Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Sickness fund
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Ubezpieczenia społeczne w obecnym tego słowa znaczeniu rozwinęły się w Europie w ostatnim kwartale XIX w. Na ziemiach polskich funkcjonujących w ramach państw zaborczych wprowadzone były modele ubezpieczeń społecznych poszczególnych państw. Problem rozwoju ubezpieczeń społecznych na ziemiach polskich w XIX w. jest słabo rozpoznawany. Celem niniejszego szkicu jest otwarcie dyskusji nad kształtowaniem się modelu ubezpieczeń społecznych w Galicji. (fragment tekstu)
Niezależnie od działań reformatorów wciąż aktualny pozostaje problem podziału środków finansowych w sposób optymalnie odpowiadający potrzebom regionów. Celem artykułu jest przedstawienie zasad podziału środków finansowych na ochronę zdrowia, funkcjonujących w Polsce od 1999 r. (fragment tekstu)
Celem niniejszego artykułu jest ogólna analiza możliwości inwestycji w zdrowie publiczne na rzecz jednostki w obecnym systemie zdrowotnym w Polsce. Podstawę analizy stanowiły odpowiednie akty prawne dotyczące zasad ustalania składki ubezpieczenia powszechnego oraz sprawozdania z działalności NFZ za lata 2003-2011. W przeprowadzonej analizie przyjęto założenie, iż możliwości inwestycyjne w zdrowie publiczne mogą być wyrażone poziomem, strukturą oraz dynamiką przychodów NFZ, a kierunki tych inwestycji mogą wyrażać poniesione nakłady/koszty na poszczególne kategorie działalności wynikające z przyjętej przez rząd polityki ekonomiczno-społecznej, w tym polityki zdrowotnej i zdrowotnej. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote System ubezpieczeń zdrowotnych w II Rzeczypospolitej w latach 1918-1933
100%
Celem artykułu jest prezentacja tego interesującego okresu związanego z kulturą i historią polskiego systemu zdrowia, nawiązującego do instytucji kas chorych, które to powołane w 1920 roku miały zapewnić poczucie bezpieczeństwa obywateli w przypadku zagrożenia chorobą. Na podstawie zebranych materiałów archiwalnych został również przedstawiony ustrój kas chorych oraz szkice zarządzania czynnikiem ludzkim w tych organizacjach. (fragment tekstu)
W konkurencji, którą kreuje ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, najważniejsza jest gra o umowę z kasą, czyli o wejście do systemu. W tej grze kasy i świadczeniobiorcy będą stosowali różne strategie i będą często zmieniali swoje zachowania, zależnie od strategii przyjętej przez drugą stronę.
Na ryzyko funkcjonowania kas chorych można patrzeć z dwóch punktów widzenia. Pierwszy z nich dotyczy oceny systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego jako całości i odpowiedzi na pytanie, czy warunki finansowo-organizacyjne jakie on stwarza są wystarczające do zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych ubezpieczonych. Z drugiej jednak strony zasadne jest, aby poddać analizie minimalizację ryzyka funkcjonowania poszczególnych kas chorych w ramach istniejących możliwości, jakie oferuje ten system. Niżej przedstawiono propozycje procedur umożliwiających racjonalne gospodarowanie środkami finansowymi postawionymi do dyspozycji kas regionalnych chorych, których zastosowanie może zarówno ocenić ryzyko, jak i je minimalizować. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono metody finansowania usług medycznych możliwe do zastosowania w procesie kontraktowania świadczeń zdrowotnych. Dokonano charakterystyki ich zalet i wad z punktu widzenia świadczeniodawcy, płatnika i pacjenta. Szczególną uwagę zwrócono na te metody, które są obecnie wykorzystywane przez NFZ i te, które miały zastosowanie w okresie funkcjonowania kas chorych. (abstrakt oryginalny)
Zasoby informacyjne w systemie ochrony zdrowia determinują możliwość ewaluacji efektywności poszczególnych świadczeń zdrowotnych oraz ocenę stanu zdrowia populacji, a tym samym prowadzenie racjonalnej polityki zdrowotnej. Dla płatników w systemie wiedza ta stanowi podstawę między innymi do podejmowania decyzji alokacyjnych oraz działań mających na celu wpłynięcie na zachowania pacjentów. Wiedza o relacji między opłaconą składką a jakością uzyskanych świadczeń jest również istotna z perspektywy samych ubezpieczonych. Ponadto informacje o procesach dostarczania usług zdrowotnych pacjentom są wykorzystywane w analizach z zakresu ekonomiki zdrowia. W artykule dokonano charakterystyki zbiorów danych gromadzonych przez niemieckie kasy chorych, omówiono metody weryfikacji spójności danych oraz ograniczenia prawne związane z ich analizą. Poprzez opis rozwiązań stosowanych w praktyce gospodarczej oraz przedstawienie możliwości wykorzystania danych zarówno do celów zarządzania w ochronie zdrowia, jak i badawczych w zakresie ekonomiki zdrowia, opracowanie to może zachęcić do wykorzystania doświadczeń niemieckich, które mogłyby służyć poprawie efektywności systemów informacyjnych wykorzystywanych w ochronie zdrowia w Polsce.(abstrakt oryginalny)
