Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 52

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Social solidarity
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
W Polsce, podobnie jak w wielu innych państwach, wiele grup społeczno-zawodowych korzysta z uprzywilejowanych systemów emerytalnych. Należące do nich osoby mogą przejść na emeryturę na korzystniejszych warunkach, otrzymać wyższe świadczenia emerytalne lub opłacać niższe składki. Często podnoszoną kwestią w trakcie debat nad jakimikolwiek zmianami emerytalnymi jest zagadnienie solidaryzmu. Osoby wskazujące na pozostawienie status quo odwołują się do konieczności solidaryzmu z tymi grupami. Może jednak na uprzywilejowanie tych grup należy spojrzeć odmiennie. Może to właśnie ich uprzywilejowanie łamie zasady solidaryzmu, który nakazuje jednostce (grupie) w swym działaniu uwzględniać interes wspólnoty.(abstrakt oryginalny)
Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) jest jedną z największych i zarazem najstarszych międzynarodowych instytucji kredytowych. Został utworzony w 1957 roku, jako publiczna instytucja ówczesnej Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Bank udziela pożyczek/ kredytów zarówno sektorowi publicznemu, jak i podmiotom sektora prywatnego państw członkowskich Unii Europejskiej i krajów współpracujących z tym ugrupowaniem. Współpracuje również z bankami, udzielając pożyczek ramowych, będących przede wszystkim instrumentem wspierania małych i średnich przedsiębiorstw. W ostatnich latach EBI zintensyfikował udzielanie pożyczek na realizację priorytetowych celów Unii Europejskiej, takich jak: wspieranie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, łączenie Europy za pośrednictwem sieci transeuropejskich, ochrona środowiska naturalnego i poprawa środowiska miejskiego(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Social Security in Poland - Cultural, Historical and Economical Issues
75%
Artykuł rozpoczyna analiza tła historyczno-kulturowego zjawisk związanych z zabezpieczeniem społecznym w Polsce. Ze względu na znaczącą rolę religii katolickiej w naszym kraju, przedmiotem opisu jest najpierw nauczanie społeczne Kościoła katolickiego dotyczące tej materii. Następnie przedstawiono skróconą historię prawodawstwa związanego z zabezpieczeniem społecznym w Polsce w okresie od 1918 do 1997 r. oraz analizę sytuacji obecnej. Przeprowadzona analiza wskazuje, że system zabezpieczenia społecznego w Polsce jest rozbudowany. Szeroki zakres świadczeń przeznaczonych dla różnych grup społecznych odpowiada zarówno ogólnym oczekiwaniom obywateli, jak i idei solidaryzmu społecznego wynikającej m.in. z katolickiej nauki Kościoła. (abstrakt oryginalny)
Opracowanie stanowi próbę przedstawienia sytuacji Polski i Litwy po wejściu do Unii Europejskiej oraz ewolucji oceny społecznej przynależności do Unii przez Polaków. Szczególnie istotnym momentem jest przejście od spojrzenia na Unię z punktu widzenia korzyści materialnych wiążących się z akcesją do patrzenia na wspólnotę europejską jako wspólnotę wartości, stanowiącą gwarancję europejskiej solidarności i wyrównania szans, także w sferze materialnej. Autorzy rozważają kwestię, czy zauważalne w Polsce nastroje narodowe (nacjonalistyczne) i roszczeniowe wobec państw starej unii stanowią zagrożenie dla akceptacji wspólnych wartości i roli Polski we wspólnocie.(abstrakt oryginalny)
The issue of culture, while present in the Polish scholarship on the Solidarity movement, remains untheorized. Explorations of culture in the literature are largely descriptive rather than explanatory in nature. In this article, I examine the opportunities that arise when we assume a cultural theoretical perspective in the sociological study of social movements. I focus primarily on the available definitions of culture and their relevance to the problem. I consider the role of culture from three perspectives: first, as the cause of the social movement's emergence; second, as the movement's internal organizing structure; and third, as a consequence of the movement. The issues discussed in this essay will be related both to the current state of the theory as well as the ongoing and potential studies of the Solidarity movement, thus providing an illustration to the subject at hand and paving the way for research on other Polish movements. The article concludes with a discussion of the benefits and drawbacks of the cultural approach in the sociology of social movements and considers its place within the scope of the Polish research on the subject. (original abstract)
