Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Świadomość ryzyka społecznego jako podstawa wiedzy o systemie ubezpieczeń społecznych

100%

Szumlicz T.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2017

|

nr 1 (132)

3-16

Artykuł poświęcony jest pojęciom ryzyka socjalnego i ryzyka społecznego, a przede wszystkim świadomości ryzyka społecznego. Ma ona zasadnicze znaczenie w racjonalizowaniu polityki społecznej, a w jej ramach przede wszystkim polityki zabezpieczenia społecznego. Sprawne funkcjonowanie systemu ubezpieczeń społecznych musi się z kolei odnosić do katalogu ryzyk społecznych i ubezpieczeniowych zasad organizacji wspólnot ryzyka. Zdaniem autora badania podejmowane w celu opisu i wyjaśnienia stosunku do ubezpieczeń społecznych mają zmierzać do ustalenia nie tylko opinii na temat obciążeń składkowych na te ubezpieczenia, skali zadowolenia z ewentualnie otrzymywanych świadczeń z tych ubezpieczeń i zaufania do instytucji z nimi kojarzonej. Efektem tych badań powinna być także diagnoza stosunku społeczeństwa do idei i reguł ubezpieczenia społecznego, a zwłaszcza rozpoznanie stopnia zrozumienia konieczności odwoływania się w systemie ubezpieczeń społecznych równocześnie do pojęcia ryzyka społecznego, do ubezpieczeniowej wspólnoty ryzyka i do solidaryzmu. Ważna jest zatem również odpowiedź na pytanie o możliwość ukierunkowania edukacji i komunikacji społecznej obejmującej ten ważny obszar kształtowania stosunków społecznych, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego. (abstrakt oryginalny)

2

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego a kierunki rozwoju regulacji prawnej świadczeń pieniężnych związanych z potrzebą długoterminowej pomocy, opieki i pielęgnacji

100%

Babińska-Górecka R.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

nr 7

3-11

Artykuł zmierza do ustalenia istoty prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z punktu widzenia rozwoju świadczeń związanych z potrzebą długoterminowej pomocy, opieki i pielęgnacji oraz z uwzględnieniem kategorii ryzyka socjalnego. Zasadnicza teza artykułu sprowadza się do stwierdzenia, że świadczenie pielęgnacyjne związane jest z ryzykiem niemożności świadczenia pracy z powodu konieczności sprawowania opieki i pielęgnacji względem osoby zależnej. Formalnie zatem mamy do czynienia z ochroną na wypadek ryzyka, które dotyka członka rodziny osoby zależnej, a nie jej samej (ryzyka niesamodzielności). (abstrakt oryginalny)

3

Intersekcjonalność w polityce społecznej

84%

Zapędowska-Kling K.

Społeczeństwo i Ekonomia

|

2017

|

nr 2 (8)

20-34

Głównym celem artykułu jest wykazanie zasadności zastosowania analizy intersekcjonalnej w badaniach nad polityką społeczną. Intersekcjonalność jest interdyscyplinarną perspektywą badawczą wywodzącą się ze studiów nad postkolonializmem i nierównościami (minority studies). Obecnie analiza intersekcjonalna ma szerokie zastosowanie w naukach społecznych oraz w badaniach nad kulturą. Główna teza referatu bazuje na przekonaniu o tym, że krzyżujące się, interferujące ze sobą kategorie społeczne (takie jak płeć, wiek, klasa, rasa i etniczność, (nie)pełnosprawność, poziom wykształcenia oraz inne) tworzą zróżnicowane ryzyka socjalne. Autorka wskazuje na przykłady dyskryminacji wielokrotnej oraz dokonuje przeglądu różnych instrumentów polityki społecznej, które w sposób konstruktywny adresują kwestie społecznych nierówności. Publikacja stanowi analizę korzyści wynikających z adaptacji perspektywy intersekcjonalnej na etapie planowania i tworzenia polityk społecznych.(abstrakt oryginalny)

4

Zarządzanie ryzykiem starości w gospodarstwie domowym

84%

Kubiak D.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2004

|

nr 1037, t. 1 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek. T. 1

349-355

Omówiono trudności w definiowaniu pojęcia 'starość'. Zidentyfikowano i oceniono starość jako ryzyko socjalne oraz zwrócono uwagę na proces kontroli i zarządzania ryzykiem starości.

