konwergencji oraz skupiono uwagę na jednej z metod analizy konwergencji regionalnej za pomocą łańcuchów Markowa. W końcowej części artykułu zaprezentowano wyniki analizy łańcuchów Markowa na przykładzie polskich podregionów w latach 1999-2008. Do celów analiz regionalnych używane są dwa rodzaje terminów: "konwergencja zewnętrzna" rozumiana jako doganianie przez gospodarkę średniej UE oraz "konwergencja wewnętrzna" bądź regionalna, czyli redukowanie różnic wewnątrz danej gospodarki. Ze względu na ograniczone możliwości objętości artykułu skoncentrowano się na konwergencji wewnętrznej. (fragment tekstu)
2
Content available remote Konwergencja regionalna w Unii Europejskiej
100%
Celem artykułu jest przedstawienie procesów konwergencji regionalnej w UE w latach 2000-2011 oraz ich ocena z punktu widzenia zmniejszania dysproporcji w poziomach rozwoju różnych regionów. W badaniach zastosowano analizę porównawczą krajowego i regionalnego PKB per capita z wykorzystaniem różnych metod statystycznych - statystyki opisowej, analizy dynamiki zjawisk oraz analizy korelacji. Badania potwierdzają występowanie konwergencji regionalnej w UE. Istnieje ujemna korelacja między początkowym poziomem PKB per capita a tempem jego wzrostu w państwach członkowskich. W rezultacie zmniejszyły się dysproporcje w poziomie regionalnego PKB per capita, zwłaszcza między regionami najsłabiej i najsilniej rozwiniętymi. Procesy konwergencji regionalnej nie wystąpiły jednak we wszystkich regionach słabiej rozwiniętych ani w regionach przejściowych.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem tego artykułu jest analiza dwóch wymiarów konwergencji regionalnej w Unii Europejskiej i w państwach członkowskich: konwergencji beta i konwergencji sigma. Konwergencja beta jest definiowana jako proces wyrównywania poziomów rozwoju regionów w UE, natomiast konwergencja sigma jako zmniejszanie nierówności regionalnych wewnątrz państw członkowskich. Celem badań jest ocena efektów konwergencji regionalnej w latach 2000-2016. W badaniach zastosowano statystykę opisową i analizę regresji. Konkluzje są następujące: 1) efekty konwergencji beta są słabe na poziomie europejskim; 2) efekty te są odmienne w państwach członkowskich; w państwach Europy Środkowo-Wschodniej wystąpiła silna konwergencja beta, podczas gdy w państwach Europy Południowej - silna dywergencja beta; 3) konwergencja sigma częściej przybierała postać dywergencji regionalnej; 4) interakcje między dwoma wymiarami konwergencji regionalnej przybierały formy konwergencji beta (lub dywergencji beta) i dywergencji sigma(abstrakt oryginalny)
Artykuł ten przedstawia zmiany w spójności gospodarczej i społecznej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej w latach 2004-2014 oraz określa współzależność między tymi zmianami a wzrostem gospodarczym. Aby osiągnąć ten cel, zastosowano statystykę opisową oraz analizę korelacji. Z przeprowadzonych badań wynika, że w okresie tym nastąpiła poprawa spójności gospodarczej i społecznej na poziomie krajowym. Wzmocnieniu spójności sprzyjały procesy wzrostu gospodarczego, zwłaszcza w odniesieniu do zmniejszania różnic w poziomach rozwoju gospodarczego oraz ograniczania ryzyka wystąpienia ubóstwa lub wyłączenia społecznego. Natomiast spójność ta pogorszyła się na poziomie regionalnym, zwiększyła się bowiem dyspersja regionalnego PKB per capita oraz regionalnej stopy zatrudnienia. Związek między wzrostem gospodarczym a spójnością gospodarczą i społeczną na tym poziomie był zatem negatywny.(abstrakt oryginalny)
The aim of this article is to outline growth tendencies and growth factors in the subregions (NUTS 3) of Central and Eastern Europe in the period 1998-2006. A wide range of complementary research methods has been used in order to triangulate results, starting with classical beta and sigma convergence analysis, to kernel density estimation, transition matrices, spatial autocorrelation and multi-dimensional comparisons. Some rarely discussed aspects of the influence of capital regions on growth processes have been taken into account. An additional analysis of the data in relation to country averages produced results independent of the country context. As a result, we have been able to answer the following questions: do the analysed countries experience regional convergence or rather divergence/polarisation processes? What factors determine the dynamics of regional growth? What are the main dimensions of spatial disparities in Central and Eastern Europe?(original abstract)
W artykule przeprowadzono badanie nad konwergencją regionalną wśród regionów szczebla NUTS 2 państw UE. Dotyczyło ono oceny procesów w przekroju wszystkich regionów, jak i w klasach regionów wyodrębnionych według wybranych kryteriów, m.in. ze względu na poziom dochodów, innowacyjność.