The article is devoted to the concept of solidarity and highlights its consolidating role in forming social organizations and a civil society. The author argues that solidarity is situated side by side with such values as freedom, trust, tolerance, justice, equality, dignity, responsibility, etc. Solidarity is presented as a social phenomenon, which is future-oriented, and is instrumental in enabling collective activity. (original abstract)
W artykule przedstawiono, jak kształtuje się poziom zaufania wśród studentów w trzech krajach Europy Środkowo-Wschodniej, tj. w Polsce, na Litwie i Słowacji. Wykorzystano do tego wyniki badań ankietowych przeprowadzonych przez pracowników Katedry Makroekonomii Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego na uczelniach ekonomicznych w każdym z badanych krajów. Ponadto przebadano, czy płeć miała wpływ na poziom zaufania wśród ankietowanych studentów. Analiza wskazała, że studenci ze Słowacji są najbardziej ufni wobec osób obcych i wykazują większą skłonność do zaufania osobom aktywnym społecznie niż studenci z Polski i Litwy. Poza tym, kobiety wykazują większy poziom zaufania instytucjonalnego i społecznego niż mężczyźni. (abstrakt oryginalny)
Historiograficzny artykuł przypomina sytuację gospodarczo-społeczną w XIX-wiecznej Wielkopolsce na szerszym tle przemian cywilizacyjnych owego czasu. Wspomina słynny program pracy od podstaw - znak szczególny ruchu tzw. organiczników poznańskich. W części zasadniczej autor przechodzi do prezentacji zjawiska solidarności międzystanowej - arystokracji, duchowieństwa, mieszczan, włościan, inteligencji, nawet proletariatu - które w niespotykany sposób zaistniało w tym regionie. Ciekawą konsekwencją były m.in. otwarte i pochodzeniowo zróżnicowane partycypacje w zarządzaniu tworzonymi wtedy instytucjami gospodarczymi. Dzięki trwającej kilka pokoleń solidarności międzystanowej region wielkopolski był w stanie zachować swoją tożsamość w latach ekspansywnej polityki państwa pruskiego. (abstrakt oryginalny)
Zainteresowanie Innym, Obcym, Odmieńcem pojawiło się w naukach społecznych stosunkowo wcześnie, bo już w XIX wieku, a z biegiem czasu inność stała się przedmiotem zainteresowań przedstawicieli różnych dyscyplin - antropologii, psychologii społecznej, socjologii. Można przyjąć, że zainteresowaniu Innym towarzyszyła nowoczesna fascynacja kategoryzacją, założeniem, że analogicznie do wyodrębniania typów służących systematyzacji obiektów przyrodniczych można odnajdywać, identyfikować różniące się od siebie kategorie w obrębie zjawisk kulturowych i społecznych, a przy tym wpisywać je w matrycę naturalizacji. W drugiej połowie XVIII wieku Karol Linneusz przedstawił typologię ras ludzkich, z kolei pod koniec XIX wieku ewolucjoniści wskazali na poszczególne typy kultur różniące się etapami swojego rozwoju. Typologizacje za każdym razem nacechowane były ewaluacją oraz umożliwiły określenie cech Innego poprzez odniesienie do takich matryc, jak etap rozwoju kultury (co głównie było związane z ewolucyjnym i neoewolucyjnym podejściem do rozumienia zmian w obrębie kultury i cywilizacji), rasy, a w późniejszym czasie płci oraz orientacji seksualnej. Kategoria inności ma znaczenie w kontekście stratyfikacyjnym i ideologicznym, jest traktowana jako kryterium włączania/wyłączania społecznego, nadawania/odmawiania praw, z kolei jako element ideologii lokowana jest w obrębie dymensji: skrajna afiliacja - dehumanizacja. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest charakterystyka oraz porównanie solidarności społecznej studentów I roku studiów z polskiej i litewskiej uczelni jako normy kapitału społecznego. W części teoretycznej artykułu przedstawiono zagadnienia dotyczące solidarności społecznej, norm społecznych i kapitału społecznego. W części empirycznej dokonano analizy danych pochodzących z badań ankietowych przeprowadzonych wśród studentów w Polsce i na Litwie. W artykule sformułowano wnioski dotyczące preferowanych form udzielania pomocy innym, zakresu tej pomocy oraz powodów zniechęcających do pomagania innym.(abstrakt oryginalny)
