Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 199

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Regionalizm
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
W artykule przedstawiono rozważania zmierzające do wyjaśnienia podstaw koncepcji nowego regionalizmu, opisujących sposób funkcjonowania władz samorządowych. Zaprezentowano główne składowe nurty polityki nowego regionalizmu, w tym nurt gospodarki uczącej się oraz koncepcję flexicurity. Wskazano na ich relacje z nowym regionalizmem, uwarunkowane współpracą instytucji, organizacji i podmiotów gospodarczych.(abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto problematykę projektu Szczyt Azji Wschodniej (EAS), stanowiącego manifestację azjatyckiego regionalizmu dyplomatycznego. Projekt ten zainicjowano w 2005 roku jako polityczne forum skupiające kraje regionu Azji Wschodniej, ewoluujące stopniowo ku formule platformy dialogu Azji i Pacyfiku ze względu na przystąpienie w 2011 roku do omawianej struktury Rosji i Stanów Zjednoczonych. Rok wcześniej rozpoczęto dyskusję o możliwości ukonstytuowania formuły ASEAN Plus Osiem. Autor studiuje genezę projektu EAS, wskazując na problematykę członkostwa w regionalnych strukturach dyplomatycznych z perspektywy drugiej co do wielkości gospodarki azjatyckiej - Japonii.(abstrakt oryginalny)
Celem podjętych badań była identyfikacja poziomu przedsiębiorczości w polskich województwach, którą należy rozumieć jako aktywność w tworzeniu nowych podmiotów gospodarki narodowej. Ponadto przeprowadzono badania, których celem było poznanie skłonności do postaw przedsiębiorczych badanych respondentów. Wykorzystano dane statystyki masowej, które wpisane są do systemu sprawozdawczości pełnej REGON oraz metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety. W ankiecie, którą przeprowadzono w 2017 roku uczestniczyło 1189 młodych osób (do 30. roku życia). Przeprowadzone badania wskazują, że zjawisko przedsiębiorczości jest zróżnicowane w przekroju regionalnym. Można stwierdzić, że wskaźnik ten wzrósł w 10 województwach, a w jednym pozostał na tym samym poziomie. Najwyższy wzrost wskaźnika nowo zakładanych przedsiębiorstw w badanym okresie zaobserwowano w województwie mazowieckim - o 34%. Przeprowadzone badania dowodzą, że większość z respondentów (57%) zamierza podjąć próbę założenia własnej działalności gospodarczej.(abstrakt oryginalny)
Regionalizm handlowy staje się współcześnie złożonym procesem, biorąc pod uwagę zarówno jego najważniejsze motywacje, wymiar prawny, jak i geograficzną strukturę ewoluującą w kierunku porozumień międzyregionalnych. Jednocześnie konkurencyjność produkcji przemysłowej gospodarek wschodzących w Azji wymaga aktywności w nawiązywaniu nowych umów handlowych, ukierunkowanych na utrzymanie atrakcyjności posiadanych preferencji (poza)taryfowych. Na tym tle ciekawym oraz istotnym przypadkiem jest chińsko-szwajcarska umowa o wolnym handlu (z 2013 r.). Można ją przede wszystkim interpretować w kategoriach stopniowych przygotowań Chin do bardziej kompleksowych negocjacji z kolejnymi partnerami. Celem artykułu jest charakterystyka strumieni handlu towarowego (2001-2015) między tymi krajami, wraz z próbą identyfikacji najważniejszych przewag konkurencyjnych, oraz określenie głównych motywów zawarcia porozumienia. W analizie wykorzystane zostały dane z bazy Międzynarodowego Centrum Handlu oraz dokumenty Światowej Organizacji Handlu.(abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Trade Regionalism in the Asia-Pacific
