Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 48

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Risk transfer
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyjaśniono pojęcie 'alternatywnego transferu ryzyka' (alternative risk transfer - ART) oraz scharakteryzowano rozwój i rynek ART.
The paper examines the application of alternative risk transfer (ART) in Poland. ART methods, enabling firms to transfer operational risks on capital markets, can be an interesting alternative to traditional insurance and reinsurance solutions, particularly in the catastrophic risk domain. Papers written to date on the ART subject have overwhelmingly focused on the West European and North American markets. Poland, as a post-communist country, can be an interesting example of an effective transformation of the national economy from socialism to capitalism. That's why the identification of factors that stay behind implementation of modern risk management strategies, such as ART, is a relevant issue. In our research, we have identified the key characteristics of enterprises using ART tools as part of their risk management policy. The empirical studies were based on the data derived from a survey questionnaire carried out on the representative sample of 642 medium-sized and large enterprises operating in Poland. The survey was conducted in 2017 on a sample of Polish medium-sized and large companies. A log-linear analysis was used to identify the features characterizing the enterprises that use modern ART tools to manage risk. Numerous factors determine which companies are more likely to apply ART, but the most relevant one is the company size (number of employees). Considering, no similar research has been conducted among Polish enterprises, the results of presented study may be recommended for further development of the domestic market for alternative risk-transfer instruments. (original abstract)
W artykule przedstawiono proces sekurytyzacji, w którym inicjatorem procedury jest jednostka samorządu terytorialnego. Sekurytyzacja to technika refinansowania dokonywana w oparciu o aktywa. W Polsce nie ma odrębnego aktu prawnego regulującego sekurytyzację, co zwiększa ryzyko prawne przy wykorzystaniu tej formy finansowania przez samorządy. Przy czym w warunkach wzrostu zadłużenia jednostek samorządu terytorialnego sekurytyzacja może być korzystną formą finansowania, która umożliwia pozyskanie środków i transfer ryzyka na inwestorów. Z drugiej strony uruchomienie tego procesu wymaga poniesienia znacznych kosztów i władze samorządowe powinny dokonać kalkulacji opłacalności wykorzystania tego instrumentu finansowego.(abstrakt oryginalny)
Rynek transferu ryzyka w Polsce to głównie rynek ubezpieczeniowy. Pewne możliwości transferu ryzyka daje warszawska Giełda Papierów Wartościowych (głównie transfer ryzyka rynkowego poprzez instrumenty pochodne). Poza tymi dwoma kierunkami transferu ryzyka (na sektor ubezpieczeniowy i rynek kapitałowy) polskim przedsiębiorstwom pozostają różne formy samoubezpieczenia i zapewniania finansowania ryzyka nieubezpieczalnego na własną rękę. Przy czym należy zauważyć, że transferowi podlegają głównie podstawowe typy ryzyka związane z działalności operacyjną przedsiębiorstwa, a w zarządzaniu ryzykiem wykorzystywane są tradycyjne instrumenty rynku ubezpieczeniowego. (fragment tekstu)
