Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Struktura własności i funkcje obiektów zabytkowych odnawianych ze środków Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa w latach 1991-1997

100%

Zięba M.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

2001

|

nr 563

119-134

W artykule podjęto próbę podsumowania aktywności Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK), jednej z najważniejszych instytucji zaangażowanych w renowację budynków historycznych i pomników w Krakowie. Autor opisuje podstawy działania SKOZK - kryteria selekcji budynków i pomników historycznych, których renowacja ma być finansowana ze środków Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa w latach 1991-1997.

2

Bilansowanie funkcji w procesie przekształceń zespołów zabytkowych miast

100%

Belniak S.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1992

|

nr 382

39-46

Poruszono problem procesu rewaloryzacji zespołów zabytkowych. Zwrócono uwagę na wzajemne powiązania między jednostkami funkcjonalnymi istniejącej struktury (obiekty zabytkowe i przestrzeń między nimi) a działalnościami nadającymi się do lokalizacji w tym sektorze zabytkowym. W praktyce do określenia wzajemnych relacji wykorzystano macierz.

3

Historical Outline and Dendrological Analysis of Park and Castle Complex in Krupe (Krasnystaw District)

75%

Dąbski M., Dudkiewicz M., Durlak W., Jusiak M.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2015

|

nr II/2

475-482

The paper reports the first stage of works on revalorisation of the surroundings of castle ruins in Krupe situated in the rasnystaw district, Lubelskie voivodship. In 2012-2014 desk studies were conducted involving historical analysis of the place and analysis of spatial transformations of the object, as well as fieldworks comprising a detailed dendrological inventory of the terrain. A pond adjoins the castle on its north side, which makes the place greatly charming. The ruins are surrounded by a park from the turn of the 18th and 19th century. Tree species most numerous in this area comprise: Aesculus hippocastanum, Robinia pseudoacacia, Malus sylvestris and Pyrus pyraster.(original abstract)

4

Projekt koncepcyjny rewaloryzacji parku Duchackiego w Krakowie

75%

Kowal A.

Aura

|

2013

|

nr 10

12-14

Projekt rewaloryzacji parku Duchackiego został opracowany w 2012 r. przez studentów III roku architektury krajobrazu na podstawie praktyk zawodowych. Wyróżnione prace prezentowano w Urzędzie Miasta Krakowa 16 maja 2012 r.; podczas festiwalu "Święto Ogrodów" w Ogrodzie Botanicznym UJ oraz w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej przy ul. Rajskiej w czerwcu tego samego roku. Wszyscy studenci 23 czerwca 2012 r. otrzymali podziękowania (dyplomy) od Rady i Zarządu Dzielnicy XI Podgórze Duchackie. Opracowanie objęło projekt zagospodarowania parku rekreacyjno-kulturowego będącego częścią dawnego zespołu dworsko-parkowego. Park miejski, który miałby powstać, znajduje się we wschodniej części Woli Duchackiej. Granice parku wyznaczają ulice: Laszczki, Białoruska, Malborska i Albańska, z ulicą Estońską pośrodku. Wyznaczony obszar obejmuje powierzchnię około 5 ha. Jest to jedyny teren zieleni między otaczającymi go blokowiskami. Zagospodarowanie dotyczy gruntownego uporządkowania tego terenu zielonego, nadanie mu kształtu w taki sposób, aby przywrócić dawny wygląd i odtworzyć klimat niegdyś tam panujący. Zmiany związane są z budową obiektów małej architektury i ciągów pieszych. Powstanie parku ma na celu zachowanie tożsamości historycznej i kulturowej Woli Duchackiej. (fragment tekstu)

5

Ogród zamku "Krzyżtopór" w Ujeźdźie - rekompozycja odkrytych reliktów

75%

Wowczak J.

