Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

PAWEŁ - Turysta Nowego Testamentu

100%

Ks.Flis J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

11-24

Wstęp Apostoł narodów, apostoł pogan, pierwszy i wielki teolog, twórca wchrystologii, chrześcijański myśliciel, kościelny organizator, religijny bohater, niewolnik Chrystusa Pana1 - to tylko niektóre spośród określeń, jakich używano wobec św. Pawła w historii biblistyki ostatnich wieków. Dzisiaj G. Lüdemann uważa go za drugiego twórcę chrześcijaństwa, H. Maccoby za "kowala mitów" i "wynalazcę" chrześcijaństwa. Inny pogląd prezentował F. Nietzsche, uznając Pawła za tego, który wypaczył religię Chrystusa. Widoczne jest, że św. Paweł był postrzegany i oceniany wielowymiarowo. W niniejszym opracowaniu, nie wdając się w dyskusję z przywołanymi tu licznymi określeniami jego osoby, podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: czy św. Pawła można nazwać nowotestamentowym turystą, a jeżeli tak, to dlaczego? Aby uzyskać odpowiedź na to pytanie, należy omówić kilka zagadnień wstępnych, a następnie dokonać analizy podróży Pawła, zwłaszcza jego drugiej podróży apostolskiej (47-51 r.), podczas której odwiedził (także "turystycznie") Filippi i Ateny. W podsumowaniu artykułu zestawiono najważniejsze wnioski z przeprowadzonych badań.(abstrakt oryginalny)

2

Współczesne znaczenie hiszpańskich fiest religijnych w opinii młodych polskich turystów i mieszkańców Hiszpanii

100%

Buczkowska K., Malchrowicz E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

111-125

Odbywające się na terenie Hiszpanii fiesty religijne należą niewątpliwie do jednych z ciekawszych imprez o charakterze etno-kulturowym, jakie przez cały rok odbywają się w tym kraju. Dominującą religią w Hiszpanii jest katolicyzm: za jego wyznawców uważa się tam 96% mieszkańców1. W każdej miejscowości organizowane są obchody ważnych świąt religijnych, a także - przynajmniej raz w roku - wszystkie obowiązki odkładane są na bok z powodu święta na cześć świętego lub patrona kościoła. W Hiszpanii wielkie święta Kościoła katolickiego obchodzi się bardzo intensywnie z ogromnym zaangażowaniem, organizując je w postaci fiest, łącząc aspekt poważny i podniosły (uroczystość kościelna) z zabawą. Dominuje przekonanie, że święta takie mają ogromne znaczenie, ponieważ symbolizują i umacniają miejscową dumę, powodują wzrost patriotyzmu lokalnego i służą budowaniu wspólnej tożsamości. (fragment tekstu)

3

Wybrane ogrody biblijne Niemiec

100%

Ciaciura M., Nowak A.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

217-225

Współczesna turystyka religijna nabiera nowego wymiaru. Jej zakres i treści zostały wzbogacone o ogrody biblijne, które zaczęły powstawać w drugiej połowie XX wieku. Niektóre kraje poprzez różne oferty turystyczne rozwinęły nowy sposób ewangelizacji i przybliżenia Pisma Świętego. To właśnie zwiedzanie ogrodów biblijnych w sposób zmysłowy przyczynia się do rozbudzenia zainteresowania czasami przedstawianymi w Biblii. Zgromadzone tu rośliny, tworzone mikrośrodowiska krajobrazowe i architektoniczne stwarzają atmosferę ułatwiającą nie tylko poznanie warunków czasów biblijnych, ale sprzyjającą również odpoczynkowi i medytacji. Należy przyznać, że Niemcy wyprzedzili wszystkie inne narody, łącznie z Izraelitami i Ziemią Świętą, oferując około 140 ogrodów biblijnych. Przygotowali oni bogatą ofertę seminariów i warsztatów w tych obiektach; wydają foldery i książki. (fragment tekstu)

4

Religious Tourism and Pilgrimage: Conflicts and Challenges. A case of the Namugongo Martyrs Shrines in Uganda

80%

Mwebaza S., Jjuuko J., Kesande P.

