Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Strategia obronna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Celem artykułu jest identyfikacja obszarów przedmiotowych związanych z zarządzaniem propozycji niektórych elementów oraz zaproponowanie koncepcji zarządzania bezpieczeństwem narodowym Polski na potrzeby opracowania zapowiadanej w Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP-2020 ustawy o zarządzaniu bezpieczeństwem narodowym. Głównym problemem badawczym było pytanie: Jakie kluczowe elementy oraz rozwiązania powinna zawierać koncepcja zarządzania bezpieczeństwem narodowym na użytek opracowania projektu ustawy o zarządzaniu bezpieczeństwem narodowym? Przyjęto następującą hipotezę: System bezpieczeństwa narodowego powinien tworzyć spójny, pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, układ powiązanych ze sobą organów zarządzania i wykonawczych. Niestety, istniejący system bezpieczeństwa narodowego RP nie całkiem spełnia powyższe wymagania, co było już wielokrotnie sygnalizowanie, choćby podczas kolejnych strategicznych przeglądów bezpieczeństwa narodowego i strategicznych przeglądów obronnych. Ponadto koncepcja zarządzania bezpieczeństwem narodowym powinna w szczególności precyzować odpowiedzi na następujące pytania: 1) Czym jest współczesne bezpieczeństwo narodowe?; 2) Na czym polega zarządzanie bezpieczeństwem narodowym?; 3) Jakie są kluczowe wyzwania stojące przed zarządzaniem bezpieczeństwem narodowym?; 4) Jaka jest rola polityki i strategii w zarządzaniu bezpieczeństwem narodowym?; 5) Jaka powinna być architektura systemu zarządzania bezpieczeństwem narodowym na czas wojny? Weryfikacja powyższej hipotezy oraz podanie odpowiedzi na powyższe pytania wymagało dokonania krytycznej analizy aktów prawnych, dokumentów strategicznych i wybranych pozycji literatury przedmiotu. Uwzględniono także wyniki wieloletnich badań autora w zakresie tej problematyki.(abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Koncepcje strategiczne NATO - perspektywa polityczna i militarna
100%
Od 1949 r. Pakt Północnoatlantycki (NATO) adaptuje się do nowych warunków, wyzwań nowoczesnego świata, w tym m.in. terroryzmu, cyberprzestępczości, piractwa, proliferacji broni masowego rażenia. Rozwiązania, które przyjmował, aby się im przeciwstawić, są przejawem rewolucji, jaka zaszła zarówno pod względem militarnym, jak i politycznym. W artykule skupiono się na koncepcjach strategicznych przyjmowanych przez Sojusz oraz aspektach politycznych, przede wszystkim relacji pomiędzy NATO a Rosją. Poruszono także kwestie związane z polityką zagraniczną i działaniami podejmowanymi przez Turcję i Niemcy jako istotne z punktu widzenia rozwoju działalności Paktu. (abstrakt oryginalny)
Dokument omawia nastepujące zagadnienia: 1. Podstawy polskiej polityki bezpieczeństwa, 2. Zagrożenia i wyzwania, 3. Płaszczyzny aktywności i instrumenty realizacji polskiej polityki bezpieczeństwa, 4. Podstawy strategii obronności Rzeczypospolitej Polskiej.
The war in Ukraine made European societies wonder how ready they were for it, and exposed new dangers that European leaders had believed gone. First and foremost, once again, a vision of territorial aggression has returned to the list of threats to European security. Does the EU have adequate security strategies to guideline its response to such dangers? Do the strategies structure the development of instruments so that its institutions and Member States can successfully deal with the threat that the war in Ukraine poses to EU societies? The EU has two security strategies, from 2003 and 2016, and it stands to reason to verify their adequateness vis-á-vis the war in Ukraine. This article studies the provisions of these strategies, presents the progress of the war in Ukraine, and verifies the reactions of EU institutions and Member States in face of these events. While it reflects on the provisions of the security strategies in light of the ways the EU and its Member States have reacted to war, it concludes with a proposal of elements that need adjusting within the EU catalogue of possibilities. (original abstract)
Artykuł opisuje zagadnienie zapewnienia niszczycielowi ORP "Burza" dostaw amunicji do dział artylerii głównej podczas drugiej wojny światowej. Dostarczenie okrętowi francuskiej konstrukcji niezbędnych materiałów w ramach brytyjskiego systemu zaopatrzenia powodowało swoiste problemy logistyczne. Autor ukazuje jak w drodze improwizacji starano się rozwiązać problem wyposażenia tej niestandardowej jednostki w warunkach wojennych. (abstrakt oryginalny)