Aura

|

2014

|

nr 2

12-16

W 2012 roku na zlecenie gminy Iwaniska w powiecie opatowskim powstał projekt rewaloryzacji ogrodów zamku "Krzyżtopór" w Ujeździe. Rewaloryzacja ogrodów jest częścią programu inwestycyjnego, obejmującego zabezpieczenie ruin samego zamku. Zbudowany w stylu włoskiego palazzo in fortezza w latach 1627-1644 na zlecenie wojewody sandomierskiego Krzysztofa Ossolińskiego przez Wawrzyńca Senesa, był jedną z najwspanialszych rezydencji magnackich swego czasu. Nienaruszony przetrwał "potop" szwedzki i późniejsze wojny, do ruiny doprowadziła zamek niegospodarność kolejnych właścicieli. Artykuł omawia prace badawcze i projektowe rekonstrukcji i rewaloryzacji sławnych ogrodów zamkowych. (abstrakt oryginalny)

6

Badania i działania związane z opracowywaniem projektów zagospodarowania poznańskich fortów

75%

Bogajewska-Danek J.

Świat Nieruchomości

|

2016

|

nr 3(97)

41-47

Twierdza Poznań wybudowana w XIX wieku była jedną z największych twierdz w Europie. Do dzisiaj zachowało się w dobrym stanie wiele elementów z jej zabudowy. Od wielu już lat architekci, historycy, mieszkańcy Poznania zastanawiają się co zrobić z tymi zabytkowymi obiektami, jaką powinny pełnić funkcję, czy należy ich się wstydzić czy powinno się je wyeksponować. Studenci Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej na przełomie czerwca i lipca 2015 roku zinwentaryzowali Fort Vila. Powstała w ten sposób dokumentacja pozwoliła na opracowanie koncepcji rewaloryzacji fortu zgodnie ze współczesnymi założeniami modernizacji obiektów zabytkowych. (abstrakt oryginalny)

7

Modelowe ujęcie problemu ochrony energii w budynkach remontowanych i nowo wznoszonych

75%

Kosecki A., Belniak S., Lossow-Samkowa B.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1992

|

nr 382

105-114

W niniejszym artykule przedstawiono podstawowe założenia modelu. Model ten składa się z sześciu składników, które ujmują odpowiednie części energii, a tym samym umożliwiają prognozowanie zużycia energii w budynkach rewaloryzowanych jak i nowych.

8

Zmiany funkcji rewaloryzowanych zasobów zabytkowych Krakowa

75%

Jasieński J., Piotrowski J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1992

|

nr 382

59-78

Omówiono współczesne procesy rewaloryzacyjne, które mają wpływ na funkcje zespołów staromiejskich Krakowa. Podano przykłady zmian wprowadzonych w funkcjach budynków w trakcie ich rewaloryzacji oraz prognozy dalszych zmian w funkcjach zespołów zabytkowych Krakowa.

9

Wybrane metody i zalecenia dotyczące poprawy wizualnej plomb w krajobrazie śródmiejskim

75%

Baryska H.

