Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 94

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Rola banku centralnego w gospodarce
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Stopy procentowe Narodowego Banku Polskiego wpływają w znacznym stopniu na stopy procentowe w całej gospodarce i w konsekwencji na całość zdarzeń gospodarczych w kraju. Celem artykułu jest opisanie mechanizmów, dzięki którym możemy tego wpływu doświadczać. Jako przykład działania mechanizmu wskazano system wykonywania płatności.
Dążenie przez banki centralne do celów inflacyjnych nie zawsze automatycznie kończy się niepowodzeniem. Przykładem jest Nowa Zelandia, gdzie taka praktyka daje wyjątkowo dobre rezultaty. Podobnie jest w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Szwecji i Finlandii. Jednak skuteczność takiej polityki nie może jeszcze zostać ostatecznie potwierdzona, konieczne bowiem będą dalsze obserwacje we wszystkich stadiach cyklu koniunkturalnego. (fragment tekstu)
Bank Polski SA powstał w 1924 roku w ramach reform stabilizacyjnych Władysława Grabskiego. Zgodnie z zaleceniami międzynarodowej konferencji finansowej, która odbyła się w Genui w 1922 roku Bank Polski SA był spółką akcyjną. W okresie międzywojennym tak właśnie próbowano zabezpieczyć niezależność banków centralnych. W następnych latach Bank Polski pełnił funkcje emisyjne, natomiast rolę "ostatecznego źródła kredytu" dzielił z Bankiem Gospodarstwa Krajowego. Losy banku podczas II wojny światowej przypominały scenariusz filmu akcji. Po wojnie repatriowany do kraju, został zlikwidowany w 1951 roku. (abstrakt oryginalny)
Bank centralny jest instytucją zaufania publicznego, instytucją formalną, której działalność została wprowadzona na rynek pod wpływem presji wszystkich aktorów rynku w formie pewnego rodzaju kontraktu społecznego. Większość banków centralnych na świecie swoją misję, zadania, cele wywodzi wprost z konstytucji. Stąd też wejście banku centralnego na rynek odpowiada koncepcji kontraktu konstytucyjnego Jamesa Buchanana. Patrząc na działalność banków centralnych w ujęciu historycznym, można zauważyć, że działają one na rzecz ładu rynkowego, mimo iż ich skuteczność w przeciwdziałaniu kryzysom finansowym była w różnych krajach zróżnicowana. W świetle teorii ekonomii instytucjonalnej bank centralny funkcjonuje więc jako instytucja ładu rynkowego. (abstrakt oryginalny)
W artykule poddano osądowi krytycznemu koncepcję Narodowego Banku Polskiego jako osoby prawa publicznego. Scharakteryzowano interesy publiczne chronione prawem bankowym, z uwzględnieniem kompetencji władczych i określono, w jakim zakresie te kompetencje powinny pozostawać w niezależnej gestii banku centralnego. Wykazano, że polskie prawo bankowe powierza NBP kluczowe kompetencje upoważniające do pełnienia ochrony wspomnianych interesów publicznych i do sprawowania związanego z nim władztwa. Sprawnemu realizowaniu tych funkcji ochronnych i władczych służy umocnienie Banku do posługiwania się typowymi prawnymi instrumentami sprawowania władzy publicznej. Biorąc pod uwagę potrzebę umocnienia ładu prawnego i dobro chronionych interesów publicznych, autorzy opowiadają się za nadaniem NBP rangi naczelnego organu państwa i statusu osoby prawa publicznego. Służyłoby to wyeliminowaniu także pozostałych niejasnych regulacji dotyczących tego banku i sprzyjało racjonalnemu rozwojowi gospodarki.
W czerwcu 2008r. minęło 10 lat od chwili utworzenia Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Dziesięcioletni jubileusz stanowi dobrą okazję do oceny jego dokonań. Bilans pierwszych dziesięciu lat działalności Europejskiego Banku Centralnego jest bardzo pozytywny. Jako jedna z najważniejszych na świecie instytucji finansowych stoi na silnych fundamentach i dobrze spełnia powierzone mu zadania. Jego wielkim sukcesem jest wprowadzenie do obiegu w krajach UGW euro, które stało się drugą najważniejszą walutą na świecie. Dzisiaj euro jest oficjalnym środkiem płatniczym w 15 spośród 27 krajów należących do UE. Ponadto euro stosuje sześć małych państw bez przystąpienia do UGW: Andora, Monako, San Marino, Watykan, Czarnogóra i Kosowo. (abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono doświadczenia banków centralnych takich państw jak: Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Niemcy. Przybliżono współczesny bank centralny pod kątem: zakresu działalności, celu i instrumentów, sposobu postępowania, kontroli ilości pieniądza i kursu walutowego oraz strategii bezpośredniego celu inflacyjnego.