80%
Celem opracowania jest analiza regionalizmu handlowego w Azji i Pacyfiku oraz zidentyfikowanie zmian cech tego procesu, jakie nastąpiły w latach 1885- 2015. Opracowanie podzielono na dwie części. W części pierwszej scharakteryzowano preferencyjne porozumienia handlowe w regionie Azji i Pacyfiku, w drugiej - ukazano rolę megaregionalnych porozumień handlowych w procesie tworzenia nowego modelu integracji w regionie Azji i Pacyfiku. Przeprowadzona analiza ma posłużyć weryfikacji dwóch hipotez, które sformułowano następująco: 1) trzecia fala regionalizmu handlowego zapoczątkowana po utworzeniu Światowej Organizacji Handlu stanowi okres największego wzrostu i zasięgu preferencyjnych porozumień handlowych w regionie Azji i Pacyfiku; 2) proliferacja preferencyjnych porozumień handlowych w regionie jest konsekwencją kryzysu negocjacji Rundy Doha.(abstrakt oryginalny)
Artykuł ma charakter empiryczny. W oparciu o badanie treści logo jednostek samorządu terytorialnego (JST) autorzy porównują znaki, by w konsekwencji wskazać specyfikę tożsamości wizualnej miast, gmin i powiatów dwóch województw - wielkopolskiego i śląskiego. Punktem wyjścia rozważań są teorie marketingu i brandingu terytorialnego, które poszukują zrozumienia znaczenia promocji w budowaniu tożsamości miejsca. Dla potrzeb badań dokonano analizy treści zidentyfikowanych w procesie badawczym logo gmin, miast i powiatów - 122 w województwie wielkopolskim oraz 104 w województwie śląskim. Badana próba równa się badanej populacji. Do analizy wykorzystano typologię opracowaną przez autorów, by następnie zastosować analizę porównawczą. W podsumowaniu autorzy wnioskują o tożsamości wizualnej województw jako marek terytorialnych.(abstrakt oryginalny)
W ostatnich latach możemy obserwować znaczny rozwój transportu lotniczego na świecie. Czynników, które determinują ten rozwój, jest wiele. Za jeden z nich można uznać procesy liberalizacji rynku transportu lotniczego zapoczątkowane deregulacją rynku w Stanach Zjednoczonych w 1978 r. W kolejnych latach liberalizacji podlegały międzynarodowe umowy lotnicze zawierane na płaszczyźnie dwustronnej. Od końca lat 80. ubiegłego wieku możemy również zaobserwować tendencje do liberalizacji wielostronnej, czego najlepszym przykładem jest mająca charakter międzynarodowy stopniowa liberalizacja rynku lotniczego w Unii Europejskiej. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy występuje w innych regionach świata zjawisko liberalizacji rynku transportu lotniczego poprzez podpisywanie wielostronnych umów, a jeśli tak, to czy można nazwać to zjawisko regionalizmem lotniczym? W artykule najpierw przedstawiono pojęcie i rodzaje regionalizmu. Następnie omówiono zasady systemu chicagowsko-bilateralnego, który od 1944 r. reguluje zasady funkcjonowania międzynarodowego transportu lotniczego. Przedstawiono i omówiono procesy liberalizacji w międzynarodowego transportu lotniczego ze szczególnym uwzględnieniem omów otwartego nieba. Zaprezentowano listę wielostronnych liberalizacyjnych umów lotniczych zawieranych w różnych regionach świata oraz opisano przykładowe wielostronne liberalne umowy lotnicze. Przeprowadzone badania oraz analiza informacji dotyczących zawieranych umów lotniczych pozyskanych od Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) pozwoliły stwierdzić, że w różnych regionach świata już w latach 90. mieliśmy do czynienia z zawieraniem regionalnych wielostronnych umów lotniczych mających charakter liberalizacyjny. Zdaniem autora zjawisko to można nazwać regionalizmem lotniczym.(abstrakt oryginalny)