Problemy Rozwoju Miast

|

2010

|

nr 3

22-31

Rola rewaloryzacji poszczególnych elementów krajobrazu kulturowego jest dla procesu rewitalizacji tylko jednym z licznych zagadnień, jednak spektakularnym i znaczącym w dotychczasowych inwestycjach realizowanych w ramach LPR. Rozmaite programy, jak choćby wrocławski "100 kamienic", stawiają za cel niezwykle ważny i naglący ratunek zabytkowej zabudowy charakteryzującej się wysokimi walorami historycznymi. Druga połowa XX w. i wiek XXI wprowadziły jednak w historycznie ukształtowaną i zniszczoną przestrzeń realizacje, które mają destruktywny wpływ na obraz zabytkowych dzielnic. Widok kontrastujących plomb z wielkiej płyty w pierzejach zabytkowych kamienic jest więc dziś jednym z elementów najbardziej degradujących krajobraz kulturowy śródmieść. Przy oczywistym założeniu braku możliwości całkowitej wymiany tych budynków pojawia się pytanie, jak łagodzić te negatywne kontrasty?Przedstawione przykłady są wynikiem analizy trendów obserwowanych w polskich, hiszpańskich i francuskich miastach. Często wprowadzanie analogicznych rozwiązań towarzyszyło mądrze prowadzonym remontom budynków lub przekształceniom ich funkcji. Pojawiają się zatem sięgające do odmiennych środków i rozpatrywane z punktu widzenia ich wad i zalet cztery propozycje do zastosowania na elewacjach obiektów dysharmonizujących: 1) wykorzystanie tynków kolorowych, 2) wprowadzenie stosunkowo neutralnych wizualnie murali, zakładające uruchomienie czynnika aktywności społecznej, 3) zastosowanie szklanej okładziny, 4) wprowadzenie zieleni. Sformułowane zostały również zalecenia, dzięki którym rozwiązania te uszanują zabytkowy śródmiejski kontekst architektoniczno-urbanistyczny. Dobór metody, jaką wykorzysta się do poprawienia warunków wizualnych architektury dysharmonizującej, zależy od wielu oczywistych czynników, poczynając od zagadnień natury ekonomicznej, przez uwarunkowania konstrukcyjne budynku, aż po koncepcję artystyczną. Ta ostatnia wydaje się kluczowa, gdyż każdy projekt opracowywać należy po wstępnej decyzji, czy docelowym efektem powinno być dopasowanie architektury do jej kontekstu, czy stworzenie elementu kontrastowego, ale odpowiadającego współczesnemu pojęciu estetyki. (abstrakt oryginalny)

10

Stara zabudowa w świadomości społecznej - opinie i postawy wobec jej rewaloryzacji

75%

Kaltenberg-Kwiatkowska E.

Problemy Rozwoju Miast

|

2010

|

nr 3

136-148

Odwołanie do koncepcji "współczynnika humanistycznego" (autorstwa Floriana Znanieckiego) stanowi uzasadnienie potrzeby badań opinii i postaw, dotyczących starej zabudowy i jej rewaloryzacji. Zaprezentowano rezultaty takich reprezentatywnych badań, zrealizowanych przez CBOS w latach 2003 i 2010, w których zastosowano opracowane przez autorkę pytania. Dane dotyczące wieku zabudowy mieszkaniowej w Polsce (oszacowanie własne) skonfrontowano zarówno z informacjami o wieku, jak i z opiniami o stanie budynków, w których mieszkali respondenci cytowanych badań. Część z domów zamieszkanych przez badanych pilnie wymaga remontów. Przy tym zamieszkiwanie w starej zabudowie jest częstsze wśród osób starszych, uboższych i o niższym wykształceniu. Wiek i status różnicują także wszystkie analizowane opinie. Większość badanych deklaruje zainteresowanie wyglądem otoczenia i przeświadczenie, że ładna zabudowa dobrze wpływa na samopoczucie, co jednak nie idzie w parze z równą gotowością narzucania sobie ograniczeń we własnych działaniach (np. budowa i wygląd domu jednorodzinnego, wymiana okien w budynkach wielorodzinnych). Prawie wszyscy badani lubią patrzeć na dobrze zachowane, stare, zabytkowe budowle, ale znaczna większość woli mieszkać w nowych zasobach. Powszechna aprobata dla troski o budowle szczególnie cenne kulturowo współwystępuje ze zróżnicowaniem poglądów na zasadność rewitalizacji starych budynków mieszkalnych. (abstrakt oryginalny)

11

Metody waloryzacji dziedzictwa kulturowego w ruralistycznych układach osadniczych. Propozycja oceny wartości układów przestrzennych na podstawie dotychczasowych opracowań

63%

Kowalczyk O.

