Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 50

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Reprywatyzacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Założenia przygotowanego przez Ministerstwo Przekształceń Własnościowych projektu ustawy o rekompensatach z tytułu utraty mienia przejętego z naruszeniem prawa na podstawie przepisów wydanych w latach 1944-1962. Projekt ten został zaakceptowany przez Radę Ministrów.
Artykuł podejmuje problem reprywatyzacji dawnych majątków leśnych. Z racji specyficznego charakteru lasu jako majątku o wymiarze nie tylko czysto ekonomicznym, pod rozwagę brać trzeba nie tylko kwestie finansowe.
Modny, ciągle aktualny temat, bez końca aktualizowany przez wszystkie rządy w Polsce od 1990 roku, jest dziwnie trudny w realizacji. A może temat ten, czyli reprywatyzacja, odnosi się nie tylko do mienia osób fizycznych, jako jednostkowego, lecz moim zdaniem, również do mienia zbiorowego, jakim był Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych. Trzeba przypomnieć, że wprawdzie PZUW powołany został w 1927 roku, jako instytucja praw publicznych, lecz był kontynuatorem poprzednio działającej od 1921 roku(abstrakt oryginalny)
Polskie przekształcenia własnościowe oparte na ustawie prywatyzacyjnej z 13 lipca 1990 r. starannie pomijają aspekt reprywatyzacji. (fragment tekstu)
Ustawą z 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa utworzona została Komisja ds. reprywatyzacji nieruchomości warszawskich. Komisja powołana została do kontroli ogółu decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych na podstawie dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy. Kompetencje komisji stanowią istotny wyłom od ogólnej zasady postępowania administracyjnego zakładającej stabilność decyzji ostatecznych. Komisja ds. reprywatyzacji nieruchomości warszawskich jako organ administracji publicznej stojący na straży interesu publicznego w zakresie postępowań w przedmiocie wydania decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich jest organem nie tylko kontrolnym, ale i nadzorczym, posiadającym uprawnienia do władczego wkraczania w sferę samodzielności prawnej jednostek samorządu terytorialnego. Kontrola Komisji ds. reprywatyzacji nieruchomości warszawskich jest kontrolą szczególną. Z uwagi na sposób powoływania członków z jednej strony stanowi element kontroli parlamentarnej. Większość członków Komisji jest bowiem powoływana i odwoływana przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Z drugiej strony zakres kompetencji Komisji, zakres przedmiotowy nadzoru oraz tryb postępowania pozwalają na umieszczenie jej w systemie organów władzy wykonawczej. (abstrakt oryginalny)
Podobnie jak przed innymi krajami byłego bloku wschodniego, tak również przed rządem NRD (a później RFN) stanął problem reprywatyzacji majątków znacjonalizowanych przez państwo lub władze okupacyjne. Proces reprywatyzacji przeprowadzony został w oparciu o cały pakiet aktów prawnych wydanych na przestrzeni lat 1990-1994 i wielokrotnie później nowelizowanych. Niniejszy artykuł przedstawia przebieg tego procesu, zasady przyjęte dla rozwiązania spraw majątkowych oraz ich dalszą ewolucję, a w konsekwencji - istotną zmianę priorytetów przyjętych na początku reprywatyzacji. Celem niniejszego opracowania jest nie tylko prześledzenie historycznych wydarzeń, lecz także znalezienie wskazówek dla uregulowania nadal nierozwiązanej kwestii reprywatyzacyjnej w Polsce. Problem wywłaszczonych przez państwo majątków od ponad 20 lat nie doczekał się ustawowego uregulowania. Dyskusja społeczna pomimo upływu lat nie słabnie, ponadto brak regulacji roszczeń dawnych właścicieli rzutuje istotnie na sposób wykorzystania pokaźnego majątku i stosunki międzynarodowe naszego kraju. Rozważając unormowanie roszczeń reprywatyzacyjnych, warto skorzystać z doświadczeń zachodnich sąsiadów. (fragment tekstu)
Artykuł omawia zagadnienia reprywatyzacji i problemów z nią związanych. Polska, prócz Białorusi, jest jedynym krajem w Europie, który do dzisiaj nie ma uchwalonej ustawy reprywatyzacyjnej, a nastroje społeczne także nie napawają optymizmem co do ewentualnych zmian.
