Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Dimensions of Citizenship Policy in the Post-Yugoslav Space: Divergent Paths

100%

Džankić J.

Central and Eastern European Migration Review

|

2017

|

6

|

nr 1

31-48

The break-up of the former Yugoslavia resulted in the establishment of seven states with manifestly different citizenship regimes. Relating the politics of citizenship to the dominant nation-building projects, this paper argues that in the post-Yugoslav countries in which nation-building projects are consolidated (Croatia, Slovenia and Serbia) citizenship regimes converge around ethnic inclusiveness, while in those where nation building is contested (Macedonia and Montenegro) territorial rather than ethnic attachments are articulated in citizenship policies. In the case of Kosovo, and to a certain degree Bosnia and Herzegovina, policies emphasise territory due to international involvement in the shaping of their citizenship regimes. Even though all of these states have adopted ius sanguinis as the main mechanism of citizenship attribution at birth, the different approaches to naturalisation and dual citizenship indicate that the politics of citizenship are inextricably linked to the questions of nation building and statehood. To explore these issues, the paper first outlines the main traits of citizenship policies in contested and consolidated states. It proceeds by looking at different naturalisation requirements in the two groups of states. It argues that extension to ethnic kin occurs only in countries in which statehood and nation building are consolidated, where it serves to project an image of national unity. In states that are challenged by several competing nation-building projects, citizenship attribution through ethnic kinship is impossible due to lack of internal unity. The paper also analyses approaches to dual citizenship, identifying patterns of openness and restrictiveness. By doing so, it links the politics of citizenship to the interaction of foreign policy mechanisms in post-Yugoslav countries and identifies the points where these regimes overlap or conflict with each other. (original abstract)

2

Violent Extremism in the Western Balkans: Re-Shaping the Islamist Terrorist Phenomenon in South-Eastern Europe

100%

Corradi E.

Polish Political Science Review. Polski Przegląd Politologiczny

|

2020

|

Vol. 8, Iss. 1

20-35

This paper aims to shed new light on the phenomenon of Islamist violent extremism across the Western Balkans. This phenomenon has recently drawn worldwide attention due to the risk that the self-proclaimed Islamic State (IS) has raised as an international actor. The main theoretical argument is that the main driver of foreign fi ghters aligns with the Roy theory about the Islamization of radicalism. So far, academic literature on Islamist terrorism has oft en considered the Western Balkan region as the one with the highest percentage of foreign fighters. Notwithstanding this being correct, such analysis seems superfi cial, since it misrepresents the image of the region itself. In this paper, the countries taken into account are those with a high percentage of Muslim population (e.g. Albania, Bosnia and Herzegovina, Kosovo) and with a large Muslim autochthonous minority group (e.g. the Republic of North Macedonia). The comparison of the estimates of foreign fighters in Syria from the Western Balkans with data from several sources led us to understand the existence of a precise narrative towards the region and the Islamist religion. (original abstract)

3

Economic and Democratic Consolidation of the Former Yugoslav Republics

63%

Hacek M.

Political Preferences

|

2021

|

nr 29

5-23

Article analyses the processes of democratic consolidation in the former Yugoslav republics in the period since the volatile and violent breakup of socialist Yugoslavia three decades ago. Author is putting an emphasis on the notion of economic consolidation processes in all former Yugoslav republics and tests the thesis that economic consolidation is indeed the one prerequisite of democratic consolidation that suffered most direct effects of failed peaceful transformation in areas of former Yugoslavia that plunged into post-independence wars and conflicts. Author confirms that the secret to the democratic resilience is hidden in economic development - not only, as some theories claimed back in the 1960s (Lipset, 1959, p. 69-105), in various forms of undemocratic rule, but in a democracy built upon democratic institutions, respect for human rights and fundamental freedoms plus the rule of law. (original abstract)

4

Chorwacja nowym państwem członkowskim Unii Europejskiej

63%

Szymanik E.

Unia Europejska.pl

|

2013

|

nr 4 (221)

10-16

Artykuł przedstawia w skrócie drogę, jaką Chorwacja przeszła od momentu rozpadu Jugosławii do chwili przystąpienia do Unii Europejskiej 1 lipca 2013 roku. Szczególny nacisk położono na przedstawienie sytuacji politycznej i gospodarczej kraju oraz warunków, w jakich prowadzono rokowania. Ukazane zostały w nim także wątpliwości związane z niepełnym wyjaśnieniem wszystkich spornych kwestii. Praca kończy się podsumowaniem sytuacji kraju tuż po wejściu w struktury unijne. (abstrakt oryginalny)

5

Understanding Political and Economic Transition in Post-Yugoslav Serbia and Slovenia

63%

Pinterič U.