Wieś i Rolnictwo

|

2022

|

nr 3 (196)

33-79

Ochrona zabytkowych układów ruralistycznych często ma wymiar wyłącznie deklaratywny. Od 2. poł. XX w. krajobraz polskiej wsi ulega przekształceniom, które mają niebagatelny wpływ na jej architekturę oraz na zachowanie wartości układów ruralistycznych. Problem stanowi również liczba wiejskich układów objętych ochroną prawną. Przykładów osadnictwa wiejskiego wpisanych do rejestrów zabytków jest ok. 80 (stanowią one 0,001% wszystkich pozycji wpisanych do rejestrów). Piętnastokrotnie więcej chronionych jest układów urbanistycznych (1066 - stan na 01.01.2018), które pod kątem ilościowym przewyższają liczbę miejscowości mających prawa miejskie (944 - stan na 01.01.2020), zatem na 1 miasto przypada 1,15 chronionego układu urbanistycznego, natomiast na 1 miejscowość wiejską (a tych w Polsce jest 52 363)przypada 0,0015 chronionego układu ruralistycznego. Ten stan rzeczy przyczynił się do przyjęcia celu artykułu stanowiącego propozycję metody waloryzacji historycznych układów ruralistycznych i ich dziedzictwa kulturowego. Miałaby ona za zadanie umożliwienie konserwatorom oraz planistom jednoznacznego określenia, które z układów ruralistycznych i zawartych w nich elementów dziedzictwa wymagają zachowania szczególnej ochrony lub odtworzenia. W ramach przeprowadzonych badań przyjęto metodę polegającą na analizie metodologii waloryzacji zabytków, krajobrazu, elementów dziedzictwa kulturowego, układów urbanistycznych i ruralistycznych, której celem było opracowanie kompilacyjnego sposobu waloryzacji. Przygotowany sposób wartościowania sprawdzono na trzech zróżnicowanych układach osadniczych: Chochołowa, Cedrów Wielkich oraz Nowosolnej, które szczegółowo zinwentaryzowano. W ramach podsumowania zawarto refleksje na temat konieczności wzmocnienia ochrony wiejskich układów osadniczych oraz propozycje uszczegółowienia opracowanej metody waloryzacji układów ruralistycznych(abstrakt oryginalny)

12

Uczestnicy procesu remontowego obiektów zabytkowych i relacje między nimi

63%

Drozd W.

Świat Nieruchomości

|

2013

|

nr 1(83)

36-39

Artykuł porusza problematykę robót remontowych budynków zabytkowych, rozpatrywaną w odniesieniu do uczestników procesu realizacji tych robót oraz ich planowania i efektu końcowego. Podjęto w nim próbę analizy wpływu poszczególnych uczestników, z uwzględnieniem możliwych do wystąpienia relacji między nimi, na wartość końcową robót oraz wskazania przyczyn rozbieżności techniczno-ekonomicznych w głównych fazach procesu. Prezentowane zagadnienia zostały przedstawione z uwagi na znikomą ilość publikacji, które opisywałyby podjętą tematykę. (abstrakt oryginalny)

13

Prawne i ekonomiczne aspekty procesu rewaloryzacji zabytków

63%

Klimek B., Maciejowski S.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2008

|

nr 792

123-141

W pierwszej części artykułu omówiono najistotniejsze zagadnienia związane z procesem odbudowy zabytków. Sklasyfikowano zabytki w zależności od rodzaju i formy własności oraz przedstawiono liczbę zabytków w Polsce. Starano się również omówić prawne i społeczne aspekty odnowy zabytków. Główną część artykułu poświęcono określeniu charakteru i podstawowych pojęć związanych z renowacją zabytków, jak również strukturą procesu ich rewaloryzacji. Przedstawiono także rodzaje nakładów inwestycyjnych poniesionych na prace renowacyjne i ich źródła finansowania na przykładzie Krakowa.