Turystyka Kulturowa

|

2018

|

nr 7

117-131

Turystyka religijna została zdefiniowana jako forma turystyki kulturowej przez autorów takich jak Rinschede [1992] i Singh [2004], obydwoje cytowani są przez Terzidou et al. [2008]. W rozwijającym się kraju, takim jak Uganda, koncepcja turystyki religijnej jest wciąż nowa i została zaakceptowana zarówno przez rząd, jak i przez ludzi. Niestety niewiele uwagi poświęcono konfliktom i wyzwaniom, jakie mogą wyniknąć z tej nowej formy turystyki. Ponadto większość badań dotyczących turystyki i turystyki religijnej wydaje się koncentrować na korzyściach płynących z turystyki dla społeczności przyjmującej, a nie na konfliktach, które mogą być związane z tą formą turystyki. Niniejszy artykuł ma na celu wskazanie konfliktów i wyzwań związanych z turystyką religijną i pielgrzymkową w krajach rozwijających się, takich jak Uganda, w szczególności patrząc przez pryzmat męczenników Namugongo w Ugandzie. Sanktuarium Męczenników Namugongo w Ugandzie zostało wybrane, 3 czerwca każdego roku przyjmuje rzesze turystów i pielgrzymów i jest dobrym przykłedm innych miejsc w kraju. Przeprowadzono jakościowe przekrojowe badanie analityczne, aby umożliwić naukowcom lepsze zrozumienie tych konfliktów i wyzwań. Badaną populację stanowili przywódcy religijni w Sanktuariach Namugongo, mieszkańcy okolicy, społeczność biznesowa wokół sanktuariów, decydenci polityczni, a także pielgrzymi z Kampali i spoza niej. Na próbę 100 respondentów przeprowadzono badania za pomocą wywiadów częściowo ustrukturyzowanych. Do wyboru respondentów do badania wykorzystano celową technikę pobierania prób. Badanie pokazuje, że turystyce religijnej i pielgrzymkowej towarzyszą takie wyzwania, jak przeludnienie, zbyt duży hałas, naruszenie podstawowych zasad religijnych i złe standardy higieny. Badania koncentrują się na wyzwaniach związanych z turystyką religijną i pielgrzymkową. Obecnie jest dostępna nieliczna literatura dotycząca konfliktów i wyzwań, z którymi borykają się społeczności przyjmujące pielgrzymki, szczególnie w krajach rozwijających się, takich jak Uganda. Wywody artukułu mogą być wykorzystane przez decydentów, aby sprostać wyzwaniom związanym z turystyką zrównoważoną. (abstrakt oryginalny)

5

Turystyka religijna jako czynnik rozwoju Karpat Polskich

80%

Mróz F.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2017

|

t. 18, z. 8, cz. 3 Region turystyczny - zarządzanie i rozwój : narzędzia, metody, szanse, wyzwania, perspektywy

185-204

Celem badań, zasygnalizowanym w tytule opracowania, była analiza rozwoju pielgrzymek i turystyki religijnej do sanktuariów w Karpatach Polskich, a także ocena wpływu turystyki religijnej na rozwój społeczno-gospodarczy w badanym regionie. Badania terenowe zostały przeprowadzone w latach 2007-2017 w ponad 80 karpackich ośrodkach pielgrzymkowych. Badaniami objęto sanktuaria położone na obszarze polskiej części Karpat - a więc Zewnętrzne Karpaty Zachodnie, Centralne Karpaty Zachodnie i Karpaty Wschodnie. (fragment tekstu)

6

The Origin and Functioning of the Lviv Way of St. James Via Regia and Its Importance in the Development of Pilgrimages and Religious Tourism at the Polish-Ukrainian Border

