Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 48

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Ski tourism
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Temat roli oświetlenia tras jako ważnego komponentu produktu ośrodków narciarskich nie był do tej pory poruszany na szerszą skalę w badaniach naukowych w Polsce i na świecie. Dotychczasowa wiedza pozwala jednak wskazać na szczególną popularność tej oferty wśród gości polskich ośrodków. W badaniach podjęto próbę analizy przyczyn, dla których mieszkańcy Polski wybierają taką ofertę, a także tego, w jaki sposób korzystanie z niej jest wkomponowane w ich wyjazdy turystyczne. W tym celu przeprowadzono ponad 200 ankiet z osobami deklarującymi korzystanie z oferty wieczornej jazdy. Wyniki badań wskazują na atrakcyjniejsze ceny oraz mniejszy tłok na stoku i w kolejce do wyciągu jako na główne motywy wyboru tej oferty. Spośród zaproponowanych sześciu form uczestnictwa w wyjeździe turystycznym, podczas którego uprawia się jazdę po oświetlonych trasach, respondenci nieco częściej wybierali wyjazdy dłuższe, czyli weekendowe lub urlopowe, jednak także wyjazdy krótsze, a więc jednodniowe i kilkugodzinne, miały znaczną liczbę zwolenników, zwłaszcza wśród osób mieszkających stosunkowo niedaleko ośrodków narciarskich. Pośród respondentów widoczne są dwie grupy: osoby korzystające bardzo rzadko z oświetlonych tras w jakiejkolwiek formie, a także osoby cechujące się bardzo dużą aktywnością i deklarujące częste uczestnictwo we wszystkich proponowanych formach wyjazdów. Ta druga grupa niewątpliwie jest podstawą frekwencji na oświetlonych trasach i szczegółowe poznanie cech i preferencji jej członków stanowi ważny kierunek przyszłych badań.(abstrakt oryginalny)
Prognozy dotyczące rozwoju turystyki narciarskiej na świecie nie napawają opty- mizmem. Wiążą się one z wpływem zmian klimatycznych na skrócenie sezonu narciarskiego i na spadek popytu na uprawianie narciarstwa oraz z postępującym procesem starzenia się społeczeństw krajów rozwiniętych gospodarczo, skąd pochodzi najwięcej narciarzy i snow- boardzistów. ośrodki narciarskie na całym świecie stoją zatem w obliczu licznych wyzwań będących konsekwencjami tych zjawisk. Celem niniejszego artykułu było ukazanie obecnego stanu bazy narciarskiej w polskich Karpatach oraz określenie współczesnych kierunków roz- woju ośrodków narciarskich na tym obszarze. Do najważniejszych metod, które zastosowano w procesie badawczym, należały: inwentaryzacja infrastruktury narciarskiej, obserwacja terenowa, analiza stron internetowych ośrodków narciarskich i ich profili zamieszczonych w mediach spo- łecznościowych oraz wywiady z przedstawicielami czołowych przedsiębiorstw zarządzających ośrodkami narciarskimi. Stan infrastruktury dla narciarstwa zjazdowego w polskich Karpatach w pierwszej połowie 2020 r. liczył 469 urządzeń przeznaczonych do transportu turystów po sto- kach, w tym 91 kolei linowych, o łącznej długości 199,8 km i zdolności przewozowej 400,8 tys. osób/godz. oraz 528 tras zjazdowych o łącznej długości 304,7 km. najlepiej zagospodarowanymi regionami turystycznymi pod tym względem są Tatry i Podhale oraz Beskid Śląski. Spośród 91 miejscowości wyposażonych w wyciągi narciarskie i koleje linowe czołowe miejsca zajmują: Białka Tatrzańska, Krynica-Zdrój, Wisła, Zakopane i Szczyrk. Do najważniejszych trendów rozwojowych bazy narciarskiej w badanym regionie należy zaliczyć: modernizację i budowę nowych, wysokiej jakości urządzeń przeznaczonych do transportu narciarzy po