W kontekście zasadniczych dylematów polityki rozwoju regionalnego, różnych stanowisk dotyczących celów i instrumentów finansowych polityki spójności, w opracowaniu zaprezentowana została ocena roli funduszy UE zarówno w procesie konwergencji zewnętrznej, czyli doganiania przez gospodarkę kraju i regionów średniego poziomu UE, jak i wewnętrznej - oznaczającej redukowanie różnic wewnątrz kraju lub regionu i zmniejszanie dystansu dzielącego europejskie regiony. Wprawdzie zbyt wcześnie jeszcze na pełną, wielokierunkową ocenę roli dotychczasowej absorpcji funduszy UE przez polskie regiony, ponieważ większość środków trafiła w bieżącej perspektywie finansowej, niemniej ze względu na rangę problemów oraz nowe okoliczności, w jakich funkcjonują regiony europejskie, na miarę możliwości podjęta została próba odpowiedzi na pytanie dotyczące ich wpływu na wzrost spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej regionów. Na tle wielkości i struktury dotychczasowych transferów finansowych UE przeznaczonych na prowadzenie polityki spójności w Polsce oraz zróżnicowania poziomu i dynamiki PKB per capita w krajach członkowskich zaprezentowane zostały zmiany, jakie zaszły na tym polu w Polsce, zarówno w skali regionalnej, jak i subregionalnej, od czasu wejścia w struktury zintegrowanej Europy. (abstrakt oryginalny)
Research background: Poland and Spain share many common features resulting both from similarities of historical experience, and also cultural, political, socio-demographic factors. Both countries have a similar area, population and GDP structure. They also share historical experience related to political and economic transformation after a long period of nondemocratic, centralized governments. Therefore, the experience of Spanish membership in the EU is often considered as a model for Poland.Purpose of the article: The purpose of this research is to perform a comparative empirical analysis of income convergence processes in Poland and Spain on a regional level. We aim to verify if and how these processes are related to one an-other (show similar paths). Special attention is paid to the periods after accession of these countries to the EU. Convergence patterns in both countries are compared with several tools.Methods: Spatial econometric model for absolute beta convergence, sigma convergence indicators and the analysis of distribution dynamics - transition matrices and kernel density estimation.Findings & Value added: The impact on EU accession on income convergence in Spain was positive both at the national and regional level. Regional convergence processes speedup and interregional disparities decreased. The poorest subregions had relatively high probability to increase their income and catch-up with initially more developed regions. In the first decade after accession to the EU Poland has also achieved a significant improvement of income indicators at the national level. However, empirical analyses of GDP per capita distribution and its dynamics at the regional level in Poland show that the above mentioned progress does not spread out proportionally on all regions. Neither beta nor sigma convergence is observed. Instead, relatively fastest growth of initially richest regions (mostly large cities) introduces convergence of clubs leading to polarization. EU accession has accelerated divergence processes in Poland. (original abstract)
W artykule omówiono problem dostępności transportowej z wyróżnieniem infrastruktury drogowej oraz kolejowej na tle rozwoju społeczno-gospodarczego w poszczególnych województwach w Polsce. Zagadnienie to rozpatrywane jest zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i empirycznym. Istotą badania jest wykorzystanie istniejących metod do nowego zestawu danych, a mianowicie poziom rozwoju transportu oszacowano na podstawie złożonego wskaźnika rozwoju, zaś stopień zbieżności pomiędzy regionami określono przy użyciu testów klasycznej konwergencji. Głównym celem badania jest ocena stopnia zróżnicowania dostępności transportowej pomiędzy województwami w Polsce w porównaniu do ich rozwoju społeczno-gospodarczego. Hipoteza badawcza zakłada, że istnieje silna korelacja pomiędzy dostępnością transportową i rozwojem regionów, co pociąga za sobą podobieństwo wniosków co do występowania konwergencji. (abstrakt oryginalny)
