Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Settlement system
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł porusza problem określenia, za pomocą metody wektorowej, zasięgu oddziaływania ośrodka centralnego II rzędu w Obszarze Metropolitalnym Warszawy (OMW), jakim jest Legionowo. Tło badań stanowi teoria ośrodków centralnych sformułowana przez Waltera Christallera. Analizie poddane zostały trzy funkcje centralne pełnione przez miasto - transport, edukacja i rynek pracy. Uzyskane wyniki potwierdzają postawione w badaniu hipotezy - zaplecze ludnościowe Legionowa stanowi głównie teren powiatu legionowskiego, a obszar obsługiwany przez miasto jest z nim niejednorodnie silnie powiązany. Siła i zróżnicowanie powiązań zaplecza ludnościowego z Legionowem różni się w zależności od badanej funkcji. W świetle wyników uzyskanych metodą wektorową Legionowo może być uznane za ośrodek drugiego rzędu w OMW, jednak relatywnie słaby. (abstrakt oryginalny)
Lokalizacja centralnej administracji jest istotnym lokalnym oraz regionalnym czynnikiem rozwojowym. Z perspektywy funkcji centralnych, opisywanych przez W. Christallera, jest to jedno z naj- ważniejszych narzędzi wpływania na rozwój lokalny i regionalny. W artykule autor porównuje lokalizację urzędów centralnych oraz instytutów badawczych do deklarowanego w dokumentach strategicznych systemu osadniczego. Istotnym elementem pracy, oprócz teoretycznej podbudowy, jest systematyzacja lokalizacji urzędów oraz instytutów. (abstrakt oryginalny)
Migracja to proces regionalny. Monitorując ją, obserwujemy kompleksowe, społeczno-geograficzne systemy, a szczególnie struktury osadnictwa regionalnego. Monitorowanie migracji związane jest z rozwojem i polityką regionalną. Autor przeprowadza monitoring migracji wewnętrznej w poszczególnych regionach Czech oraz migracji w obrębie miast regionów na przestrzeni czterech 3-letnich okresów (1992-1994, 1995-1997, 1998-2000, 2001-2003) w odniesieniu do osób powyżej 20 lat w porównaniu z migracją całkowitą oraz migracją ludności posiadającej wykształcenie wyższe. Wiek osób podlegających procesowi migracji jest monitorowany na podstawie siedmiu kategorii wiekowych: 20-24, 25-29, 30-34, 35-39, 40-49, 50-59 oraz powyżej 60 roku życia. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszego opracowania są miasta, a więc jednostki przestrzenne najniższego szczebla w hierarchii regionów ekonomicznych. Opracowanie stanowi dogłębną i w miarę możliwości pełną analizę rozwoju wszystkich miast Makroregionu Południowo-Wschodniego (MPW) za lata 1978 i 1987. (fragment tekstu)
Pokrótce scharakteryzowano strukturę osadniczą Dolnego Śląska, zmiany liczby mieszkańców wybranych miast tego regionu, gęstość zaludnienia, koncentrację poszczególnych sektorów na obszarze regionu, a następnie oceniono znaczenie Wrocławia w regionie.
Artykuł prezentuje typologię jednostek osadniczych występujących w granicach Karpackiego Regionu Rozwoju. Typologia została stworzona dla potrzeb Carpathian Project, projektu międzynarodowego zrealizowanego w 2008 r. w ramach Europejskiego Programu Sąsiedztwa INTERREG III B CADSES (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Podstawy teoretyczne modelowania rozwoju transgranicznych systemów osadniczych
75%
W artykule przedstawiono założenia teoretyczne modelowania rozwoju transgranicznych systemów osadniczych. Na przykładzie miast podzielonych na pograniczu polsko- -niemieckim uzasadniono potrzebę takich modelowań i możliwość ich zastosowania do opracowania transgranicznych strategii i planów zagospodarowania przestrzennego. Po raz pierwszy opisano zjawisko duplikacji funkcji i struktur przestrzennych po obu stronach miast transgranicznych. Wskazano na możliwość i zasadność reintegracji miast podzielonych. (abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł koncentruje się na zagadnieniu migracji w Republice Czeskiej w okresie transformacji czeskiego społeczeństwa po 1989 r. Suburbanizacyjne tendencje w Republice Czeskiej wzrastają od połowy lat 90. Analiza migracji pokazała hierarchiczne związki i umocnienie dominującej pozycji Pragi oraz całego Regionu Central Bohemia w systemie osadniczym Czech. Proces koncentracji w metropolitalnych obszarach będzie trwał z dominującą pozycją centralnego obszaru kraju. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Dynamika ludnościowa miast Polski i Białorusi - studium porównawcze
75%
