Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Restrukturyzacja sektora stoczniowego w Polsce

100%

Wojnicka E.

Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa

|

2011

|

nr 2

53-62

Artykuł przedstawia restrukturyzację sektora stoczniowego w Polsce po decyzji Komisji Europejskiej o zamknięciu stoczni w Szczecinie i Gdyni na tle międzynarodowych uwarunkowań konkurencyjności sektora oraz restrukturyzacji realizowanej od lat 90-tych. Artykuł pokazuje jak ograniczenie potencjału sektora stoczniowego w Polsce wplata się w przesunięcia produkcji statków w skali świata. Analiza wpływu restrukturyzacji z ostatnich lat na regionalne rynki pracy i przemysły powiązane pokazuje pozytywne perspektywy dla przemysłu stoczniowego w pomorskim i pesymistyczne w zachodniopomorskim. (abstrakt oryginalny)

2

Przyczyny kryzysu w polskim przemyśle okrętowym

100%

Bieliński J.

Przegląd Organizacji

|

2003

|

nr 1

25-28

W artykule omówiono przyczyny kryzysu przemysłu stoczniowego w Polsce oraz zwrócono uwagę na szanse wyjścia z kryzysu.

3

Zmiany w polityce wspierającej przemysł stoczniowy UE. Polski przemysł stoczniowy

75%

Taraszkiewicz J.

Wspólnoty Europejskie

|

2004

|

nr 12 (157)

28-35

Fakt członkostwa w UE może przynieść polskim stoczniom korzyści wynikające z wprowadzania w życie Programu LeaderSHIP 2015. Zapowiedź stworzenia między innymi europejskiego funduszu gwarancyjnego na finansowanie budowy statków może poprawić dostęp polskich stoczni do kredytów. W opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego wprowadzenie takiego systemu powinno być traktowane przez Komisję Europejską w sposób priorytetowy. (fragment tekstu)

4

Funkcjonowanie zakładu pracy w aspekcie koncepcji stakeholders

75%

Kozłowska U.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2004

|

z. nr 4

387-394

W niniejszym artykule omówiona zostanie Stocznia Szczecińska SA, która jako jedna z pierwszych przystosowała się do nowej rzeczywistości po zmianie systemowej dzięki pionierskiemu postępowaniu układowemu. Była stawiana jako pozytywny wzór przekształceń własnościowych. Można powiedzieć, że była modelowym przykładem zakładu, który "sobie poradził". W związku z tym chciałabym przedstawić otoczenie, w jakim ona funkcjonowała, jakie elementy z niego były mniej bądź bardziej istotne dla tego zakładu pracy. Sprawy, które doprowadziły do jej upadku będą zajmowały marginalną pozycję, bo nie jest to celem niniejszego artykułu. (fragment tekstu)

5

Procesy restrukturyzacji w przemyśle okrętowym (na przykładzie Stoczni Szczecińskiej S.A.)

75%

Musielak J.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2001

|

nr 3 Problemy przemian struktur przemysłowych w procesie wdrażania reguł gospodarki rynkowej

155-166

Od początku lat 90-tych Stocznia Szczecińska S.A. realizuje strategię mającą na celu utworzenie struktury gospodarczej zbliżonej do funkcjonujących na świecie, w których przemysł okrętowy odgrywa istotną rolę. Planowano utworzenie grupy kapitałowej o zdywersyfikowanym zakresie produkcji, z szansą na kontrolowanie około 60% kosztów materiałowych budowanych statków. W referendum przeprowadzonym wśród załogi uzyskano poparcie dla takiego rozwiązania. Założono również, że procedury zastosowane przy restrukturyzacji firmy będą odpowiadać światowym standardom.(fragment tekstu)

6

State Policy towards the Shipbuilding Industry : the Case of Ferry Construction for Polish Shipowners

75%

Kamola-Cieślik M.