11
75%
Celem niniejszej analizy jest wskazanie solidarności jako drogi, która może stanowić pomoc w zapewnieniu zatrudnienia wszystkim uzdolnionym do tego podmiotom pracy. (fragment tekstu)
The article deals with the concept of solidarity in the context of the current refugee crisis. Specifically, employing the Discourse-Historical Approach, it explores how solidarity is constructed in the discourse of the EU and in two member states, in Poland and in the Czech Republic which have been very critical of the European approach to refugees from the beginning of the refugee crisis in 2015. As the findings suggest, relocations seem to be the only contested aspect of a more complex solution. On all other initiatives, there is an agreement between the EU and Poland and the Czech Republic even though the discourse might seem escalated at first sight. Moreover, drawing on the theoretical overview, the balancing of solidarity as a value with national interests and focus on security seems to be in line with the theoretical conceptualisation of international solidarity.(original abstract)
W okresie międzywojennym nastąpił renesans tomizmu i katolickiej myśli społecznej, i w dokumentach papieskich. Tomasz z Akwinu (1225-1274) dokonał adaptacji niemal całego filozoficzno-społecznego dorobku Arystotelesa na potrzeby kościoła i papiestwa. O trwałości wkładu nauki św. Tomasza w katolicką naukę społeczną decyduje oparcie jego systemu teologicznego i filozoficznego na prawie naturalnym i objawionym. W jego nauce znaczące miejsce zajmowały również problemy społeczno-gospodarcze, np. interpretacja stosunków społecznych, pojęcie własności prywatnej, płacy sprawiedliwej czy lichwy.(fragment tekstu)
W okresie międzywojennym nastąpił renesans tomizmu i katolickiej myśli społecznej, i w dokumentach papieskich. Tomasz z Akwinu (1225-1274) dokonał adaptacji niemal całego filozoficzno-społecznego dorobku Arystotelesa na potrzeby kościoła i papiestwa. O trwałości wkładu nauki św. Tomasza w katolicką naukę społeczną decyduje oparcie jego systemu teologicznego i filozoficznego na prawie naturalnym i objawionym. W jego nauce znaczące miejsce zajmowały również problemy społeczno-gospodarcze, np. interpretacja stosunków społecznych, pojęcie własności prywatnej, płacy sprawiedliwej czy lichwy.(fragment tekstu)
W historii polskiej romanistyki epoki PRL postać Borysa Łapickiego budzi spore zainteresowanie głównie z racji jego kontrowersyjnej monografii Poglądy prawne niewolników i proletariuszy rzymskich z 1955 r. Wydaje się, że nie do końca słusznie traktuje się ją jako wyłom w dorobku łódzkiego romanisty. Powodów jej wyjątkowości poszukuje się zwykle w skomplikowanej biografii autora, którą traktuje się jako swego rodzaju "znak czasu". Tymczasem recenzje pracy opublikowane tuż po jej ukazaniu się jednoznacznie wykazały, że dogmatyczny marksizm Łapicki poddał swego rodzaju adaptacji, próbując godzić go z od dawna akceptowanymi przez siebie ideami solidaryzmu i wiarą w wartości etyczne prawa rzymskiego. Wierność tym ideom sprawiła, że ten amalgamat trudnych do pogodzenia ze sobą konceptów (walka klas wobec opartej na wolności i braterstwie harmonii) okazał się niemożliwy do zaakceptowania. Wydaje się, że tej eklektycznej formuły nikt Łapickiemu nie narzucał - nie była przejawem konformizmu lub koniunkturalizmu autora. Mimo niezwykle ostrej krytyki nie odszedł od niej nawet w czasach, gdy materializm historyczny wyszedł z dogmatycznej fazy swego rozwoju. Niniejszy artykuł stanowi rodzaj case study - przyczynek do studiów nad szerszą kwestią tożsamości i postaw polskich romanistów w okresie stalinizmu. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Zrównoważony rozwój - rozwiązanie czy ideologia?