5

Ryzyko socjalne pracodawcy: implikacje dla rynku pracy

84%

Koczara P.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2014

|

nr 196 Uwarunkowania współczesnego rynku pracy i ich skutki w sferze społeczno-ekonomicznej

64-72

W literaturze przedmiotu problematyka ryzyk socjalnych jest podejmowana zarówno na gruncie nauk ekonomicznych, jak i nauk prawnych, przy czym rozważania są prowadzone zawsze w kontekście zabezpieczenia społecznego. Dotychczas wyłącznie prawnicy odnosili ryzyko socjalne do relacji pracodawcy i pracownika, przez co wszelkie definicje pozostają w ścisłym związku z charakterystyczną dla prawa optyką. Truizmem jest twierdzenie, że ekonomia stanowi odrębną dziedzinę nauki, jednak ta pozornie trywialna konstatacja prowadzi do tezy, iż istnieje naukowa luka wynikająca z niedopasowania istniejącego aparatu pojęciowego do potrzeb badawczych ekonomii w zakresie ryzyka socjalnego pracodawcy. Sformułowanie definicji adekwatnej do potrzeb ekonomii pozwoli na postawienie hipotez badawczych dotyczących wpływu zakresu obciążeń pracodawcy związanych z partycypowaniem w ryzyku związanym z wystąpieniem zdarzenia losowego objętego ochroną prawną na rynek pracy.(fragment tekstu)

6

Czasowa niezdolność do pracy w kontekście przesłanki utraty prawa do zasiłku chorobowego z powodu wykonywania pracy zarobkowej (art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej)

84%

Babińska-Górecka R.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2023

|

nr 2

47-54

Artykuł zmierza do ustalenia, czy przepisy ustawy zasiłkowej prawidłowo uwzględniają wypracowaną w doktrynie treść ryzyka czasowej niezdolności do pracy. Zasadnicza teza artykułu sprowadza się do stwierdzenia, że ustawa zasiłkowa koncentruje się na jednym aspekcie ryzyka - wpływie choroby na psychofizyczną zdolność do wykonywania pracy zarobkowej. Drugi aspekt tego ryzyka, czyli utrata/ograniczenie dochodu jest uwzględniony tylko w odniesieniu do ubezpieczonych pracowników, gdyż tylko do nich adresowany jest art. 12 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Brakuje przepisu na wzór regulacji zawartej w art. 12 ustawy zasiłkowej oraz § 49 SGB V, który przewidywałby zawieszenie prawa do zasiłku chorobowego w okresie osiągania dochodu, objętego składką na ubezpieczenia społeczne. (abstrakt oryginalny)

7

Finansowe i społeczne aspekty prywatyzacji oszczędności emerytalnych

84%

Ancyparowicz G.

Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing

|

2021

|

nr 26 (75)