The author present their vision of the international and Ukraine's national security in the XXI st century context, analyzes new Ukraine's foreign policy in the modern security system. (original abstract)
7
Content available remote Zabezpieczenie logistyczne wojsk lądowych w działaniach opóźniających
84%
Przedstawione w artykule informacje dotyczące zabezpieczenia logistycznego działań opóźniających, oparte na studium literaturowym, stanowią wstęp dla dalszych rozważań i podjęcia tematu. Jednocześnie celem pracy jest wskazanie na dotychczasowe marginalne potraktowanie kwestii zabezpieczenia logistycznego działań opóźniających, zwykle porównywanych z obroną, bez uwzględnienia znaczących różnic pomiędzy wspomnianymi podstawowymi rodzajami walki, mającymi znaczenie dla kwestii organizacji i realizacji zasilania wojsk dostawami zaopatrzenia oraz świadczenia usług specjalistycznych niezbędnych do walki. (abstrakt oryginalny)
Wschodnia granica Unii Europejskiej na terenie Polski obejmuje cztery województwa: lubelskie, podkarpackie, podlaskie i warmińsko-mazurskie. Polski odcinek UE jest najdłuższym lądowym odcinkiem unijnej granicy zewnętrznej o długości 1138 km. Przez Polskę przebiega transeuropejski szlak komunikacyjny Wschód-Zachód. Takie tranzytowe położenie powoduje, że jest to granica o największym natężeniu ruchu towarowego, który od 2008 r., rośnie w tempie 10-15%1. W 2013 r., na zewnętrznej granicy Unii Europejskiej, polscy celnicy odprawili 11,5 mln samochodów osobowych, 2 mln ciężarówek oraz 42 mln podróżnych. Oznacza, to że samochód osobowy lub ciężarowy był odprawiany co 2 sekundy, a co niespełna sekundę jeden podróżny. Tempo wzrostu natężenia ruchu granicznego w latach 2009-2013 wyniosło ponad 60%. (fragment tekstu)
Mechanizmy fuzji i przejęć pełnią istotną rolę w przedsiębiorstwach, których dotyczą. Celem artykułu jest przedstawienie okoliczności prowadzących do połączenia spółek w drodze wrogiego przejęcia. Pierwsza część artykułu przedstawia teoretyczne aspekty połączeń przedsiębiorstw. Wskazano w niej przesłanki prowadzące do przejęcia oraz metody obrony przed wrogim oferentem. W dalszej części opracowania została poddana analizie próba wrogiego przejęcia polskiej spółki publicznej Sfinks Polska S.A., która miała miejsce na przełomie 2008 i 2009 roku. Powiązanie zagadnień teoretycznych z występującymi w rzeczywistości działaniami spółek umożliwia lepsze zrozumienie zachodzących procesów na rynku kapitałowym. (abstrakt oryginalny)
Rzetelny proces stanowi podstawową i ważną gwarancję w społeczeństwie demokratycznym, dlatego też tego standardu nie mogło zabraknąć w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zwłaszcza w sprawach tak istotnych dla Unii jakimi są spory w zakresie VAT. Artykuł pokazuje, że ów standard widoczny jest również w polskich przepisach proceduralnych, o ile chcemy go dostrzec i właściwie zastosować. (abstrakt oryginalny)
W pracy omówiono rolę i znaczenie transportu morskiego podczas wojny o wyspy falklandzkie w roku 1982, jaka toczyła się między inwazyjnymi siłami argentyńskimi, a ekspedycyjnym korpusem wojsk brytyjskich. Z uwagi na wyspiarskie położenie archipelagu Falklandy praktycznie obie strony posługiwały się środkami transportu morskiego, przy czym siły brytyjskie zaangażowały do tego celu bardzo liczne jednostki pływające zarówno z sektora cywilnego, jak też wojskowego. Udział specjalnie adaptowanych statków cywilnych, głównie pasażerskich, towarowych (zbiornikowców, kontenerowców, drobnicowców), a także trawlerów rybackich i jednostek serwisowych był kluczowym czynnikiem powodzenia działań operacyjnych. Wykorzystanie przez Wielką Brytanię statków cywilnych w wojnie falklandzkiej było pionierskim przedsięwzięciem od czasu zakończenia II wojny światowej i wniosło wiele nowości do teorii i praktyki współczesnej wojny na morzu. (abstrakt oryginalny)