stokach; rozbu- dowę oferty ośrodków narciarskich pod kątem sezonu letniego, w szczególności dla rowerzystów i rodzin z dziećmi; łączenie ofert wielu ośrodków narciarskich z regionu w postaci wspólnych skipassów; stosowanie specjalnych promocji cenowych na zakup karnetów narciarskich poza sezonem wysokim; stosowanie nowoczesnych narzędzi interaktywnych przyciągania klientów; wysoką koncentrację ruchu turystycznego w wybranych miejscowościach; rozwój infrastruktury przeznaczonej dla turystów podróżujących kamperami. Wymienione działania są najczęściej stosowanymi narzędziami adaptacyjnymi do zmian klimatycznych i demograficznych mających prowadzić do wzrostu rentowności ośrodków narciarskich. (abstrakt oryginalny)
W polskich i czeskich Karkonoszach przyjęto odmienne modele rozwoju bazy dla narciarstwa zjazdowego. Po stronie czeskiej infrastruktura narciarska lokalizowana jest poza najcenniejszymi przyrodniczo obszarami i poza nielicznymi wyjątkami nie wprowadza się jej w najwyższe partie gór. Dzięki temu funkcja rekreacyjna regionu rozwija się z powodzeniem i współistnieje z obszarem chronionym, jakim jest Krkonošský narodní park, w miarę bezkonfliktowo. W polskich Karkonoszach znaczna część infrastruktury dla narciarstwa zjazdowego lokalizowana jest w najwyższych partiach gór, w tym także w piętrze subalpejskim, w strefie ochrony ścisłej. Powoduje to konflikty między inwestorami i lokalnymi władzami z jednej strony a służbami ochrony przyrody z drugiej. Swoistym paradoksem jest to, że badania klimatyczne nie potwierdzają powszechnego przekonania o szczególnie korzystnych warunkach narciarskich panujących w najwyższych partiach gór (zarazem obszarach najbardziej konfliktowych). W świetle powyższych uwag uzasadnione wydaje się zrewidowanie polityki przestrzennej w zakresie rozbudowy bazy narciarskiej, w kierunku poszukiwania rozwiązań w większym stopniu uwzględniających wymagania ochrony środowiska oraz lepiej dostosowanych do lokalnego zróżnicowania warunków klimatycznych. Z kolei rozpoznanie klimatu lokalnego - z racji istotnego znaczenia warunków śniegowych dla turystyki, będącej ważną gałęzią gospodarki regionu - powinno stać się przedmiotem dokładniejszych niż dotychczas badań. (fragment tekstu)
Regulacje prawne wpływają na funkcjonowanie przedsiębiorstwa na rynkach, zatem zmiany tych regulacji mają bezpośredni wpływ na przedsiębiorstwa i instytucje. W pracy podjęto próbę oszacowania ekonomicznego wpływu ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich wraz z towarzyszącymi jej rozporządzeniami. Zaproponowana metodyka jest możliwa do zastosowania w innych (niż Polska) obszarach. Wskaźnik wzrostu kosztów wyrażony został w € rocznie /1000 osób przepustowości godzinowej ośrodka narciarskiego. Może zatem być narzędziem do analizy porównawczej zmian konkurencyjności ośrodków narciarskich w Europie. Obliczenia wykonane dla badanych ośrodków w Polsce pozwoliły oszacować wzrost kosztów na około 1000 € rocznie/1000 osób przepustowości godzinowej ośrodka.(abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Społeczne i gospodarcze aspekty rozwoju turystyki narciarskiej
75%