Cel opracowania stanowi porównanie polityki reprywatyzacyjnej prowadzonej w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem byłej NRD. W Polsce zaobserwować można zupełnie odmienne podejście do tej problematyki niż u naszych zachodnich sąsiadów. Pomimo że roszczenia dawnych właścicieli dotyczyły niemal 2/3 terytorium byłej NRD, niemiecki ustawodawca szybko i zdecydowanie rozwiązał te kwestie, dzięki czemu nie rzutują one na obecne życie społeczne i gospodarcze RFN. Polska natomiast po dwóch dekadach transformacji wciąż nie wypracowała jasnego stanowiska w tej sprawie, kolejne rządy zaś podejmują bezskuteczne próby regulacji lub odsuwają problem w bliżej nieokreśloną przyszłość. Taka praktyka każe wątpić, czy można uznać nasz kraj za w pełni zintegrowany z Zachodem, w sensie spełniania standardów nowoczesnego państwa, które rozwiązuje drażliwe sprawy i stara się likwidować punkty zapalne w kontaktach z zagranicą (np. zwrot mienia pożydowskiego). Reprywatyzacja jest istotna z kilku przynajmniej powodów o naturze zarówno prawnej, jak i ekonomicznej. Brak rozwiązania dawnych krzywd rodzi poczucie niesprawiedliwości, generuje liczne konflikty na linii obywatel-państwo i rodzi wątpliwości co do gwarantowanej konstytucyjnie ochrony praw własności w naszym kraju. Z drugiej strony należy pytać o aspekty ekonomiczne ewentualnego programu odszkodowawczego - czy Polskę po prostu na to stać? Jakie są koszty zaniechania jakichkolwiek działań? W pierwszej części opracowania omówiono uwarunkowania prawne i ekonomiczne procesu reprywatyzacji w Polsce, w drugiej zaś przybliżono regulacje dotyczące zwrotu majątku w wybranych krajach byłego bloku wschodniego. (abstrakt oryginalny)
Artykuł poświęcono przedstawieniu problemów związanych z prywatyzacją w Polsce. Omówiono dokument Ministerstwa Skarbu Państwa "Program Prywatyzacji do 2001 r." Zwrócono uwagę na zbyt wolne tempo realizacji programu prywatyzacji. Przedstawiono przekształcenia własnościowe w trudnych sektorach gospodarczych, jak: energetyka, górnictwo, hutnictwo, poczta, telekomunikacja, kolej, przemysł cukrowniczy, w aspekcie prawa europejskiego, porównawczego i polskiego.
Zagadnienie reprywatyzacji, jako akt legitymujący ustrojowy zwrot, stanowi problem inspirujący jurydycznie, doniosły społecznie i zawierający całe spektrum niezwykle interesujących spraw. Między innymi obejmuje zagadnienie, jak ukształtować grono beneficjentów ustawy, zwłaszcza z punktu widzenia obywatelstwa, rozumianego jako więź prawna łącząca osobę fizyczną z państwem. Mocą tej więzi jednostka ma określone prawa i obowiązki wobec państwa, a państwo - analogicznie - ma obowiązki i prawa wobec jednostki. Stworzenie systemu rekompensat z tytułu pozbawienia własności jest niezwykle trudnym przedsięwzięciem, gdyż z jednej strony znajdują się oczekiwania właścicieli, wyzutych ze swej własności, zaś na przeciwległym biegunie - argument dotyczący możliwości finansowych państwa, pozwalających na realizację tych oczekiwań. (fragment tekstu)
W artykule omówiono problematykę dotyczącą rewindykacji mienia Kościoła Ewangelicko-Unijnego. Jako przykłady posłużyły postępowania regulacyjne wszczęte w stosunku do nieruchomości znajdujących się na terenach województwa wielkopolskiego. W tym celu autor przeanalizował zagadnienie związane z sukcesją uprawnień Kościoła Ewangelicko-Unijnego na rzecz Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego oraz możliwością występowania z roszczeniami w stosunku do Skarbu Państwa i samorządów. Ponadto zaprezentowano analizę dotychczasowej praktyki i orzecznictwa wyznaczonej do prowadzenia postępowania regulacyjnego Komisji Regulacyjnej, a także sądów powszechnych i administracyjnych. Autor zwrócił również uwagę na konsekwencje nieprecyzyjnie uregulowanych przez ustawodawcę przepisów, które regulują przedmiotową materię i stwarzają istotny problem w ich interpretacji oraz stosowaniu. (abstrakt oryginalny)
At the end of 2012, there were 174 churches and religious associations operating in Poland (GUS 2014). Most of the individuals (nearly 96%) are the followers of the Roman Catholic Church. The Catholic Church and its organizational units have legal personality, thereby enabling them to acquire, possess and dispose of the title to real estate and other property rights, and administer the properties. In the years 1944-1962, almost all ecclesiastical real estates were nationalized. The asset-related situation of church legal persons was regulated upon the entry into force of the Act of 17 May 1989 on the relations between the State and the Catholic Church in the Republic of Poland. In 1991-2004, the legislator also regulated the legal status of many other churches and religious associations. Moreover, a fairly uniform system of ecclesiastical reprivatization was developed. For the purposes of the publication, analyses of selected aspects concerning the management of real estates owned by legal persons of churches and other religious associations in Poland have been carried out. Cases of the approaches adopted in other exemplary countries have also been presented. The intention is to indicate the rules in force as well as the problems encountered in this regard. (original abstract)
Własność w prawie europejskim uznana została poprzez orzecznictwo Trybunału Europejskiego jako niepisane prawo podstawowe. Autor artykułu sformułował swoje uwagi w odniesieniu do europejskich determinantów własności, otwierając dyskusję dotyczącej metod i dróg do reprywatyzacji w Polsce.