75%
Idea zrównoważonego rozwoju, która stała się zasadą szeroko rozumianego rozwoju państw Unii Europejskiej, zakłada, że na obecnym poziomie cywilizacyjnym możliwy jest rozwój zrównoważony. Gospodarka zbudowana na tym założeniu zakłada równowagę pomiędzy ekonomią, ekologią i jakością życia. Nieliczne głosy krytyki wskazują jednak, że idea ta obecnie zaczyna przekształcać się w swego rodzaju ideologię rozwoju. W tym artykule autor podejmuje próbę zebrania argumentów za każdym z tych dwóch kluczy interpretacyjnych.(abstrakt oryginalny)
Ekonomia, zdaniem Caro, jest jak dotąd nauką, która dzieli, a nie łączy ludzi. Brak jej, jak mówi, trwałego punktu oparcia, co powoduje, że nie jest w stanie sformułować jednoznacznych recept w postępowaniu gospodarczym, a jej "prawa" są jedynie (powtarza za szkołą historyczną) pewnymi tendencjami, a nie czymś, co powszechnie i zawsze obowiązuje. Owszem, liberałowie i socjaliści twierdzą, że takie stałe prawa odkryli. Ale do czego to prowadzi? Ekonomia liberalna oparta na fundamencie Smithowskiej gloryfikacji egoizmu jest "nauką straszną" wyzwalającą chciwość i przebiegłość, a tym samym zmieniającą świat w "salę giełdową", gdzie główną wolnością jest "wolność umierania z głodu". Liberałowie zapomnieli, że nie można całkowicie zaufać naturze ludzkiej, która jest ułomna i dlatego "musi być ujęta w karby". Z kolei socjalizm swoje cele chce osiągnąć drogą całkowitego przymusu realizowanego poprzez dyktaturę proletariatu, czyli poprzez oddanie władzy w ręce ludzi niekompetentnych. Socjaliści zapominają, że zanegowanie istnienia pieniądza czy własności prywatnej to odebranie możliwości racjonalnego gospodarowania. Zarówno liberalizm, jak i socjalizm odrzucają etykę, normatywność, co dla Caro jest nie do zaakceptowania. (fragment tekstu)
Głównym celem pierwszej części artykułu jest zaproponowanie, by zastąpić kategorię "solidarność międzypokoleniowa" (która ma charakter bardzo zideologizowany, bardziej życzeniowy niż opisowy i jest bardzo kłopotliwa do zastosowania w zmiennym, złożonym środowisku społecznym) pojęciem "ambiwalencja międzypokoleniowa". To ostatnie odnosi się do sprzecznych ze sobą oczekiwań, zobowiązań, norm, działań poszczególnych generacji, do ambiwalencji, które choć dzielą, to jednocześnie stanowią istotę stosunków międzypokoleniowych. Kategoria ta dużo trafniej niż pojęcie solidarności międzypokoleniowej opisuje relacje łączące przedstawicieli poszczególnych pokoleń przede wszystkim dlatego, że bardzo dobrze odzwierciedla specyfikę związków pomiędzy poszczególnymi generacjami, które pojawiają się w ponowoczesnym, pełnym sprzecznych oczekiwań świecie, a także dlatego, że akcentuje ona, iż specyfikę poszczególnych kategorii pokoleniowych określa w dużej mierze to, jak radzą sobie one ze sprzecznościami obecnymi w relacjach ze starszymi generacjami, z ambiwalencjami charakterystycznymi dla określonego czasu i miejsca. Druga część artykułu poświęcona jest próbie scharakteryzowania tego, w jaki sposób ambiwalencje przenikające dziś międzypokoleniowe stosunki artykułują się w codziennych działaniach, przede wszystkim tych realizowanych za pośrednictwem kultury materialnej, a także tego, w jaki sposób współczesna specyfika tej ostatniej takie sprzeczności wzmaga. (abstrakt oryginalny)
