Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Statystyka pracy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W artykule wykorzystano dane GUS dotyczące liczby bezrobotnych w gminach (bez uwzględnienia podziału na gminy miejsko-wiejskie). Wykazano duże zmiany regionalne natężenia spadku bezrobocia oraz charakterystyczne prawidłowości w obrębie ich typów (wielkość, położenie, specyfika funkcjonalna i in.). Na podstawie analiz można wysnuć wniosek o dekoncentracji liczby bezrobotnych oraz o utrzymywaniu się polaryzacji przestrzennej w zakresie poziomu bezrobocia (względnie jej słabym spadku lub wzroście w niektórych kategoriach). Dekoncentracja i polaryzacja przestrzenna polegała w analizowanym okresie na szybszym spadku liczby bezrobotnych w najlepiej rozwiniętych ośrodkach miejskich, przy powolniejszym procesie na peryferiach. Równocześnie w odniesieniu do liczby mieszkańców w wieku produkcyjnym różnice te zmniejszały się. W rezultacie koncentracja liczby bezrobotnych na rozwiniętych obszarach miejskich zmniejszyła się, a wzrósł udział tej kategorii na peryferiach. Równocześnie różnice pomiędzy skrajnymi kategoriami (np. miasta wojewódzkie — obszary wiejskie) powiększały się. (abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł zawiera propozycję metody szacowania rzeczywistej liczby miejsc pracy i liczby pracujących w układzie gminnym. Obliczeń dokonano na podstawie ogólnodostępnych danych statystycznych. W przypadku szacowania rzeczywistej liczby miejsc pracy punktem wyjścia były dane odnoszące się do liczby pracujących w głównym miejscu pracy, natomiast w przypadku rzeczywistej liczby pracujących podstawą do obliczeń była populacja osób w wieku produkcyjnym. Następnie dokonano szeregu korekt prowadzących do ostatecznych wyników liczbowych i przestrzennego zróżnicowania niedoszacowania liczby miejsc pracy i liczby pracujących zaprezentowanego w układzie powiatowym.(abstrakt oryginalny)
3
100%
W maju tego roku minęło 25 lat od wdrożenia do polskiej statystyki publicznej Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL), znanego w statystyce międzynarodowej jako badanie siły roboczej. Spełnia ono bardzo ważną rolę w monitorowaniu rynku pracy i sprzyja kompleksowej analizie najważniejszych zmian na tym rynku. Z okazji jubileuszu w artykule przedstawiono przesłanki wdrożenia BAEL w Polsce, z uwzględnieniem konieczności przebudowy statystyki pracy w związku z transformacją polskiej gospodarki oraz zmianą oczekiwań użytkowników danych co do zakresu informacji o rynku pracy. Te potrzeby stały się podstawą do wypracowania koncepcji BAEL. Przy jej tworzeniu duże znaczenie miała współpraca międzynarodowa oraz wsparcie środowiska naukowego. Opisując koncepcję i organizację BAEL - głównego filaru zmian w polskiej statystyce pracy - podkreślono unikalną w tamtym okresie możliwość dołączania badań modułowych poświęconych problemom szczególnie ważnym i pilnym z punktu widzenia decydentów i analityków rynku pracy. Atutem badania było także szybkie opracowywanie i udostępnianie wyników, niezwykle ważne w okresie dynamicznych zmian na rynku pracy. (abstrakt oryginalny)
Do opinii publicznej coraz częściej docierają informacje, że wynagrodzenia w Polsce dynamicznie wzrastają. Część ekonomistów formułuje tezę, że nie jest to zjawisko korzystne, gdyż przyczynia się to do powstawania presji inflacyjnej, co z kolei może zagrażać trwałości wzrostu gospodarczego. Z drugiej strony, niektóre grupy zawodowe zgłaszają roszczenia płacowe, grożąc strajkami lub przeprowadzając akcje protestacyjne. Wydaje się, że tak różne opinie wynikają głównie z faktu występowania znacznego zróżnicowania poziomu wynagrodzeń obserwowanego w skali całego kraju. W opracowaniu podjęto próbę określenia stopnia tego zróżnicowania w ujęciu regionalnym i zawodowym oraz tendencje występujące w tym zakresie po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Badanie przeprowadzono na podstawie danych Głównego Urzędu Statystycznego odnoszących się do podmiotów gospodarki narodowej, w których liczba pracujących przekracza 9 osób, bez rolnictwa indywidualnego, osób zatrudnionych poza granicami kraju, zatrudnionych w organizacjach społecznych, politycznych, związkach zawodowych i innych oraz zatrudnionych w działalności w zakresie obrony narodowej i bezpieczeństwa publicznego. Jedynie dane o przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniu brutto ogółem odnoszą się do wszystkich podmiotów gospodarki narodowej. Do określenia stopnia zróżnicowania poziomu wynagrodzeń wykorzystano współczynnik zmienności oparty na odchyleniu standardowym. (fragment tekstu)
Autorzy polemizują z często wyrażaną opinią, że niski poziom bezrobocia a przede wszystkim niewielki udział bezrobocia długookresowego Czechach jest odzwierciedleniem braku głębszej restrukturyzacji gospodarki. Na podstawie analizy danych kwartalnych z lat 1994-1998 formułują tezę, że Czechy w tym samym stopniu co inne kraje transformacji gospodarczej, charakteryzują się znaczną mobilnością siły roboczej, zgodną co do kierunków i rozmiarów popytu w różnych sektorach gospodarki.