Artykuł dotyczy problematyki skomplikowanych stanów faktycznych i prawnych powstających na styku praw Miasta Stołecznego Warszawy i byłych właścicieli nieruchomości warszawskich spowodowanych powojennymi przekształceniami własnościowymi na obszarze stołecznej metropolii. W polskim porządku prawnym wciąż pozostają otwarte kwestie związane z reprywatyzacją mienia znacjonalizowanego lub wywłaszczonego przez powojenne władze komunistyczne. Autorzy artykułu zwracają uwagą na skomplikowaną i wielopłaszczyznową materię prawną z tym związaną. Na szczególną uwagę zasługiwać wydaje się związany ze zmianami ustrojowymi i upływem czasu paradoks sytuacji, w której znaleźli się następcy prawni byłych właścicieli nieruchomości warszawskich i konkurujące z nimi o te nieruchomości Miasto Stołeczne Warszawa. Upłynęło już ponad 70 lat od nacjonalizacji, a byli właściciele i ich następcy prawni coraz częściej przegrywają w staraniach o zwrot zagrabionych im nieruchomości i nie otrzymują w związku z tym żadnego odszkodowania, korzysta zaś na tym coraz bardziej miasto stołeczne Warszawa. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest przybliżenie nierozwiązanego w Polsce problemu reprywatyzacji. Przeprowadzona po II wojnie światowej nacjonalizacja doprowadziła do zawłaszczenia przez władze komunistyczne ogromnej części mienia prywatnego. Proces ten odbywał się z rażącym naruszeniem prawa. Konieczność rozwiązania problemu reprywatyzacji wynika z historycznych przesłanek cywilizacyjnych - poszanowania, ochrony i gwarantowania własności prywatnej przez państwo. W Polsce, inaczej niż w większości państw postkomunistycznych, nie została jak dotąd przyjęta ustawa reprywatyzacyjna, mimo wielu prób podejmowanych w tym kierunku. Istnieją jednak pewne możliwości ubiegania się o zwrot utraconego majątku lub uzyskania za niego rekompensat. Podpisane w okresie PRL umowy z krajami, których obywatele i instytucje posiadały mienie na terenie Polski przed II wojną światową, redukują potrzebę uwzględniania w ustawie reprywatyzacyjnej tej kwestii. (abstrakt oryginalny)
Niniejsze opracowanie ma na celu przedstawienie przebiegu reformowania stosunków własnościowych na Ukrainie w latach 1991-2008, szczególnie w zakresie denacjonalizacji majątku państwowego, oraz określenie uwarunkowań i perspektyw dalszego przebiegu procesu reformowania praw własności. Opracowanie składa się z sześciu części. Część pierwsza nawiązuje do początków reformowania stosunków własnościowych na Ukrainie, zaczynając od 1991 roku. Druga część przedstawia etap masowej prywatyzacji, która nastąpiła w latach 1992-1999. W części trzeciej został opisany kolejny etap denacjonalizacji (lata 2000-2004), nazywany prywatyzacją indywidualną. (...) Informacja o przypadkach i polityce reprywatyzacji jest zawarta w części czwartej. Ilościowe wyniki prywatyzacji w analizowanym okresie są przedstawione w piątym punkcie. Ostatnia część opracowania jest poświęcona najważniejszym uwarunkowaniom, które powinny być spełnione, by proces reformowania stosunków własnościowych zakończył się pomyślnie, wspierając transformację ukraińskiej gospodarki w kierunku ładu wolnorynkowego. (fragment tekstu)
Instytucja zabezpieczenia pełni ważna funkcję w postępowaniu administracyjnym, zwłaszcza na etapie przymusowego wykonania obowiązków podlegających egzekucji administracyjnej. Gwarantuje wierzycielowi publicznoprawnemu, że zastosowanie środków przymusu będzie skuteczne. Ustawą o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych wprowadzono nową instytucję zabezpieczenia w administracyjnym postępowaniu rozpoznawczym przed organem orzekającym (tj. Komisją do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich). Pełni ona ważną funkcję gwarancyjną zabezpieczającą prawidłowy tok postępowania rozpoznawczego.(abstrakt oryginalny)
Problematyka mienia zabużańskiego stanowi jedno z najbardziej złożonych zagadnień społecznych, ekonomicznych i prawnych związanych ze skutkami II wojny światowej. Pozostaje ona przedmiotem orzecznictwa sądów krajowych i europejskich oraz prac legislacyjnych, a praktyka zaspokojenia roszczeń dotyczących mienia zabużańskiego jest postrzegana jako swoisty "poligon doświadczalny" przed potencjalnym ustawowym rozwiązaniem kwestii reprywatyzacji.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.