Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Ekonomiczne podstawy reurbanizacji i motropoiizacji obszarów miejskich województwa śląskiego

100%

Kuźnik M.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2019

|

Nowa urbanizacja na starym podłożu

68-79

Artykuł powstał na kanwie dyskusji toczonych w ramach II Colloquium "Nowa urbanizacja na starym podłożu", które zorganizowano w Katowicach w lutym 2018 roku. Jeden z paneli tego kolokwium dotyczył ekonomicznych aspektów reurbanizacji i metropolizacji aglomeracji miejskich województwa śląskiego. Jako osoba prowadząca panel skierowałem do jego uczestników pytania dotyczące czynników ekonomicznych, w tym składowych kapitału terytorialnego regionu, które w podstawowym zakresie wspierają procesy nowej urbanizacji. Celem niniejszego artykułu jest próba wskazania i omówienia głównych mechanizmów ekonomicznych napędzających procesy reurbanizacji i metropolizacji w przestrzeni takiego specyficznego, miejskiego regionu, jakim jest województwo śląskie. Zaproponowany tu układ mechanizmów w przekonaniu autora dobrze syntezuje czynniki urbanizacji, które były przedmiotem dyskusji panelowej. (fragment tekstu)

2

Odnowa i reurbanizacja terenów mieszkaniowych na przykładzie dzielnicy Wilhelmsburg (Niemcy)

75%

Mańkowska J., Pałasz P., Stocka A.

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

|

2018

|

nr 14/2

111-124

Na skutek występowania zjawisk suburbanizacji i dezurbanizacji, śródmieścia wielu miast europejskich utraciły swoją atrakcyjność i możliwości rozwoju. Wyludniające się centralne dzielnice ulegają degradacji, pojawiają się konflikty społeczne. Aby odwrócić negatywne procesy zachodzące w przestrzeni, konieczne jest doprowadzenie do reurbanizacji, czyli ponownego napływu mieszkańców do obszarów centralnych. Można to osiągnąć przez odnowę miast, w której skład wchodzą takie działania jak: rewitalizacja, rehabilitacja czy modernizacja. Wiąże się to zarówno z odnową struktury przestrzennej, jak i demograficznej. W artykule zostały przedstawione instrumenty odnowy miasta, które zostały wykorzystane w mieszkaniowo-przemysłowej dzielnicy Wilhelmsburg w Hamburgu (Niemcy): IBA (Międzynarodowa Wystawa Budowlana) oraz IGS (Międzynarodowa Wystawa Ogrodnicza). W ramach systemu generowania innowacji miejskich w niemieckm mieście zaproponowano wielowymiarowe podejście do odnowy zaniedbanej dzielnicy Hamburga. Zadaniem projektów podejmowanych w ramach IBA było przystosowanie dzielnicy do zmian klimatycznych, wydobycie potencjału w postaci centralnego położenia w mieście oraz budowanie współpracy i porozumienia między mieszkańcami. W artykule przedstawiono kilka najciekawszych rozwiązań z każdej kategorii projektów. Element dopełniający szereg przemian stanowiła Międzynarodowa Wystawa Ogrodnicza, która przyczyniła się do realizacji inwestycji infrastrukturalnych, związanych z poprawą komunikacji oraz udostępnieniem nowych urządzonych terenów zielonych dla mieszkańców całego miasta. Zrealizowane w Wilhelmsburgu pionierskie projekty z zakresu technologii, ochrony środowiska czy edukacji i integracji społecznej mogą służyć jako modelowe przykłady rozwiązania uniwersalnych problemów współczesnych metropolii. (abstrakt oryginalny)

3

Kierunki reurbanizacji terenów poprzemysłowych w Polsce

75%

Gasidło K.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2019

|

Nowa urbanizacja na starym podłożu

25-35

Celem rozważań jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat sposobów i kierunków zagospodarowania miejskich terenów poprzemysłowych w Polsce. W naszym kraju przyjmuje się rok 1989 jako początek zjawiska masowego opuszczania przez przemysł jego dotychczasowych lokalizacji. Przestały one być użytkowane na sposób miejski i w pewnej części stały się odłogami (ugorami) przemysłowymi, wpisując się w szersze zjawisko dezurbanizacji. Mówiąc o reurbanizacji takich terenów, mamy na myśli to, że poprzemysłowe ugory miejskie są ponownie zagospodarowywane z przeznaczeniem na różne funkcje miejskie: wytwórczość, usługi, intensywne mieszkalnictwo, infrastrukturę miejską itd. Możemy też mówić o intensyfikacji istniejącego zagospodarowania wraz z jego wzbogaceniem o nowe funkcje i wyposażenie. Po około 30 latach od nasilenia się opisywanego zjawiska można podjąć próbę odpowiedzi na pytania, w jakich kierunkach tereny poprzemysłowe w Polsce są ponownie wykorzystywane, jakie jest ich przeznaczenie i jaki sposób zagospodarowania. (fragment tekstu)

4

Scenariusze przekształceń struktury funkcjonalno-przestrzennej obszaru metropolitalnego Trójmiasta

63%

Lorens P.