14

Struktura funkcjonalno-przestrzenna wybranych terenów przemysłowych Poznania

63%

Staszewska S., Marcinowicz D.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2006

|

nr 9 Efekty restrukturyzacji polskiej przestrzeni przemysłowej

73-82

Na przedmiot niniejszego artykułu wybrano jeden z największych powierzchniowo terenów przemysłowych Poznania, tj. rejon ulic Głównej, Zawady i Gdyńskiej.[...] W artykule przeprowadzono analizę obecnej struktury funkcjonalnoprzestrzennej rejonu ulic Głównej, Zawady i Gdyńskiej, przedstawiono także proponowane kierunki przekształceń, jakie wynikają z ustaleń "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania" oraz własnych obserwacji. Jednym z postulatów wynikających ze "Studium...", jest konieczność podjęcia prac nad rehabilitacją (rewaloryzacją) zdegradowanych przestrzeni miasta, do których zaliczono m.in. obszar ulic Głównej i Zawady.(fragment tekstu)

15

Service Function of Historic Buildings in Small Towns of the Lodz Region

63%

Kowalski M., Wiśniewski S.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica

|

2013

|

nr 15 Przestrzeń publiczna i sektor usług w małych miastach

151-165

Małe miasta o urbanistycznym historycznym układzie prostym z zachowanymi średniowiecznymi układami przestrzennymi stanowią istotną część sieci miast województwa łódzkiego (niespełna 16% wszystkich miast i 33% wszystkich małych miast do 10 tys. mieszkańców). Znajdują się w nich liczne budynki zabytkowe, które tworzą wartość kulturową nie tylko w skali lokalnej, ale także regionalnej. Istnieją różne formy ochrony kształtowanego przez nie dziedzictwa kulturowego. Jedną z form pośredniej ochrony ich wartości są zapisy planistyczne określających funkcje tych obiektów. W ramach prowadzenia polityki przestrzennej należy zdefiniować, jakie formy użytkowania obiektów najlepiej służą utrzymywaniu i podnoszeniu jakości zabytków. W podjętych badaniach przeanalizowano wiek, stan zachowania, formę ochrony, stosunki własnościowe oraz przede wszystkim formę użytkowania budynków zabytkowych. Badania te mają na celu identyfikację optymalnych, z punktu widzenia utrzymania tych obiektów, zapisów planistycznych kształtujących tereny, na których one występują. W wyniku badań ustalono, iż najbardziej do zachowania obiektów zabytkowych przyczyniają się funkcje usługowe. Efektem tego była dokładniejsza analiza rodzajów usług i ich wpływu na stan zachowania zabytków. (abstrakt oryginalny)

16

Jak to się robi w Republice Czeskiej? Trzy przykłady restauracji i turystycznego wykorzystania zabytkowych obiektów rezydencjonalnych

63%

Kołodziejczyk K.

Turystyka Kulturowa

|

2016

|

nr 2

6-45

Republika Czeska słynie z bogactwa zabytków architektury, wśród których znaczące miejsce zajmują zamki i pałace. Stanowią one główny przedmiot zainteresowania turystów odwiedzających ten kraj. W artykule podjęto się analizy rozwoju oferty turystycznej związanej z udostępnionymi do zwiedzania zabytkami o charakterze rezydencjonalnym zarówno w ujęciu ogólnokrajowym (w oparciu o dostępne dane statystyczne o liczbie otwartych obiektów, frekwencji zwiedzających i imprezach w nich się odbywających), jak i na przykładzie trzech konkretnych budowli: zamku w Děčínie oraz pałaców w Holešovie i Lešnej (na podstawie badań terenowych). Wskazane zabytki łączy relatywnie niedawne odrestaurowanie i otwarcie dla zwiedzających oraz zróżnicowana oferta turystyczna i społeczna. Celem pracy jest wskazanie godnych promowania i wykorzystania w innych krajach sposobów udostępniania turystom budowli zabytkowych. Warto, żeby nie sprowadzało się ono do najczęstszej w Polsce adaptacji na wysokiej klasy obiekty noclegowe i gastronomiczne. Dzięki temu możliwe będzie poszerzenie kręgu osób, które mogą doświadczyć walorów architektonicznych i historycznych zamków i pałaców. (abstrakt oryginalny)