Barometr Regionalny

|

2023

|

19

|

nr 2

171-180

Polityka państwa wobec przemysłu stoczniowego po 2015 r. była ukierunkowana na jego odbudowę m.in. poprzez realizację programu "Batory". Celem artykułu jest zbadanie założeń i realizacji jednego z projektów rządowych, a mianowicie "Batory", który zakładał m.in. innowacje w sektorze stoczniowym i stymulowanie budowy polskich jednostek pływających (promów pasażersko-samochodowych dla polskich armatorów - Polskiej Żeglugi Morskiej (PŻM) i Polskiej Żeglugi Bałtyckiej SA (PŻB SA). Dążąc do osiągnięcia powyższego celu badawczego, starano się odpowiedzieć na następujące pytania badawcze: (1) Jaka była kondycja przemysłu stoczniowego w kontekście produkcji statków i liczby osób zatrudnionych? (2) Jakie decyzje podjął rząd w zakresie budowy promów dla polskich armatorów? (3) Jakie czynniki miały wpływ na niepowodzenie realizacji projektu "Batory"? W badaniach zastosowano następujące metody: decyzyjną, porównawczą, dogmatyczną i statystyczną. Artykuł oparto na eksplikacji aktów prawnych, stenogramów z posiedzeń Sejmu RP, raportów Najwyższej Izby Kontroli (NIK) oraz dotyczącego sytuacji w przemyśle stoczniowym w Polsce opublikowanym na stronie internetowej gospodarkamorska.pl. Jest on zatem analizą politologiczną. (abstrakt oryginalny)

7

Okrętowy impas

63%

Milewska G.

Nowe Życie Gospodarcze

|

2002

|

nr 20

12-13

W artykule przedstawiono sytuację przemysłu stoczniowego Polski w latach 90. Zwrócono uwagę na skutki upadłości Stoczni Szczecińskiej dla całej branży okrętowej.

8

Restrukturyzacja o własnych siłach : Stocznia Gdyńska

63%

Grzybowski M.

Przegląd Organizacji

|

1993

|

nr 8

21-22

W ciągu siedemdziesięciu lat istnienia stoczniowcy gdyńscy zbudowali prawie 550 różnego rodzaju jednostek pływających o łącznej nośności ponad pięć i pół mln ton. Ich odbiorcami było 87 armatorów z 21 państw. Na gdyńskiej pochylni i w dokach wybudowano m. in. 118 drobnicowców, 67 masowców i 34 zbiornikowce, 214 jednostek rybackich oraz 28 okrętów wojennych. (abstrakt oryginalny)

9

Pomoc publiczna dla FSO i polskich stoczni pod lupą Komisji Europejskiej

51%

Augustyński I., Kaliszuk E.

Wspólnoty Europejskie

|

2007

|

nr 4 (185)

35-46

Rozstrzygają się losy polskich stoczni, a także przyszłość Fabryki Samochodów Osobowych (FSO) na Żeraniu - symbolu polskiej motoryzacji. Decyzje ważne dla rozwoju tych sztandarowych niegdyś przedsiębiorstw zapadną w instytucjach wspólnotowych - Komisji Europejskiej (KE) i Europejskim Trybunale Sprawiedliwości (ETS). Zarówno stocznie, jak i FSO, korzystały bowiem w ostatnich latach z pomocy państwa i nadal potrzebują wsparcia, a te kwestie w Unii Europejskiej podporządkowane są całkowicie prawu wspólnotowemu. Komisja Europejska kontroluje, aby pomoc publiczna dla przedsiębiorstw była przyznawana zgodnie z tymi zasadami. Państwa członkowskie zobowiązane są do współpracy z Komisją i do dostarczania jej niezbędnych informacji. Udzielenie pomocy publicznej przedsiębiorcom oznacza zapewnienie im uprzywilejowanej pozycji w stosunku do firm, które wsparcia nie otrzymały. Uzyskana sztucznie przewaga może zakłócić mechanizmy wolnej konkurencji, a zatem wpłynąć negatywnie na całą gospodarkę. Dlatego we Wspólnocie obowiązuje zakaz świadczenia pomocy publicznej z wyjątkami dozwolonymi z mocy prawa lub na mocy decyzji organów Wspólnoty. Sytuacja, w jakiej znajdują się obecnie stocznie i żerańska fabryka, nasuwa pytanie: czy te surowe przepisy ograniczają rozwój polskich przedsiębiorstw, czy też raczej dyscyplinują wydawanie publicznych środków? (fragment tekstu)