80%

Mróz F., Bordun O.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Geographica

|

2016

|

10

120-138

Inclusion of the Polish sections of the Way of St. James in the European network of Camino de Santiago gave impetus to marking the Way of St. James within the territory of Ukraine. On the tenth anniversary of the opening of the Polish section of Camino de Santiago, on 10 October 2015 and 11 October 2015 in Shehyni and Medyka at the Polish-Ukrainian border, the first Ukrainian section of Camino de Santiago, the so-called Lviv Way of St. James Via Regia was connected with the Polish section of the St. James's route - The Subcarpathian Way of St. James Via Regia. The objective of the paper is to present the origin and development of the first Ukrainian section of the Way of St. James - the Lviv Way of St. James Via Regia. Authors of the paper have also indicated the possibilities of development of the pilgrimages and religious tourism at the Polish-Ukrainian borderland on the basis of the pilgrimage route to Santiago de Compostela. In the research related to religious tourism in the examined area only Catholic church sanctuaries (Catholic church of the Latin rite and Byzantine-Ukrainian rite) located in the frontier zone at the Polish-Ukrainian borderland were taken into account. From the perspective of functioning of the Route of St. James at the Polish-Ukrainian Borderland for over a year it may be stated that it may become an important and popular section of Camino de Santiago in this part of Europe. Studies conducted confirm that this section of the route is attended by Camino pilgrims seeking silence, solitude and a kind of counterbalance to the increasingly commercialized Camino de Santiago in Spain, especially its final 100-kilometer sections leading to the sanctuary in Santiago de Compostela. The presented thesis constitutes a result of the office and field works that have been conducted by the authors on the European sections of the Way of St. James since 2006. These research works have been focused mainly on the section Camino de Santiago at the Polish-Ukrainian borderland since 2013.(original abstract)

7

Marian Cult Centres in the Polish Carpathians before 1772

80%

Sołjan I.

Prace Geograficzne / Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2003

|

z. 111 Issues of tourism and health resort management

269-285

Tradycje pielgrzymkowe w Karpatach Polskich sięgają XI-XIII w. i początkowo wiązały się głównie z ośrodkami poświęconymi pochodzącym z tego regionu Świętym i Błogosławionym (np. Tropie nad Dunajcem, Stary Sącz, Dukla). Jednak najwięcej ośrodków pielgrzymkowych, związanych głównie z kultem maryjnym, powstało w Karpatach, podobnie jak w całej Polsce, w XVII i XVIII w. U podstaw tych ośrodków leżał niewątpliwie, popularny w całej Europie, kult cudownych obrazów i figur. Na podstawie przeprowadzonej kwerendy w regionie karpackim odnotowano 97 ośrodków maryjnych powstałych tutaj do lat 70. XVIII w. W celu pewnego uporządkowania zebranego materiału oraz przynajmniej przybliżonego określenia roli poszczególnych ośrodków w omawianym czasie dokonano ich podziału na cztery grupy. W grupie pierwszej sklasyfikowano 17 ośrodków. Musiały one mieć już wówczas mocno ugruntowaną pozycję kultową i funkcjonować w szerszej świadomości społecznej skoro wymieniane były wśród najbardziej znanych miejsc świętych ówczesnej Polski, a niektóre z nich znalazły się nawet wśród najbardziej znanych tego typu miejsc na świecie. W wydanym w 1672 r. w Monachium Atlasie Gumppenberga opisującym 1200 cudownych obrazów maryjnych świata chrześcijańskiego uwzględniono trzy wizerunki karpackie: z: Bochni, Myślenic i Tuchowa. Druga grupa liczy 29 ośrodków. Fakt mniejszej ich popularności w okresie przedrozbiorowym mógł wynikać z samego sposobu powstania ośrodka i jego rozwoju w początkowym okresie. Otóż u podstaw kultu na ogół nie spotyka się tutaj, w przeciwieństwie do większości sanktuariów pierwszej grupy, jakiegoś jednego, niezwykłego wydarzenia pozwalającego natychmiast przypisać wizerunkowi znamiona cudowności. Rozwój ośrodka zaczynał się raczej mniej dynamicznie, a nasilenie kultu wzrastało wraz z pogłębiającą się czcią wizerunku. W grupie trzeciej, obejmującej 25 ośrodków, znalazły się sanktuaria powstałe w XVII i XVIII w., które jednak nie zostały zamieszczone ani w przedrozbiorowych pracach dotyczących ówczesnych maryjnych miejsc kultowych, ani też w tego typu pracach pochodzących z przełomu XIX i XX w. Szerszą popularnością zaczęły cieszyć się dopiero w czasach współczesnych. W ostatniej, czwartej grupie umieszczono 26 ośrodków, o których wiemy głównie z XVII i XVIII-wiecznych akt wizytacyjnych, przy czym czasami wzmianka o łaskami słynącym wizerunku pojawiła się tylko podczas jednej wizytacji. Późniejsze źródła na ogół nie wymieniają tych miejsc. Przypuszczalnie większość z nich istniała bardzo krótko i wiązała się z barokowym trendem do zakładania licznych miejsc szczególnego kultu. W niektórych z nich do ożywienia kultu doszło dopiero w czasach współczesnych. W drugiej części artykułu przedstawiono ośrodki mające największe znaczenie w okresie przedrozbiorowym na obszarze Karpat Polskich (zaliczone do pierwszej grupy). (abstrakt oryginalny)