Rozwój ośrodków narciarskich jest najważniejszym czynnikiem rozwoju społeczno-gospodarczego niektórych krajów i regionów górskich. Przyczynia się do wzrostu demograficznego oraz poprawy jakości usług i infrastruktury w miejscowościach górskich, jest ważnym źródłem zatrudnienia i dochodów mieszkańców, a także kreuje tzw. psychologiczną stabilność osób zamieszkujących te tereny. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie, na podstawie danych uzyskanych z Banku Danych Lokalnych GUS, wpływu rozwoju ośrodków narciarskich na rozwój społeczno-gospodarczy 16 gmin, na terenie których leżą największe stacje narciarskie polskich Karpat. Pod względem społecznym i gospodarczym badane gminy są znacznie zróżnicowane. Przejawia się to m.in. w saldzie migracji, poziomie bezrobocia i przedsiębiorczości, a także w strukturze podmiotów gospodarczych. W zdecydowanie najkorzystniejszej sytuacji znajdują się te gminy, w których turystyka narciarska odgrywa istotną rolę w strukturze ich funkcji turystycznej. Są to przede wszystkim gminy położone w Beskidzie Śląskim i na Podhalu. Charakteryzują się one przeważnie dodatnim saldem migracji, niższym poziomem bezrobocia niż średni poziom dla Polski i wyższym od średniego poziomem przedsiębiorczości. Odwrotne cechy wykazują natomiast gminy słabiej zagospodarowane dla narciarstwa, leżące w Beskidzie Żywieckim, Beskidzie Sądeckim, Pieninach i Bieszczadach. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest ocena warunków śniegowych na potrzeby uprawiania narciarstwa w Gaiku-Brzezowej (Pogórze Wielickie). Podstawę opracowania stanowią codzienne pomiary grubości pokrywy śnieżnej w okresie 1988-2011. Rozpatrzono okres występowania, liczbę dni i grubość pokrywy. Klasyfikację śniegu narciarskiego przyjęto za Łobożewiczem (1979): > 10 cm dla narciarstwa biegowego i >20 cm dla narciarstwa zjazdowego. Stwierdzono, że warunki te na Pogórzu Wielickim są niezbyt korzystne, ale umożliwiają uprawianie narciarstwa. (abstrakt oryginalny)
Cel. Porównanie regulacji prawnych dotyczących bezpieczeństwa na zorganizowanych terenach narciarskich, w tym odpowiedzialności podmiotów zarządzających tymi terenami i korzystających z nich narciarzy i snowboardzistów, obowiązujących w Polsce i na obszarze Włoch. Metoda. Metoda porównawcza polegająca na zestawieniu obowiązujących przepisów prawnych w omawianym zakresie oraz wyciągnięcie wniosków w odniesieniu do różnic i podobieństw pomiędzy przedmiotowymi regulacjami. Wyniki. Badanie pozwoliło na ustalenie, że wprowadzone w Polsce i we Włoszech ustawy w odniesieniu do badanej materii wykazują kilka istotnych różnic. W szczególności polska regulacja charakteryzuje się znacznie większą kazuistyką i uregulowaniem wielu detali dotyczących bezpieczeństwa i odpowiedzialności za nie na stokach narciarskich. Ponadto w Polsce zasady odpowiedzialności podmiotu zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim różnią się od tych przyjętych na gruncie prawa włoskiego. Ograniczenia badań i wnioskowania. Przeprowadzone badania nie obejmowały systemu ratownictwa oraz nadzoru nad działalnością zarządzających zorganizowanymi terenami narciarskimi. Brak także w pełni wiarygodnych danych o liczbie wypadków na stokach oraz wartości "przemysłu" narciarskiego. Implikacje praktyczne. Problem odpowiedzialności za bezpieczeństwo na zorganizowanych terenach narciarskich ma bardzo istotny wymiar ekonomiczny, społeczny oraz prawny. Jest to istotne także z punktu widzenia osób korzystających ze stoków narciarskich i odpowiedniego, bezpiecznego zachowania się na nich. Oryginalność pracy. Do momentu ukazania się niniejszej pracy brak w literaturze opracowań porównawczych dotyczących tych zagadnień. Rodzaj pracy. Artykuł prezentujący wyniki badań porównawczych. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest próba dokonania oceny sytuacji rozwojowej i funkcjonalnej 19 stacji narciarskich polskich Karpat. Do osiągnięcia celu pracy przeprowadzono analizę porównawczą zdolności przewozowej urządzeń wyciągowych i liczby miejsc noclegowych w 2012 i 2020 roku w badanych stacjach narciarskich oraz posłużono się klasyfikacją miejscowości ze względu na długość pobytu turystów, wskaźnikiem określającym miejsce turystyki w strukturze funkcjonalnej miejscowości, wskaźnikiem przedstawiającym możliwości recepcyjne miejscowości w sezonie zimowym i wskaźnikiem ukazującym miejsce turystyki narciarskiej w strukturze funkcji turystycznej stacji narciarskiej. W polskich Karpatach następuje jakościowy rozwój infrastruktury narciarskiej. W latach 2012-2020 pod względem zagospodarowania dla narciarstwa zjazdowego najbardziej rozwinęły się Szczyrk, Białka Tatrzańska, Krynica i Tylicz. Największy przyrost miejsc noclegowych miał miejsce w podhalańskich stacjach narciarskich, w szczególności w Zakopanem, Białce Tatrzańskiej i Bukowinie Tatrzańskiej. Wydzielono także dziewięć grup miejscowości, różniących się stopniem wyposażenia w bazę narciarską, poziomem rozwoju bazy noclegowej, specyfiką czasową ruchu turystycznego w sezonie zimowym oraz relacjami funkcjonalnymi z miejscowościami turystycznymi położonymi w ich sąsiedztwie. Wśród nich pierwszoplanowe miejsca zajmują: Zakopane, Krynica, Szczyrk, Wisła, Białka Tatrzańska i Bukowina Tatrzańska.(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Stacja Narciarska "Wierchomla" - lokalny ośrodek aktywizacji gospodarczej
75%
Celem pracy jest przedstawienie Stacji Narciarskiej "Wierchomla" jako przedsiębiorstwa mającego duży wpływ na rozwój gospodarczy regionu. Wybór tego podmiotu wynika z jego znaczenia nie tylko dla rozwoju lokalnego, ale również rozwoju całej doliny Popradu. Ponadto jest on ważnym przykładem procesów restrukturyzacji oraz aktywizacji rejonów górskich Beskidów, mogących stać się wzorem dla innych jednostek terytorialnych, które w wyniku dotychczasowych uwarunkowań pozostawały poza zasięgiem rozwoju związanego ze sferą usług rekreacyjno-wypoczynkowych. (fragment tekstu)
W prezentowanym artykule wybrano problemy związane z zarządzaniem szkołą narciarską. Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem oferującym usługi nauczania w zakresie sportów zimowych nie jest zadaniem łatwym. Specyfika działalności tego typu przedsiębiorstwa stawia przed zarządzającym liczne wyzwania. Celem pracy jest wskazanie znaczenia kapitału ludzkiego w tworzeniu przewagi strategicznej zarządzania szkołą narciarską.(abstrakt oryginalny)
11
75%
Rozwój i funkcjonowanie ośrodków narciarskich przynosi wiele korzyści gospodarczych i społecznych dla regionów górskich. Odbywa się to jednak w wielu wypadkach znacznym kosztem środowiska przyrodniczego. Ograniczenie niekorzystnych zmian spowodowanych zagospodarowaniem dla masowego ruchu narciarskiego na przełomie lat 80. i 90. XX wieku spowodowało konieczność weryfikacji dotychczasowego modelu rozwoju turystyki narciarskiej. Celem opracowania jest przedstawienie współczesnych problemów rozwoju turystyki narciarskiej na świecie w kontekście założeń osiągania celów ekonomicznych i społecznych przy zachowaniu wartości środowiska przyrodniczego obszarów górskich, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono rozmieszczenie wybranych górskich ośrodków sportów zimowych w Polsce. Omówiono zagrożenie środowiska występujące w ośrodkach sportów zimowych oraz scharakteryzowano rynek nieruchomości w tychże ośrodkach. Na przykładzie Zakopanego i Szklarskiej Poręby opisano politykę przestrzenną w ośrodkach sportów zimowych.