Proponowane do wdrożenia zmiany w systemie opieki zdrowotnej mają na celu implementację rozwiązań, które w oczywisty sposób wymuszać będą inne niż do tej pory spojrzenie na zagadnienie funkcjonowania publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Przewiduje się, że przejęcie finansowania działalności tych jednostek przez kasy chorych - podstawowego "kasjera" systemu opieki zdrowotnej, wymusi bardziej racjonalne niż w chwili obecnej gospodarowanie środkami finansowymi. Wiązać się to będzie także z odmiennymi zasadami przyznawania środków na działalność publicznych zakładów opieki zdrowotnej, które będą funkcjonować w niepewnym, rynkowym otoczeniu - rynku wewnętrznego świadczeń zdrowotnych. W sytuacji obowiązujących już uregulowań istotne jest to, że podstawowe znaczenie w dystrybucji środków pomiędzy poszczególne regionalne kasy chorych będzie miała liczebność populacji świadczeniobiorców, zamieszkujących teren działalności danej kasy. Uchwalona i podpisana przez Prezydenta RP ustawa w sprawie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego musi zapewniać każdemu uprawnionemu do świadczeń równe traktowanie z punktu widzenia dostępu do gwarantowanego koszyka usług medycznych, obojętnie do której z kas chorych należy.(fragment tekstu)
Funkcjonowanie jednolitego systemu ochrony zdrowia, w ramach którego realizowane są zadania dotyczące różnych instytucji publicznych i niepublicznych, wymaga bardzo precyzyjnego określenia sposobu przepływu środków pieniężnych. Nowe regulacje prawne będą musiały opierać się na zupełnie innych danych niż dotychczasowy algorytm wyrównania finansowego. Można tylko mieć nadzieję, iż ze względu na brak ustawy dopuszczającej funkcjonowanie nowych instytucji ubezpieczenia zdrowotnego jest jeszcze czas na opracowanie takiego sposobu alokacji bardzo przecież ograniczonych środków finansowych, który pozwoli na wykorzystanie doświadczeń kas chorych i Narodowego Funduszu Zdrowia. (fragment tekstu)
Wraz z reformą ochrony zdrowia pojawiły się nowe instytucje - Kasy Chorych. Tak więc pieniądze wydawane na służbę zdrowia nie pochodzą już z budżetu państwa, tylko z podatków obywateli. Kasy płacą za nasze leczenie, kupując określone świadczenia medyczne od szpitali i przychodni.
1 stycznia 1999 r. weszły w życie przepisy uruchamiające reformę opieki zdrowotnej. Niestety ostrzeżenia ekspertów, którzy wskazywali na liczne braki przygotowywanych propozycji nie wpłynęły na wprowadzenie mechanizmów łagodzących skutki okresu przejściowego, w tym niesprawnego działania realizowanego przez Kasy Chorych systemu finansowania.
Celem opracowania jest wykazanie, iż w systemie, w którym występuje wyrównywanie ryzyka jako odpowiedź na wprowadzenie konkurencji między płatnikami trzeciej strony, występuje również system wyrównywania szkodowości. Im mniej klas ryzyka występuje w systemie, tym bardziej redystrybucyjny jest system wyrównywania szkodowości, tj. mniejsza jest odpowiedzialność finansowa płatnika trzeciej strony. Teza ta została zweryfikowana w oparciu o analizę systemów wyrównywania szkodowości, funkcjonujących w krajach z konkurencją pomiędzy płatnikami trzeciej strony - krajami, w których taka sytuacja występuje są: Holandia, Szwajcaria, Niemcy, Izrael, Czechy, Słowacja oraz Belgia. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono ideę dobrowolnych ubezpieczeń zdrowotnych opłacanych z własnej kieszeni. Idea ta ma teraz szansę nabrać ustawowego kształtu. Eksperci szacują, że w zależności od tego, jak szeroki pakiet usług będą gwarantować, na takie ubezpieczenia Polacy wydadzą rocznie od 3 do 9 mld zł.
W artykule zaprezentowano zmiany jakie miały miejsce w systemie opieki społecznej w Polsce po 1999 roku. Zwrócono uwagę na konstrukcję zreformowanego systemu, którą oparto na następujących zasadach: solidarności społecznej, samorządności i samofinansowania, wystarczalności i szybkiego działania. Następnie omówiono kompetencje Ministerstwa Zdrowia, lokalnych samorządów i kas chorych. W ostatniej części przedstawiono rekomendowane zmiany dotyczące przygotowywanego Aktu o Narodowym Funduszu Zdrowia.