8

Góry miejscem wydarzeń o charakterze religijnym

80%

Czermak P., Sidor A., Stosik A., Zarzycki P.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 66 Turystyka religijna: atrakcje turystyki religijnej

391-398

W opracowaniu podjęto próbę ukazania szczególnej wartości obszarów górskich jako miejsca o znaczącym występowania symboli religijnych, ośrodków kultu religijnego, materialnych obiektów sakralnych oraz charakterystycznych szlaków turystycznych jako istotnych w życiu turystów podczas wędrówek górskich. W przyjętych rozważaniach, chcąc przedstawić wybrane przykłady szeroko pojmowanych obiektów kultu religijnego w jak najszerszym ujęciu, nie tylko systematycznym, ale i geograficznym, posłużono się metodą analizy materiałów źródłowych opisujących badaną tematykę.(fragment tekstu)

9

Turystyka kulturowa śladami sanktuariów maryjnych na wschodnim Mazowszu

80%

Mączka D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 66 Turystyka religijna: atrakcje turystyki religijnej

223-231

Badaniem objęto wschodnie powiaty województwa mazowieckiego, tj.: powiat łosicki, siedlecki, sokołowski i węgrowski, położone, według Oskara Kolberga, na Mazowszu leśnym zwanym podlaskim. Określenie "podlaskie" dotyczy raczej regionu historyczno-kulturowo-administracyjnego niż geograficznego i dlatego nie można znaleźć tego regionu na mapie, jednakże nazwa zwyczajowa funkcjonuje tak powszechnie, że nie sposób o tym regionie pisać inaczej. W niektórych opracowaniach można znaleźć informacje, że południowe Podlasie to tereny położone w dolinie rzeki Krzny, ograniczone dolnym biegiem Wieprza, a średnim Bugu i Wisły(fragment tekstu)

10

Przestrzenie sakralne jako znaczący element atrakcyjności turystycznej Cieszyna

80%

Matusiak A.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 66 Turystyka religijna: atrakcje turystyki religijnej

209-221

Określanie i definiowanie przestrzeni jest zasadniczą kwestią dla orientacji człowieka w świecie. Doświadczenie człowieka religijnego dzieli świat na dwie przestrzenie - sacrum i profanum. Granicę wyznaczającą przejście z jednej przestrzeni do drugiej mogą stanowić przedmioty, znaczenia i miejsca będące zarazem środkami lub symbolami przejścia. Mogą to być drzwi świątyni, próg domostw, bowiem podział świata na te dwa rodzaje przestrzeni nie odnosi się jedynie do obszaru świątyń. "Sposób pojmowania i nazywania przestrzeni oraz orientowania się w niej jest jednym z podstawowych przejawów kultury w każdej społeczności". Jednocześnie sposób wyznaczania, definiowania i dzielenia przestrzeni egzystencjalnej nie jest jednorodny.(fragment tekstu)

11

Sanktuaria maryjne województwa lubelskiego - ośrodki kultu czy turystyki?

