W artykule rozpatrzono będący rozwinięciem modeli typu Leontiewa oraz Neumanna-Gale'a model wzrostu, w którym obok założeń charakterystycznych dla tej klasy modelu uwzględniono nie brane explicite pod uwagę ani w modelach Leontiewa, ani w modelach typu Neumanna-Gale'a warunki wzrostu majątku produkcyjnego i zatrudnienia a także pewne dodatkowe warunki wzrostu konsumpcji (produkcji dóbr konsumpcyjnych). Jako kryterium wzrostu przyjęto użyteczność konsumpcji w danym (skończonym) horyzoncie czasu {0,1,..., T}. Nawiązując do wspomnianej pracy W. L. Markowa w artykule scharakteryzowano ważniejsze własności przekształcenia technologicznego, a także dopuszczalnych, efektywnych i optymalnych procesów wzrostu oraz dowiedziono asymptotycznej zbieżności procesów optymalnych do wiązki procesów "zbliżonych" do efektywnych (zawierającej procesy efektywne oraz ewentualnie ich punkty skupienia w przestrzeni, do której należą). Prezentowany model różni się w sensie matematycznym od modelu rozpatrywanego przez W. L. Markowa (zarówno postacią kryterium wzrostu jak i niektórymi własnościami przekształcenia technologicznego) co niestety sprawia, iż przy dowodzeniu twierdzeń o istnieniu dopuszczalnych procesów wzrostu (twierdzenie 1) i asymptotyce optymalnych procesów wzrostu (twierdzenie 2) nie można bezpośrednio posłużyć się rezultatami W. L. Markowa. Można było wykorzystać idee dowodów, co uczyniono dowodząc zwłaszcza twierdzenia 2. (fragment tekstu)