Wprowadzony w 1999 roku system powszechnych ubezpieczeń zdrowotnych zmienił zasady finansowania opieki zdrowotnej. W powiązaniu z usamodzielnianiem ZOZ miał wyeliminować zasadniczą wadę systemu funkcjonującego przed 1 stycznia 1999 r. - finansowanie przez państwo zasobów materialnych, a nie rzeczywistych kosztów świadczeń zdrowotnych. Celem nowego systemu było więc z jednej strony powstanie wyodrębnionych funduszy ubezpieczeniowych, których dochody pochodzą ze składek, niewykorzystane środki funduszu przechodzą z roku na rok, a więc tym samym zagwarantowane zostaje finansowanie opieki zdrowotnej na poziomie niezależnym od sytuacji finansowej państwa. Z drugiej strony zakładano, że odejście od finansowania zasobów materialnych pozwoli na zracjonalizowanie gospodarki środkami finansowymi przeznaczanymi na opiekę zdrowotną. Zmiana finansowania budżetowego na finansowanie składkowe zakładała ochronę systemu finansowania opieki zdrowotnej od przetargów politycznych. Zamiast corocznych debat przy konstrukcji budżetu państwa ogólny poziom nakładów ma wynikać bezpośrednio z poziomu dochodów społeczeństwa. W pierwszych latach funkcjonowania nowego systemu nie nastąpił powszechnie oczekiwany, znaczący wzrost globalnej sumy środków przeznaczanych na opiekę zdrowotną. Dynamika realna nakładów na opiekę zdrowotną w roku 1999 w stosunku do roku 1998 wyniosła - 1,7%. W pierwszym roku działania systemu zanotowano niższe od planowanych przychody Kas Chorych (w całym systemie PUZ o około 5,5%). Głównym czynnikiem tych odchyleń było niższe od planowanego tempo wzrostu PKB, a więc i dochodów z podatku PIT, a także niższa niż planowano ściągalność składki przez ZUS, który ponadto nie wywiązał się z obowiązku prowadzenia indywidualnych kont ubezpieczonych, ewidencji należnych i odprowadzonych składek oraz zobowiązań z tytułu nie uiszczenia składki. (fragment tekstu)
Kwestię racjonalności systemu finansów publicznych autor rozpoczął od istotnych zmian w dziedzinie gospodarowania publicznymi środkami finansowymi, zawartymi w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 roku. Zmiany te, zapoczątkowały nowy system finansów publicznych, którego prawne i instrumentalne normy określiła ustawa z dnia 26 listopada 1998 roku. Obok gruntownych zmian prawnych systemu finansów publicznych, od 1999 roku zaczęły funkcjonować nowe instytucje, zasadniczo zmieniające zakres i strukturę tego systemu (kasy chorych i otwarte fundusze emerytalne). Na nowy system finansów publicznych wpływ zaczęły także wywierać utworzone w 1999 roku, w wyniki reformy administracyjnej, trzy nowe podmioty: budżety powiatów, budżety miast na prawach powiatów oraz budżety województw samorządowych. Autor przeanalizował dochody i wydatki nowego systemu finansów publicznych, przy czym bliżej zajął się budżetami jednostek samorządu terytorialnego. Artykuł zakończył uwagami na temat racjonalności zmian w systemie finansów publicznych w Polsce.
Omówiono zmiany w strukturze finansowania oraz poziomie nakładów na ochronę zdrowia w krajach zachodnich, nakłady na ochronę zdrowia w Polsce w latach 1996-1999 oraz przedstawiono zagadnienie finansowania ochrony zdrowia w systemie Kas Chorych.
20
84%
Cechą charakterystyczną niemieckiego systemu ochrony zdrowia od początku jego istnienia jest decentralizacja jednostek zarządzających poszczególnymi obszarami funkcjonowania powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Istotna rola w realizacji wskazanej zasady przypadła w udziale kasom chorych, których status korporacji prawa publicznego znajduje swoje podstawy konstytucyjne.1 Rozwiniecie przepisów konstytucji znajdujemy w dwóch aktach prawnych rangi ustawowej - Czwartej i Piątej Księdze Kodeksu Socjalnego,2 które w sposób kompleksowy regulują zasady funkcjonowania, w tym również zarządzania niemieckim systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Niniejsza praca zawiera wyniki analizy podstaw prawnych funkcjonowania w niemieckim porządku normatywnym kas chorych, ze szczególnym uwzględnieniem realizacji kompetencji zarządzających powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym w Republice Federalnej Niemiec. Podjęta została również próba dokonania oceny niemieckich rozwiązań normatywnych w objętym badaniami obszarze zarządzania w ochronie zdrowia. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.