Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Regional structural policy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł omawia cele polityki strukturalnej oraz formy i zakres pomocy dla regionów objętych celami funduszy strukturalnych.
W artykule prezentowane są dane pokazujące skalę wsparcia dla regionu, które otrzymuje z Unii Europejskiej w ramach funduszy Polityki Spójności, który porównując z okresem 2000-2006 (około 3 miliardy PLN) powiększył się prawie pięciokrotnie. Projekty dotyczą danych zatwierdzonych (w tym tych wdrażanych) i mogą ulec zmianie w wyniku okresowej aktualizacji wykazów. Głównym celem programu wprowadzonego przez Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa jest popieranie zrównoważonego rozwoju społecznego i gospodarczego w obszarach granic Polski, Białorusi, Ukrainy i Słowacji. Program jest wprowadzony w obszarach granicy Polski, Ukrainy i Białorusi. (abstrakt oryginalny)
Północno-wschodnia część Polski to jedna z najczystszych kart na handlowej mapie kraju. Niewielkie zaludnienie w połączeniu z niskim poziomem zamożności sprawiają, że w województwie warmińsko-mazurskim nieobecne są niektóre największe zachodnie sieci. Największym problemem regionu okazuje się słaby rozwój gospodarczy. Warmińsko-mazurskie to jedno z najsłabiej rozwiniętych województw w Polsce. Panuje w nim rekordowe bezrobocie. Inwestycje należą do najniższych w kraju, dochód na mieszkańca także. W tej sytuacji trudno o optymizm. Szansą dla tej części kraju jest rozwój turystyki.
Wspólnotowa polityka strukturalna ma swe źródło we wcześniejszej narodowej polityce rozwoju regionalnego każdego z państw, której początki sięgają połowy lat 70. XX wieku. Można zatem powiedzieć, że niemożliwe byłoby ustanowienie wspólnej polityki regionalnej, gdyby nie wcześniejsze pozytywne doświadczenia. Związki polityki strukturalnej UE z wcześniejszą narodową polityką rozwoju poszczególnych krajów mają dwojaki charakter: rzeczowy (w sensie osiągniętych rezultatów materialnych) oraz intelektualny (w sensie koncepcyjnym). Ekonomia instytucjonalna rozwijała się w okresie, gdy widoczne już były pozytywne efekty realizowanej w krajach rozwiniętych polityki regionalnej, co wywarło wpływ na stanowisko instytucjonalistów w tej kwestii. Należy jednak także wskazać, że teoretyczne argumenty dotyczące zasadności gospodarczej aktywności państwa nie pozostawały bez wpływu na kształtowanie się narodowych, a później wspólnotowej polityki regionalnej. (fragment tekstu)
W artykule zanalizowano kierunki zmian w gospodarce woj. łódkiego z punktu widzenia struktury i dynamiki rozwoju podmiotów gospodarczych w poszczególnych sekcjach PKD. Omówiono dominujące, najszybciej rozwijające się sekcje i działy gospodarki narodowejoraz mocen i słabe strony województwa.
W artykule przedstawiono rolę potencjału regionów w strukturze ich gospodarki. Uzasadniono konieczność zarządzania potencjałem inwestycyjnym regionów Ukrainy w realizacji regionalnej polityki strukturalnej. Rozpatrzono zastosowanie instrumentów zarządzania potencjałem inwestycyjnym regionów w kierunku udoskonalenia struktury ich gospodarki.(abstrakt oryginalny)
Źródłami finansowania pomocy strukturalnej dla Polski w okresie budżetowym 2007-2013 będą trzy fundusze: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Społeczny oraz Fundusz Spójności, zaś dla sektorów rolnictwa i rybołówstwa Europejski Fundusz Rolny Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejski Fundusz Rybacki. Priorytety i obszary wykorzystania oraz system wdrażania funduszy unijnych zostały określone w Narodowej Strategii Spójności. Cele zdefiniowane w Narodowej Strategii Spójności będą realizowane za pomocą Programów Operacyjnych (PO), zarządzanych przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego oraz Regionalnych Programów Operacyjnych (RPO), zarządzanych przez Zarządy poszczególnych Województw. Na realizację 16 regionalnych programów operacyjnych (RPO) przeznaczono ok. 15,9 mld euro (26,8 proc. całości środków unijnych na lata 2007-13). Z sumy 15,9 mld euro rząd przeznaczył dla Małopolski 1 mld 147 mln euro, co stanowi 7,18 % ww. środków.(abstrakt oryginalny)
Sprawozdanie z konferencji naukowej, która odbyła się z okazji dziesięciolecia Wydziału Ekonomicznego Uniwersytetu w Białymstoku. Podstawą opracowania jest publikacja: "Rozwój gospodarczy i zmiany strukturalne w ujęciu regionalnym", t. 1 i 2, I Międzynarodowa Konferencja Naukowa, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok: 1997.