Wobec zastoju negocjacji na forum WTO priorytetem dla UE stały się dwustronne umowy handlowe. W przedstawionej w 2015 r. nowej strategii handlowej i inwestycyjnej EU "Trade for All" wyraźnie podkreślono znaczenie Australii jako bliskiego partnera Europy, podzielającego europejskie wartości oraz odgrywającego ważną rolę zarówno w regionie Azji Pacyfiku, jak i na forach wielostronnych. Zapisy tej strategii stały się punktem wyjścia do podjęcia konkretnych działań w zakresie pełniejszego uregulowania stosunków handlowych EU z Australią w postaci przyszłej wszechstronnej FTA. Ponadto, bieżąca sytuacja w handlu światowym (związana m.in. z amerykańskim protekcjonizmem) powoduje, że UE dąży do pogłębiania współpracy z innymi, bardziej przewidywalnymi partnerami handlowymi. Planowana umowa przyczyni się zatem do pobudzenia wzajemnej wymiany, co jest szczególnie ważne w świetle podpisanych już przez Australię umów FTA z innymi państwami, w tym także kluczowymi partnerami UE. Nie bez znaczenia pozostaje również kwestia Brexit'u. (abstrakt oryginalny)
The article aims to show the integration processes in Southeast Asia, with regard to the participation of Russia, and to determine the reason why Russia takes part in them. Based on the demonstration of the international process, two theses have been proven: (1) The project of establishing a Greater Eurasia with the participation of the Eurasian Economic Union (EAEU), the Shanghai Cooperation Organisation (SCO) and ASEAN is a grandiose and strategic goal for Russia. The project is supposed to recall the traditional policy conducted by Russia, consisting of it playing the role of a bridge between Asia and Europe drawing China's attention to this alternative proposal to the Chinese concept of the Belt and Road Initiative. (2) Russia is a player in the geopolitical game in Southeast Asia, even though it is perceived as the closest ally of China. Under the circumstances, where the relations with the EU have been destabilised, it is in the interest of Russia to further the integration and stabilisation of the region with its more active participation. Russia's more active participation in regional integration is hampered by its low level of economic cooperation with countries in the region and its image: the activities of Russia are still perceived through the prism of the actions and interests of China, its strategic ally both on a regional as well as global scale. (original abstract)
Zamierzeniem autorów artykułu jest: po pierwsze, przebadanie wspólnych warunków, które zadecydowały o obecnym kształcie systemów terytorialnych w Polsce, na Węgrzech i w Republikach Czeskiej i Słowackiej. Następnie przedstawiono typowe zróżnicowanie terytorialne występujące w tym regionie, tzn.: kontrasty między centrum i prowincją, konflikt między miastem a wsią; różnice w stopniu modernizacji między wschodnimi i zachodnimi obszarami, które występują w każdym z omawianych krajów, wreszcie podziały społeczno-kulturalne ukazujące się w poziomie lokalnej samoorganizacji. W części końcowej omówiono strategie reorganizacji terytorialnej, tak jak są one wprowadzane w krajach będących przedmiotem badań.