Biuletyn Polska Akademia Nauk. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

2015

|

nr 259

235-261

Zasadnicza część opracowania obejmuje sformułowanie czterech możliwych - zdaniem Autora - scenariuszy rozwoju struktury funkcjonalno-przestrzennej obszaru metropolitalnego. W ramach każdego z nich określono założenia dotyczące możliwego scenariusza procesu przekształceń obszaru metropolitalnego, przesłanki do urzeczywistnienia się danego scenariusza, skrótowy opis rzeczywistości będącej skutkiem realizacji przyjętych założeń w perspektywie 20-letniej oraz konsekwencje (w tym dla systemu transportowego, społeczne, ekonomiczne oraz dla pozycji metropolii w strukturze regionu, kraju i Europy Bałtyckiej) wiążące się z urzeczywistnieniem się scenariusza. Niektóre z tez wiążących się z ww. konsekwencjami zostały celowo przerysowane, tak aby szczególnie mocno uwypuklić możliwe szanse i zagrożenia wiążące się z nimi. Uzupełnieniem części opisowej są schematy obrazujące zarówno obecny stan struktury funkcjonalno-przestrzennej metropolii, jak i możliwe scenariusze jej przekształceń.(fragment tekstu)

5

The Development of Residential Areas on the Example of Łuków : Reurbanization and Suburbanization

63%

Fornal R., Myna A.

Barometr Regionalny

|

2017

|

15

|

nr 2

45-53

W dokumentach planistycznych rozległe obszary zabudowy mieszkaniowej projektuje się na ogół na peryferiach miast. Suburbanizacja powoduje koszty społeczne i wysokie koszty uzbrojenia terenu w infrastrukturę techniczną i społeczną. Celem artykułu jest opracowanie i przedstawienie metody wyznaczania terenów mieszkaniowych w taki sposób, by ograniczyć koszty społeczne i ekonomiczne rozwoju przestrzennego miast, poprawić ład przestrzenny i osiągnąć długofalowe korzyści społeczne. Na przykładzie Łukowa zaproponowano wizję przestrzennego rozwoju miasta poprzez jego reurbanizację. Wyznaczono strefy nowej zabudowy mieszkaniowej w pobliżu przedszkoli, szkół podstawowych i podstawowych zakładów opieki zdrowotnej, by można do nich dotrzeć pieszo. Zachowanie ludzkiej skali terenów mieszkaniowych pozwoli ograniczyć ruch komunikacyjny i jego negatywne efekty zewnętrzne. Wskazano także tereny, które nie powinny być wykorzystane pod budownictwo mieszkaniowe by zachować ład ekologiczny. Zmiana rozwoju przestrzennego miast, od suburbanizacji do reurbanizacji, wymaga prowadzenia polityki miejskiej na wszystkich szczeblach władzy publicznej, przy wykorzystaniu instrumentów prawnych, planistycznych, inwestycyjnych, finansowych, fiskalnych, gospodarki nieruchomościami i informacyjno-partycypacyjnych. (abstrakt oryginalny)

6

Reurbanizacja w świetle dotychczasowych badań nad miastami europejskimi

63%

Zasina J.

Studia Miejskie

|

2015

|

nr 20

155-166

Badania nad cyklami życia miast sięgają lat 60. XX w. Odkąd w roku 1982 opublikowany został czteroetapowy model rozwoju miast - znany jako model Klaassena - przed miejskimi obszarami funkcjonalnymi zaczęto roztaczać wizje ponownego rozkwitu ich rdzeni, co miało nastąpić wskutek uruchomienia etapu reurbanizacji. Po latach ucieczki mieszkańców na przedmieścia spodziewano się ich ponownego napływu do obszarów centralnych miast. Artykuł skupia się na prezentacji genezy i ewolucji pojęcia reurbanizacji oraz charakteryzuje dotychczasowe próby empirycznej weryfikacji zachodzenia tego procesu przeprowadzone w ciągu trzech ostatnich dekad na przykładach miast europejskich. Przede wszystkim zaś w artykule podjęto próbę syntetyzacji wniosków płynących z tychże badań oraz próbę wskazania obszarów, które mogą stanowić wyzwania dla przyszłych inicjatyw badawczych dotyczących reurbanizacji. (abstrakt oryginalny)

7

Fenomen urbanizacji i procesy z nim związane

63%

Szymańska D., Biegańska J.