80%

Flaga M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 66 Turystyka religijna: atrakcje turystyki religijnej

111-128

Szczególne miejsce w życiu religijnym katolików w Polsce zajmuje kult Matki Bożej, który zapoczątkowany w średniowieczu trwa nieprzerwanie i z równą intensywnością do czasów współczesnych. Obrazy i figury Maryi były zawsze otaczane niezwykłą czcią, zwłaszcza tam, gdzie za ich przyczyną następowały niezwykłe zdarzenia: ludzie doświadczali cudownych uzdrowień, nawróceń, pomocy w nieszczęściach życiowych lub klęskach żywiołowych. Kult Matki Bożej odegrał także doniosłą rolę w historii narodu polskiego. Niejednokrotnie w momentach szczególnych zagrożeń Polacy zwracali się o pomoc do Maryi poprzez modlitwy do Jej cudownych wizerunków, spośród których wyjątkową rangę posiadał obraz Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze.(fragment tekstu)

12

Oratorium Świętego Józefa w Montrealu jako główny ośrodek turystyki religijnej w prowincji Québec

80%

Milewski D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

329-338

Turystyka religijna współcześnie stanowi dynamicznie rozwijający się nurt światowego ruchu turystycznego. Według szacunków UN WTO obejmuje ona około 300 mln osób i generuje wydatki w wysokości 18 mld USD, z czego 60% stanowią wydatki ponoszone przez mieszkańców Ameryki Północnej1. Przykładem aktywnych działań w zakresie turystyki religijnej mogą być prace nad stworzeniem sieci czterech narodowych sanktuariów, prowadzone przez rząd prowincji Québec w Kanadzie. W związku z tym zainicjowano współpracę regionalnych organizacji turystycznych i opracowano marketingowy plan rozwoju dla następujących ośrodków turystyki religijnej: Saint Joseph's Oratory of Mount Royal (Montréal), Sainte- Anne-de-Beaupré Basilica, Our Lady of the Cape Shrine (Trois-Rivières), i Saint- Anthony's Hermitage (Saguenay-Lac-Saint-Jean). Po raz pierwszy plan ten zaprezentowano. w czasie dorocznej konferencji WRTA Expo (World Religious Travel Association), która odbyła się w Montrealu w dniach 13-16 listopada 2010 roku. Przygotowano również wspólną stronę internetową, broszury informacyjne w języku angielskim i francuskim, a także opracowano program study tour dla dziennikarzy i biur podróży. Celem tego planu jest zaktywizowanie ruchu pielgrzymkowego i uczynienie z prowincji Québec jednej z najbardziej znaczących destynacji na świecie w zakresie turystyki religijnej. Zakłada się, że wymienione ośrodki będą w stanie przyciągnąć około 3 milionów turystów i pielgrzymów rocznie.Celem artykułu jest charakterystyka najważniejszego z wymienionych ośrodków turystyki religijnej, tj. Oratorium Świętego Józefa w Montrealu, w kontekście planu rozwoju turystyki religijnej w prowincji Québec. Ośrodek ten co roku przyciąga ponad 2 miliony pielgrzymów i turystów.(abstrakt oryginalny)

13

Usługi hotelarskie jako element produktu turystyki religijnej - studium przypadku w okresie Świąt Bożego Narodzenia

80%

Sidorkiewicz M., Tokarz A.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

405-413

Celem artykułu jest przedstawienie oferty hotelarskiej wybranych obiektów w Polsce w okresie Świąt Bożego Narodzenia w 2010 r. Artykuł jest wynikiem studiów literaturowych oraz analizy stron internetowych wybranych obiektów hotelarskich.(fragment tekstu)

14

Redemptorystowskie dni młodzieży - forma turystyki religijnej uwzględniająca potrzeby młodego pokolenia

80%

Zioło K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 66 Turystyka religijna: atrakcje turystyki religijnej

68-76

Dynamicznie rozwijająca się turystyka jest coraz powszechniejszym zjawiskiem w Polsce i na świecie. To jeden z ważniejszych działów gospodarki światowej wpływający na życie społeczne, kulturalne i środowisko przyrodnicze. Pojawiają się nowe formy turystyki, a jedną z nich jest turystyka religijna, która zdobywa coraz więcej zwolenników. Pomimo sekularyzacji życia, pogoni za dobrami materialnymi, zanikania więzi społecznych oraz uczucia zagubienia społeczeństwa, rośnie liczba uczestników turystyki religijnej. Dla Kościoła jest to szansa na ewangelizację, a dla podróżujących - możliwość wzbogacenia swojej przestrzeni duchowej.(abstrakt oryginalny)

15

Kreowanie wizerunku produktu turystycznego -obiekt za pomocą stron internetowych na przykładzie Szczecińskiej Bazyliki Metropolitalnej