Celem opracowania jest charakterystyka orientacji politycznych elektoratu województwa wielkopolskiego w wyborach do Parlamentu Europejskiego w dniu 26 maja 2019 r. w przekroju terytorialnym 35 powiatów. Na podstawie wskaźnika proporcji poparcia dla dwóch czołowych komitetów wyborczych wyznaczono obszary przewagi Komitetu Europejskiego oraz Prawa i Sprawiedliwości. Zwrócono też uwagę na rolę kandydatów "nierodzimych" w różnych częściach województwa, uważanego za przykład zbiorowości o silnych postawach regionalistycznych(abstrakt oryginalny)
Azja Wschodnia to bez wątpienia region bezprecedensowej w skali świata dynamiki wydarzeń, w sferze zarówno gospodarczej, jak i politycznej. Rosnące w siłę gospodarczą Chiny stanowią obecnie poważne zagrożenie dla tradycyjnego regionalnego przywództwa dyplomatycznego pogrążonej w problemach wewnętrznych Japonii. Wzajemna nieufność potęgowana zaszłościami historycznymi przyczyniła się do ukonstytuowania konkurencyjnych wizji wschodnioazjatyckiego regionalizmu, czerpiących z jednej strony ze sfery wartości jako fundamentu wspólnej tożsamości i solidaryzmu, z drugiej zaś z odmiennych koncepcji członkostwa państw Azji Południowo-Wschodniej, Południowej oraz Oceanii. Promowana ścieżka miękkiej dyplomacji, japońska wizja szerokiej wspólnoty, angażującej, poza ASEAN, kraje demokratyczne Południa i Oceanii, wspartej na fundamencie uniwersalnych wartości świata Zachodu, stanowić miała naturalną przeciwwagę dla węższych, bardziej konserwatywnych, ściśle azjatyckich zamysłów Państwa Środka. Zaangażowanie rdzenia ASEAN, mianowicie Malezji, Singapuru, Wietnamu oraz Malezji, Japonii, Republiki Korei, Australii i Nowej Zelandii, wespół z Kanadą, Meksykiem, Chile oraz Peru w amerykański projekt Partnerstwa Transpacyficznego (TPP - Trans- Pacific Partnership) spotkało się z kontrpropozycją Pekinu pod postacią formuły Regionalnego Szerokiego Porozumienia Gospodarczego (RCEP - Regional Comprehensive Economic Partnership), co wskazuje na przejście miękkiej gry strategicznej na wyższy poziom. Najbliższe lata pozwolą rozstrzygnąć dylemat, która wizja regionalizmu gospodarczego jest bardziej atrakcyjna i żywotna - oczekiwane przełomy dotyczą w szczególności zawarcia trójstronnego porozumienia o wolnym handlu Chiny- Japonia-Republika Korei, wdrożenia Wspólnoty Gospodarczej ASEAN (ASEAN Economic Community), intensyfikacji rozmów wokół projektu RCEP, wreszcie - ewolucji ambiwalentnego, jak dotąd, stanowiska Pekinu względem projektu TPP. W przypadku tego ostatniego nie sposób zlekceważyć dialogu Chiny-ASEAN na poziomie sektorowym zainicjowanego w 2011 roku, Porozumienia ws. Ochrony Inwestycji Zagranicznych (Foreign Investment Protection Agreement) podpisanego z Kanadą w 2012 roku, czy negocjacji umowy o wolnym handlu z Australią. Bez wątpienia wąska, azjatycka formuła regionalizmu w Azji Wschodniej traci na znaczeniu w obliczu wyzwań wewnątrz- i transregionalnych.(abstrakt oryginalny)
13
80%
W artykule poruszono problematykę chińsko-japońskiej rywalizacji o przywództwo regionalne, z uwzględnieniem ostatnich tendencji obserwowanych w sferach regionalizmu dyplomatycznego, finansowego i handlowego, ze wskazaniem na projekty EAS, AIIB oraz RCEP. Co istotne, analizując wewnątrz- i międzyregionalne inicjatywy regionalistyczne, autor podejmuje próbę wskazania na istotne aspekty bilateralnych relacji na linii Pekin-Tokio, tak sprzyjające, jak i zagrażające realizacji korzystnego dla obu stron scenariusza. Podstawowym założeniem jest twierdzenie, iż chińsko-japoński alians może istotnie wzmocnić indywidualną pozycję obydwu państw, przydając impulsu rozwojowego regionalizmowi azjatyckiemu w schemacie współprzywództwa.(abstrakt oryginalny)
