Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 307

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Rynek walutowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
The focus of this research is the identification of the fear of floating (FOF) problem as a vulnerable ground for employing the exchange rate (ER) as a shock absorber with consequent limitations for expenditure-switching external adjustment mechanism. This research aims to fill the literature gap stressing the connection between FOF and the functioning of expenditure-switching external adjustment mechanism, highlighting the nexus from the viewpoint of emerging European vs. Latin American floaters, as well as from individual emerging European floaters (the Czech Republic, Hungary, Poland, Romania) in the period 2000Q1-2017Q2 with standard and panel VAR analysis. FOF is identified as a stronger reaction of foreign exchange reserves and interest rate to nominal ER shocks, as well as higher variations of real ER explained with price shocks compared to nominal ER shocks. As a confirmation, in countries with expressed FOF current account shock is more transmitted to economic activities (expenditure-reducing external adjustment) rather than nominal ER changes (expenditure-switching mechanism). The results confirm the vulnerable position of European emerging floaters compared to Latin American floaters, bearing in mind the stronger FOF coinciding with the higher currency mismatch. Within the sample of European emerging floaters the most vulnerable position concerning the nexus was detected for Romania, while the most favorable position was found in the case of Poland.(original abstract)
2
Content available remote FX Prime Brokerage Industry
100%
Artykuł poświęcono problematyce handlu na rynku walutowym za pośrednictwem brokerów udostępniających klientom swoje linie kredytowe. Funkcję tę pełnią zazwyczaj duże banki, aktywnie inwestujące na foreksie. Ich klientami korzystającymi z usługi prime brokerage są głównie fundusze hedgingowe, które w ten sposób w imieniu banku, lecz na swój rachunek przeprowadzają operacje walutowe z szerokim gronem inwestorów na całym świecie. Celem autora było wskazanie roli tego rodzaju pośredników na globalnym foreksie. Aby go osiągnąć, dokonano przeglądu wybranych pozycji literatury naukowej, a także przeprowadzono analizę dziennych obrotów rynku walutowego ze szczególnym uwzględnieniem handlu za pośrednictwem instytucji świadczących usługę prime brokerage. Badanie foreksu opiera się na informacjach pozyskanych przez Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) w kwietniu 2013 r. (ostanie dostępne badanie) od najbardziej aktywnych uczestników rynku (projekt badawczy jest realizowany cyklicznie w trzyletnich odstępach, a jego pełne wyniki publikowane są w roku kolejnym). Produkt finansowy, jakim jest usługa prime brokerage, od samego początku jego wprowadzenia do oferty bankowej przyczynia się do zwiększenia obrotów na światowym rynku walutowym. Od kilkunastu lat na globalnym foreksie zauważalna jest tendencja do jego systematycznego otwierania się na nowych inwestorów i ułatwiania im przeprowadzania operacji walutowych. Przykładem tego jest właśnie poszerzanie dostępu do rynku walutowego poprzez stwarzanie możliwości zawierania transakcji z wieloma inwestorami globalnymi, niedostępnymi dla mniejszych uczestników rynku walutowego z uwagi na zbyt ryzykowny profil ich działalności.(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Zmiany w globalnej awersji do ryzyka oraz ich wpływ na wartość polskiej walut
100%
Celem artykułu jest zbadanie zależności między poziomem globalnej awersji do ryzyka a kształtowaniem się cen na polskim rynku walutowym. Artykuł zawiera przegląd literatury na temat wskaźników globalnej awersji do ryzyka, w tym przede wszystkim wskaźników opartych na cenach opcji. Badania przeprowadzono na podstawie danych odnośnie kursów walutowych PLN/USD i PLN/EUR, zagregowanego miernika awersji do ryzyka GFSI (ang. Global Financial Stress Index) oraz zmienności strategii 25-delta risk reversal. Wyniki testu przyczynowości w sensie Grangera sugerują, że dla danych z 2004-2015 zmiany w poziomie globalnej awersji do ryzyka mierzonej wskaźnikiem GFSI nie były przyczyną, w sensie Grangera, zmian kursów walutowych PLN/EUR i PLN/USD. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest zweryfikowanie tezy, czy kryzysy walutowe w Polsce, Czechach i na Węgrzech przebiegały w ten sam sposób oraz czy wpłynęły na efektywność rynków walutowych. Napływ funduszy do krajów nowej akcesji spowodował w ostatnich latach bardzo silną aprecjację walut krajowych, co jak się wydaje pogorszyło efektywność rynków, skłaniając uczestników do obiektywnie (i zweryfikowanych ex post) ryzykownych zachowań - nadmiernego zaciągania kredytów w walutach obcych, korzystania z CIRS, wystawiania opcji call w celu pokrycia kosztów nabycia opcji put. W pierwszej części pracy dokonano przeglądu literatury dotyczącej kryzysów walutowych. W części drugiej, za pomocą indeksu presji rynkowej, zidentyfikowano okresy presji spekulacyjnej oraz nasilenie kryzysu w Polsce, Czechach i na Węgrzech oraz zbadano, czy po kryzys wpłynął na efektywność (słabą) rynku walutowego w tych trzech krajach.