Rozwój systemów osadniczych w Polsce i na Białorusi posiada wiele cech wspólnych: intensywne procesy uprzemysłowienia oraz urbanizacji, centralnie planowany rozwój miast, szybki wzrost znaczenia dużych miast w systemach osadniczych. Z drugiej strony widoczne są znaczące różnice: szybsze przejście polskich miast do fazy postindustrialnej, wcześniejsze procesy deindustrializacji i gentryfikacji w dużych miastach, zawansowane procesy dekoncentracji i suburbanizacji oraz rozwój społeczno-ekonomiczny małych i średnich miast w obszarach metropolitalnych. Celem artykułu jest wyjaśnienie wpływu procesów metropolizacji na demograficzny rozwój miejskiej sieci osadniczej w Polsce i na Białorusi. Na podstawie analizy dynamiki liczby ludności w okresie 1970-2014 wyróżniono tendencje charakterystyczne dla procesów rozwoju osadniczego badanych krajów. Skonstruowano klasyfikację rozwoju ludnościowego ośrodków miejskich polskich i białoruskich oraz wyodrębniono 4 typy rozwoju miast: progresji ludnościowej, umiarkowanego wzrostu, depopulacyjny, kurczący się. W obu krajach zauważono występowanie dodatniej dynamiki ludnościowej w małych ośrodkach miejskich znajdujących się w granicach funkcjonalnych ośrodków miejskich. Jednak w Polsce obserwujemy zmniejszanie się liczby ludności miasta centralnego i koncentrację ludności w ośrodkach podmiejskich, natomiast na Białorusi oddziaływanie dużego ośrodka miejskiego (Mińska, Brześcia) nie prowadzi do dekoncentracji ludności w rdzeniu funkcjonalnego obszaru miejskiego. W badanych krajach niekorzystne tendencje demograficzne i występowanie zwartych obszarów charakteryzujących się depopulacją zaobserwowano w miastach peryferyjnych, także w ośrodkach poprzemysłowych. (abstrakt oryginalny)
W artykule poddano ocenie system osadniczy w woj. lubelskim na tle osadnictwa całego kraju oraz zweryfikowano tezy o korzystnym układzie osadniczym na Lubelszczyźnie. Do realizacji tego celu posłużyła m.in. analiza stopnia regularności rozkładu miast za pomocą reguły wielkości-kolejności.
Refleksje zawarte w opracowaniu są próbą oceny, czy ustalenia dotyczące systemu osadniczego i suburbanizacji, zawarte w Projekcie, w dostatecznym stopniu kieruje się zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska oraz zasygnalizowanie sposobu, w jaki rozwój elementów zagospodarowania przestrzennego związanych z osadnictwem - szczególnie podmiejskim - mógłby następować w większej zgodności z tymi zasadami. (fragment tekstu)
W 1975 r. dokonano w Polsce radykalnych zmian w podziale administracyjnym kraju, wprowadzając model podziału dwustopniowego: gmina - województwo zamiast modelu podziału trójstopniowego gmina - powiat - województwo. Zniesiono ponad 300 powiatów wiejskich i około 80 miejskich, usuwając w ten sposób pośredni poziom podziału administracyjnego. W miejsce 17 dużych województw oraz 5 miast wydzielonych o statusie województwa (Warszawa, Łódź, Kraków, Poznań, Wrocław) utworzono 49 województw, mniejszych obszarowo 1 ludnościowo. Miało to zapewnić sprawniejsze działanie administracji terenowej i przybliżyć ją do ludności. Liczba gmin wiejskich pozostała zasadzie niezmieniona 1 przekraczała 2000 jednostek. W początku lat osiemdziesiątych rozgorzała szeroka dyskusja na temat celowości i zakresu ewentualnego nowego podziału administracyjnego lub powrotu do dawnego modelu trójstopniowego. (fragment tekstu)
Koncepcję zespołu osadniczego zaczęto rozwijać w polskiej geografii społeczno-ekonomicznej w latach 60. XX w. w ramach zainteresowania teorią funkcjonalną. Funkcjonalizm podkreślał rolę relacji w podtrzymywaniu spójności systemu. W polskiej geografii społeczno-ekonomicznej myśl funkcjonalistyczna jest głęboko zakorzeniona, choć w większości prac podejmujących problem przemian funkcjonalnych nie ma większej refleksji nad tradycją, aspektem teoretyczno-metodologicznym, a tym bardziej filozoficznym takich ujęć. W badaniach geograficznych, zwłaszcza w geografii osadnictwa, funkcjonalizm odnosił się przede wszystkim do metod badań. Funkcjonalizm wywarł duży wpływ na rozwój teorii układów osadniczych, w tym koncepcje zespołu i lokalnego systemu osadniczego. Celem opracowania jest przedstawienie ewolucji myśli geograficznej w zakresie tych koncepcji oraz ich zastosowań, wraz ze wskazaniem nowych przemyśleń teoretycznych. (abstrakt oryginalny)
Rozważania autora nad granicami Wileńszczyzny stanowią próbę zarysowania obszaru badań jej kultury urbanistycznej tj. tworzenia, rozwoju, funkcjonowania, zaniku a często zagłady miast i miasteczek, z wieloma uwarunkowaniami tych procesów w przeszłości i dzisiaj.