Rozszerzający się i postępujący kryzys w wypełnianiu kluczowych funkcji WTO, prowadzący organizację w kierunku gruntownej reformy, jest głównym powodem proliferacji regionalnych porozumień handlowych (Regional Trade Agreements, RTAs) na całym świecie. Zwyżkowy trend w tym zakresie można zaobserwować również w działaniach podejmowanych przez Unię Europejską. RTAs stanowią coraz bardziej istotny element polityki handlowej UE, a szczególnie zauważalne jest w tym kontekście zainteresowanie regionem Azji Pacyfiku. Celem artykułu jest analiza i przedstawienie istoty umowy o wolnym handlu między UE a Wietnamem (EU-Vietnam Free Trade Agreement, EVFTA) jako regionalnego porozumienia handlowego w kontekście relacji z systemem wielostronnym w ramach WTO. Zawarta z Wietnamem umowa o wolnym handlu może przyczynić się do umocnienia pozycji UE w regionie Azji Pacyfiku, a także stanowić podwaliny dla przyszłej umowy międzyregionalnej UE i ASEAN. Dzięki uwzględnieniu zagadnień nienadających się jeszcze do dyskusji na szczeblu wielostronnym, RTAs, takie jak EVFTA, będą również stanowiły podstawę dla następnego etapu wielostronnej liberalizacji handlu. Czerpanie z dorobku organizacji potwierdza zatem, że reguły systemu stworzonego w ramach WTO, z pewnością nie do końca doskonałego, stają się często podstawą współpracy również w wymiarze regionalnym. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Bases and Mechanisms of Regionalism in Post-Soviet Central Asia
80%
W artykule analizowane są podstawy i mechanizmy regionalizmu w postradzieckiej Azji Centralnej, wynikającego z dezintegracji uprzednio funkcjonującego tam systemu. Głównymi celami niniejszej pracy są: identyfikacja najważniejszych determinantów i ograniczeń dla nowego regionalizmu na omawianym terenie oraz dla budowania regionalnej tożsamości, rozpoznanie głównych pozaekonomicznych obszarów integracji i współpracy krajów Azji Centralnej i analiza mechanizmów ich współzależności w kontekście ich niezależności i partykularnych interesów. Autorka próbuje odpowiedzieć na pytania, jak omawiany regionalizm wpływa na obszar postradziecki i geopolityczną siłę krajów w regionie oraz czy i w jaki sposób aktorzy zewnętrzni mogą sprzyjać rozwojowi regionalizmu. Analiza przypadku regionu Azji Centralnej obejmuje badania empiryczne i interpretację danych opartych na dokumentach organizacji regionalnych i agencji rządowych oraz na badaniach teoretycznych nad regionalizmem. (abstrakt oryginalny)
Projekt Azjatyckiego Funduszu Walutowego powstał dwadzieścia lat temu i wciąż jest w budowie. Kraje ASEAN Plus Trzy, na czele z Chinami, Japonią i Republiką Korei, obrały ścieżkę gradualizmu, tworząc regionalną architekturę współpracy finansowej na bazie sieci porozumień swapowych (zastąpionej później przez kontrakt wielostronny CMIM), mechanizmów dialogu politycznego i nadzoru makroekonomicznego. Postęp instytucjonalizacji pod wpływem epizodów kryzysowych 1997-1998 oraz 2007-2009 zwiększa prawdopodobieństwo powstania AMF, jednakże pod warunkiem spełnienia szeregu kryteriów, takich jak odłączenie CMIM od IMF, zwiększenie poziomu funduszy w dyspozycji CMIM, wzrost efektywności działań AMRO, zapewnienie komplementarności działań CMIM/AMRO (AMF) oraz IMF dla uzyskania efektów synergii, rozszerzenie członkostwa w CMIM. Celem artykułu jest wskazanie na okoliczności powstania projektu Azjatyckiego Funduszu Walutowego, ewolucję współpracy finansowej w regionie azjatyckim po wstępnym fiasku projektu AMF, jak również perspektywy ustanowienia AMF z uwzględnieniem kluczowych wyzwań stojących przed regionem u schyłku drugiej dekady XXI wieku.(abstrakt oryginalny)