Studia Miejskie

|

2011

|

nr 4

13-38

W niniejszym artykule przedstawiono fenomen urbanizacji i procesy z nim związane, rozpatrując te zagadnienia w kontekście przeglądu głównie literatury zachodniej. Podkreślono złożoność i wieloaspektowość fenomenu i pojęcia urbanizacji w wymiarze zarówno demograficznym, jak i społecznym, ekonomicznym, przestrzennym itp. Zaakcentowano pewną ułomność pojęć i ograniczenia definicyjne, które często nie nadążają za rzeczywistymi procesami, zachodzącymi w przestrzeni społeczno-gospodarczej krajów wysoko rozwiniętych i krajów rozwijających się, a także słabo rozwiniętych. Wskazano na liczne zjawiska i procesy towarzyszące urbanizacji, takie jak: kontrurbanizacja, suburbanizacja, dezurbanizacja, reurbanizacja, eksurbanizacja, urban sprawl, spread city, exurb, dispersed city, edge city, zwrot niemetropolitalny, repopulacja wsi, deglomeracja, dekoncentracja, decentralizacja, urbanizm, urbanizacja przestawiona, antyurbanizacja, renesans obszarów wiejskich, rozproszone osadnictwo miejskie, odwrotna urbanizacja, rozproszona koncentracja ludności, urbanizacja taśmowa, peryurbanizacja, homo urbanus, japonizacja, wycofywana urbanizacja, pseudourbanizacja, aglutynacja, deruralizacja, ruralizacja, wiejskość, wiejski styl życia, nowa wiejskość, kotadesai (desakota), ruralopolis, semiurbanizacja. (abstrakt oryginalny)

8

Miary witalności miasta w aspekcie procesu reurbanizacji

63%

Wrana K.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2019

|

Nowa urbanizacja na starym podłożu

80-101

Witalność miasta wiązać należy przede wszystkim z energią jego mieszkańców, która powinna być ukierunkowana na kreowanie pozytywnych zmian; równocześnie miasto i jego cechy warunkują wzmacnianie tej energii oraz możliwości jej wykorzystywania. Witalność utożsamiać można ze zdolnością do stałego, zrównoważonego, wielowymiarowego rozwoju wykorzystującego pierwiastek kreatywności i innowacyjności. Witalność jest mocą i energią miasta, wartości te zaś wymagają ukierunkowania i skupienia na ściśle określonych celach związanych z osiąganiem żywotności miasta. Jest to cecha ściśle powiązana z kreatywnością; z jednej strony kreatywność - skupiająca się na szeroko rozumianym procesie twórczym w różnych dziedzinach rozwoju lokalnego - jest katalizatorem dla witalności, z drugiej strony jest napędzana przez witalność, która jest zdolnością do wprowadzania realnych zmian w mieście. Kreatywność i witalność stają się więc podstawami rozwoju zrównoważonego i trwałego poprzez innowacje owocujące długoterminowymi korzyściami dla miasta. Witalność wynika z: (1) poziomu aktywności, to jest zachodzących procesów i decyzji. (2) poziomu użytkowania - zakresu wykorzystania potencjałów, (3) poziomu interakcji, komunikacji i wymiany; wypadkową tych poziomów jest poziom reprezentacji związany ze sposobem, w jaki 3 wskazane poziomy oddziałują na zewnątrz. Pojęciem komplementarnym do witalności jest żywotność dotycząca długoterminowej samowystarczalności, trwałości, poziomu zdolności przystosowawczych i samoregeneracji. Witalność (vitality) stanowi więc konieczne wsparcie dla zapewnienia żywotności (viability). Aktywności, uży tkowanie oraz interakcje muszą być skoncentrowane na zbiorze celów, kierunków i zadań generujących pozytywny wpływ na miasto. (fragment tekstu)

9

Procesy suburbanizacji, reurbanizacji oraz nowej urbanizacji na przykładzie wybranych inwestycji mieszkaniowych zrealizowanych w latach 2000-2017 w Katowicach

