Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Restorative justice
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Sprawiedliwość retrybutywna, pisał Jim Consedine, pyta, jak ukarzemy tego przestępcę, podczas gdy sprawiedliwość naprawcza pyta, jak naprawimy szkody spowodowane przez to przestępstwo. Tym samym dostarczają one dwóch znacząco odmiennych punktów wyjścia, obejmujących dwie odmienne filozofie (Consedine, 2004, s. 207). Skoro przestępstwo jest szkodą, to prawo niech naprawi szkody i promuje uzdrowienie, i to nie tylko uzdrowienie jednostek -ofiary i sprawcy, ale także społeczności, która przestępstwem została dotknięta. Idee sprawiedliwości naprawczej (restorative justice-RJ) pojawiły się w latach 70. XX w. jako odpowiedź i alternatywa na niską efektywność wymiaru sprawiedliwości opartego na koncepcjach retrybutywnych. (fragment tekstu)
2
Content available remote Sociálna práca v kontexte penitenciárnej a postpenitenciárnej starostlivosti
75%
The subject and focus of this contribution is a brief look at the system of sentences and their execution under the therapy, to which all organs of the institutions for detention and the institutions for a sentence of imprisonment contribute to. The essence of the problem is the imposition of such sentences which will be sufficient, but at the same time will be imposed only for the time needed for the social rehabilitation of the offender. In addition to this view, the overall philosophy of restorative justice will be highlighted, whose mission is to restore the violated social relationship between offender, victim and society. (original abstract)
CEL NAUKOWY: Przeanalizowanie dyskursu wokół procesu legislacyjnego zmierzającego do powołania "Commission to Study Reparation Proposals for African Americans Act", tak aby zidentyfikować argumentację i cele, którym miałoby służyć wypłacenie reparacji dla Afroamerykanów.^^ PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pytania badawcze, jakim celom miałoby służyć wypłacenie reparacji oraz na ile ważny jest komponent ekonomiczny w procesie dyskusji. Zastosowano MAXQDA do analizy treści dokumentów prawnych (projektów ustaw, rezolucji) oraz przesłuchań przed podkomisją (nagranie z dnia 19 czerwca 2019, 3:39:57 oraz nagranie z dnia 17 lutego 2021 roku, 3:09:26) oraz przygotowanych pisemnie wystąpień świadków (9 osób zeznających w roku 2019 oraz 7 osób zeznających w 2021 roku). PROCES WYWODU: Tekst analizuje ewolucje argumentów i propozycji zmierzających do powołania "Commission to Study Reparation Proposals for African Americans Act" jako pierwszego etapu zmierzającego do określenia i wypłacenia reparacji Afroamerykanom, ze szczególnym uwzględnieniem przesłuchań z roku 2019 i 2021 przed Komisją legislacyjną Kongresu. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Nacechowana emocjonalnie debata nad reparacjami toczona jest w kategoriach moralnych, a osoby zaangażowane w dyskurs odwołują się do swojego dziedzictwa. Wbrew narracji przeciwników reparacji, aspekt ekonomiczny i benefity finansowe na poziomie indywidualnym nie są dla zwolenników pierwszoplanowym elementem debaty. Od momentu wprowadzenia rozwiązania pod obrady, w roku 1989, widoczny jest wzrost poparcia dla projektu zarówno w Kongresie, jak i w społeczeństwie amerykańskim. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Ze względu na aktualność oraz wagę zjawiska niezbędna jest dalsza analiza dyskursu, szczególnie jeśli powołano by "Commission to Study Reparation Proposals for African Americans Act", a ta zgodnie z projektem przygotuje swój raport i rekomendacje. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie pojęcia dyskursu w prawie na przykładzie wybranych instytucji, w tym przede wszystkim mediacji i jej porównania z postępowaniem sądowym. Analiza przeprowadzona została w perspektywie filozoficznoprawnej i przede wszystkim opiera się na teorii Jürgena Habermasa. Niniejszy artykuł dotyczy w dużej mierze pojęcia dyskursu praktycznego. Celem artykułu jest wykazanie, czy mówiąc o prawie i jego instytucjach, w tym w szczególności o mediacji możemy w rzeczywistości mówić o dyskursie praktycznym. Interesującą kwestią jest także poszukiwanie elementów różnorodnych koncepcji sprawiedliwości w analizie dyskursu mediacyjnego, a przede wszystkim sprawiedliwości proceduralnej i naprawczej. Rozważania w tym zakresie prowadzą do wniosku, że mediacja odpowiada cechom dyskursu praktycznego według J. Habermasa w większym stopniu niż postępowanie sądowe, a także wyraża się poprzez pojęcia sprawiedliwości proceduralnej i sprawiedliwości naprawczej.(abstrakt oryginalny)
Polityka karna jest jednym z elementów polityki kryminalnej, stąd pozostaje w obszarze szczególnego zainteresowania społecznego, zwłaszcza że nie ma jednolitego przekonania i stanowiska, co do kierunku zmian dotyczących realizacji celów, jakie ma spełniać kara. W artykule zawarta została analiza określonych zmian legislacyjnych prawa karnego pod względem jego skuteczności w sferze przeciwdziałania przestępczości, w szczególności dotyczy kwestii, czy zwiększona represyjność prawa karnego ma przełożenie na ograniczenie przestępczości w praktyce. Autor podejmuje próbę oceny zmian legislacyjnych w obszarze prawa karnego, stąd też swoje zainteresowania koncentruje na modyfikacjach założeń polityki karnej. Stosowanie sankcji prawnokarnych (tj. poszczególnych jej rodzajów, częstotliwości, stopnia nasilenia) - czyli polityka karania - zależy od poglądów i założeń dotyczących stosowania reakcji karnych, przy czym wiele zależy od akcentu położonego na wybrane cele stosowania sankcji prawnokarnych. Preferencyjny wybór prowadzi do osiągania i realizacji określonych celów. Z badań wynika bowiem, iż konsekwencją przyjętych założeń jest zaostrzenie sankcji wielu przestępstw, prymat kar izolacyjnych, odejście od kar alternatywnych dla pozbawienia wolności, co z kolei pozostaje w sprzeczności z zaleceniami polityki karnej Unii Europejskiej, gdzie w większości państw obserwuje się wzrost liczby kar alternatywnych, przy jednoczesnym spadku liczby kar izolacyjnych. W Polsce analiza danych nie wskazuje na zmniejszenie się liczby osób pozbawionych wolności czy liczby przestępstw (od 2014 r. utrzymuje się na poziomie 700-800 tys. przestępstw). Zauważalne są natomiast - utrzymujące się na wysokim poziomie w porównaniu z innymi krajami - tendencje wzrostu orzeczeń bezwzględnego pozbawienia wolności i spadku liczby orzeczeń warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. Autor poprzez analizę danych, które przedstawia w formie tabel oraz wykresów, dochodzi do wniosków, iż surowość kary ani jej zaostrzanie nie prowadzi do ograniczenia przestępczości, ale kara pozostaje środkiem realizacji jej celów (sprawiedliwościowy, ogólno- i szczególnoprewencyjny czy kompensacyjny).(abstrakt oryginalny)