5-21

Prywatyzacja funduszy emerytalnych w Polsce rozpoczęła się w 1999 r., kiedy system zdefiniowanego świadczenia zastąpiono systemem zdefiniowanej składki, w następnych latach sukcesywnie likwidując niemal wszystkie uprawnienia pracownicze. Podział składki między OFE a ZUS wygenerował ogromny (sięgający 300 mld zł) dług publiczny, którego obsługa była rujnująca dla budżetu państwa. Pod presją procedury nadmiernego deficytu, nałożonej na Polskę przez Unię Europejską, zainicjowano proces likwidacji tych funduszy, aby poprawić wynik polskiego sektora general government, co zakończyło się powodzeniem, ale prowadziłoby w kilkunastoletniej perspektywie do całkowitej likwidacji OFE. Może temu zapobiec "Plan Budowy Kapitału", który polega na wzmocnieniu rynku kapitałowego, ale niesie za sobą poważne ryzyko zagrożenia ubóstwem i wywłaszczenia osób, które weszły na rynek pracy po 1990 r. lub później. Prywatyzacja aktywów OFE przekreśla bowiem szanse na wzmocnienie publicznego systemu zabezpieczenia społecznego, a nowe obciążenia związane z przymusowym tworzeniem kapitałowego filara emerytalnego mogą negatywnie wpłynąć na kondycję i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw produkcyjnych i usługowych, a tym samym znacznie osłabić potencjał realnej sfery polskiej gospodarki. (abstrakt oryginalny)

8

Polityka społeczna w naukowej myśli o przyszłości

84%

Auleytner J.

Problemy Polityki Społecznej

|

2014

|

24

19-34

W opracowaniu zwrócono uwagę na problematykę słabo reprezentowaną w dotychczasowym dorobku tej dyscypliny. Celem jest pobudzenie do refleksji nad przyszłością polityki społecznej w wymiarze globalnym. Nawiązano do kilku publikacji, m.in. firmowanych przez Klub Rzymski, i na ich bazie zaprezentowano wybrane, kluczowe kwestie społeczne. Wśród nich znajdują się, po pierwsze: aktualne problemy demograficzne świata, które współcześnie generują zagadnienia socjalne przyszłości; po drugie: problem narastających konfliktów generacyjnych, wynikający z demograficznej asymetrii między grupami aktywnymi zawodowo a rosnącą grupą seniorów; po trzecie: kwestia narastających globalnych różnic socjalnych, z których wynikają radykalne formy protestu oraz ryzyka socjalne. Przypomniano istnienie różnych modeli globalizacji i adekwatnych do nich koncepcji polityki społecznej. Przywołano w konkluzjach otwarte pytania Jørgena Randersa o przyszłość. Tekst jest uzupełniony o konstatację dotyczącą ewolucji punktów zwrotnych w globalnej polityce społecznej: handlu niewolnikami, handlu narkotykami, terroryzmu oraz aktywności organizacji ponadnarodowych, które są nośnikami dyfuzji innowacji społecznych, rozwiązując pojawiające się globalne kwestie socjalne(abstrakt oryginalny)

9

O przedłużonej ochronie w ubezpieczeniu chorobowym

84%

Stopka K.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2020

|

nr 9

34-43

Instytucja przedłużonej ochrony w ubezpieczeniu chorobowym, rozumiana jako ochrona wynikająca z wcześniejszego tytułu do ubezpieczenia i dotycząca zdarzeń zachodzących po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, ukazuje swoistość ochrony w ramach społecznego ubezpieczenia. Jak dotychczas nie była jednak przedmiotem pogłębionej analizy teoretycznej i dogmatycznej. Autorka artykułu, mając za podstawę regulację prawną określającą warunki nabycia prawa do zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego, wskazuje na zróżnicowaną konstrukcję oraz charakter tej ochrony. Podejmuje również próbę wyjaśnienia i oceny występujących w tym zakresie odrębności. (abstrakt oryginalny)

10

Ville-Pekka Sorsa (ed.), Rethinking Social Risk in the Nordics

84%

Bakalarczyk R.

Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka

|

2012

|

nr 1

111-117

Ryzyka socjalne od dawna leżą w centrum zainteresowania badań polityki społecznej, a w szczególności systemu zabezpieczenia społecznego. Obszar ten na polskim gruncie akademickim penetrowany jest głównie za pomocą prawniczego języka i narzędzi analizy, rzadziej natomiast przy użyciu politologicznego aparatu pojęciowego i analitycznego. Do złagodzenia owej asymetrii dyscyplinarnej, jeśli chodzi o perspektywę patrzenia na kwestie ryzyka socjalnego, może przyczynić się zapoznanie polskiego czytelnika z publikacją Rethinking the social risk in nordics. To, co w publikacji intryguje, to nie tylko skierowanie uwagi autorów na kraje nordyckie mogące stanowić pod względem zabezpieczenia społecznego ciekawą inspirację, ale także osadzenie problemu ryzyk socjalnych w szerokim kontekście dylematów i przekształceń polityki publicznej, na czele z takimi procesami, jak europeizacja, prywatyzacja, indywidualizacja i - słabiej znana jako pojęcie, aczkolwiek nieźle jako zjawisko - finansjalizacja, a także przechodzenie do gospodarki opartej na wiedzy. Wszystkie te procesy mieszczą się bądź w tle artykułów składających na niniejszą publikację, bądź są analizowane jako zasadniczy problem w poszczególnych tekstach. Ponieważ są to procesy, które występują także w innych krajach, korzyści poznawcze (a w konsekwencji także praktyczne) wykraczają poza obszar nordycki. (fragment tekstu)

11

Definicja i kryteria oceny stopni niesamodzielności badanej zbiorowości - wyniki badań

67%

Mirosław J., Poliwczak I., Smoder A.

Polityka Społeczna

|

2018

|

nr 2 (tematyczny) Niesamodzielność - nowe ryzyko socjalne

15-23

W artykule zaprezentowane zostały wyniki badań jakościowych przeprowadzonych na potrzeby projektu Profesjonalizacja usług asystenckich i opiekuńczych dla osób niesamodzielnych - nowe standardy kształcenia i opieki. W ramach tego projektu opracowane zostały kryteria oceny stopnia niesamodzielności oraz definicja osoby niesamodzielnej. Zgodnie z wypracowaną definicją niesamodzielną jest osoba, u której z powodu naruszenia funkcji organizmu stwierdza się ograniczenia aktywności powodujące konieczność stałego albo długotrwałego wsparcia innej osoby w celu zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych. Definicja mogłaby ułatwić ocenę stanu danej osoby, kwalifikowanie do korzystania z usług opiekuńczych i wyznaczenie zakresu potrzebnych działań opiekuńczych. Byłaby szczególnie pomocna dla osób mających niewielkie doświadczenie w opiece nad osobami niesamodzielnymi. Istnieje cały szereg kryteriów, które powinny być uwzględnione podczas identyfikacji zakresu i intensywności pomocy. Ta różnorodność wynika ze znacznego wewnętrznego zróżnicowania zbiorowości starszych osób niesamodzielnych. Przy czym ilość i charakter czynników branych pod uwagę podczas przeprowadzanej diagnozy zależy od zakresu kompetencji zawodowych osoby ją przeprowadzającej. (abstrakt oryginalny)

12

Niesamodzielność - nowym ryzykiem socjalnym w systemie zabezpieczenia społecznego

67%

Bojanowska E.

Polityka Społeczna

|

2018

|

nr 2 (tematyczny) Niesamodzielność - nowe ryzyko socjalne

1-6

Celem artykułu jest przedstawienie ryzyka niesamodzielności w dokumentach organizacji międzynarodowych, rozwiązaniach wybranych krajów europejskich, jak i projektowanych rozwiązaniach w polskim systemie zabezpieczenia społecznego. Większość organizacji międzynarodowych, takich jak: WHO, OECD czy Unia Europejska, nie wypracowało jednoznacznej definicji niesamodzielności. Najczęściej wyjaśnienia tego terminu pojawiają się w kontekście opisu i definiowania opieki długoterminowej lub niepełnosprawności. Wynika to z faktu, że najczęściej niesamodzielność postrzegana jest jako następstwo niepełnosprawności. W polskich przepisach prawnych niesamodzielność jest formułowana przez niezdolność do samodzielnej egzystencji. (abstrakt oryginalny)

13

Co przemawia za potrzebą zdefiniowania "osoby niesamodzielnej"? Definicja niesamodzielności i osoby niesamodzielnej

67%

Szwałkiewicz E.