The article examines the leadership shift toward the EU sanctions policy against Russia in context of ongoing reconsideration of status quo that was caused by full-scale Russia's invasion of Ukraine. The author draws attention to the transformation of the EU political leadership and their vision on the matter of foreign policy-making as a response to Russian aggression. Particular focus is put on the comparative analysis of competition outcomes between transactional and transformational viewpoints on sanction policy against Russia in years 2014-2021 and since February 2022. (original abstract)
W artykule omówiono koncepcje polityki regionalnej oraz kształtowanie się tej polityki w Unii Europejskiej. Przedstawiono politykę regionalną UE na lata 2000-2006, a także podjęto dyskusję na temat przyszłego kształtu tej polityki. Opisano również znaczenie ewolucji polityki regionalnej UE dla Polski.
12
Content available remote Województwo katowickie w okresie przemian
84%
Warto więc przypomnieć, że kontrakt regionalny dla województwa katowickiego podpisany 5 października 1995 r. pomiędzy stroną rządową i społeczną, reprezentującą wszystkie siły polityczne i społeczne województwa, miał przyspieszyć proces transformacji, a zarazem chronić społeczne interesy ludności regionu. Zapisane w kontrakcie działania miały doprowadzić do zmian strukturalnych i ożywienia gospodarczego, przy czym jego główne zadania sprowadzały się do: dalszej decentralizacji podejmowanych w kraju decyzji, polepszania warunków życia ludności oraz uznania praw społeczności lokalnych do formułowania ich potrzeb, oczekiwań, ambicji. Oczywiście realizacja takich działań wymaga dłuższego czasu. Może jednak warto się zastanowić nad motywami kontraktu, a także efektami jego trzyletniej realizacji? W tym czasie powstało wiele dokumentów szczegółowo omawiających zarysowaną problematykę i koncentrujących się na zagadnieniach gospodarczych, natomiast uchylających się od problemów społecznych. Przykładem takiego ujęcia jest m.in. opracowana w sierpniu 1997 r. pod patronatem wojewody katowickiego - przewodniczącego regionalnego komitetu sterującego - przez zespół liderów regionalnych "Strategia zintegrowanego rozwoju województwa katowickiego w latach 1998-2002". Opracowanie to było konsultowane przez ekspertów Unii Europejskiej i specjalistów polskich, a wykonało je kilkudziesięciu pracowników urzędów miejskich i wojewódzkiego, przedstawicieli związków zawodowych, pracowników Górnośląskiej Agencji Przekształceń Przedsiębiorstw, banków i innych. Sporządzono bilans mocnych i słabych stron województwa, który stał się podstawą tworzenia strategii rozwoju. (fragment tekstu)
Polska gospodarka od dawna charakteryzuje się nierównomiernym rozwojem, czego efektem jest podział kraju na bogaty zachód i biedniejszy wschód. Sytuacja ta niewiele się zmieniła po wprowadzeniu nowego podziału administracyjnego w kraju.
W artykule przedstawiono sytuację polskich mikroprzedsiębiorstw na podstawie wyników analizy ilościowej w ujęciu sektorowo-działowym i regionalnym. Układ sektorowo-działowy jest bardziej wrażliwy na oddziaływanie mechanizmów rynkowych, z kolei układ regionalny jest mniej mobilny, gdyż polityka regionalna nie zawsze okazuje się skuteczna.