W październiku 2013 r. w siedzibie Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) w Genewie odbyła się - organizowana regularnie co kilka lat - XIX Międzynarodowa Konferencja Statystyków Pracy (19 International Conference of Labour Statisticians-19 ICLS) (...). Niezwykle ważnym wydarzeniem 19 ICLS było uchwalenie Rezolucji dotyczącej statystyki pracy, w tym pracy przynoszącej dochód oraz niewykorzystanych zasobów pracy, określanej jako "kamień milowy" w międzynarodowej statystyce pracy. W odróżnieniu od wcześniejszych rekomendacji (głównie z 1982 r. - 13 ICLS) nowa rezolucja po raz pierwszy objęła swoim zakresem (jak "parasolem") różne formy pracy. Uwzględnia ona nie tylko pracę zarobkową podejmowaną z myślą o uzyskaniu wynagrodzenia lub dochodu dla siebie lub gospodarstwa domowego, ale także pracę rozumianą w szerszym kontekście. (fragment tekstu) - wykonywaną społecznie (wolontariat), a także wyodrębnia pracę prowadzoną na potrzeby własne (gospodarstwa domowego). Jednocześnie rezolucja ta wprowadza i definiuje pojęcie "niewykorzystanych zasobów pracy", wskazując - poza bezrobociem - również na inne zbiorowości znajdujące się na granicy pracy i bezrobocia oraz bezrobocia i bierności zawodowej. (fragment tekstu)
Artykuł powstał na podstawie doświadczeń wynikających ze współpracy z EUROSTAT-em, Niemieckim Urzędem Statystycznym DESTATIS oraz Holenderskim Urzędem Statystycznym CBS. W czasach społeczeństwa opartego na wiedzy, koszty pracy stały się ważnym parametrem oddziałującym na kształtowanie się nowoczesnych systemów zarządzania, a także służącym do pomiaru efektywności funkcjonowania tych systemów i inicjowania wzrostu gospodarczego. W opracowaniu przedstawiono podstawowe informacje dotyczące zakresu podmiotowego i przedmiotowego badania kosztów pracy, jego próby, schematu losowania, uogólniania wyników, postępowania z brakiem odpowiedzi oraz rozpowszechniania wyników badania. Zamieszczono także charakterystykę komponentów jakości Europejskiego Systemu Statystycznego w badaniu kosztów pracy oraz dane statystyczne dotyczące godzinowych kosztów pracy i ich struktury w krajach Unii Europejskiej (UE). Autorka wskazuje, iż zmiany w statystyce kosztów pracy w UE będą powodować nowe zapotrzebowanie na informacje statystyczne w zakresie ilościowych i jakościowych składników kosztów pracy związanych z tworzeniem warunków pracy. (abstrakt oryginalny)
Określenie "typowe i nietypowe formy zatrudnienia" w powszechnie przyjętym rozumieniu prawa pracy r. różni się w zasadniczy sposób od sformułowania zastosowanego przez GUS, ponieważ w przeprowadzonych badaniach to ostatnie dotyczy jedynie rozkładu czasu pracy. Ogólnopolskie badanie statystyczne pracujących obejmuje w sposób reprezentatywny ogół zatrudnionych, w tym pracodawców i osoby pracujące na własny rachunek. Autor komentuje wspomniane rozbieżności, definiując i klasyfikując poszczególne pojęcia.
W artykule przedstawiono charakterystykę zmian w latach 1956-1989 w badaniach statystycznych przemysłu, działalności informacyjno-publikacyjnej, klasyfikacjach, szkoleniu pracowników zatrudnionych przy pracach statystycznych w przemyśle oraz współpracy międzynarodowej w ramach Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. Okres ten charakteryzował się rozwojem badań i udostępnianych informacji statystycznych o przemyśle w latach 60. oraz stopniowym ograniczaniem badań prowadzonych przez przedsiębiorstwa przemysłowe w latach 80. (abstrakt oryginalny)
Pomimo dramatycznych zmian zachodzących w strukturze rynku pracy, państwa transformacji gospodarczej odnotowują niewielkie przepływy siły roboczej pomiędzy sektorami i zawodami. Do takich wniosków prowadzi analiza danych z badań aktywności ekonomicznej ludności (BAEL) w Polsce.