Obecnie, w przeciwieństwie do tego co miało miejsce jeszcze do końca XIX wieku, ludzie w większym zakresie tworzą społeczeństwa, niż zbiory pojedynczych, wyalienowanych jednostek. Zapewne jest wiele czynników powodujących tego rodzaju tendencje. Czynnikami takimi mogą być uwarunkowania społeczne określane jako: katolicka nauka społeczna, solidaryzm społeczny lub wzrost zrównoważony. Każdy z ww. czynników odwołuje się do trzech metod zabezpieczenia społecznego, którego celem jest zabezpieczenie obywateli przed groźbą niezaspokojenia podstawowych potrzeb, społecznie uznanych za ważne. Katolicka nauka społeczna, solidaryzm społeczny oraz wzrost zrównoważony odwołują się zarówno do zobligowania państwa do pomocy osobom znajdującym się w sytuacji niezaspokojenia podstawowych potrzeb (nie dopuszczają możliwości pozostawienia jednostki samej sobie - metoda zabezpieczeniowa), jak i do wskazywania każdemu człowiekowi konieczności samodzielnego zabezpieczenia powyżej minimum gwarantowanego przez państwo (metoda ubezpieczeniowa), ale także wskazują na możliwość (konieczność) funkcjonowania w społeczeństwie wsparcia, ze strony instytucji charytatywnych (lub osób fizycznych), adresowanego do osób potrzebujących (metoda filantropijna). (abstrakt oryginalny)
20
Content available remote W kierunku wspólnotowości, czyli o etosie homo cooperativus
63%
Natychmiast należy dodać, że myślicielom dotąd dość dobrze udawało się formułować zasady moralne w obrębie etyki środowiskowej (konstruowana na gruncie zrównoważonego rozwoju etyka, adaptuje ustalenia etyki środowiskowej, choć powinna przy tym realizować ambicje etyki osobowej i społecznej, co wynika z definicji sprowadzającej ją do relacji międzyludzkich. W tej chwili, tak rozumiana etyka zrównoważonego rozwoju, nie posiada jeszcze dojrzałości teoretycznej). Czy jednak w ramach zrównoważonego rozwoju mamy do czynienia z etyką godzącą interesy członków globalnego społeczeństwa? Na to pytanie postaramy się odpowiedzieć w trzech krokach. Pierwszy wyjaśni czym jest sama etyka; poda krótką charakterystykę głównych nurtów etyki środowiskowej wskazując jednocześnie, że nie są one wystarczające dla uregulowania relacji człowiek-społeczeństwo. Drugim etapem będzie przedstawienie koncepcji homo cooperativus, który w kontekście rozprawy, staje się głównym aktorem procesów zrównoważonego rozwoju. Dokonamy jego charakterystyki i zastanowimy się czy homo cooperativus stanowi ładunek kluczowych wartości, które w ostatniej sekwencji tematycznej pozwolą zbudować możliwy do zaakceptowania etos homo cooperativus.(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.