63%

Reyman K.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2019

|

Nowa urbanizacja na starym podłożu

156-174

Miasto Katowice w przeciągu ostatnich kilkunastu lat jest w fazie widocznych przemian urbanizacyjnych. Najbardziej zauważalne są zmiany polegające na rozbudowie i przebudowie infrastruktury na przykład drogowej, budowie nowych placówek szkół wyższych, modernizacji budynków użyteczności publicznej, modernizacji tkanki miejskiej, osiągnięte dzięki funduszom unijnym, a także jako rezultat działalności prywatnych deweloperów w zakresie między innymi budownictwa mieszkaniowego. Miasto Katowice, jako stolica województwa śląskiego i Gómośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii, ulega procesom metropolizacji. W rozwoju miasta widoczne są trwające od wielu lat procesy suburbanizacji oraz próbujące im przeciwdziałać koncepcje reurbanizacji i Nowego Urbanizmu. Celem pracy jest przedstawienie na wybranych przykładach inwestycji deweloperskich mieszkaniowych, jakie zachodzą procesy suburbanizacji w Katowicach i jakie niosą ze sobą trwałe negatywne skutki dla miasta, a także przykłady realizacji inwestycji w duchu koncepcji reurbanizmu i Nowego Urbanizmu. Zastosowana metodologia opiera się na studiach literaturowych dotyczących zagadnień związanych z suburbanizacją, reurbanizacją i Nowym Urbanizmem. W pracy analizowano wybrane studia przypadków deweloperskich inwestycji mieszkaniowych, ilustrujące wymienione procesy i koncepcje. Wykorzystano liczne obserwacje poczynione przy ośmioletniej pracy zawodowej w wycenie nieruchomości na terenie Śląska, jak i wiedzę o rynku nieruchomości zdobytą w praktyce wyceny. (fragment tekstu)

10

Model planowania urbanistycznego w warunkach spadku populacji: przypadek Bytomia

63%

Krystek-Kucewicz B.

Problemy Rozwoju Miast

|

2020

|

66

151-162

Od kilkudziesięciu lat w wielu miastach nieprzerwanie spada liczba ludności. Spadek ten ma charakter trwały i prowadzi do kurczenia się miast. W odpowiedzi na to niepokojące zjawisko niektóre ośrodki zakładają "kontrolowaną depopulację" czy inteligentne kurczenie się za pomocą nieszablonowych rozwiązań. Wymaga to dopasowania środowiska zamieszkania i infrastruktury do bieżącej i prognozowanej liczby ludności. W Polsce przykładem kurczącego się miasta może być stare przemysłowe miasto Bytom, które od 1995 r. notuje spadek liczby ludności i które do 2050 r. według prognoz Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN straci prawie połowę aktualnych mieszkańców. Celem artykułu jest przeanalizowanie podejścia planistycznego do przebudowy części śródmiejskiej Bytomia stanowiącego w założeniu odpowiedź na degradację i spadek populacji. Przeprowadzona analiza urbanistyczna obejmuje wskazanie i ocenę zapisów dopuszczających i ograniczających możliwość przebudowy. Analiza koncentruje się na kwestiach zmian wielkości zasobu mieszkaniowego, sposobu użytkowania terenu i zmian komunikacyjnych jako kluczowych elementów umożliwiających dopasowanie się miasta do mniejszej liczby ludności. Podsumowanie artykułu oprócz wniosków zawiera też propozycję kryteriów kwalifikacji gruntów/kwartałów do przebudowy. (abstrakt oryginalny)

11

Inner-city Transformations after Socialism. Findings from Interviews with New Residents of Pre-war Tenement Houses in Gdansk

51%

Grabowska M.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2011

|

No. 15

117-129

Issues of intense suburbanization and urban sprawl have been the most discussed threads in the recent debate on urban development in Poland. Meanwhile, in numerous cities of Western Europe signs of inner-city revival have been observed and investigated. Led by demographic and lifestyle changes alike, such reurbanization trends are found to be closely related to household transformations. Results of undertaken studies indicate that residential preferences of non-traditional households, such as singles, cohabitations, childless couples or flatsharers, gravitate to inner-city living. The aim of this paper is to reveal similar tendencies in a postsocialist city, using the example of Gdańsk. Presented results of statistical and qualitative data analyses point towards confirmation of incipient reurbanization, although with several distinctions following from the postsocialist context. (original abstract)