Metody alternatywnego rozwiązywania sporów (ADR) są w Polsce wciąż rzeczą nową i wymagającą udoskonalenia. Poszukując wzorców realizacji idei sprawiedliwości naprawczej w prawie karnym, warto pochylić się nad zwyczajowymi "sądami" romskimi funkcjonującymi we współczesnej Europie. Autorka zarysowuje mało znaną szerszemu odbiorcy historię i obyczajowość polskich Romów. Zasadniczą część artykułu poświęca opisowi funkcjonowania tak zwanych sądów romskich. Analizuje zgodność ich założeń z koncepcją kręgów sprawiedliwości naprawczej poprzez ukazanie modelu romskiego na tle innych opisywanych w literaturze przedmiotu. (abstrakt oryginalny)
W artykule przestępczość przedstawiona została jako problem społeczny, o istocie którego decyduje społeczny charakter przyczyn tej patologii oraz konieczność zastosowania instytucji społecznych do jego rozwiązywania. Jako ważne narzędzie likwidowania przyczyn przestępczości, a jednocześnie instrument działań penitencjarnych i pospenitencjarnych ukazana została polityka społeczna, której znaczenie zdecydowanie wzrasta w procesie przechodzenia od sprawiedliwości karnej do sprawiedliwości naprawczej. W artykule przedstawione zostały konkretne formy wykorzystania polityki społecznej w walce z przyczynami przestępczości oraz uspołecznieniem procesu wymierzania kary, kształtowaniem warunków wykonania kary oraz włączaniem sprawcy przestępstwa do społeczeństwa. (abstrakt oryginalny)
Mediacja jako instytucja rozstrzygania sporów na gruncie prawa o wykroczeniach jest stosunkowo nowa. Niemniej z uwagi na specyfikę wykroczeń i ich stopień społecznej szkodliwości zyskuje na znaczeniu jako alternatywny dla postępowania sądowego sposób rozwiązywania konfliktów pomiędzy sprawcą wykroczenia a pokrzywdzonym. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie mediacji jako unowocześnionego spojrzenia na filozofię odpowiedzialności za popełnienie wykroczenia opartego na idei sprawiedliwości naprawczej z punktu widzenia pokrzywdzonego. (abstrakt oryginalny)
Od połowy XX wieku coraz częściej podkreśla się miejsce osób pokrzywdzonych w procesie wymierzania sprawcom kar. Przyczyniają się do tego między innymi ogłaszane akty prawa międzynarodowego. W Polsce za przełomowe w zakresie zwrócenia uwagi na interesy ofiar uznać należy przygotowanie Polskiej Karty Praw Ofiary. W Karcie podkreślono prawo ludzi, którzy ucierpieli na skutek dokonanego przestępstwa, do uzyskania restytucji. Wdrażanie zasad sprawiedliwości naprawczej rozpoczęli członkowie Zespołu ds. Wprowadzenia Mediacji w Polsce, działający przy Stowarzyszeniu Penitencjarnym "Patronat". Z pomocą niemieckich mediatorów opracowano program mediacyjny skierowany do nieletnich i osób przez nich pokrzywdzonych. W rezultacie podjętych działań o charakterze pilotażowym w 2000 roku powołano do życia Polskie Centrum Mediacji, pod którego patronatem wydano Kodeks Etyki Mediatora. W wyniku podejmowanych kampanii społecznych powstawały kolejne stowarzyszenia mediacyjne, powołano również - działającą przy Ministerstwie Sprawiedliwości - Społeczną Radę ds. Alternatywnych Metod Rozwiązywania Sporów i Konfliktów. Teoretycznych podstaw współcześnie rozumianej sprawiedliwości naprawczej doszukujemy się w poglądach Nilsa Christiego, według którego przestępstwo kryminalne powinno być traktowane jako konflikt między sprawcą a osobą poszkodowaną. Autorka niniejszego artykułu podchodzi do przestępstwa w podobny sposób, nazywa je konfliktem prawnym, w którym ważną rolę odgrywają ofiara i sprawca, jako osoby najlepiej znające zaistniałą sytuację i te, które same najskuteczniej mogą rozwiązać dany konflikt. (fragment tekstu)