This paper intends to contribute to the empirical analysis of the regional economic convergence and employment performance of Italy and Poland. The two countries present the highest levels of diversification, respectively, between the old members and new EU Countries. A first part of analysis deals with beta convergence between the 36 Polish and Italian regions, using non-parametric techniques. The goal of this analysis is to evaluate and discuss the different dynamics of regional per capita GDP in order to identify common patterns of development. A second empirical analysis is realized comparing the regional labour markets paying particular attention to the quantitative objectives of the European Employment Strategy. In order to evaluate and compare similarities and differences between the 36 regions, a cluster analysis is done using the multivariate statistical techniques. The database is made up of two sets of information: (i) those concerning the basic regional labour markets features: employment and unemployment rates and (ii) those describing the sector composition of employment (NACE 1 sector classification). In the final section the main result and some policy implications are briefly presented. (original abstract)
Celem artykułu jest zbadanie zjawiska konwergencji pomiędzy regionami Polski w latach 2005-2011. Teoretyczno-empiryczny charakter artykułu zdeterminował wybór metod badawczych Część teoretyczna obejmuje analizę literatury poświęconej zagadnieniom konwergencji regionalnej. Z kolei, część empiryczna artykułu bazuje na badaniach statystycznych. Materiał statystyczny wykorzystany w artykule został zaczerpnięty z Roczników Statystycznych Województw Polski od 2005 r. do 2013 r. oraz baz danych urzędów statystycznych Wielkiej Brytanii i Finlandii. Przeprowadzone badania zmierzają do następujących przypuszczeń: W Polsce w latach 2005-2011 miał miejsce wzrost koncentracji aktywności ekonomicznej. Ponadto pomiędzy województwami nie zachodził proces konwergencji. Regiony bogate rozwijał się szybciej niż regiony biedne. Dywergencja miała miejsce także przypadku produktywności pracy. Dywergencja relacji K/L zdecydowała o dywergencji produktywności pracy w analizowanym okresie. W przypadku krajów UE, to przeprowadzone badania dowiodły, że kraje które uzyskały akcesję z UE w dniu 1 maja 2014, podobnie jak Polska, doświadczyły dywergencji regionalnej. Z kolei, państwa zamożne jak Austria, Belgia czy Holandia potwierdzały konwergencję regionalną na poziomie NUTS 2. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Regionalna konwergencja innowacyjności przemysłu spożywczego
75%
W opracowaniu dokonano identyfikacji regionalnego zróżnicowania innowacyjności przemysłu spożywczego w Polsce. Do oceny wykorzystano poziom nakładów poniesionych na opracowanie i wdrażanie innowacji w latach 2005-2011. Diagnozę innowacyjności przemysłu spożywczego w regionach uzupełniono oceną potencjału badawczo-rozwojowego, jakim dysponują. Stwierdzono, że w innowacyjności input nie zachodzi konwergencja między województwami. Pogłębianie się różnic odnotowano szczególnie w tych regionach, w których przemysł spożywczy ma relatywnie mniejsze znaczenie w strukturze lokalnej gospodarki. Przeprowadzone analizy wskazują także na niezbyt intensywne powiązania regionalnej sfery B+R z działalnością innowacyjną podmiotów branży spożywczej. (abstrakt oryginalny)
13
75%
Celem artykułu jest przedstawienie procesu rozprzestrzeniania i form dyfuzji rozwoju gospodarczego w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, które przystąpiły do Unii Europejskiej w 2004 i 2007 r. Główna hipoteza badawcza zakładała, że na skutek procesów konwergencji na poziomie krajowym powinna następować również dyfuzja rozwoju gospodarczego w ujęciu regionalnym. Jednocześnie kolejna hipoteza wskazywała, że należy oczekiwać zróżnicowania przebiegu dyfuzji w zależności od rozpatrywanego sektora gospodarki. W celu weryfikacji tych hipotez zastosowano połączenie klasycznej metody pomiaru konwergencji typu sigma z metodą autokorelacji przestrzennej, co pozwoliło sformułować wnioski dotyczące form dyfuzji rozwoju gospodarczego w ujęciu subregionalnym. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy BYO określenie czy w Polsce dochodzi do konwergencji regionalnej w zakresie stosowania kwalifikowanego materiału siewnego. Analizą objęto okres 1994-2011 i wykorzystano dane statystyczne Głównego Urzędu Statystycznego. Analizowano, czy występuje konwergencja typu beta i sigma, a także oceniono czy zmniejsza się nierównomierność rozkładu. Stwierdzono, że w analizowanym okresie występowała ß-konwergencja, jednak na tyle słaba, że obserwowano dywergencję typu sigma. Także współczynniki Giniego dla gatunków zwiększały się, co wskazuje na rosnącą polaryzację regionów w zakresie stosowania kwalifikowanego materiału siewnego. W regionach o niskim początkowym jego zużyciu dynamika zrostu niue była znacząco wyższa. Dalszy etap analizy powinien być ukierunkowany na określenie czynników różnicujących grupy województw. (abstrakt oryginalny)