Torun International Studies

|

2017

|

nr 1(10)

155-165

Article is short review of political and economic transition period in the area of former Yugoslavia. Author compares two of its most important parts, Serbia as previous political centre and Slovenia as economically most advanced republic that also tried to democratize Yugoslavian federation already before Yugoslav disintegration. Author argues that transition in Slovenia started much earlier than only in the late eighties of previous century and at the same time he is trying to find comparatively how far Serbia and Slovenia are with transition process after more than 15 years later. According to the current situation analyzed in the comparative perspective Serbia has great potential for not only complete transition, but also to become centre of South-Eastern Europe. (original abstract)

6

Zjawisko jugonostalgii w pierwszej dekadzie XXI wieku

63%

Korzeniewska-Wiszniewska M.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2009

|

R. 7, cz. 2

11-31

Gdy 20 lat temu rozpadała się Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii (SFRJ), nikt nie chciał jej przetrwania, zwłaszcza w Titowskim wydaniu, a tym bardziej nikt nie myślał o niej w sposób sentymentalny. Nie odczuwano żalu, że czasy wielkiego Marszałka się skończyły. (...) Tak jak szeroko krytykuje się obecnie zjawisko patriotyzmu-nacjonalizmu (...), tak zjawisko jugonostalgizmu budziło (i nadal budzi) mieszane uczucia - w większości pozytywne, ale i nierzadko pojawiają się też słowa krytyki. Dzisiaj historycy przyznają, że tęsknota za starą Jugosławią to chęć porządnej pracy i godności; tęsknota za państwem, które dryfowało w okresie zimnej wojny między dwoma blokami; było uznane i znane w świecie, żyjąc w dobrych relacjach z innymi socjalistycznymi krajami. (fragment tekstu)

7

Kierunki przemian bazy noclegowej oraz jej wykorzystanie na wybrzeżu Chorwacji w latach 1993-2013

63%

Wiskulski T., Jaźwiecka M., Wendt J. A.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2016

|

30

|

nr 4 Przemiany sektora usług transportowych i turystycznych = The Transformation of Transport and Tourism Industry

144-157

Proces rozpadu Jugosławii, zapoczątkowany po śmierci Josipa Broza-Tito, doprowadził do proklamowania przez Chorwację niepodległości 25 czerwca 1991 roku. Konsekwencją tej decyzji były rozpoczęte działania wojenne, które nie pozostały bez znaczenia dla wielkości bazy noclegowej oraz stopnia jej wykorzystania. Od roku 1995 nastąpił silny proces prywatyzacji, który objął swoim zasięgiem również bazę noclegową. Rządy Franjo Tuđmana, poprzez wzrost bezrobocia i inflacji, doprowadziły niemalże do upadku chorwackiej waluty. Wpłynęło to na zmianę atrakcyjności turystycznej Chorwacji od strony rynkowej. W latach 2000-2007 doszło do poprawy sytuacji na rynku usług turystycznych, co pokrywało się z okresem przemian gospodarczych. Niestety, brak poważniejszych bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ) doprowadził w roku 2007 i kolejnych latach do wyhamowania wzrostu chorwackiego PKB oraz zubożenia społeczeństwa. Również międzynarodowy kryzys gospodarczy nie pozostał bez wpływu na sytuację na rynku usług turystycznych. W latach 2007-2008 doszło do rozwoju wielkości bazy noclegowej oraz wzrostu liczby turystów, przy jednoczesnym skróceniu średniego czasu ich pobytu. Lata 2009-2011 to okres, w którym nastąpił spadek liczby turystów w Chorwacji. Można to wytłumaczyć jako opóźniony efekt międzynarodowego kryzysu gospodarczego. Jednak powolny wzrost wielkości wskaźnika rozwoju bazy noclegowej pozwala definiować omawiany okres jako etap pozytywnych przemian na rynku usług turystycznych. W roku 2012 doszło do znacznego spadku liczby miejsc noclegowych, przy niewielkim wzroście liczby turystów. Doprowadziło to do zwiększenia efektywności wykorzystania bazy noclegowej, wzrósł też wskaźnik jej rozwoju. W lipcu 2013 roku Chorwacja stała się członkiem Unii Europejskiej (UE). Wpłynęło to w bezpośredni sposób na rynek usług turystycznych. Nastąpił znaczny wzrost liczby turystów, szczególnie z krajów UE, oraz rozwój bazy noclegowej. Nie bez znaczenia dla wielkości ruchu turystycznego było wprowadzenie obowiązku wizowego od 1 kwietnia 2013 roku dla obywateli z takich krajów, jak Rosja, Ukraina czy Turcja. Zaistniałe zmiany nie wpłynęły jednak na średnią długość pobytu turystów w Chorwacji. W ciągu całego okresu nastąpiło przesunięcie bazy noclegowej z głębi kraju do strefy nadmorskiej, gdzie w roku 1993 kumulowało się 89% miejsc noclegowych, by w roku 2014 skupiać ich 98%.(abstrakt oryginalny)