Europejski Bank Centralny (EBC) jest bodaj jedyną instytucją technokratyczną Unii Europejskiej, która zyskuje w kryzysie znaczącą władzę. Jest także uznawana za instytucję, która skutecznie stabilizuje sytuację kryzysową w strefie euro. Celem artykułu jest wyjaśnienie fenomenu tego banku w okresie kryzysu. Przede wszystkim zostanie udzielona odpowiedź na pytanie, czy działania EBC są odpowiednio legitymizowane. Czy sytuacja kryzysu upoważnia do wykraczania poza mandat traktatowy? Czy EBC w istocie jest skuteczny, a więc poprawia swoją 'legitymację utylitarną'? Czy pozostaje instytucją wiarygodną, w tym niezależną od wpływów politycznych największych państw? Ponadto zostaną przedstawione reperkusje ustrojowe działań Banku dla formowania 'quasi-federacji technokratycznej', poddanej silnym nieformalnym wpływom największych państw członkowskich. (abstrakt oryginalny)
Podstawowym zadaniem banku centralnego jest realizacja planów finansowych oraz sprawowanie nadzoru, a także współpraca z innymi bankami centralnymi. Narodowy Bank Francji (Banque de France – BdF) został założony w 1800 roku przez Napoleona Bonaparte. Celem powstania banku było ożywienie wzrostu gospodarczego i finansowego kraju po Rewolucji Francuskiej. Podstawą prawną funkcjonowania BdF jest ustawa z 1993 roku. Bank Holandii (De Nederlansche Bank – BH) rozpoczął działalność w 1814 roku. Głównym celem powstania banku było przezwyciężenie kryzysu finansowego. Podstawą prawną funkcjonowania banku jest Ustawa o Banku Holandii z 1998 roku. Deutsche Bundesbank – DB jest niemieckim bankiem centralnym, który powstał znacznie później niż BdF oraz BH, swoją działalność rozpoczął na podstawie ustawy z 1957 roku. Ustawa o DB obowiązuje do dziś, oczywiście podobnie jak w pozostałych krajach była nowelizowana. Celem powstania DB było wprowadzenie jednolitego systemu pieniężnego na terenie zjednoczonych Niemiec. (abstrakt oryginalny)
Poruszono problem projektowanych zmian w ustawie o Narodowym Banku Polskim zmierzających do ograniczenia niezależności banku centralnego i zakresu władzy Rady Polityki Pieniężnej. Zmiany te proponowane są przez koła związane z SLD. Podkreślono, że w ich wyniku utrudnione będzie prowadzenie skutecznej polityki pieniężnej, co podważy zaufanie rynków finansowych w trwałość procesu polskiej stabilizacji makroekonomicznej i stabilność ram systemu gospodarczego.
Artykuł prezentuje główne uregulowania prawne banków centralnych Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Japonii, Polski, Argentyny, Rosji i Słowacji, zwracając szczególną uwagę na stopień ich niezależności tych banków od rządu. Wyniki przeprowadzonej analizy stanowią potwierdzenie istnienia długookresowego związku pomiędzy stopniem niezależności banku centralnego a osiąganymi wynikami gospodarczymi.
Omówiono rolę banku centralnego w gospodarce Polski. Przeanalizowano bilans Narodowego Banku Polskiego. Załączono dane dotyczące bilansu NBP na dzień 30 września 2002 r.
Druga część artykułu dotyczącego osobowości prawnej Narodowego Banku Polskiego. Przeanalizowano kwestie własności kapitału NBP, zadań NBP, regulacji dotyczących prezesa NBP, Rady Polityki Pieniężnej, zarządu NBP zapisane w ustawie o Narodowym Banku Polskim. Na koniec zawarto postulaty dotyczące statusu prawnego NBP.