One of the hallmark policies implemented post-apartheid, the Restitution of Land Rights Act 22 of 1994, is a rights-based program aimed at addressing the loss of land resulting from past racially discriminatory laws or practices. The aim of this research was to identify what are the factors that determine the different outcomes of the restitution process when claimants are demanding the return of land rights and to highlight the challenges regarding the implementation of this land restitution policy. Focusing on two specific yet contrasting areas in Cape Town, Constantia and Kensington, it was determined that due to factors pertaining to the lands in question, the neighborhood surrounding the lands, the claimants, as well as the organization, function, and performance of different public entities, the policy has managed to fulfill restorative justice, but has yet to fulfill its ultimate goal of returning land rights to the claimants and undoing the injustices of the apartheid regime. (original abstract)
W artykule zaprezentowano wyniki badania nad oddziaływaniem pilotażowego programu centrów sprawiedliwości naprawczej. Z założenia stanowić one mają instytucjonalny pomost między wymiarem sprawiedliwości, organizacjami społecznymi a społecznością lokalną. Ich powstanie jest próbą wdrożenia idei sprawiedliwości naprawczej. Projekt powstał jako odpowiedź na negatywne skutki nadmiernej prizonizacji czy szerzej - niskoefektywnej polityki orzekania i wykonywania kar w Polsce. Głównym celem artykułu jest omówienie oddziaływania CSN-ów w zakresie szeroko rozumianej polityki społecznej. Jak wskazują pierwsze wyniki badań, CSN-y są instytucją realizującą ideę governance i przyczyniają się do zwiększenia spójności polityki społecznej na obszarze, na którym działają. (abstrakt oryginalny)
Zaprzysiężenie 10 maja 1994 r. Nelsona Mandeli na pierwszego demokratycznie wybranego prezydenta Republiki Południowej Afryki stało się symbolem końca apartheidu i otwarcia nowego etapu w historii tego państwa. Wobec istniejących w społeczeństwie głębokich podziałów przejściowa Konstytucja RPA z 1993 r. wyrażała potrzebę pojednania pomiędzy obywatelami RPA, a także rekonstrukcji wspólnoty. Przezwyciężenie spuścizny apartheidu miało być oparte na potrzebie "zrozumienia, a nie zemsty", "rekompensaty, a nie odwetu" oraz "ubuntu, a nie wiktymizacji". Filozofia ubuntu (wywodząca się z małych afrykańskich wspólnot filozofia jedności, kooperacji, współczucia i respektu dla ludzkiej godności), do której odwołanie zamieszczono w Konstytucji - stała się rezerwuarem wartości dla całego systemu prawa. Celem artykułu jest przedstawienie filozofii ubuntu oraz omówienie jej roli w rozliczeniach z przeszłością w Republice Południowej Afryki i w wybranych obszarach południowoafrykańskiego prawa: w prawie karnym, regulacjach dotyczących eksmisji z nielegalnie zajmowanego gruntu oraz w regulacjach przewidujących odpowiedzialność deliktową za zniesławienie. RPA jawi się przy tym jako wyjątkowy kazus, w którym zarówno polityczna transformacja, jak i system prawny kształtowały się pod istotnym wpływem omawianych koncepcji filozoficznych i etycznych, silnie nawiązujących do idei sprawiedliwości naprawczej. (abstrakt oryginalny)
W sprawie karnej ofiara przestępstwa publicznoskargowego ma prawo do sprawiedliwości realizowanej z urzędu. W artykule omówiono oczekiwania pokrzywdzonego w kwestii sprawiedliwości, jego rolę jako oskarżyciela i skargę karną. Następnie przedstawiono pokrzywdzonego jako oskarżyciela w cieniu akcji cywilnej, w sprawach o crimina publica w procesie antycznym i feudalnym oraz w zreformowanym procesie karnym.