Głównym celem opracowania jest poszukiwanie właściwych rozwiązań dla rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego, które realizuje funkcje tworzenia ram dla długoterminowej reindustrializacji Serbii. Podstawową hipotezą badawczą jest stwierdzenie, że wprowadzenie poszczególnych projektów rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego musi bazować na koncepcji rozwoju korzystnego środowiska biznesowego dla eksportu, zgodnie ze specyficznymi regionalnymi, subregionalnymi i lokalnymi zasobami oraz możliwościami ich rozwoju i zapewnienia w przyszłości. W tym kontekście, opracowanie zostało podzielone na trzy części. W pierwszej nacisk położono na określenie podstawowych warunków (determinant), na których powinny być budowane poszczególne modele partnerstwa publiczno-prywatnego dla realizacji regionalnych strategii reindustrializacji zgodnych z podstawowymi koncepcjami teoretycznymi i praktyką rozwoju endogenicznego. Część druga dotyczy problemów i kontrowersji wokół roli partnerstwa publiczno-prywatnego we wprowadzaniu strategii rewitalizacji dystryktów przemysłowych i centrów przemysłowych dla realizacji funkcji budowania spójności terytorialnej. W części trzeciej opracowania skoncentrowano się na determinantach ram regionalnych dla intensyfikacji mechanizmów partnerstwa publiczno-prywatnego jako podstawie budowy nowego modelu zarządzania publicznego i zarządzania w sektorze prywatnym dla zwiększenia efektywności regionalnych i lokalnych polityk przemysłowych. (abstrakt oryginalny)
Opracowanie dotyczy polityki regionalnej i jej ewolucji po Maastricht. Jest to okres pogłębionych procesów integracyjnych (co zostało zaznaczone w opracowaniu). Ewolucja tej polityki opisana została przez przedstawienie celów w poszczególnych okresach. (abstrakt oryginalny)
Polityka regionalna w Polsce odgrywa coraz większą rolę. Należy ją postrzegać jako szansę poprawy efektywności gospodarki kraju i jego regionów, szansę na zahamowanie degradacji rejonów najsłabszych. Niezależnie od niedostatków tej polityki te szansy nie wolno zmarnować.
18
67%
Przystąpienie do Unii Europejskiej 10 nowych państw członkowskich uwidoczniło proces pogłębiania się nierówności społeczno-gospodarczych w Europie. Przed rozszerzeniem UE około 73 mln ludności, tj. 19% populacji UE15, zamieszkiwało regiony, w których PKB per capita nie przekraczał poziomu 75% średniej unijnej. W wyniku przyjęcia do struktur europejskich nowych państw członkowskich w dniu 1 maja 2004 r. liczba osób zamieszkujących regiony zapóźnione w rozwoju zwiększyła się dwukrotnie i wynosi obecnie około 140 mln. W przypadku regionów problemowych występujących w nowych krajach członkowskich, głównym wyzwaniem stojącym przed polityką regionalną jest pomoc w zakresie unowocześniania infrastruktury, modernizacji ich systemów edukacji i szkoleń, a także stworzenie otoczenia biznesu sprzyjającego inwestycjom . W kolejnych rozdziałach przedstawione zostaną cele oraz instrumenty polityki regionalnej Unii Europejskiej ukierunkowane na poprawę konkurencyjności regionów problemowych i tym samym niwelowanie nierówności społeczno-gospodarczych w Europie. (fragment tekstu)
Inwestycje podejmowane przez samorządy zajmują istotne miejsce w polityce strukturalnej Unii Europejskiej. Najlepiej świadczy o tym fakt, że wspieraniu w głównej mierze właśnie tej działalności został poświęcony najzasobniejszy z unijnych funduszy strukturalnych, a mianowicie działający od 1975 roku Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego ERDF. Polska, jako nowy członek UE także skorzysta z tej szansy.
Podział Polski na biedną, zacofaną część wschodnią oraz znacznie szybciej rozwijającą się część zachodnią jest wciąż aktualny. Na domiar złego różnice w tempie przemian gospodarczych poszczególnych regionów wyraźnie wzrastają. Wyjściem z sytuacji ma być uzyskanie dostępu do funduszy strukturalnych Unii Europejskiej.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.