Celem artykułu jest oszacowanie liczby i struktury pracujących oraz bazy ekonomicznej miast w Polsce. Wynika to z niewystarczającej statystyki publicznej, w tym zwłaszcza braków na niższych poziomach agregacji (gmina), w grupie podmiotów poniżej 10 pracujących oraz lokalizacji części miejsc pracy według miejsca zamieszkania. Powoduje to duże utrudnienia w dokonywaniu najbardziej podstawowych badań i analiz, m.in. związanych z rozwojem społeczno-ekonomicznym miast. Dlatego też podjęto próbę opracowania algorytmu, umożliwiającego oszacowanie miejsc pracy w gminach na podstawie dostępnych danych w statystyce GUS. Dane te w niniejszym artykule zestawiono według miast i w podziale na 5 podstawowych grup sekcji PKD według stanu na 2016 rok. Następnie dokonano oszacowania nadwyżki pracujących w miastach, zgodnie z koncepcją bazy ekonomicznej i jej podziału na część endogeniczną i egzogeniczną. Badanie jest rozszerzeniem części projektu, wykonanego dla sześciu samorządów wojewódzkich w 2019 roku (Śleszyński i in., 2019a). Jakkolwiek zdawać sobie należy sprawę, że wyniki są szacunkowe, to jednak dane te są bardziej przybliżone do rzeczywistości od podawanych w statystyce publicznej. Dlatego jednym z celów jest możliwość szerokiego upowszechnienia algorytmu i wyników dla prowadzenia badań naukowych oraz potrzeb praktycznych, w tym przez instytucje samorządu terytorialnego i do artykułu załączony jest link do pobrania danych w arkuszu kalkulacyjnym.(abstrakt oryginalny)
Rynek pracy w Polsce ulega dynamicznym zmianom, zarówno ilościowym (zmiana liczby pracujących, bezrobotnych, biernych zawodowo), jak i jakościowym (przekrojowym). Dane z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności umożliwiają przeprowadzenie analiz przekrojowo-czasowych. Obecnie szczególne znaczenie ma badanie przestrzennego zróżnicowania procesów zachodzących na rynku pracy. Ma to związek z polityką spójności Unii Europejskiej. W analizie rynku pracy często są uwzględniane również inne przekroje: płeć, wiek, wykształcenie, miejsce zamieszkania, sektor gospodarki, zawód. W rozdziale tym skupiono się na przestrzennym zróżnicowaniu dynamiki zmian liczby pracujących w Polsce w latach 2000-2008 i zmianach struktury pracujących w przekroju wielkich grup zawodowych. Do analizy struktury pracujących w wielkich grupach zawodowych według województw wykorzystano iloraz lokacyjny, pozwalający ocenić specjalizację województw i rozkład pracujących według kwalifikacji.(fragment tekstu)
Przeanalizowano dane dotyczące bezrobocia w województwie zachodniopomorskim za okres od grudnia 1998 r. do grudnia 2000 r. Analiza ta stała się punktem wyjścia do sformułowania prognoz dotyczących bezrobocia w tym województwie.
Rachunki pracy to logiczny system mający na celu: uzyskanie wewnętrznej spójności dla kluczowych zmiennych rynku pracy i ich właściwą dystrybucję w populacji, osiągnięcie zdolności do odzwierciedlenia zmian na rynku pracy oraz badanie powiązań tego rynku z pozostałymi segmentami gospodarki. Wdrożenie zasad rachunków pracy w zintegrowanym systemie statystyki pracy przedstawiono jako przykład zarządzania procesami statystycznymi zgodnego z zasadami TQM
15
Content available remote Nowe uwarunkowanie demograficzne wyzwaniem dla rynku pracy w Polsce
67%
Obserwowane od początku lat 90. XX wieku zmiany w natężeniu oraz kierunkach procesów demograficznych w istotny sposób wpływają na przekształcenia struktury zasobów pracy według wieku, zwłaszcza w ujęciu przestrzennym. Celem artykułu jest ocena, na ile zmiany te wpływają na zaspokojenie popytu na tych rynkach pracy. W prowadzonych rozważaniach założono, że liczba dostępnych miejsc pracy według wieku pracowników nie ulega zmianie lub skłonność do podejmowania pracy przez potencjalnych pracowników według wieku jest stała w czasie, a jedynie zmieniają się zasoby pracy. Rozważania prowadzono według województw dla lat 2000, 2010 i 2030. Dodatkowo omówiono przestrzenne zróżnicowanie zasobów pracy według wieku. (abstrakt oryginalny)
Celem prezentowanego opracowania są opisowe i statystyczne analizy przestrzennego zróżnicowania takich zmiennych makroekonomicznych, jak techniczne uzbrojenie pracy, wydajność pracy i łączna produkcyjność czynników produkcji w województwach w latach 1995-2009. (fragment tekstu)
Program aktywnej polityki na rynku pracy na Słowacji w większości polega na tworzeniu nowych, użytcznych społecznie miejsc pracy oraz na umożliwieniu przejścia na emeryturę bezrobotnym robotnikom. Artykuł analizuje efekty takiej polityki w oparciu o dane z rejestrów urzędów pracy z 20 (z ogólnej liczby 76) dzielnic Słowacji.