Z różnych metod kalkulacji składki ubezpieczeniowej najbardziej rozpowszechniona i najczęściej używaną przez praktyków jest metoda ekwiwalentności przychodów i kosztów ubezpieczyciela opisana równaniem: P = E (S) gdzie: P - składka netto, S - odszkodowania i świadczenia obciążające ubezpieczyciela E - operator wartości przeciętnej. Dla tej metody znane są nawet ([5], [6]) optymalne wybory rodzajów reasekuracji minimalizujące błąd udziału reasekuratora w szkodach. Od strony matematyki ubezpieczeniowej problem wydaje się być zamknięty. Jednak żadna ze znanych mi prac nie rozważa zagadnienia "transferu ryzyka" w wybranych modelach reasekuracji.(fragment tekstu)
Celem niniejszego opracowania jest analiza instrumentów składających się na proces zarządzania ryzykiem w sektorze samorządowym, w ramach ostatniego z wymienionych aspektów, tj. transferu ryzyka.(fragment tekstu)
Transfer ryzyka kredytowego nie jest odkryciem ostatnich lat i towarzyszy od stuleci działalności bankierów. Jednakże postępująca na przełomie wieków rewolucja informatyczna, prowadząca do globalizacji, spowodowała, że skala ponoszonego przez banki ryzyka kredytowego i jego złożoność wymagały pojawienia się nowych narzędzi, które zapewnią skuteczne sterowanie tym ryzykiem. Do takich właśnie narzędzi należą instrumenty transferu ryzyka kredytowego. Artykuł ten jest próbą odpowiedzi na następujące pytania: 1. Jakie są instrumenty transferu omawianego ryzyka? 2. Jaki jest wpływ określonego instrumentu na strukturę bilansu banku? 3. Jakie są korzyści i koszty związane z zastosowaniem instrumentów transferu ryzyka kredytowego? (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest prezentacja najważniejszych instrumentów modelu transferu ryzyka, analiza rynku oraz oddziaływania na poziom obserwowanego ryzyka i przebieg kryzysu finansowego. Metodologia badań własnych obejmuje analizę treści literatury przedmiotu oraz opracowań i analiz władz nadzorujących instytucje rynku finansowego, a także analizę i interpretację danych ilościowych o rynku transferu ryzyka. W normalnych warunkach rynkowych, instrumenty modelu transferu ryzyka generują wymierne i znaczące korzyści dla całego globalnego systemu finansowego, umożliwiając łatwą alokację i szerszą dystrybucję ryzyka kredytowego. Transfer ryzyka wywołuje jednocześnie nowe czynniki ryzyka, których niezrozumienie i niewłaściwe zarządzanie przyczyniło się do pogłębienia kryzysu subprime na rynku hipotecznym. Autor podejmuje próbę oceny instrumentów modelu transferu ryzyka i ryzyka związanego z funkcjonowaniem tego rynku. (abstrakt oryginalny)
Wykorzystywanie ubezpieczeń typu mortgage insurance obserwuje się na wielu rozwiniętych rynkach. Głównym ich zadaniem jest transfer ryzyka kredytowego na zakład ubezpieczeń. Jednakże odgrywają one bardzo ważną rolę na wtórnym rynku finansowania nieruchomości. Ze względu na fakt, iż różne są rodzaje tych produktów, ryzyko kredytowe jest mniej lub bardziej chronione. Celem artykułu jest wskazanie roli ubezpieczeń typu mortgage insurance w finansowaniu nieruchomości mieszkaniowych. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Ubezpieczenie jako instrument transferu ryzyka kredytowego
84%
Na rynku finansowym istnieje wiele rodzajów instrumentów transferu ryzyka kredytowego. Jednym z nich jest ubezpieczenie, dzięki któremu za cenę składki ubezpieczeniowej następuje transfer ryzyka kredytowego na wyspecjalizowany podmiot, jakim jest zakład ubezpieczeń. Celem artykułu jest wskazanie znaczenia ubezpieczenia jako instrumentu transferu ryzyka kredytowego oraz analiza polskiego rynku ubezpieczenia kredytu i gwarancji ubezpieczeniowych. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Regionalne zróżnicowanie ryzyka opadów śniegu w Polsce
84%