Rezultaty przedstawionych tu badań wskazują, że żaden z badanych modeli VaR nie wykazuje jednoznacznej przewagi nad innymi podejściami. Pod względem większości analizowanych kryteriów, najlepsze okazały się modele oparte na symulacji historycznej oraz model parametryczny używający wykładniczo ważonych obserwacji stóp zwrotu przy l = 0,94, zaś najgorsze modele parametryczne używające równo ważonych obserwacji stóp zwrotu oraz model parametryczny używający wykładniczo ważonych obserwacji stóp zwrotu, kładący mały nacisk na istotność bieżących obserwacji. Żaden z modeli nie spełnił w całości kryteriów wymaganych przez NUK, jednakże pod tym względem widać zdecydowaną przewagę modeli opartych na symulacji historycznej. Wszystkie z badanych modeli wykazały się jednak nieadekwatnością oceny ryzyka w okresach kryzysów finansowych, wskazując na to, że VaR nie może być jedynym narzędziem oceny ryzyka rynkowego, ale musi zostać uzupełniony innymi narzędziami, np. testami warunków skrajnych oraz testami wrażliwości. Z kolei duży zakres wahań wymogu kapitałowego pochodzącego z modelu wewnętrznego może rodzić potrzebę wprowadzenia miar regulacyjnych, które wykazują się większą stabilnością w czasie i są dostosowane tempem swojej zmienności do możliwości banku pozyskania dodatkowego kapitału na pokrycie ryzyka, w przeciwieństwie do obecnych miar cechujących się dużą procyklicznością. Zmienność wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka rynkowego, niedostosowana do horyzontu w jakim banki są w stanie zmniejszyć swoją ekspozycję na ryzyko bądź zwiększyć kapitał, stawia pod znakiem zapytania rolę tej miary nadzorczej w zapewnieniu stabilności systemowej. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest przedstawienie nowego ujęcia zależności między kategoriami opisującymi gospodarkę otwartą, a zatem także stworzenie przyczynków do odpowiedzi na pytania o źródła kryzysów walutowych i znaczenie w tej mierze polityki gospodarczej, zwłaszcza polityki kursu walutowego.