8

Evolution of the Regional Policy of Yugoslavia (1945-1990)

63%

Kozłowski S. G.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

1994

|

28

13-43

Tragiczne wydarzenia rozgrywające się od kilku lat na terenie byłej Jugosławii nie przekreślają istotnych osiągnięć, jakie notowała ona w wielu dziedzinach gospodarki i sfery socjalnej w poprzednich 45 latach swego istnienia. Jedną z tych dziedzin była aktywna polityka regionalna Jugosławii, wpływająca w istotny sposób na rozwój i sytuację różnych jej regionów (odpowiadających obszarowo republikom i okręgom autonomicznym). Ewolucja tej polityki w ciągu całego okresu istnienia Federacji jugosłowiańskiej jest przedmiotem tego opracowania. Omówione są przesłanki szczególnie aktywnej polityki regionalnej Jugosławii, takie jak historycznie odziedziczone różnice w poziomie rozwoju poszczególnych regionów, wielonarodowy charakter Federacji a także rozmieszczenie czynników produkcji (głównie siły roboczej i zasobów surowcowych). Z punktu widzenia charakteru polityki regionalnej najważniejszą zmianą w gospodarce jugosłowiańskiej było jej urynkowienie na początku lat 60. Wpłynęło to zasadniczo na kształt polityki regionalnej. W okresie powojennym, poprzedzającym tę reformę, głównym instrumentem polityki regionalnej były decyzje inwestycyjne podejmowane na szczeblu centralnym. Urynkowienie gospodarki przesunęło fundusze inwestycyjne do przedsiębiorstw i banków. Polityka regionalna musiała przeto przyjąć nowe rozwiązania. Podstawowym, który przetrwał aż do rozpadu Jugosławii był specjalny fundusz Federacji finansujący przyspieszony rozwój regionów słabo rozwiniętych. Początkowe rozwiązania planu uległy znacznej ewolucji przedstawionej szczegółowo w opracowaniu. Omówione są tu także inne, poza funduszem, formy polityki regionalnej. Opracowanie zakończone jest oceną skuteczności polityki regionalnej, omówieniem obiektywnych trudności, jakie stały na przeszkodzie w realizacji zadeklarowanych celów wyrównania poziomu rozwoju regionów. Z przeprowadzonej analizy wynika też jednak, że brak takiej aktywnej polityki regionalnej skutkował w Jugosławii drastycznym narastaniem i tak głębokich różnic rozwojowych. (abstrakt oryginalny)

9

Repatriacja dóbr kultury w sytuacji cesji terytorialnej i rozpadu państw wielonarodowych

63%

Kowalski W.

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

1998

|

nr 16

35

Po raz pierwszy w historii Europy do konfliktu na szeroką skalę w sprawie zwrotu dziedzictwa kulturowego doszło podczas konfliktu włosko-austriackiego. Zmusiło to Austro-Węgry do stworzenia traktatu. Następne dwie regulacje powstały w czasie budowy nowego porządku po obu wojnach światowych. Jednymi z ostatnich są regulacje rozpoczęte po zmianach politycznych w Europie Środkowo-Wschodniej, na terenie byłego ZSRR oraz obejmujących państwa podzielonej Jugosławii. Autor zanalizował kolejno treść oraz wykonanie przedstawionych umów.