17

Waloryzacja obiektów dziedzictwa kulturowego dzielnicy Prądnik Biały w Krakowie

63%

Cieszyński J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Geographica

|

2021

|

16

157-170

Głównym celem pracy jest waloryzacja zasobów dziedzictwa kulturowego dzielnicy Prądnik Biały w Krakowie, analiza oraz przedstawienie problematyki ochrony obiektów zabytkowych. Podstawowym źródłem były dane pozyskane z gminnej ewidencji ze stron urzędu oraz wyniki inwentaryzacji terenowej. Pozyskane informacje służyły do opracowania autorskiej typologii obiektów zabytkowych położonych na obszarze dzielnicy oraz ich waloryzacji. W wyniku inwentaryzacji wykazano duże walory zasobu na terenie dzielnicy, a także wyraźne zaniedbania i niezgodności względem stanu formalnego. W zaproponowanej metodzie uwzględnione zostały takie cechy obiektów jak ich stan zabudowy, stan zachowania względem ich pierwotnego wyglądu, dostępność komunikacyjna do tych obiektów, dostępność dla zwiedzających, obecna funkcja oraz wiek powstania. Wyniki stały się podstawą do wysuniętych wniosków o niewykorzystanym potencjale dziedzictwa kulturowego peryferyjnych dzielnic, jak i wskazaniu dobrych praktyk, które mogłyby poprawić stan zabytków.(abstrakt oryginalny)

18

Szlaki kultury industrialnej jako element procesu rewitalizacji obszarów poprzemysłowych

63%

Pokojska W.

Turystyka Kulturowa

|

2017

|

nr 4

30-41

W artykule zestawiono ze sobą procesy rewitalizacji i tworzenia szlaków kultury industrialnej oraz przeprowadzono analizę wspólnych płaszczyzn dla obu zagadnień. Wynika to z obserwacji, iż turystyka kulturowa może kreować nowe funkcje dla obszarów rewitalizowanych, a skutecznym narzędziem tego procesu są szlaki kulturowe. Pierwsza część artykułu przedstawia korzyści wynikające z przynależności obiektu poprzemysłowego do szlaku oraz studium najbardziej, w kontekście dziedzictwa industrialnego, reprezentatywnego z nich - European Route of Industrial Heritage. Druga część stanowi próbę scharakteryzowania wybranych aspektów relacji między procesem rewitalizacji a rozwojem turystyki kulturowej. (abstrakt oryginalny)

19

Klub Miłośników Starych Tramwajów w Łodzi - to już dwadzieścia lat!

63%

Źródlak W.

Zeszyty Naukowo-Techniczne Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji w Krakowie. Materiały Konferencyjne (nr 12)

|

2000

|

z. 78

253-258

W artykule jest mowa o Klubie Miłośników Starych Tramwajów w Łodzi. Działalność Klubu koncentruje się wokół badań dziejów komunikacji miejskiej w Łodzi we wszelkich jej aspektach oraz na poszukiwaniu zabytków z nią związanych i ich ochrona. Autor przedstawił zabytkowy tabor i dokumentację, znajdujące się w zbiorach Izby Tradycji przy Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym w Łodzi. Zwrócił szczególną uwagę na zaangażowanie oraz działalność, w tym także wydawniczą członków Klubu. W artykule podany został również adres internetowy, pod którym można dotrzeć do publikacji Klubu na stronach www.

20

Local governance - model rewitalizacji małych miast w Sudetach

63%

Kachniarz M.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2016

|

nr 279

197-203

W Polsce funkcjonują miejscowości o charakterze miejskim, posiadające wysokie walory kulturowe, które nie są stolicami gmin. W wielu z nich postępuje degradacja społeczna oraz dekapitalizacja infrastruktury (w tym cennego dziedzictwa). W artykule zaproponowano rozwiązanie w postaci instytucjonalnego modelu wsparcia skoncentrowanego na lokalnej społeczności. Model taki może być zatem próbą zmaterializowania zasad nowoczesnego zarządzania lokalnego definiowanego jako elastyczny model podejmowania decyzji oparty na luźnych powiązaniach poziomych pomiędzy różnymi aktorami (publicznymi i prywatnymi).(abstrakt oryginalny)