W artykule zajmujemy się odpowiedzią na pytanie, czy w ścieżce rozwoju regionów Polski można zauważyć występowanie tzw. klubów konwergencji, czyli grup regionów rozwijających się podobnie. Badamy dwie hipotezy. Pierwsza z nich mówi, że istnieje różnica w rozwoju między wschodnimi a zachodnimi regionami Polski. Druga hipoteza głosi, że czynnikiem istotnym dla rozwoju jest lokalizacja dużego miasta (metropolii) na terenie regionu. W zawiązku z drugą hipotezą badamy także wpływ urbanizacji regionu na jego rozwój. Otrzymane wyniki potwierdzają obie te hipotezy, przy czym bardziej istotne dla rozwoju wydaje się istnienie metropolii. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest konwergencja regionalna w regionach słabiej rozwiniętych UE w latach 2001-2014, natomiast jego celem - przedstawienie i ocena jej efektów w odniesieniu do konwergencji beta i konwergencji sigma. W badaniach zastosowano statystykę opisową i analizę korelacji. Z badań tych wynikają następujące wnioski: 1) konwergencja beta nie wystąpiła we wszystkich regionach słabiej rozwiniętych, a jej efekty były bardzo zróżnicowane; 2) konwergencji beta nie towarzyszyła na ogół konwergencja sigma; 3) wzrost gospodarczy sprzyjał konwergencji beta oraz dywergencji sigma, natomiast kryzys gospodarczy i finansowy - dywergencji beta oraz konwergencji sigma; 4) istnieje ścisły związek między początkowym poziomem krajowego PKB per capita a procesami konwergencji regionalnej na poziomie europejskim(abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia wyniki rozważań nad konwergencją typu sigma w europejskiej przestrzeni regionalnej na szczeblu NUTS 2. Badaniami objęto lata 1995-2005, a jako miernik konwergencji typu sigma przyjęto wartość odchylenia standardowego logarytmu naturalnego z wartości PKB per capita na poziomie regionów NUTS 2. Analizę przeprowadzono, wydzielając sześć grup regionów europejskich, tj.: - grupa I - regiony szczebla NUTS 2 wszystkich krajów UE, - grupa II regiony 25 państw UE, czyli obszar europejskiej przestrzeni regionalnej z rozszerzenia z 2004 r., - grupa III - regiony z krajów „starej piętnastki", - grupa IV - regiony 12 państw - kraje rozszerzenia z 2004 i 2007 r., - grupa V - regiony 10 państw - czyli kraje rozszerzenia z 2004 r., grupa VI - te regiony szczebla NUTS 2 krajów UE 27, dla których w każdym z jedenastu momentów czasowych odnotowano wartość PKB per capita wyższą od mediany ustalanej dla t = 1995,..., 2005 oraz te, dla których we wszystkich momentach t wartość PKB per capita była niższa od mediany. (abstrakt oryginalny)
W niniejszym opracowaniu przedstawiona została analiza obszarów wiejskich w Polsce na poziomie LAU2. Badania przeprowadzone na podstawie wskaźników zrównoważonego rozwoju ukazują znaczną niejednorodność gmin wiejskich. Hipoteza o dekoncentracji potwierdzona została dla gmin wiejskich położonych w promieniu 40 km od dużych miast. Pozostałe, peryferyjne gminy wiejskie podlegają niekorzystnym trendom demograficznym i rozwojowym, skutkującym ograniczoną dostępnością infrastruktury i usług publicznych w tych samorządach. Zaprezentowane silne zróżnicowanie gmin wiejskich wskazuje na potrzebę weryfikacji kryteriów przyznawania środków w ramach regionalnych polityk spójności.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest analiza procesów konwergencji regionalnej na poziomie regionów Unii Europejskiej szczebla NUTS-2 z wykorzystaniem struktury modelu Mankiwa-Romera-Weila (MRW). Analiza prowadzona jest z rozróżnieniem regionów państw "starej" UE (UE-15) oraz krajów rozszerzenia z lat 2004/2007 (UE-12). Do badania wykorzystano dane panelowe wraz z odpowiednimi metodami estymacji. (abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto próbę oceny ekonomiczno-społecznego potencjału jednostek samorządu terytorialnego na poziomie powiatów. Na podstawie badanych zmiennych stwierdzono brak konwergencji warunkowej między powiatami województwa zachodniopomorskiego. Zróżnicowanie polskich regionów charakteryzuje się znaczna trwałością, gdyż poszczególne ich cechy społeczno-gospodarcze wzajemnie się wzmacniają. Wybór możliwych kierunków rozwoju zależy ściśle od aktualnej władzy powiatów i regionów. Znajomość potencjałów jest ważna nie tylko dla samych powiatów, ale także dla wszystkich instytucji współpracujących.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.