The consequences of climate change, the demographic processes and the competition between tourist destinations are a serious threat to the profitability of ski resorts and the sustainable development of many towns and regions. The aim of the article is to examine the state of infrastructure development for downhill skiing in Poland, and to determine contemporary directions for the development of ski resorts from the point of view of ensuring the achievement of sustainable development goals. Methods used in the research process were: inventory of ski infrastructure, field observation as well as analysis of the websites of ski resorts and their profiles posted on social media. In the 2019/2020 winter season, there were 769 ski lifts, including 119 aerial lifts, with a total length of 302.9 km and a transport capacity of 625,500 people per hour, as well as 826 ski runs with a total length of 445.7 km. Among the 171 localities equipped with ski infrastructure the best developed were: Białka Tatrzańska, Bukowina Tatrzańska, Krynica Zdrój, Szczyrk, Wisła and Zakopane in the Carpathians, and Duszniki Zdrój, Karpacz and Szklarska Poręba in the Sudetes. Actions taken by ski resorts in Poland in the context of sustainable development related to eliminating the negative effect on the environment of ski infrastructure, among others by improving the quality and technology of ski lift equipment and snowmaking systems, to maintaining the profitability of ski resorts while preserving an appropriate thickness of snow cover, and increasing their financial effectiveness by creating new products and tourist attractions in the summer season, as well as to meeting the expectations of tourists so as to ensure their satisfaction with their stay. (original abstract)
Erosion is a natural phenomenon which constantly changes the shape of the Earth's surface, yet it is regarded as a very serious harmful factor by people in view of their economic and investments activities. Ski slopes are a special example of areas with a serious erosion hazard due to a permanent deforestation, considerable longitudinal slopes, engineering works, levelling ski slopes, but also because of abundant surface runoff. The aim of the research was to compare the extent of potential soil erosion in deforested areas intended for ski slopes, with various anti-erosion measures implemented, as well as to discuss the possibility of RUSLE erosion model application under these conditions. The researched objects were ski runs on the eastern slopes of Mount Jaworzyna Krynicka (The Beskid Sądecki Mts.). Potential erosion was computed in the areas of seven ski slope segments in four variants of the area cover and applied anti-erosion measures. Some computational data (the ski slope area, average slope gradients, soil granulometric composition) were obtained from the Forest Digital Map and Digital Terrain Model, whereas numerical indicators used for the model were established on the basis of the subject literature. Under presented conditions, potential erosion losses were greatly diversified. The biggest losses, expressed as erosion losses factor A, have been indicated for variant I (naked soil, without anti-erosion measures) and varied from ca. 18 to ca. 36 Mg·ha-1·year-1. Sodding ski slopes diminished potential erosion to 4.5% of the value obtained for the comparative variant (variant I), while shortening of the surface runoff length without sodding may reduce potential erosion losses to ca. 20÷25%. Combination of both measures may significantly reduce the erosion in these areas (to ca. 0.04%). The obtained results are analogous to other authors' findings.(original abstract)
15
Content available remote Dekalog FIS a odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną na stoku narciarskim
75%