Polityka Społeczna

|

2018

|

nr 2 (tematyczny) Niesamodzielność - nowe ryzyko socjalne

6-10

Konsekwencje społeczne i ekonomiczne postępującego procesu starzenia się ludności mają charakter globalny i są coraz trudniejszym wyzwaniem dla wszystkich rozwiniętych krajów. Rozwój i osiągnięcia współczesnej medycyny, postęp technologiczny oraz zmiana warunków i stylu życia połączone ze spadkiem urodzeń spowodowały wydłużanie się średniego trwania życia. Te same elementy decydują o wydłużaniu okresu utrzymania zdrowia i samodzielności seniorów, ale wymagają inwestowania na ten cel coraz większych środków finansowych i adekwatnego do sytuacji solidarnego społecznego zaangażowania. Na samodzielność seniorów zasadniczy wpływ mają czynniki osobowe i środowiskowe. Powoduje to, że proces starzenia się jest heterogeniczny. Gwarantowanie wszystkim takiego samego zakresu wsparcia przy tak dużej liczbie osób mających różne utrudnienia funkcjonalne spowoduje, że każda z tych osób otrzyma pomoc niemającą w jej sytuacji większego znaczenia. Globalne wydatki będą duże, ale nie przyniosą spodziewanych efektów. Oznacza to, że niezbędne jest indywidualne diagnozowanie potrzeb, by wsparcie dało oczekiwany efekt - wydłużenie życia i możliwość funkcjonowania w środowisku seniora. Żeby stworzyć system zabezpieczenia obywateli na wypadek niesamodzielności, należy znaleźć wspólny mianownik dla wszystkich osób, którym wsparcie jest niezbędne, by mogli kontynuować swe życie w warunkach akceptowalnych społecznie. Proponowana przez ekspertów definicja, wypracowana w ramach projektu Profesjonalizacja usług asystenckich i opiekuńczych dla osób niesamodzielnych - nowe standardy kształcenia i opieki, odnosi się do wszystkich osób, które w codziennej egzystencji doświadczają stanu zależności od pomocy zewnętrznej: Osoba niesamodzielna - osoba, u której z powodu naruszenia funkcji organizmu stwierdza się ograniczenia aktywności powodujące konieczność długotrwałego albo stałego wsparcia innej osoby w celu zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych. Wprowadzenie tej definicji do porządku prawnego i stosowanych zmian w orzecznictwie o stopniu niepełnosprawności umożliwi wyodrębnienie populacji osób niesamodzielnych i ustalenie kryteriów przyznania wsparcia adekwatnego do stopnia niesamodzielności. W praktyce opiekuńczej przyczyni się do indywidualnego podejścia w planowaniu wsparcia z uwzględnieniem czynników kontekstowych, które mają wpływ na poziom sprawności i samodzielności osoby starszej. (abstrakt oryginalny)

14

Recenzja książki : Anna Dąbrowska, Rodzina migracyjna w przestrzeni życiowej dorastających. Holistyczny model wsparcia dla rodzin rozłączonych przestrzennie, PWN, Warszawa 2016.

67%

Giza T.

Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne

|

2016

|

nr 8(2)