Ukształtowany na terytorium regionu system osadniczy stanowi w geografii społecznoekonomicznej jeden z głównych czynników rozwoju. Szczególną rolę w systemie tym odgrywają miasta, których znaczenie rozpatrywać można z różnych perspektyw. W artykule z perspektywy przestrzennej badaniom poddano hierarchię i relacje miast w województwie lubuskim. Spośród narzędzi statystycznych wykorzystano regułę wielkości i kolejności Zipfa oraz model grawitacji. Analizę przeprowadzono na podstawie danych za rok 2015. Wyniki badań empirycznych wskazują, że pomimo podobnego zagęszczenia miast w województwie lubuskim jak ogólnie w kraju system miast w regionie charakteryzuje wyraźna specyfika. Obok dwóch największych miast pełniących funkcje regionalne i ponadregionalne, którymi są Zielona Góra i Gorzów Wlkp., duże znaczenie ma problematyka funkcjonowania małych i średnich miast w województwie.(abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Transformacja lokalnej wiejskiej struktury osadniczej w układ przestrzenny miasta
63%
Tematem rozważań jest identyfikacja i charakterystyka impulsów, które miały i mają wpływ na aktualną postać i jakość struktury małego miasta. Obiektem analizy jest miasto Stronie Śląskie w woj. dolnośląskim, powiat kłodzki. Miasto to rozwijało się pod wpływem huty szkła w Strachocinie oraz folwarku z pałacem we wsi Stronie Śląskie. Po roku 1945 miał miejsce dalszy rozwój huty szkła. Powstało też osiedle przekształcone później na szpital dla nerwowo i psychicznie chorych. W latach 70. i 80. XX w. wybudowano osiedla mieszkaniowe. Miasto uległo rozbudowie przestrzennej, a huta i szpital zmonopolizowały i zawęziły kapitał społeczny. Ograniczona została relacja: miejsce pracy-społeczność lokalna. W konsekwencji uformowało się społeczeństwo o małej mobilności i słabym zainteresowaniu nowymi impulsami i możliwościami rozwoju.(abstrakt oryginalny)
Zrównoważony rozwój jest w Polsce zasadą konstytucyjną, stąd przyjmowany być powinien za podstawę wszelkich działań. Z tego między innymi powodu należałoby oczekiwać, że znajdzie swoje odbicie w regulacjach prawnych, dotyczących polityk rozwojowych na różnych szczeblach organizacji terytorialnej, w tym w polityce przestrzennej. O możliwości realizacji zrównoważonego rozwoju w różnych skalach przestrzennych decyduje między innymi sposób rozmieszczenia ludności na danym obszarze, znajdujący swoje odbicie w sieci osadniczej. Celem artykułu jest określenie tego, jaka sieć osadnicza w skali regionalnej i lokalnej sprzyjać będzie realizacji założeń rozwoju zrównoważonego, a następnie analiza tego, czy w obowiązujących w Polsce regulacjach prawnych w zakresie polityki przestrzennej oraz zadań samorządów terytorialnych znajdują się odniesienia co do kształtowania takiej, zgodnej z zrównoważonym rozwojem, sieci. Z przeprowadzonej analizy wynika, że osiąganiu celów takiego właśnie rozwoju sprzyjać będzie przede wszystkim policentryczna struktura osadnicza, i to zarówno w skali regionalnej, jak i lokalnej. W obowiązującej w Polsce ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym brakuje odniesień do zasad kształtowania sieci osadniczej, co może być jedną z przyczyn formowania nieefektywnych, niezrównoważonych struktur przestrzennych, a polaryzacyjno-dyfuzyjny model rozwoju przyjęty w Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 nie w pełni służy realizacji celów zrównoważonego rozwoju. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest próba przedstawienia najistotniejszych determinant rozwoju ośrodków metropolitalnych, wpływających na kształt i sposób ich zarządzania, ze szczególnym uwzględnieniem efektywnego podnoszenia konkurencyjności.(fragment tekstu)
Artykuł zawiera prognozy przekształceń polskiej przestrzeni w XXI wieku dokonujących się pod wpływem cywilizacji informacyjnej. Autor odnosi koncepcje strategiczne i realne doświadczenia krajów Unii Europejskiej do oceny uwarunkowań i wyzwań cywilizacyjnych kształtowania polskiej przestrzeni. Jego zdaniem, dynamika i głębokość przekształceń polskiej przestrzeni będzie zależeć w decydującym stopniu od postępu procesu jej integracji z UE. Artykuł kończy studium przypadku dla rozwoju Trójmiasta w procesie metropolizacji.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.