Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Sąd pracy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Początek 2017 roku przyniósł kilka istotnych zmian w prawie pracy. Jedna z nich jest związana z nowymi terminami na wniesienie przez pracownika odwołania do sądu pracy od wypowiedzenia, rozwiązania bez wypowiedzenia lub wygaśnięcia umowy o pracę. (fragment tekstu)
Rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika staje się w czasach pogorszonej koniunktury gospodarczej coraz częstszym zjawiskiem. Nierzadko powstaje sytuacja, w której z powodu stanu ekonomicznego firmy, ale również zmian organizacyjnych, produkcyjnych czy technologicznych, pracodawca musi zlikwidować nie jedno, lecz kilka podobnych stanowisk pracy. (abstrakt oryginalny)
Pracownik i pracodawca, między którymi zaistniał spór, powinni dążyć do jego polubownego rozwiązania. Jeśli jednak nie jest to możliwe, stronom pozostaje droga sądowa. Przed wstąpieniem na ścieżkę procesową warto wiedzieć, jakie warunki trzeba spełnić, by móc dochodzić swoich praw przed sądem pracy, a także kto i w jakim zakresie może reprezentować stronę w postępowaniu. (fragment tekstu)
19 października 2011 r. w Warszawskim Domu Technika NOT odbyła się konferencja "Ochrona interesu pracodawcy w prawie pracy" zorganizowana przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych. Ze względu na niezwykle aktualny oraz wywołujący dyskusję temat spotkania naukowego wzięło w nim udział wielu przedstawicieli ośrodków akademickich. Na uznanie zasługuje fakt, iż organizatorzy zaprosili do udziału w konferencji praktyków, a także przedstawicieli strony związkowej i pracodawczej. Taki dobór uczestników pozwolił na interesującą wymianę poglądów przedstawicieli różnych środowisk. (abstrakt oryginalny)
W 2005 r. ustawodawca uregulował w przepisach kodeksu postępowania cywilnego kolejną metodę rozwiązywania sporów, jaką jest mediacja. Przepisy o mediacji mają zastosowanie również do rozwiązywania sporów ze stosunku pracy. Jednak ustawodawca regulując mediację nie przewidział żadnych przepisów, które uwzględniałyby specyfikę spraw z zakresu prawa pracy. Należy podkreślić, że wcześniej rozwiązywanie sporów z zakresu prawa pracy było traktowane w sposób – do pewnego stopnia - szczególny. Autorki podejmują próbę oceny regulacji mediacji z punktu widzenia prawa pracy. W tym kontekście analizują takie problemy, jak dobrowolność mediacji (zwłaszcza będącej wynikiem klauzuli mediacyjnej zawartej w umowie o pracę), wpływ podjęcia próby mediacji na późniejszą możliwość dochodzenia roszczeń przed sądem pracy, koszty i organizacja mediacji, granice ugody zawartej przed mediatorem i jej wykonalność. Prezentowane postulaty de lege ferenda mają na celu dostosowanie tej instytucji do specyfiki spraw z zakresu prawa pracy, a przez to podniesienie jej skuteczności i częstotliwości stosowania. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawia w tym artykule propozycję podejścia innego niż to dotąd akceptowane przez polski Trybunał Konstytucyjny, oparte na wyrokach z 2005 i 2007 r., do kwestii, kim w tekście Konstytucji RP jest sędzia niezawodowy, w szczególności "ławnik" sądu pracy czy sądu ubezpieczeń społecznych. Podejście przyjęte przez TK jest nadal uważane za trafne. Również przez tych przedstawicieli polskiej nauki prawa, którzy zajmują krytyczne stanowisko wobec tego, co definiują oni jako polski kryzys konstytucyjny (jakiego początek stanowi dokonywanie się w Polsce zmiany władzy politycznej w 2015 r.) Z kolei według autora sędzia niezawodowy w rozumieniu Konstytucji nie jest - wbrew powyższemu orzecznictwu TK - zaledwie "osobą sędziopodobną". To sędzia w pełnym tego słowa znaczeniu, identycznie jak sędzia zawodowy. Tylko taka egzegeza tekstu Konstytucji pozwala na stabilne istnienie społeczeństwa obywatelskiego wewnątrz władzy sądowniczej takiego państwa, które chce być państwem (rządów) prawa, a nie chce stać się państwem rządów prawem. (abstrakt oryginalny)
Nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego wprowadzona od 3 maja 2012 r. doprowadziła do zmiany reguł postępowania. W miejsce prekluzji dowodowej wprowadzono system władzy dyskrecjonalnej sędziego. Z jednej strony nałożono na sąd wzmożoną powinność pouczania stron, z drugiej dopuszczono możliwość pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów. W postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy nie przewidziano odmiennych reguł w zakresie koncentracji materiału dowodowego. Nie znaczy to, że całokształt regulacji nie upoważnia do postulowania autonomicznych rozwiązań. W tym trybie odrębnym zasada ochrony słusznego interesu pracownika upoważnia do adaptowania i zindywidualizowania ogólnych reguł postępowania. Problematyczne są jednak granice dopuszczalnych modyfikacji. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest wyrok niemieckiego federalnego sądu pracy (BAG) z 25 czerwca 2021 r., 5 AZR 505/20, w którego tezie wskazano, że opiekun-cudzoziemiec, delegowany do Niemiec w celu pracy w gospodarstwie domowym osoby niesamodzielnej, ma prawo do wynagrodzenia w wysokości co najmniej wynagrodzenia minimalnego nie tylko za czas pracy, ale także za okres dyżuru. Autor omawia skutki przedmiotowego orzeczenia zarówno odnośnie do sytuacji prawnej nieformalnych opiekunów z krajów Europy Wschodniej, jak również możliwości organizacyjnych i finansowych zapewnienia osobom niesamodzielnym należytej opieki (także całodobowej) w warunkach domowych. (abstrakt oryginalny)
Autor omawia doniosłą zarówno z teoretycznego jak i praktycznego punktu widzenia kwestię, czy w sprawie o roszczenia pracownika z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy dochodzone od pracodawcy na podstawie art. 415 kodeksu cywilnego (w związku z art. 300 k.p.), a nie na podstawie kodeksu pracy, właściwy jest skład sądu określony w art. 47 § 1 k.p.c. (tj. skład jednego sędziego), czy też w art. 47 § 2 pkt 1 lit.a k.p.c. (tj. skład ławniczy). W judykaturze Sądu Najwyższego, a także sądów powszechnych występuje pewna rozbieżność zapatrywań w tej kwestii. Jak się wydaje, przeważa raczej stanowisko, zgodnie z którym sprawa o takie roszczenia podlega rozpoznaniu przez sąd w składzie jednego sędziego. (abstrakt oryginalny)
Rozstrzyganie sporów zbiorowych zasadniczo nie mieści się w ramach kompetencji sądów powszechnych (sądów pracy). Przeciwko poddaniu w szerokim zakresie sporów z dziedziny zbiorowego prawa pracy kompetencji sądów powszechnych przemawia m.in. ich przeciążenie oraz konstytucyjna zasada, w myśl której powołane są one do sprawowania wymiaru sprawiedliwości, a nie do prowadzenia działalności innego rodzaju. Jednakże uregulowania prawne oraz praktyka prawnicza powoduje korzystanie z tych instrumentów.
Wykładnia prawna dotycząca rozwiązywania sporów zbiorowych pracy według międzynarodowych standardów pracy, problem arbitrażu i mediacji, legalności strajków, lokautu, rola sądu pracy, ostatnie tendencje w sporach zbiorowych itd.
W sądach pracy stosunkowo często przedmiotem rozpoznania są sprawy z powództw przywróconych do pracy pracowników o zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy bądź też o dopuszczenie do świadczenia pracy. Przy rozpoznawaniu takich spraw pojawiają się wątpliwości interpretacyjne odnośnie do sformułowań zawartych w art. 48 k.p. Powyższe rozważania stanowią próbę doprecyzowania tych sformułowań.
Autorka omawia zmiany wprowadzone ustawą z 2 lipca 2004 r. do przepisów kodeksu postępowania cywilnego dotyczących orzekania w sprawach o roszczenia pracownika ze stosunku pracy. Najważniejsza z tych zmian polega na wyeliminowaniu przepisu zobowiązującego sąd pracy do orzekania w wyroku o wszystkich roszczeniach, które wynikają z faktów przytoczonych przez pracownika, także tych nieobjętych jego żądaniem. Autorka krytycznie ocenia te regulacje, jako osłabiające pozycję pracownika.
Autor dokonał analizy dotyczącej rozgraniczenia sądowej i administracyjno - sądowej drogi dochodzenia roszczeń przez pracowników korpusu służby cywilnej. Omówione zostały zwłaszcza rodzaje sporów, których rozstrzygnięcie następuje zgodnie z postanowieniami ustawy z 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej.
W artykule przedstawiono podstawowe zagadnienia dotyczące nowo wprowadzonego do KPC postępowania mediacyjnego. Autor analizuje ustawowe przesłanki prowadzenia tego postępowania zarówno w sporach zainicjowanych przez pracownika, jak i przez pracodawcę. Szczególne wątpliwości interpretacyjne budzi w tej materii kwestia charakteru prawnego umowy o mediację oraz klauzul mediacyjnych w umowach o pracę. Zdaniem autora, mechanizmy te mogą sprzyjać wykreowaniu dodatkowych zjawisk patologicznych w stosunkach przemysłowych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.