Naturalne zjawiska pogodowe, jak np. silne wiatry, huragany, powodzie, ekstremalne opady śniegu są trudne do przewidzenia, natomiast ich wystąpienie może powodować zakłócenia w sferze społeczno-gospodarczej gminy, miasta, regionu, a nawet kraju. Pomimo tendencji ocieplenia klimatu zagrożenie jakim jest śnieg i ujemne temperatury są i będą elementem klimatu Polski. Transfer ryzyka na zakład ubezpieczeń to jedna z form zachowania się wobec niego. Nie zmniejsza on prawdopodobieństwa wystąpienia tego zjawiska, ale daje poczucie finansowego bezpieczeństwa mieszkańcom i przedsiębiorcom. Opłata odpowiedniej składki ubezpieczeniowej zobowiązuje zakład do wypłaty odszkodowana w razie wystąpienia szkody z tytułu zdarzenia losowego. Istotna jest opłacalność ubezpieczenia zarówno dla firmy ubezpieczeniowej jak i dla ubezpieczającego się. Niezbędne jest więc skoncentrowanie się zakładów na budowie odpowiednich taryf ubezpieczeniowych dla tych produktów. W artykule podejmiemy próbę ustalenia stopnia zagrożenia poszczególnych województw ekstremalnymi opadami śniegu. Zakłada się, że istnieje w Polsce regionalne zróżnicowanie występowania intensywności opadów śniegu i zagrożeń nim spowodowanych. (fragment tekstu)
13
Content available remote Shadow Banking - Definitions, Determinants and Risk for a Financial System
84%
Dynamiczny rozkwit sektora shadow banking i jego duża rola w rozwoju zagrożeń dla stabilności systemu finansowego podczas ostatniego kryzysu finansowego powodują wiele przemyśleń oraz podejmowanie działań i analiz dotyczących korzyści i zagrożeń wynikających z funkcjonowania tego sektora. Przedstawiono aspekty definicyjne dotyczące określenia specyfiki instytucji typu shadow banking, ich cech i powiązań z tradycyjnym sektorem bankowości detalicznej, analizie poddano też wybrane problemy ryzyka występującego w ramach jego działań. Bankowość cienia jest zazwyczaj opisywana przez operacje dokonywane poza regulowanym sektorem bankowym. Kompleksowość i szeroki zakres działalności oraz niska przejrzystość systemowa sprawiają, że trudno precyzyjnie sformułować jednolitą definicję shadow banking. Najważniejsze cechy systemu shadow banking obejmują transfer ryzyka kredytowego, transformację płynności i terminów zapadalności, strukturyzację aktywów finansowych oraz brak transparentności. Z perspektywy stabilności finansowej ryzyko generowane przez podmioty shadow banking związane jest z szerszymi konsekwencjami dla systemu finansowego i realnej gospodarki, wynikającymi z rosnącej roli tego sektora w pośrednictwie finansowym.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza możliwych zastosowań metod alternatywnego transferu ryzyka (ART) w Polsce z uwzględnieniem aspektów ekonomicznych i prawnych w kontekście redukcji ryzyka operacyjnego. Z uwagi na to, że tradycyjne metody zabezpieczania się przed tego rodzaju stratami, tj. ubezpieczenia, mają wiele wad, do których należy częsty brak pełnego pokrycia strat, brak pewności co do szybkości i adekwatności wypłaconego odszkodowania oraz wysokie koszty, pojawiło się nowe podejście do zagadnień ryzyka ekstremalnego, a mianowicie alternatywny transfer ryzyka. Jedną z gałęzi rozwoju nowego trendu są techniki finansowania ryzyka wywodzące się z sektora bankowego oparte na warunkowej dostępności kapitału i sekurytyzacji. Powstałe w ten sposób instrumenty umożliwiają transfer ryzyka na głęboki rynek kapitałowy. (abstrakt autora)
W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytania: jakie instrumenty umożliwiają transfer ryzyka kredytowego, jakie podmioty przerzucają ryzyko kredytowe i jakie są tego motywy, jakie podmioty przejmują ryzyko kredytowe i czym to jest uwarunkowane, jakie rodzaje ryzyka pojawiają się w związku z wykorzystaniem instrumentów transferu ryzyka kredytowego, czy rynki instrumentów transferu ryzyka kredytowego zagrażają stabilności systemu finansowego?