Ochrona interesów Stanów Zjednoczonych wymaga stosowania środków polityki zagranicznej o zasięgu globalnym. Oprócz posługiwania się dyplomacją oraz środkami ekonomicznymi Stany Zjednoczone kładą duży nacisk na wykorzystanie wojskowych elementów potęgi. Posiadają siły zbrojne przygotowane do wykonywania zadań ekspedycyjnych i dzięki zdolności szybkiego reagowania są w stanie prowadzić operacje zbrojne w każdym miejscu na ziemi. Możliwość globalnego wykorzystania sił zbrojnych do realizacji celów politycznych nazywa się zdolnością power projection. Zagadnienie jest warte uwagi, ponieważ w literaturze polskiej brakuje prac zajmujących się w sposób całościowy kwestiami związanymi ze zdolnością power projection, tzn. jej rolą w strategii bezpieczeństwa państwa i sposobem realizacji. O power projection wspomina się jedynie przy okazji przedstawienia strategii bezpieczeństwa USA lub opisując osobno poszczególne elementy zdolności. Ponadto obecnie także w NATO i Unii Europejskiej trwają starania dotyczące rozwoju zdolności ekspedycyjnych. Artykuł stanowi próbę ujęcia tematu roli "zdolności ekspedycyjnych" w strategii bezpieczeństwa USA i naszkicowania relacji pomiędzy zmieniającymi się zewnętrznymi uwarunkowaniami polityki zagranicznej, rozwojem strategii bezpieczeństwa oraz rozwojem zasobów wojskowych. Przedstawia zmiany w strategii bezpieczeństwa USA, które przyczyniły się do ewolucji power projection oraz stopniowego wzrostu zdolności ekspedycyjnych wojsk USA. Sukcesy na tym polu skutkowały możliwością bardziej aktywnego wykorzystania power projection w amerykańskich doktrynach strategicznych. (fragment tekstu)
W strategicznej transformacji polskiej polityki obronnej w okresie pozimnowojennym można wyróżnić trzy fazy: wybijanie się na samodzielność strategiczną w dekadzie lat 90., integracja z zachodnimi strukturami bezpieczeństwa w pierwszej dekadzie XXI wieku i trwająca obecnie adaptacja strategiczna do neozimnowojennych warunków konfrontacji między Rosją i Zachodem. Głównym wyzwaniem w pierwszej fazie było przejście od ubezwłasnowolnienia strategicznego w czasach Układu Warszawskiego do renesansu i kształtowania pełnowymiarowej, kreatywnej narodowej kultury strategicznej, opartej na własnych interesach narodowych. Główną treścią drugiej fazy była z jednej strony - transformacja własnego systemu bezpieczeństwa odpowiednio do ciągle zmieniających się warunków członkostwa w NATO i UE, a z drugiej - zdobywanie doświadczenia w strukturach sojuszniczych, w tym w aktywnym kształtowaniu ich stosownie do własnych narodowych interesów. Trzecia faza w praktyce rozpoczęła się od 2014 roku, kiedy Rosja agresją na Ukrainę i konfrontacyjną polityką doprowadziła do ukształtowania się neozimnowojennych warunków bezpieczeństwa w jej relacjach z Zachodem. Jednocześnie zmiana polityczna w Polsce spowodowała zerwanie ciągłości strategicznej w funkcjonowaniu państwa i wprowadziła dodatkowe, w stosunku do zewnętrznych zagrożeń, wewnętrzne ryzyka w sferze bezpieczeństwa narodowego. Polska stoi obecnie w obliczu konieczności strategicznej odbudowy bezpieczeństwa narodowego, zarówno w wymiarze zewnętrznym (relacje z sojusznikami), jak i wewnętrznym (przywrócenie ciągłości strategicznej w funkcjonowaniu państwa). (abstrakt oryginalny)
Celem badań, których rezultaty przedstawiono w niniejszym artykule, było zidentyfikowanie politycznych wyzwań dla Europy Centralnej wynikających z prowadzenia przez Federację Rosyjską rywalizacji poniżej granicy otwartego konfliktu zbrojnego. W procesie badawczym zastosowano chronologiczno-problemowe podejście badawcze. Dominującymi metodami były indukcja i dedukcja, a także analiza i krytyka literatury. Ustalono, że w rywalizacji międzynarodowej ciągle występuje agresja, a jej poziom jest celowo regulowany tak, aby nie przekroczyć granicy otwartego konfliktu zbrojnego określonego przez prawo międzynarodowe. Wyjaśniono, że współczesna rywalizacja Federacji Rosyjskiej przybiera zakres nieograniczony i wykracza poza sferę fizyczną. Główny nacisk w jej stosowaniu kładzie się na niemilitarne i nieśmiercionośne formy oddziaływania, które mogą być łatwo łączone z kinetycznymi. Ustalono, że eksploatacja przestrzeni znajdującej się pomiędzy dwiema binarnymi granicami wojny i pokoju została praktycznie zweryfikowana za czasów zarówno carskiej Rosji, jak i Związku Radzieckiego. Potwierdzono, że obecnie dużą rolę w Federacji Rosyjskiej przywiązuje się do działań niekonwencjonalnych. Ich zastosowanie daje duże możliwości osiągania celów strategicznych bez potrzeby uciekania się do bezpośredniej konfrontacji zbrojnej. (abstrakt oryginalny)