Zjawiska demograficzne wpływają w sposób bezpośredni lub pośredni na kształtowanie się wielu dziedzin życia społeczno-gospodarczego. Bez konkretnej i szczegółowej znajomości tych zjawisk niemożliwe staje się uchwycenie prawidłowości i tempa rozwoju produkcji społecznej oraz racjonalne wykorzystanie majątku produkcyjnego. Niemożliwa jest w szczególności racjonalna gospodarka zasobami pracy, a to oznacza po prostu marnotrawstwo tego czynnika produkcji gdyż charakterystyczną cechą pracy jest "niemożność nagromadzenia w czasie jej niezużytych zasobów, oszczędzenia. Raz nie zużyta ginie bezpłodnie". Spośród przynajmniej kilku definicji zasobów siły roboczej najbardziej przydatne dla potrzeb analizy ekonomicznej wydaje się być ujęcie zaproponowane przez A. Rajkiewicza. Zgodnie z nim do zasobów siły roboczej należy zaliczyć ludność w wieku zdolności do pracy, pomniejszoną o liczbę osób trwale niezdolnych do pracy, a powiększoną o grupę osób pracujących, które jeszcze nie osiągnęły lub już przekroczyły umowną granicę wieku zdolności do pracy. Definicja ta określa zatem potencjalne zasoby siły roboczej, możliwe do zagospodarowania w danym okresie czasu. Uwzględniając dodatkowo poziom aktywności czynnika ludzkiego w procesie produkcji można przyjąć, iż zasoby siły roboczej są funkcją trzech zmiennych: liczby ludności; struktury ludności według płci i wieku; wielkości współczynnika aktywności zawodowej. W przypadku gdy analizą objęta jest mniejsza, wyodrębniona jednostka administracyjna (województwo, miasto) pojawia się problem wykorzystywania siły roboczej pochodzącej spoza danego terytorium, a więc przede wszystkim zjawisko dojazdów do pracy. Można je uznać za czwarty - nie mniej istotny od pozostałych - czynnik kształtujący wielkość zasobów pracy Poznania. Dla uzyskania prawidłowego obrazu zasobów siły roboczej należy ponadto nieco uwagi poświęcić aspektom jakościowym zasobów, poprzez określenie zmian w poziomie kwalifikacji, wykształcenia. W Poznaniu po drugiej wojnie światowej zachodziły na tym polu bardzo głębokie przeobrażenia. Problem ten, nie zawsze uchwytny w wartościach liczbowych, zostanie przedstawiony po analizie statystycznych przemian potencjału siły roboczej miasta. (fragment tekstu)
Przytoczone w artykule dane statystyczne i ich analiza odzwierciedlają ogólne tendencje na rynkach pracy w wybranych krajach Europy Środkowej i Wschodniej w okresie transformacji. Dane liczbowe są opatrzone komentarzem rysujących się różnic pomiędzy wybranymi krajami.
Autorzy porównują prawdopodobieństwo dostania pracy przez kobietę w Czechach i na Słowacji w ciągu tygodnia w celu uzyskania odpowiedzi na następujące pytania: 1) Dlaczego stopa bezrobocia w Czechach jest niska, a na Słowacji wysoka? 2) Czy system świadczeń dla bezrobotnych istotnie wydłuża okres pozostawania bez pracy?; 3) Dlaczego stopa bezrobocia jest wyższa wśród kobiet niż wśród mężczyzn? Przeprowadzona analiza skłania do wniosku, że uwarunkowania demograficzne i popytowe w obydwu krajach odgrywają rolę drugorzędną wobec zróżnicowań w zachowaniach potencjalnych pracowników i pracodawców. System zasiłków dla bezrobotnych ma średni wpływ na okres bezrobocia w badanych krajach, przy czym wpływ ten jest nieco większy w Czechach.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.