80%

Orfin K., Krala J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

351-360

Warunki panujące na rynku turystycznym w ujęciu silnej konkurencji determinują stosowanie różnorodnych form komunikowania się z otoczeniem, szczególnie z potencjalnymi nabywcami produktów turystycznych. Tradycyjna reklama jest narzędziem niewystarczającym, aby skutecznie wpływać na decyzje nabywcze potencjalnych odbiorców, dlatego różnorodne podmioty podejmują działania w celu kreowania wizerunku produktu turystycznego, bez względu na to, czy jest to obszar, szlak, obiekt, czy wydarzenie. Produkty tworzone wyłącznie na potrzeby turystyki charakteryzuje spójny komunikat o korzyściach wynikających z ich konsumpcji przez turystów. W artykule podjęto próbę dokonania charakterystyki produktów turystycznych - obiekt w kontekście kreowania wizerunku za pomocą stron internetowych. Rozważania teoretyczne na temat takiego produktu wsparto przykładem, jakim jest kościół. Jego podstawowym zadaniem i celem jest zaspokajanie potrzeb religijnych, a dodatkowo posiada on walory turystyczne.(abstrakt oryginalny)

16

Potencjał Pielgrzymkowy Województwa Wielkopolskiego

80%

Mróz F.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Geographica

|

2021

|

16

36-63

Województwo wielkopolskie należy do regionów o najwyższym potencjale pielgrzymkowym w Polsce. Obszar ten wyróżnia się bowiem na mapie pielgrzymkowej Polski i Europy liczbą i różnorodnością ośrodków pielgrzymkowych. Obecnie (stan na 31 grudnia 2020 r.) w woj. wielkopolskim funkcjonuje ponad 80 sanktuariów (wszystkie przynależą do Kościoła rzymskokatolickiego): ponad 60 sanktuariów maryjnych, 11 sanktuariów Pańskich oraz 10 sanktuariów świętych i błogosławionych. W świętą przestrzeń (sacred space) woj. wielkopolskiego wpisują się także Pola Lednickie, odcinki Drogi św. Jakuba oraz lokalne szlaki pielgrzymkowe. Celem badań było wskazanie czynników, które decydują o rozwoju sieci sanktuariów i szlaków pielgrzymkowych w woj. wielkopolskim, a także mają wpływ na potencjał pielgrzymkowy regionu. Na podstawie badań terenowych, wywiadów z kustoszami sanktuariów oraz waloryzacji odcinków Camino de Santiago wskazano także na perspektywy rozwoju turystyki religijnej w Wielkopolsce.(abstrakt oryginalny)

17

Perspektywy rozwoju turystyki religijnej na terenach przygranicznych w rejonie nadbużańskim

80%

Sawicki B.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

85-97

Podróże podejmowane z powodów religijnych lub religijno-poznawczych zaliczane są do podróży turystycznych, a ogólnie określa się je mianem turystyki religijnej. W przypadku wyłącznych lub dominujących motywów religijnych ten typ podróży nazywany jest turystyką pielgrzymkową1. Właśnie pielgrzymki zaliczane są do najstarszych tradycji turystycznych, bowiem już około 2000 lat przed naszą erą podróżowano do miejsc kultu religijnego w starożytnym Egipcie, a były to takie miasta, jak: Heliopolis, Teby, Abydos. Tutaj leczono chorych przybywających z odległych ziem. Szczególną sławą cieszyły się Teby z kultem Imhotepa - patrona lekarzy. Podobne tradycje były kultywowane w Mezopotamii i w starożytnej Grecji. (abstrakt autora)

18

Faktyczna dostępność turystyczna obiektów sakralnych jako problem turystyki religijnej w Polsce