Artykuł niniejszy dotyczy odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez narciarza innemu narciarzowi w wyniku wypadku na stoku narciarskim. Rozważania ograniczone są do rekreacyjnego uprawiania narciarstwa. Zasady poruszania się po stoku narciarskim reguluje tzw. Dekalog FIS, pochodzący z 1967 r. Stosowanie tych zasad naraża niekiedy na problemy interpretacyjne. Wątpliwości wzbudza też status Dekalogu w polskim porządku prawnym. Należy uznać, że nie jest on ani prawem zwyczajowym, ani częścią prawa stanowionego, pomimo odwołania się do tych zasad w rozporządzeniu Rady Ministrów z 1997 r. Reguły Dekalogu FIS są jednak niezbędnym elementem odpowiedzialności odszkodowawczej z tytułu szkód wyrządzonych w wypadkach narciarskich. Przesłanką tej odpowiedzialności jest bowiem między innymi bezprawność, ta zaś w takich przypadkach polega na naruszeniu reguł Dekalogu. Reguły te mają także znaczenie dla uznania przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody. Mimo że Dekalog FIS nie zawiera nakazu jazdy w kasku, jego brak w razie wypadku również może być uznany za przyczynienie się poszkodowanego. (abstrakt oryginalny)
Dynamiczny rozwój infrastruktury narciarskiej w Karpatach Polskich zmienia dotychczasowy układ relacji między stacjami narciarskimi oraz ich hierarchię w systemie recepcji turystycznej. Współcześnie jednym z wyznaczników ich funkcjonowania jest konkurencja wolnorynkowa i rywalizacja o przyjazdowy ruch turystyczny. Do podstawowych elementów kształtowania konkurencyjności miejscowości turystycznych należy ich atrakcyjność turystyczna. Celem opracowania jest przedstawienie oceny atrakcyjności Szczyrku i Białki Tatrzańskiej jako stacji narciarskich w świetle opinii osób korzystających z terenów narciarskich. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono współczesne problemy rozwoju zimowego ruchu turystycznego i modernizacji ośrodków narciarskich w czeskich Beskidach. Na podstawie wyników badań ankietowych zaprezentowano poglądy turystów na temat stanu bazy narciarskiej, oferowanych usług oraz oczekiwanych działań w celu poprawy jakości wypoczynku. Ukazano także niektóre sytuacje konfliktowe, mające miejsce przy okazji planowania i podejmowania działań rozwojowych w sektorze turystyki narciarskiej. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono uwarunkowania, stan rozwoju i najważniejsze problemy funkcjonowania słowackich ośrodków narciarskich. Turystyka narciarska należy do najszybciej rozwijających się form ruchu turystycznego na Słowacji. Baza narciarska jest rozmieszczona niemal na całym terytorium kraju. Jej największa koncentracja występuje w północnej części, gdzie są zlokalizowane największe ośrodki o randze międzynarodowej. Podstawowym warunkiem ich trwałego rozwoju są inwestycje w urządzenia do przewozu narciarzy, modernizacja oraz poszerzenie zakresu usług komplementarnych. (abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Winter Tourism of Davraz Mountain
75%
Autorzy na tle warunków klimatycznych, przeanalizowali turystykę zimową, poziom zagospodarowania turystycznego i dostępność transportową do ośrodków turystycznych w Górach Davraz.
20
75%
Osoby niepełnosprawne ruchowo i intelektualnie były zawsze obecne w społeczeństwie, aczkolwiek igrzyska inspirowane antyczną Grecją nie były organizowane z myślą o nich, a nawet w XX wieku pomysł, aby osoby niepełnosprawne mogły startować w zawodach, nie był powszechnie akceptowany. Świadomość społeczeństwa jednak się zmienia, a obecnie sportowcy niepełnosprawni uprawiają rozmaite sporty: począwszy od sportów drużynowych, takich jak curling, rugby, koszykówka na wózkach czy agresywny hokej na "sledgach, przez sporty indywidualne, jak tenis na wózkach, pływanie, narciarstwo alpejskie, narciarstwo biegowe, biathlon czy jazda na snowbordzie. Igrzyska paraolimpijskie, które następują zaraz po igrzyskach olimpijskich, w mediach nie są rozreklamowane ani też tak popularne jak zawody dla osób pełnosprawnych.(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.