7
Content available remote Rozwój walutowego rynku złotego w latach 2008-2011
100%
Rynek walutowych w Polsce jest najbardziej rozwiniętym rynkiem w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. Nawet trwający na świecie kryzys finansowy nie zmniejszył dynamiki rozwoju tego segmentu rynku. W artykule przedstawiono wnioski wynikające z analizy funkcjonowania polskiego rynku walutowego w latach 2008-2011. W pierwszej części zidentyfikowano tendencje i zmiany na rynku kasowym, w drugiej - na rynku instrumentów pochodnych. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem przedkładanego opracowania jest próba wykazania, czy na środkowoeuropejskim rynku walutowym mamy do czynienia ze zjawiskiem sentymentu walutowego. Z jednej strony bliskość geograficzna oraz ożywiona współpraca gospodarcza wydają się wystarczającymi przesłankami, które mogłyby uzasadniać takie przekonanie. Z drugiej jednak strony otwarcie na współpracę w ramach Unii Europejskiej oraz oddziaływanie wspólnej jednostki monetarnej powodują, że waluty państw środkowoeuropejskich wydają się "zakotwiczone" w euro, co tym samym uniemożliwia obserwowanie sentymentu walutowego. Przeprowadzona analiza ekonometryczna wykazuje słuszność drugiej przesłanki.(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Spread walutowy jako element ryzyka walutowego kredytobiorców w Polsce
100%
Spready walutowe stanowią z jednej strony element zwiększający poziom ryzyka walutowego kredytobiorcy. Z drugiej strony element zysku dla banków. Celem artykułu jest analiza bieżącej sytuacji dotyczącej spreadów walutowych na rynku kredytów walutowych w Polsce oraz ocena możliwości dokonania skutecznych zmian w tym zakresie. W niniejszym artykule autor podejmuje próbę odpowiedzi na następujące pytania: Czy spready walutowe w Polsce są problemem? Czy inicjatywy Komisji Nadzoru Finansowego i Ministerstwa Gospodarki, regulujące sprawę spreadów walutowych, doprowadzą do rozwiązania problemu? Analiza bieżącej sytuacji na rynku może prowadzić do wniosku, że sprawa spreadów to element wymykający się spod kontroli nadzoru. W artykule autor dokonuje analizy dotychczasowych dokonań Komisji Nadzoru Finansowego i projektów Ministerstwa Gospodarki w zakresie spreadów walutowych. (abstrakt oryginalny)
Rynek walutowy, pod względem wartości obrotu bliskiej 2 bln dolarów dziennie, jest największym rynkiem finansowym świata. Jednocześnie nie ma on określonego miejsca usytuowania czy siedziby, co umożliwia mu funkcjonowanie przez okrągłą dobę przez pięć dni roboczych w tygodniu. Całodobowy handel dotyczy walut uważanych za światowe, tj. euro, dolara amerykańskiego, japońskiego jena, franka szwajcarskiego oraz funta brytyjskiego. Rynek ten obejmuje swoim zasięgiem większość krajów świata, których rynki lokalnej waluty są zintegrowane z rynkiem światowym. Olbrzymia liczba uczestników oraz różnorodność ich preferencji sprawia, że sterowanie lub manipulacja tym rynkiem wydają się niemożliwe. Z punktu widzenia poszczególnych gospodarek, rynek walutowy o zasięgu globalnym, gdzie kształtowanie się cen podlega swobodzie wzajemnego oddziaływania popytu i podaży, stanowi swoisty bufor służący absorpcji szoków zewnętrznych. Zgodnie z postulatem racjonalnych oczekiwań, jakościowa i ilościowa zmiana wartości parametrów agregatów makroekonomicznych w poszczególnych krajach stanowi bezpośredni powód dostosowania kursu danej waluty względem innych walut. W prowadzonej na ten temat dyskusji zwracano uwagę, że kształtowanie się kursów walutowych w warunkach rynku jest przede wszystkim zjawiskiem o charakterze monetarnym. Wykazano również, że obserwowane gwałtowne niekiedy wahania uważanych za fundamentalne zmiennych makroekonomicznych skutkują zwiększoną chwiejnością kursu walutowego tylko w krótkim okresie. Stabilność danej waluty może więc wynikać z faktu, że waluty mniejszej gospodarki naśladują swoim zachowaniem walutę gospodarki większej i silniejszej. Z punktu widzenia Polski wprowadzenie do obiegu w 1999 roku euro jako nowej europejskiej jednostki monetarnej w znacznym stopniu zmieniło strukturę rynku walutowego zarówno w aspekcie globalnym, jak również regionalnym.(...) Przedmiotem niniejszego opracowania jest weryfikacja hipotezy, w myśl której kurs złotego do wszystkich pozostałych walut światowych jest determinowany przez kurs tej waluty do euro, zaś kurs złotego wobec euro kształtuje się autonomiczne względem kursów pozostałych walut. (fragment tekstu)