Zmiany w strukturze gospodarki światowej dotyczące proliferacji regionalnych porozumień handlowych (RTAs) mają odzwierciedlenie w działaniach UE, która, w związku z kryzysem na forum negocjacji wielostronnych, poszukuje alternatywnych możliwości korzystniejszego dostępu do innych rynków. Zawiera więc ze swoimi partnerami porozumienia handlowe nowej generacji, w ramach których ma miejsce szersza i bardziej kompleksowa liberalizacja handlu niż ta, która odbywa się na forum WTO. Wśród nich na uwagę zasługuje pierwsza z tego katalogu umowa zawarta właśnie z krajem azjatyckim, która od 2011 r. rozpoczęła nową erę unijno-koreańskich stosunków handlowych. Analiza danych dotyczących wielkości oraz dynamiki obrotów handlowych między partnerami umowy od momentu rozpoczęcia jej tymczasowego stosowania pokazuje, że przyniosła ona dobre wyniki szczególnie dla strony unijnej, która z importera netto stała się eksporterem netto oraz umocniła swoją pozycję w gronie kluczowych partnerów handlowych Korei Południowej(abstrakt oryginalny)
Procesy zachodzące we współczesnym świecie charakteryzują się różnego rodzaju zmianami, które przybierają często charakter gwałtowny, a przy tym różnokierunkowy, co skutkuje znacznym wzrostem niepewności we wszystkich dziadzinach życia społeczno-gospodarczego. Szczególne nasilenie tych zjawisk występuje w gospodarce. Zjawiska te stanowią efekt współzależności równocześnie występujących procesów: rewolucji technologicznej opierającej się na technologiach informatycznych, kształtowania się gospodarki globalnej oraz zmiany paradygmatu rozwojowego związanego z przechodzeniem z gospodarki przemysłowej do gospodarki opartej na wiedzy. Szczególne znaczenie przypisuje się globalizacji. Istotnym zjawiskiem w tym procesie jest zmniejszanie się w gospodarce roli państwa z jednoczesnym wzrostem znaczenia regionów i miast.(abstrakt oryginalny)
Aspiracje Katalończyków do przekształcenia wspólnoty autonomicznej wpływają na koncepcję strukturalną państwa autonomicznego, nierozerwalną jedność narodu hiszpańskiego wyrażoną w art. 2, jak również przypisaną ludowi hiszpańskiemu suwerenność na mocy art. 1.2. Unia Europejska nie ingeruje w rozwiązania systemowe państw członkowskich. Problem stopnia decentralizacji, autonomii czy podziału zadań na linii władze centralne - poziom regionalny pozostawia kompetencji władz krajowych. Konstruktywnej dyskusji - w obliczu Brexitu, referendum w Szkocji, powracającej perspektywy Catalanexitu czy też innych silnych ruchów regionalnych - wydaje się jednak obawiać, a jest to problem, którego nie można pozostawić niezauważonym. Niezwykle istotna jest również dyskusja nad rolą sądownictwa konstytucyjnego i niezależnością władzy sądowniczej, w szczególności obliczu zarzutów o upolitycznienie procesów Katalońskich polityków. Wyzwania i zagrożenia, które stają przed demokratycznym państwem prawa skłaniają ku interdyscyplinarnej dyskusji i próbie wskazania w artykule możliwych rozwiązań problemów. (abstrakt oryginalny)
Republika Federalna Niemiec, jak rzadko które inne państwo, wskazana może zostać jako przykład modelowego wdrożenia w życie założeń regionalizmu. Oczywiście można polemizować z tym stwierdzeniem - przecież model szwajcarski czy amerykański też spełniają oczekiwania systemu federacyjnego. Polska leży w sercu Europy, podobnie jak nasz zachodni sąsiad. Dlatego też może warto zastanowić się nad dobrymi stronami systemu niemieckiego, które może mogłyby znaleźć zastosowanie również w Polsce. Istotnym czynnikiem wpływającym na wdrażanie efektywnej polityki regionalnej pozostaje istniejący w danym państwie podział administracyjny, sprzyjający lub, odwrotnie, przeszkadzający realizacji idei regionalizmu. Na wstępie zatem parę definicji encyklopedycznych pozwalających na zrozumie nie istoty jego zjawiska. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.