14
Content available remote La BCE dans l'aventure des taux négatifs : la NIRP
84%
La BCE a été la première des banques centrales du G4 à faire entrer, en juin 2014, son taux d ' intérêt en territoire négatif (NIRP, Negative Interest Rate Policy). Dans l ' arsenal utilisé, cette mesure est la plus controversée. Cet article vise à dresser un panorama de la NIRP. Son adoption marque, fin 2014 - début 2015, le passage de l ' action de la BCE à une politique monétaire véritablement non conventionnelle. Elle témoigne d ' une nouvelle stratégie d ' assouplissement monétaire, bien plus radicale, où la NIRP compose, avec le « guidage prospectif » et un programme d ' achats d ' actifs, un triptyque destiné à stopper une spirale déflationniste. Ses mécanismes de transmission et ses effets attendus sont discutés à la lumière de la théorie et des expériences précédentes, en Suède et au Danemark. Puis, un bilan d ' étape est proposé, au regard de l ' objectif poursuivi tout en s ' interrogeant sur ses effets controversés, notamment pour le système bancaire de la zone euro. Enfin, les principaux enseignements de cette véritable aventure en terres inconnues sont tirés et les difficultés pour en sortir évoquées.(abstrakt oryginalny)
Jednym z najważniejszych celów polityki gospodarczej jest zapewnienie stabilności poziomu cen. Autor przypomina, że realizacją tego celu powszechnie obciążono banki centralne. Takie przyporządkowanie stanowi naturalną konsekwencję postrzegania inflacji jako zjawiska wyłącznie pieniężnego. Stąd, dyskutując sposoby osiągnięcia stabilności poziomu cen, rozważa się przede wszystkim kwestie związane z polityką pieniężną. Zwraca się także uwagę na warunki, w jakich działają władze monetarne. Szczególne miejsce zajmują tu relacje łączące bank centralny z władzami fiskalnymi. Potencjalne konflikty między nimi mogą bowiem zakłócić stabilizację poziomu cen. Tradycyjną receptą na uniknięcie kłopotów związanych z polityką fiskalną stało się zapewnienie bankom centralnym niezależności. Autor przywołuje fakt, że w latach 90. ubiegłego wieku coraz częściej zaczęto jednak formułować pogląd, że niezależność banku centralnego może okazać się niewystarczająca. Podkreślano, że nawet bank centralny o dużym stopniu niezależności nie będzie w stanie skutecznie oddziaływać na poziom cen. Kwestionowano przy tym pieniężny charakter inflacji, a co za tym idzie ilościową teorię pieniądza, uznając, że zasadniczo nie odpowiada ona już współczesnym warunkom. Zwracano uwagę, że wpływ polityki fiskalnej na działania banku centralnego i na poziom cen jest dużo większy, niż zakładają tradycyjne teorie. Te nowe poglądy określono mianem fiskalnej teorii poziomu cen (The Fiscal Theory of the Price Level - FTPL).
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie rozwoju gospodarki amerykańskiej przez pryzmat okresowych zaburzeń w niej zachodzących, spowodowanych przez zmiany podaży pieniądza oraz wahadłowe ruchy produkcji i zatrudnienia (cykl koniunkturalny), które stanowią immanentną cechę wzrostu gospodarczego. Główny temat i teza pracy nie są jednak jedynym istotnym zagadnieniem skupiającym uwagę autora. Kwestią w pewnym sensie ważniejszą rozważaną równolegle, są przyczyny kryzysu wynikające z właściwości amerykańskiego rynku finansowego i papierów wartościowych. Z tego powodu autor starał się nie tyle opisać wszystkie kryzysy finansowe, jakie wydarzyły się w gospodarce amerykańskiej, ile dokonać ich wyboru z punktu widzenia ich powiązań ze współczesnym kryzysem finansowym. (abstrakt oryginalny)
Bank centralny, jako instytucja zaufania publicznego, powinien prowadzić politykę informacyjną w obszarze zarządzania kryzysem finansowym. System finansowy spełnia w gospodarce wiele istotnych funkcji, m.in. ułatwia alokację środków, identyfikuje i wycenia ryzyko finansowe. Dla banku centralnego system bankowy jest głównym kanałem transmisji impulsów polityki pieniężnej do gospodarki. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszego artykułu jest identyfikacja indywidualnych funkcji reakcji członków Rady Polityki Pieniężnej w Polsce w latach 2004-2005. Funkcją reakcji banku centralnego określa się w tym przypadku regułę, zgodnie z którą bank centralny określa poziom krótkookresowej stopy procentowej. W pierwszym rozdziale przedstawiono postulowaną postać funkcji reakcji banku centralnego w Polsce oraz omówiono konstrukcję jakościowej zmiennej zależnej, która w zamyśle autora ma odzwierciedlać zmiany stopnia restrykcyjności polityki pieniężnej. Drugi rozdział zawiera opis zastosowanej w artykule metody badawczej, czyli analizy logitowej. W trzecim zamieszczono rezultaty przeprowadzonego badania.
Polska bankowość centralna może się poszczycić długą, 180-letnią tradycją, choć pod względem instytucjonalnym trudno mówić o ciągłości. Brak ciągłości instytucjonalnej wynikał z dramatycznych dziejów politycznych naszego kraju. Mimo to następowała kumulacja doświadczeń i nawet po największych klęskach pozostawali ludzie, zdolni do podjęcia na nowo i kontynuowania dorobku poprzedników. Początki bankowości centralnej związane były z działalnością emisyjną. Dlatego ten odcinek poświęcony będzie pierwszym polskim doświadczeniom w tej dziedzinie. (abstrakt oryginalny)
W artykule przeprowadzono analizę działań banku centralnego i Rady Polityki Pieniężnej. Ich celem jest zachowanie względnej równowagi w gospodarce.
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.