Rozwój rynków finansowych wiąże się ściśle z innowacjami w zakresie metod zawierania na nich transakcji. Bez postępu technologicznego w obszarze obrotu nie byłby możliwy napływ nowych inwestorów, dzięki którym rośnie wolumen przeprowadzanych transakcji. Wśród rynków finansowych to właśnie rynek walutowy i kapitałowy wyróżniają się pod względem rozwiązań mających na celu ułatwienie handlu ich uczestnikom. Ich architektura obrotu ewoluuje, powodując, że obok tradycyjnych sposobów zawierania transakcji inwestorzy mają do dyspozycji również nowoczesne kanały dostępu do przeprowadzania operacji finansowych. Celem artykułu jest dokonanie charakterystyki takich kanałów i skonfrontowanie ich z tradycyjnymi metodami oraz pokazanie różnic w zakresie funkcjonowania platform obrotu na rynku walutowym i kapitałowym. Jako metodę badawczą zastosowano analizę danych statystycznych dotyczących struktury obrotów w obu segmentach oraz zasad działania największych globalnych platform obrotu. (abstrakt oryginalny)
Wyniki uzyskane w przeprowadzonych badaniach są bardzo obiecujące i zachęcają do dalszych prac w tym kierunku. Spekulacje na podstawie sztucznych sieci neuronowych są traktowane w środowisku inwestorów z pewnym niedowierzaniem. Są one jednak jednym z owoców zawrotnego tempa postępu technologicznego, którego nie da się zatrzymać. Powszechne wykorzystywanie metod sztucznej inteligencji w spekulacjach na rynkach finansowych jest więc tylko kwe-stią czasu, na co wskazują wyniki badań przedstawione w tym artykule. (fragment tekstu)
Jak pokazano w powyższych przykładach, możliwe jest ograniczenie ryzyka wystawionej opcji za pomocą odpowiednio dobranej strategii hedgingowej. Należy jednak podkreślić, iż każda ze stosowanych w Polsce metod posiada szereg ograniczeń. Zastosowanie zabezpieczenia w postaci zajęcia pozycji przeciwnej może napotykać na barierę w postaci niemożności znalezienia opcji o takich samych parametrach. Jeśli są one tylko podobne, oczywiste jest, że zabezpieczenie nie jest w pełni efektywne. Poza tym należy podkreślić, że premia zapłacona przez bank za opcję kupioną nie może być wyższa od ceny opcji sprzedanej, gdyż taka strategia mija się z celem. Zatem, aby zająć pozycję przeciwną, nie wystarczy znalezienie opcji o odpowiednich parametrach niezbędnych do budowy zabezpieczenia, lecz również konieczny jest instrument o niewygórowanej premii, co w praktyce może okazać się niemożliwe do wykonania. W takim przypadku polskiemu wystawcy pozostaje jeszcze delta-hedging, który wymaga stałego monitorowania sytuacji rynkowej i przebudowy portfela, co przy nerwowym rynku może sprawić, iż jego koszty przewyższą zysk wygenerowany przez bank z zainkasowanych premii. (abstrakt autora)
W niniejszym artykule uzasadnia się, iż identyfikacja momentów kryzysowych proponowana w literaturze ekonomicznej nie jest najlepszym rozwiązaniem. Proponowana jest alternatywna metoda identyfikacji epizodów kryzysowych, która również oparta jest na wskaźniku presji rynkowej (Exchange market pressure). W rozdziale drugim niniejszego artykułu idea wskaźnika presji rynkowej jest przedstawiana i różne sposoby mierzenia wskaźnika są prezentowane. W trzecim rozdziale dotychczasowe podejścia do identyfikacji epizodów kryzysowych są przedstawione i wady tych podejść są wskazane. Alternatywna nowa metoda jest prezentowana w rozdziale czwartym. Rozdział piąty zawiera ilustrację empiryczną dotyczącą identyfikacji epizodów kryzysowych za pomocą dotychczasowych rozwiązań i nowego rozwiązania w Polsce, Czechach, Słowacji i na Węgrzech. W szóstym rozdziale niniejszego artykułu zawarte są wnioski. (fragment tekstu)