W artykule przedstawiona będzie idea transferu ryzyka życiowego na rynek kapitałowy. Omówione zostaną dotychczasowe próby pozyskania podmiotów spoza sektora ubezpieczeń w celu finansowania ryzyk życiowych oraz pierwsza udana transakcja transferu ryzyka życiowego na rynek kapitałowy. (fragment tekstu)
Brak właściwego nadzoru i kontroli, nieaktualizowane systemy informatyczne oraz złe procedury rekrutacyjne to jedne z przyczyn nieprawidłowości w sektorze bankowym. Skutecznym zabezpieczeniem instytucji finansowych, a także depozytów klientów chroniącym przed tego typu działaniami jest transfer ryzyka – wykupienie ubezpieczenia Bankers Blanket Bonds oraz Computer Crime (BBB oraz CC). Obecnie przestępczość bankowa to już nie tylko wyłudzanie kredytów, pranie brudnych pieniędzy, czy nadużycia związane z obrotem czeków i weksli. Dochodzą do tego działania związane z nadużyciem udzielonego zaufania lub przekroczenia uprawnień przez pracownika, czy też naruszenia przepisów prawa bankowego. (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Sekurytyzacja a kryzys subprime
84%
Kiedy rozpoczął się kryzys finansowy, za jego główną przyczynę uznano sekurytyzację, ponieważ umożliwiła ona transfer ryzyka między rynkiem kredytów hipotecznych a poszczególnymi segmentami rynku finansowego. Nie byłoby to jednak możliwe, gdyby nie polityka monetarna i fiskalna państwa. Celem artykułu jest przedstawienie mechanizmów, które doprowadziły do kryzysu finansowego w 2007 r. Skupiam się szczególnie na wzajemnych zależnościach między sekurytyzacją a rynkiem kredytów hipotecznych w USA. W artykule przedstawiam zmiany, jakie zaszły na rynku kredytów hipotecznych w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, w tym głównych graczy tego segmentu i ich działania. Niewątpliwie w rozwoju tego rynku szczególną rolę odegrała sekurytyzacja, dlatego prezentuję podstawowe definicje i mechanizmy tego procesu. W dalszej części artykułu analizuję mechanizm "zarażania rynku" kryzysem finansowym od rynku kredytów hipotecznych poprzez poszczególne rynki finansowe. W podsumowaniu skupiam się na rzeczywistych przyczynach kryzysu finansowego i oceniam działania poszczególnych instytucji i mechanizmów. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest poddanie krytycznej dyskusji koncepcji pomiaru kosztu kapitału w przedsiębiorstwach zarządzających ryzykiem. Koncepcja ta oparta jest na zmodyfikowanym modelu struktury kapitału w przedsiębiorstwach zarządzających ryzykiem i implementujących różne metody finansowania ryzyka. Modyfikacja dotyczy poszerzenia zasobów kapitału przedsiębiorstwa ujawnionych w bilansie o kapitał określony jako pozabilansowy, pochodzący ze źródeł pozyskanych warunkowo poprzez transfer ryzyka bądź jego retencję. Omówiono zasady wyznaczania TACC, które opierają się na formule średniego ważonego kosztu kapitału, a także przedstawiono ograniczenia aplikacji tej koncepcji w zakresie ustalenia wartości i kosztu poszczególnych komponentów kapitału pozabilansowego. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest proces konwergencji rynku kapitałowego i rynku ubezpieczeniowego, rozumiany jako swego rodzaju międzysektorowa fuzja, w ramach której ubezpieczyciele i (pozostałe) instytucje finansowe partycypują wzajemnie w swoich rynkach. Efektem tego procesu jest powstawanie nowych instrumentów, w tym Insurance-Linked Securities (ILS), które umożliwiają transfer ryzyka ubezpieczeniowego na rynek kapitałowy. Z innowacji tych korzystają przede wszystkim ubezpieczyciele i (pozostałe) instytucje finansowe, w mniejszym stopniu podmioty niefinansowe. Celem artykułu jest identyfikacja czynników procesu konwergencji rynku kapitałowego i ubezpieczeniowego, z wyróżnieniem czynników wewnątrzrynkowych (rozpatrywanych odrębnie dla każdego rynku) oraz międzyrynkowych (współwystępujących dla obu rynków). Identyfikacja i uporządkowanie tych czynników pozwala lepiej zrozumieć mechanizm procesu konwergencji, a także możliwości aplikacji jego efektów. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.