80%

Rohrscheidt A. M. V.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

35-57

Wielu spośród autorów starszych opracowań na temat podróżowania w czasie wolnym z motywów kulturowych dokonywało wyraźnego rozróżnienia pomiędzy kulturową turystyką religijną a ruchem pielgrzymkowym, w niektórych przypadkach posuwając się nawet do stawiania ich we wzajemnej opozycji. Jednak w ostatnim czasie w polskiej refleksji naukowej nad fenomenem pielgrzymowania, a także nad turystyką kulturową (w jej ramach również religijną) można zauważyć kształtowanie się konsensu w interpretacji tych zjawisk, polegającego na uznaniu ruchu pielgrzymkowego za jedną z form (najstarszą i specyficzną) szeroko rozumianej turystyki religijnej, stanowiącej odrębny element turystyki kulturowej. Jako kryterium wyodrębnienia pielgrzymek w ramach tej ostatniej wskazywana jest motywacja podróżujących - w przypadku kulturowej turystyki religijnej głównie poznawcza i odnosząca się do przeżycia religijnego w przypadku pielgrzymki. To rozróżnienie okazuje się istotne także z punktu widzenia potencjału turystycznego obiektów i obszarów (przynajmniej w turystyce na terenie Polski). (fragment tekstu)

19

Kapliczki przydrożne szansą rozwoju lokalnej turystyki religijnej

80%

Sikora J., Wartecka-Ważyńska A.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 65 Turystyka religijna: zagadnienia interdyscyplinarne

99-108

Rozwój społeczno-ekonomiczny społeczności lokalnych jest wypadkową działania czynników przyrodniczych, ekonomicznych i społeczno-kulturowych. Pomijając dwa pierwsze, warto zwrócić uwagę na tzw. zasoby lub kapitały czynników społeczno-kulturowych. Każda społeczność lokalna takowe zasoby posiada. Dotyczą one kapitału ludzkiego i społecznego oraz wartości kulturowych tworzonych przez ten kapitał. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi i podjęcie próby określenia roli kapliczek przydrożnych jako przykładów regionalnej sztuki ludowej w możliwościach ożywienia społeczno-gospodarczego obszarów wiejskich. Sposobem takiego rozwoju mogłaby być turystyka religijna wspierana przez lokalną społeczność i władze terytorialne. Podstawą napisania artykułu była analiza literatury przedmiotu, materiałów urzędowych niektórych gmin, własne obserwacje autorów oraz rozmowy przeprowadzone z liderami wiejskimi. (fragment tekstu)

20

Województwo małopolskie w przestrzeni pielgrzymkowej świata

80%

Mróz F.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Geographica

|

2020

|

15

72-91

Województwo małopolskie jest wyjątkowym obszarem w przestrzeni pielgrzymkowej i turystycznej świata. Jest to bowiem jedyny region na świecie, w którym na stosunkowo niewielkim obszarze (o pow. 15,2 tys. km2) znajduje się 15 obiektów wpisanych na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO, funkcjonuje 5 chrześcijańskich sanktuariów o randze międzynarodowej oraz ponad 130 ośrodków pielgrzymkowych. Małopolska wyróżnia się na mapie pielgrzymkowej świata także różnorodnością sanktuariów - funkcjonuje tu bowiem ponad 70 sanktuariów maryjnych, ponad 30 sanktuariów świętych i błogosławionych oraz 19 Pańskich loca sacra. O randze pielgrzymkowej województwa w dużej mierze decyduje także potencjał turystyczno-pielgrzymkowa stolicy Małopolski. Już bowiem pod koniec XVI w. Kraków nazywany był "drugim Rzymem" (Cracovia altera Roma). W przestrzeń pielgrzymowania Małopolski wpisuje się także dobrze rozbudowana sieć szlaków pielgrzymkowych: Szlaków Papieskich, odcinki Camino de Santiago - Drogi św. Jakuba prowadzącej do grobu Apostoła w Santiago de Compostela, Międzynarodowej Trasy Pielgrzymkowej - Szlak Maryjny łączącej trzy narodowe sanktuaria Matki Najświętszej: Jasną Górę w Polsce, Lewoczę na Słowacji oraz Mariazell w Austrii, transgranicznego Szlaku Maryjnego - "Światło ze Wschodu" oraz wielu lokalnych szlaków pątniczych. Celem badań było wskazanie elementów, które decydują o potencjale pielgrzymkowym woj. małopolskiego. Na podstawie badań terenowych, wywiadów pogłębionych oraz w oparciu o analizę danych ruchu pielgrzymkowego do wybranych sanktuariów, wskazano również na perspektywy rozwoju turystyki religijnej w Małopolsce w najbliższym dziesięcioleciu.(abstrakt oryginalny)