W artykule opisane zostały przyczyny wirtualnej natury rynku walutowego określanego potocznie jako Forex. Jako system umożliwiający kupowanie i sprzedawanie walut charakteryzowany jest przez niematerialność towaru, dematerializację procesów transakcyjnych i wysoki poziom technologiczny. Czynniki te wpływają na kształt Foreksu, ale przede wszystkim przyczyniają się do systematycznego wzrostu jego obrotów. W pierwszej części artykułu opisana została niematerialność towaru rynkowego, jaki stanowią waluty. Następnie przedstawiono główne środki łączności używane do zawierania transakcji walutowych i narzędzia rynkowe, po czym nastąpił przegląd wirtualnej oferty polskiego internetowego Foreksu. Końcowym wnioskiem jest stwierdzenie, że rynek walutowy jest przykładem rynku wirtualnego ze względu na dominację niematerialnej formy współczesnych walut, które są towarem Foreksu, dematerializację zawierania transakcji walutowych i wysoki poziom techniczny narzędzi używanych przez uczestników Foreksu.(abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Rola regionu Azji i Pacyfiku na światowym rynku walutowym
100%
Cel - Artykuł poświęcono strukturze geograficznej rynku walutowego ze szczególnym uwzględnieniem regionu Azji i Pacyfiku. Dokonano w nim kompleksowej analizy forexu w ujęciu geograficznym. Teza badawcza zaproponowana przez autorki brzmi następująco: według wskaźnika udziału walut azjatyckich w globalnych obrotach forexu rola centrów finansowych zlokalizowanych w regionie Azji i Pacyfiku w światowych obrotach walutowych pozostaje od wielu lat stabilna, a więc rosnące znaczenie gospodarek azjatyckich w rankingu centrów finansowych nie jest współmierne z rozwojem zlokalizowanych w tym regionie rynków walutowych. Metodologia badania - Wykorzystano metodę syntezy oraz analizy danych statystycznych, zbieranych co trzy lata w ramach projektu Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS), współpracującego w tym celu z bankami centralnymi oraz instytucjami nadzorczymi poszczególnych krajów na świecie. Kolejne źródło, na którym opierają się badania realizowane w artykule, to dane pozyskiwane przez Z/Yen Institute, w ramach projektu cyklicznego tworzenia rankingu kluczowych centrów finansowych na świecie The Global Financial Centres Index (GFCI). Wynik - W kwietniu 2013 roku region Azji i Pacyfiku był odpowiedzialny za 21% dziennych obrotów walutowych, zajmując drugie miejsce w rankingu światowych obrotów walutowych i nawet w przypadku najpopularniejszej azjatyckiej waluty, jaką jest jen, nie udało się osiągnąć pozycji lidera. Udział w dziennych obrotach na rynku walutowym trzech największych azjatyckich ośrodków forexu był zaś niższy (łącznie 15,3%) niż osiągany przez Londyn i USA (Wielka Brytania - 41%, USA - 19%). Oryginalność/wartość - Porównanie stopnia rozwoju globalnych centrów finansowych położonych w regionie Azji i Pacyfiku z obrotami walutowymi na parach walutowych z udziałem dolara amerykańskiego, euro oraz jena japońskiego prowadzi do konkluzji, że centra położone w badanym regionie rozwijają się dynamicznie w zakresie otoczenia zewnętrznego i infrastruktury rozliczeniowo-transakcyjnej i coraz mniejszy dystans dzieli je od największych globalnych ośrodków finansowych, jednakże nie idzie w ślad za tym proporcjonalny wzrost wolumenu obrotów walutowych. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono rynek walutowy (forex). Umożliwia on wykorzystanie dźwigni finansowej. Rynek ten staje się coraz bardziej popularną alternatywą dla kontraktów terminowych.
Artykuł dotyczy dyskusji na temat interwencji na rynku walutowym. Hipoteza "noise trading channel" dowodzi, iż bank centralny może zmniejszać lub zwiększać ryzyko kursowe. Zbudowana jest ona na założeniach, że dominuje na rynku przez jakiś czas, i że kurs walutowy jest kształtowany przez ciągły napływ informacji. Bank centralny może poprzez interwencję skłonić "noise traders" do zakupu lub sprzedaży walut. Podano, iż banki te preferują interwencje na rynku o małych obrotach. Przejściowy efekt interwencji będzie oddziaływał dłużej, gdy wpłynie na prognozy dokonywane za pomocą analizy technicznej przez "noise traders" tak, że zostaną oni przekonani o wytworzeniu się tendencji odwrotnej. Jednakże bank musi mieć też możliwość "tajnej" interwencji. Zasugerowano również możliwość interwencji poprzez rynek terminowy. Autorzy polemizują z prof. Andrzejem Sławińskim ("Wschodnie sztuki walki") i jego propozycjami interwencji na rynku walutowym przez NBP.
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.