W artykule opisano strategiczne koncepcje wykorzystania potencjału militarnego do reakcji na pojawiające się sytuacje kryzysowe. Wyszczególniono zasady realizacji zadań zespołu komponentu morskiego, na rzecz którego obronę przeciwminową zapewnia zespół okrętów przeciwminowych. Na zakończenie przedstawiono najważniejsze założenia organizowania zabezpieczenia logistycznego dla okrętów dedykowanych i organicznych wchodzących w skład obrony przeciwminowej. (abstrakt oryginalny)
W artykule opisano początki kształtowania się techniki pac-man defense na rynku amerykańskim oraz pierwsze zanotowane wykorzystanie techniki. Następnie przedstawiono cechy charakterystyczne tej specyficznej metody obrony wraz z omówieniem przyczyn jej rzadkiego występowania. Przeprowadzono analizę case study polskiego przypadku wykorzystania pac-man defense, począwszy od złożenia oferty przejęcia, aż po moment kontrataku oraz konsekwencje wykorzystania pac-man defense dla obu firm. Celem artykułu jest zaprezentowanie techniki obrony przed wrogimi przejęciami pac-man defense na przykładzie spółek Vistula & Wólczanka oraz W.Kruk. (abstrakt oryginalny)
Na szczycie Sojuszu Północnoatlantyckiego w Lizbonie (19-20 listopada 2010 r.) podjęto wiele decyzji, które mają strategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa państw wspólnoty transatlantyckiej. Wśród nich największe zainteresowanie budziła nowa Koncepcja strategiczna obrony i bezpieczeństwa członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego pt. Aktywne zaangażowanie, współczesna obrona. Podstawą do opracowania ostatecznej wersji koncepcji strategicznej był raport grupy 12 ekspertów NATO (określanej w prasie jako Grupa Mędrców). Grupa ta, pod przewodnictwem Madeleine Albright, byłej sekretarz stanu USA, przygotowała zręby nowej strategii Sojuszu i 17 maja 2010 r. przedstawiła je pod rozwagę sekretarza generalnego NATO Andersa Fogh Rasmussena i Rady Traktatu Północnoatlantyckiego. (...) W artykule skoncentrowałem uwagę na kluczowych sprawach obecnej i przyszłej strategii Sojuszu oraz skonfrontowałem mandat Grupy Ekspertów z osiągniętym rezultatem. (fragment tekstu)
Autor jest zdania, że wobec nowych broni i zagrożeń żadne państwo nie może czuć się w pełni bezpieczne. Przed 1989 r. myślenie o światowym konflikcie koncentrowało się wokół osi Wschód-Zachód. Ten bipolarny układ należy dziś do przeszłości. Globalizacja gospodarcza i polityczna w połączeniu z rozwojem nowych broni i metod walki stawia na porządku dnia pytanie o kształt bezpieczeństwa międzynarodowego i jego definicję. Pojawia się również problem oceny i ewentualnej adaptacji dotychczasowych prawnych i politycznych sposobów używania siły zbrojnej oraz kryteriów odnoszących się do zastosowania tego ostatecznego środka.
Autor twierdzi, że zmiany, które dokonały się na świecie od czasu negocjowania nadal obowiązującej koncepcji strategicznej NATO (1998/99), stworzyły dla Sojuszu tak dalece zmienione środowisko strategiczne, jak gdyby minęła epoka, a nie siedem-osiem lat. Procesy globalizacji nie tylko zmieniają układ sił i niosą ze sobą nowe zagrożenia, ale także stawiają dyskusję z końca lat dziewięćdziesiątych na temat globalnego NATO w zupełnie nowym kontekście. Oznacza to konieczność brania pod uwagę przez NATO bardziej globalnie wszystkich aspektów stosowania siły, prowadzenia operacji z jej użyciem, a także konsekwencji globalnego układu sił, którego jest częścią.
20
Content available remote Obrona narodowa w Polsce
84%
Autor, w dość krytyczny sposób, przedstawił struktury obrony cywilnej w Polsce, które w jego opinii są dalekie od ideału. Główną przyczyną tego stanu jest wszechobecne przekonanie, że w dzisiejszych czasach nic nie zagraża Polsce. Indolencja strategiczna w kwestii obrony narodowej została tak dalece posunięta, że w konsekwencji rozwiązano podstawową siłę obywatelską obrony państwa demokratycznego, czyli obronę terytorialną. Przez co pozbawiono się możliwości właściwego, bo skutecznego, militarnego wsparcia administracji w sytuacjach kryzysowych, co jest dla państwa niezwykle ważne (zaniechano stwarzania właściwych warunków do egzystencji i przetrwania w sytuacjach nadzwyczajnych i kryzysowych), nie tylko w razie wojennego zagrożenia, ale także - może przede wszystkim - w czasie pokoju.(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.