Teoria rachunkowości jest stosunkowo nową koncepcją w porównaniu z np. teoriami powstającymi w ramach takich nauk, jak matematyka czy fizyka. Rachunkowość początkowo rozwijała się jako narzędzie służące rejestracji transakcji. Przełomowe dzieło L. Paciolego koncentrowało się na procesie podwójnej ewidencji, a nie na wyjaśnieniu jego podstaw metodologicznych. Według R. J. Chambersa (Chambers, 1963, s. 3, za: Godfrey et al. 2010, s. 5) rachunkowość częściej określana jest jako zestaw praktyk rozwijanych w odpowiedzi na rzeczywiste potrzeby niż wywodzących się z systematycznie opracowywanej i ustrukturyzowanej teorii. Znaczenie teorii w rachunkowości jest także odmienne od roli, jaką pełni ona w innych dziedzinach nauki. Przykładowo, w naukach przyrodniczych, teorie są budowane na podstawie empirycznych obserwacji. Jak zauważa Noga (2011, s. 45) można w ich ramach dokonywać odkryć i budować w miarę "twarde" teorie, podczas gdy w świecie zjawisk ekonomicznych jest to bardzo wątpliwe. Dzieje się tak, ponieważ świat ten jest bardziej złożony, niepewny i niestabilny oraz nie poddaje się eksperymentom, a czynniki, które go kształtują zmieniają się ewolucyjnie i rewolucyjnie pod wpływem postępu technicznego i zdolności uczenia się podmiotów gospodarczych. Podobnie rachunkowość, będąc nauką społeczną, ewoluuje w wyniku zmian zachodzących w otoczeniu jednostek. Według Szychty (2010, s. 246): "wraz z przemianami w sferze gospodarki i społeczeństwa, zwłaszcza w procesach i metodach zarządzania oraz w technologii przetwarzania i komunikowania informacji, rozszerza się dziedzina przedmiotowa nauki rachunkowości, na którą składają się badania prowadzone w powiązaniu z praktyką rachunkowości oraz wyniki tych badań w formie teorii o różnym charakterze, zakresie i przedmiocie odniesienia". W ostatnich latach społeczeństwo w coraz większym zakresie oczekuje od przedsiębiorstw, że będą starały się naprawić dokonane środowisku naturalnemu szkody lub zapobiec jego dalszej degradacji, zapewnić zdrowie i bezpieczeństwo swoim pracownikom, konsumentom oraz wszystkim członkom społeczności, w ramach której wytwarzają one produkty i wyrzucają odpady. W konsekwencji przedsiębiorstwa, które nie będą sprawdzały się w tych sferach, mogą liczyć się(fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.