14
Content available remote Communicative Action, Deliberative and Restorative Justice - A Review
51%
Communicative Action, Deliberative and Restorative Justice - Socio-juridical perspective on mediational averment" by Antonio Sandu and Elena Unguru, published by TRITONIC in 2014, is a high level transdisciplinary lesson about transactional justice, restorative justice and deliberative alternative to classical (retributive and distributive). Antonio Sandu is Professor at the University "Ştefan cel Mare" from Suceava, and researcher at the Centre for Socio-Human Research Lumen in Iasi (Romania). The main interest of the author include ethics, bioethics, social assistance, social philosophy. He is the author of five books in Social Philosophy and Applied Ethics, more than 8 articles in scientific journals indexed by Thomson Reuters and over 20 other scientific articles. Elena Unguru is researcher in the fields of law, social work, sociology, communication, appreciative inquiry in Socio-Human Research Center Lumen from Iasi- Romania. We are led, naturally and professionally, on the sinuously road from conflict to communication also denoted by the establishment of the public sphere as social reality born of meeting and acceptance of the otherness, of individuality asserting in public space, postulating the universality of human nature as human rights. Starting from the Habermas' idea of communication power as a form of expression in contemporary society, the author believes that communicative action codes a power strategy based on consensus. Power is soft, seductive, and inter-mediate linguistic and cultural relations. The chosen theme by the authors analyze the communication mediation model based on the values of social justice, equity and charity, assuming an exercise of the integration of the otherness, of perceiving the other as partner. (original abstract)
15
Content available remote Proces mediacji. Typologia uczestników i szanse porozumienia
51%
W artykule podjęto analizę mediacji, eksponując indywidualną kreatywność jednostki w świecie znaczeń społecznych. Przedstawiono typologię uczestników mediacji i ich sposobów budowania sytuacji. Autorka pokazuje typy uczestników, uwzględniając: (1) sposoby nawiązywania rodzajów stosunków społecznych w sytuacjach poradniczych opisanych przez Alicję Kargulową; (2) metody negocjowania wyróżnione przez Rogera Fishera, Williama Ury'ego, Bruce'a Pattona oraz (3) opracowanie Kennetha L. Thomasa and Ralpha H. Kilmanna uwzględniające stosunek negocjatorów do celu i innych osób w sytuacji konfliktowej. Pokazanie odmiennego od prezentowanych dotychczas obrazu mediacji zwraca uwagę na inne niż prawne aspekty mediacji w sprawach karnych. Przedstawiona wizja mediacji pozwala dostrzec, że spisana przez strony ugoda nie jest jedyną korzyścią ze stosowania tej procedury, która w przeciwieństwie do procesu sądowego koncentruje się nie tylko na faktach, lecz także na relacjach i interesach działających i kształtujących przebieg interakcji stron. Być może spojrzenie na przebieg procesu mediacji przez pryzmat negocjujących stron konfliktu stanie się inspiracją czy będzie służyć uwrażliwieniu i otwarciu na filozofię sprawiedliwości naprawczej. (abstrakt oryginalny)
16
51%
Autorka porusza problematykę umorzenia postępowania karnego w wyniku naprawienia szkody lub (i) zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Wprowadzenie do kodeksu karnego nowej instytucji uregulowanej w art. 59a k.k. stanowi kontynuację polityki państwa, która co do zasady ma na celu wzmocnienie pozycji pokrzywdzonego w postępowaniu karnym. Przejawem realizacji tego założenia jest rozszerzenie katalogu instytucji prawnych, których podstawę stanowi element koncyliacji lub restytucji szkody wyrządzonej przestępstwem. Taki zabieg legislacyjny konstytuuje nową podstawę z art. 59a k.k. do umorzenia procesu karnego w oparciu o element sprawiedliwości naprawczej. (abstrakt oryginalny)
The paper analyses functioning of the institution of probation as an instrument of social work in criminal justice in the Slovak Republic. The author present the selected findings from an empirical research executed on district courts throughout the whole Slovakia. Probation and Mediation Officials (N=39) participated in this research and presented their opinions on probation institution in relation to tertiary prevention. As a result, they identified limitations existing in the probation practice. (original abstract)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.