Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Scientific and technical unit
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł analizuje strukturę systemu działania jednostki naukowo-technicznej. Problem zaspokojenia kadr kierowniczych w zakresie zarządzania innowacjami powinno nastąpić w oparciu o centralnie opracowany program przewidujący różne formy w ramach przyjętej polityki proinnowacyjnej państwa, programów pomocniczych Unii Europejskiej.
Komunikacja marketingowa jednostek naukowych zyskała zdecydowanie na znaczeniu w momencie zaistnienia i rozwoju hipermedialnego środowiska komputerowego, a w szczególności ery Web 2.0. Celem artykułu jest ocena stopnia wykorzystania przez jednostki naukowe strony internetowej w kontekście potencjalnej współpracy z przedsiębiorstwami. W artykule przedstawiono wyniki badań zrealizowanych w okresie 09.2017-03.2018 r. z wykorzystaniem metody krytycznej analizy źródeł wtórnych w postaci stron internetowych wszystkich parametryzowanych jednostek naukowych zlokalizowanych w województwie łódzkim. Realizacja badań zawartości stron internetowych jednostek naukowych potwierdziła, że jednostki naukowe nie wykorzystują dostępnego spectrum narzędzi komunikacji marketingowej we współpracy z przedsiębiorstwami oraz że jednostki naukowe nie stosują języka korzyści rynkowych w opisie wiedzy będącej przedmiotem komercjalizacji. (abstrakt oryginalny)
Na kształt i działalność sektora nauki przemożny wpływ wywiera zarówno wielkość alokowanych środków, jak i sposób ich dystrybucji. Stworzenie sprawiedliwego systemu podziału środków publicznych na badania, który jednocześnie pozwoli w efektywny sposób realizować wytyczone cele polityki naukowej, stanowi poważne wyzwanie. Kluczową kwestią pozostaje określenie właściwych proporcji poszczególnych kanałów dystrybucji środków. Chociaż zadanie to znajduje się w gestii państwa, pożądane jest podjęcie w tym zakresie współpracy ze środowiskiem naukowym. Wprowadzanie rozwiązań, które budzą sprzeciw naukowców powoduje bowiem, że system jest niestabilny i osiąga mniejszą skuteczność, co przejawia się między innymi niższym poziomem wskaźników doskonałości naukowej i innowacyjności kraju. Powyższe spostrzeżenia zyskują na aktualności w Polsce, gdzie na mocy reform z lat 2009-2011 zmianie uległy zasady działania instytucji naukowych. Wprowadzono neoliberalny model funkcjonowania, którego podstawą jest konkurencyjność i premiowanie najlepiej ocenianych jednostek naukowych i naukowców. W obliczu tych faktów zasadne wydaje się podjęcie badań, które dostarczą wiedzy o tym, jak dokonane zmiany odbierane są przez środowisko naukowe. Celem niniejszego artykułu jest w szczególności przedstawienie, jak postrzegany jest ustanowiony w wyniku reform projektowy model finansowania i jaki jego wizerunek ukształtował się w oczach polskich naukowców. Aby uzyskać kompletny obraz sytuacji, przeanalizowano zarówno wizerunek racjonalny, jak i emocjonalny. Wnioski dotyczące postrzegania modelu projektowego wysunięto na podstawie materiału empirycznego zgromadzonego w badaniu jakościowym, którego szczegóły zostaną zaprezentowane w rozdziale metodologicznym. Wcześniej zaś autorka omówi podstawowe modele dystrybucji środków publicznych na naukę oraz scharakteryzuje najistotniejsze cechy systemu funkcjonującego w Polsce. Na zakończenie zaś przedstawione zostaną implikacje, jakie ukształtowany wizerunek modelu projektowego może mieć dla krajowego systemu nauki.(abstrakt oryginalny)
Działalność badawczo-rozwojowa należała dotychczas do najmniej umiędzynarodowionych, a bezpośrednie inwestycje dokonywane za granicą miały zwykle na celu przede wszystkim produkcję, marketing czy dystrybucję. Nowym zjawiskiem jest to, że coraz więcej środków przeznaczonych na B+R trafia do krajów rozwijających się, w tym zwłaszcza do Azji. Coraz częstsze uruchamianie przez korporacje transnarodowe działalności badawczo-rozwojowej właśnie w krajach rozwijających się jest procesem zbieżnym ze wzrostem globalnego napływu do nich bezpośrednich inwestycji zagranicznych.
Artykuł prezentuje zagadnienia zaufania w budowie, rozwoju i funkcjonowaniu sieci jednostek naukowych w odniesieniu do konkretnych sieci naukowo-badawczych. Omawiane są przypadki trzech sieci jednostek naukowych, mających różną genezę, historię, potencjał i profil działalności. Artykuł nawiązuje do wcześniejszej publikacji, która ukazała się w kwartalniku "Nauki o Zarządzaniu", noszącej tytuł Zaufanie w sieci badawczo-rozwojowej jednostek naukowych. Rola jednostki inicjującej, i stanowi jej kontynuację. Studia przypadków zawarte w niniejszym artykule wskazują na rolę zaufania w poszczególnych fazach rozwoju jednostki naukowej jako kluczowego czynnika wpływającego na aktywność sieci, a także ilustrują wpływ uwarunkowań na jego poziom.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono problemy jakie dotyczą jednostek badawczo-rozwojowych w Polsce. Sposób działania tych blisko 200 państwowych instytutów i ośrodków badawczych stworzonych po to, by zasilały gospodarkę w nowoczesne technologie, przypomina styl rodem z PRL-u. Jednostki o tym statusie rzadko kiedy są postrzegane dziś jako dynamiczne inkubatory nowych technologii. Są uważane za przystań dla inżynierów liczących dni do emerytury. Opór przed zmianą zasad ich działania jest ogromny i okazuje się niestety skuteczny.
7
67%
Tempo postępu naukowo-technicznego determinowane jest innowacjami - nowymi rozwiązaniami m.in. w obszarze wynalazków, produkcji i metod wytwarzania. Centrami generowania innowacji mogą być polskie jednostki naukowe. Podmioty te kreują innowacyjne rozwiązania, które kończą się z reguły rozwiązaniem na wczesnym etapie rozwoju - prototypem niekomercyjnym. Potrzebna jest jednak faza wdrożenia oraz strategia komercjalizacji. Wypracowywaniu tych metod służą środki unijne z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013. Celem artykułu jest próba zaprezentowania sposobu pozyskiwania środków finansowych z UE przez instytuty badawcze na projekty innowacyjne z możliwością komercjalizacji wyników prac projektowych (na przykładzie projektu PROTEUS opracowanego przez konsorcjum reprezentowane przez Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP) oraz efekty udzielonego wsparcia unijnego. Do zaprezentowania analizy problemu wykorzystano literaturę przedmiotu, dane ze sprawozdań finansowych z realizacji projektu PROTEUS (2008-2013) oraz wnioski wynikające z konsultacji z pełnomocnikiem dyrektora ds. projektów w PIAP. Wnioski i podsumowania zawierają wskazówki dotyczące zarządzania projektem na każdym z etapów: aplikowania, realizowania oraz zamykania. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.