546-549

Od przystąpienia Polski do UE do końca 2014 roku z kraju wyemigrowało 2 miliony 300 tysięcy osób, w tym 10,6% z populacji urodzonych po 1989 roku. Najwięcej Polaków przebywa w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Irlandii. Dane statystyczne i analizy historyczne dowodzą, że na przestrzeni dziejów zawsze miały miejsce migracje; nie jest to zjawisko nowe. Obecna emigracja zarobkowa dotyczy w szczególności krajów Europy Środkowo-Wschodniej, najbardziej Bułgarii i Rumunii. Rodzi wiele problemów w wymiarze ogólnoeuropejskim. Każde z państw próbuje także we własnym zakresie rozwiązywać problemy, jakie są konsekwencją masowych wyjazdów. Jedną z takich kwestii są zagrożenia jakie generuje długi wyjazd zagraniczny dla funkcjonowania rodziny oraz warunków, jakie rodzina migracyjna stwarza dla rozwoju dzieci. Rozłąki zagraniczne, obok tradycyjnych przyczyn, takich jak ubóstwo, bezrobocie, bezdomność czy uzależnienia, są ujmowane jako czynniki ryzyka dla stabilności rodziny. Rodzina rozłączona przestrzennie jest rodziną ryzyka, w której wzrasta prawdopodobieństwo pojawienia się niekorzystnych zjawisk i procesów. Znaczenie rodziny trudno przecenić. Dla większości ludzi rodzina jest fundamentem. Dla niektórych - źródłem trosk i osamotnienia. Rodzina migracyjna jest nowym typem rodziny, jaki ukonstytuował się pod wpływem przemian społeczno-politycznych, które wymusiły na jednostce przystosowanie się do nowych realiów życia i przedefiniowanie ról społecznych.(fragment tekstu)

15

Profiling in Employment Relations and Public Policies - an Instrument of Economic Risk Reduction?

67%

Godlewska-Bujok B.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2019

|

nr 6

17-22

Podczas debaty publicznej na temat automatyzacji procesów związanych z zatrudnieniem pojawia się często pytanie dotyczące procesu profilowania. Autorka wskazuje, że profilowanie zawsze było obecne w prawie pracy i - bardziej ogólnie - jako metoda organizowania informacji niezbędna do podejmowania właściwych decyzji w danym czasie. Profilowanie jest w rzeczywistości popularną metodą stosowaną od dawna ze względu na stosunki pracy, chociaż wraz z rozwojem rewolucji informacyjnej i możliwości technologicznych zauważono niebezpieczeństwa związane z wykorzystaniem tej metody do uzyskania wiedzy niezbędnej do funkcjonowania w biznesie, przekraczającej dozwolone ramy prawne. Pozostaje poza wszelkimi wątpliwościami, że profilowanie jest metodą analityczną, ale warto się zastanowić, jakie jest głębsze znaczenie korzystania z tego mechanizmu. Zdaniem autorki zarówno pracodawcy, jak i władze publiczne wykorzystują mechanizm profilowania w celu zmniejszenia osobistego ryzyka podejmowanych projektów, co przekłada się na ocenę efektywności ekonomicznej. (abstrakt oryginalny)

16

Ewolucja funkcji zasiłku macierzyńskiego : (uwagi na tle ostatnich zmian przesłanek nabycia prawa do zasiłku macierzyńskiego dla ubezpieczonego ojca dziecka)

67%

Babińska-Górecka R.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2015

|

nr 11

9-15

Na przestrzeni ostatnich stu lat funkcja zasiłku macierzyńskiego uległa istotnym zmianom. Obecnie zasiłek macierzyński chroni: 1) ryzyko ubezpieczeniowe związane z wystąpieniem zdarzenia losowego (ciąża, poród, połóg, śmierć lub niesamodzielność matki dziecka) lub 2) nowe ryzyko socjalne, czyli niebezpieczeństwo niepogodzenia pracy zarobkowej z obowiązkiem opieki i pielęgnacji nad niemowlęciem, albo 3) wspiera wypełnianie przez rodzinę funkcji wychowawczych i socjalizujących. Konstrukcja prawa do zasiłku macierzyńskiego nie uwzględnia wszystkich tych różnic oraz faktu, że zasiłek macierzyński w poszczególnych przypadkach spełnia inne funkcje, niektóre oderwane do głównego celu ubezpieczeń społecznych, tj. łagodzenia skutków niemożności zarobkowania. (abstrakt oryginalny)