Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Strategia obronna RP
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Rozważania nad przygotowaniami obronnymi państwa wynikają przede wszystkim z mogących wystąpić zagrożeń, które współcześnie przybierają charakter trans graniczny. Zatem jawi się pytanie, czy nasz kraj - Polska posiada w pełni sprawny system przygotowań obronnych i pozwala on na reagować na wszelkie zagrożenia i kryzysy? Czy tworzy on integralną całość, po 18 latach jego funkcjonowania (1992-2010), czy też istnieją ogniwa wykonawcze słabo przygotowane, niedoinwestowane, które obniżają jego sprawność użytkową? Analiza zbiorów zadań w zakresie przygotowań obronnych wynika i będzie zawsze wynikała z oceny zagrożeń, w tym głównie tych, których nie sposób wcześniej zidentyfikować. (fragment tekstu)
Zmienny charakter zagrożeń stawia przed Polską zadanie dotyczące rozbudowy jej Systemu Obronnego. Przed wstąpieniem Polski do NATO obronność była odnoszona tylko i wyłącznie do zagrożeń militarnych, natomiast skutki zmian XXI wieku wymagają, by uwzględniała także zagrożenia niemilitarne. Współcześnie wypracowana definicja obronności informuje, iż jest to dziedzina bezpieczeństwa narodowego obejmująca zintegrowane przeciwstawianie się zagrożeniom polityczno-militarnym przy wykorzystaniu wszystkich - wojskowych i cywilnych - zasobów państwa, zorganizowanych w system obronności. W związku z powyższym rozszerzył się także katalog zagrożeń dla całego Systemu Obronności RP, co zostało zaprezentowane w artykule.(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Wsparcie potencjału Sił Zbrojnych RP poprzez szkolną edukację wojskową
100%
Jednym z najistotniejszych ogniw systemu bezpieczeństwa państwa są Siły Zbrojne, których potencjał - dobrze wykształcona i wyszkolona kadra, jest gwarantem bezpiecznego państwa. Kolejnym ważnym filarem jest społeczeństwo, które, właściwie wyedukowane, przygotowane, z ukształtowanymi postawami patriotycznymi i pro-obronnymi, ma dbać o bezpieczeństwo państwa, a tym samym wspomagać wojsko w zasoby ludzkie. Celem niniejszego artykułu było wskazanie potrzeb polskiej armii w zakresie pozyskiwania przygotowanych merytorycznie i praktycznie przyszłych adeptów sztuki obronnej. Cel ten ma realizować szkolny program edukacji wojskowej, stąd autorka dokonała przeglądu prawno-organizacyjnych podstaw tworzenia edukacji wojskowej, pilotażowego programu niniejszej edukacji od 1 września 2017 roku Ministerstwa Obrony Narodowej, opinii ekspertów oraz badaczy tematyki wojskowej dokonując analizy zakresu edukacji wojskowej w szkołach prowadzących klasy mundurowe wobec potrzeb sił zbrojnych, a tym samym wzmocnienia systemu obrony państwa. (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Uwarunkowania bezpieczeństwa RP w Transatlantyckiej przestrzeni bezpieczeństwa
84%
Nowa rzeczywistość stawia więc i nowe uwarunkowania i wymagania wobec naszej polityki i strategii bezpieczeństwa, która m.in. powinna być: - realistyczna i całościowa, tzn. że miarą naszych aspiracji winny być rzeczywiste możliwości naszego państwa i gospodarki; - nowoczesna i profesjonalna, tzn. uwzględniająca najnowsze światowe tendencje w teorii oraz praktyce bezpieczeństwa i realizowana przez profesjonalistów, a nie przez zdyscyplinowanych funkcjonariuszy partyjnych; - długofalowa i kreatywna, tzn. wyprzedzająca i opierająca się na strategii, a nie doraźnym reagowaniu na bieżące potrzeby; - nowatorska i twórcza, a nie naśladowcza i recenzencka; - sojusznicza i partnerska, tzn. skorelowana z polityką bezpieczeństwa NATO i UE oraz zakładająca umacnianie dwustronnych relacji z sąsiadami innymi dla naszego bezpieczeństwa państwami, w tym szczególnie z USA. Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż pomimo, że pewne prace w tym zakresie zostały już zrealizowane, to jednak nie są one jeszcze na tyle wystarczające, aby partnerzy w NATO i UE byli w pełni usatysfakcjonowani. (fragment tekstu)
W zapewnieniu bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej /RP/ kluczową rolę spełniają jej Siły Zbrojne. Wynika to z treści dokumentów normatywnych, a zwłaszcza z treści Konstytucji RP. Dokumenty te stanowią podstawę określenia zasadniczych celów, możliwych do spełnienia misji przez Siły Zbrojne RP oraz wynikających z nich zadań. Ich realizacja stanowi wymóg podstawowy zapewnienia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej. warunkiem zasadniczym realizacji celów, misji i zadań w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa RP jest konieczność posiadania profesjonalnych Sił Zbrojnych odpowiednio wspieranych i w pełni zabezpieczonych , w tym pod względem logistycznym. (abstrakt oryginalny)
Autor artykułu podejmuje próbę określenia obszarów możliwej komplementarności logistyki cywilnej i wojskowej w tak wrażliwych dla systemu obronnego dziedzinach jak mobilizacja gospodarki a także rezerwy strategiczne. Po syntetycznym przedstawieniu istoty PMG i zasad tworzenia rezerw strategicznych wskazuje możliwe obszary współdziałania i wzajemnego wspierania się systemów. Podane są też algorytmy tworzenia programów. W podsumowaniu przedstawiona została idea działań usprawniających realizację zadań na rzecz obronności państwa w obszarze PMG i rezerw. (abstrakt oryginalny)
Administrowanie rezerwami osobowymi jest z punktu widzenia obrony państwa niezwykle istotne. Obejmuje ono szereg czynności, w tym m.in. o charakterze ewidencyjnym, pozwalającym w przypadku zagrożenia na uzupełnienie braków kadrowych w Siłach Zbrojnych RP. Sprawami z zakresu administrowania rezerwami osobowymi zajmują się zarówno organy, których zasięg działania rozciąga się na obszar całego państwa, jak i organy terenowe. Do katalogu tych organów należy zaliczyć Ministra Obrony Narodowej, szefów wojewódzkich sztabów wojskowych, wojskowych komendantów uzupełnień, a z zespolonej administracji rządowej wojewodę. Samorząd terytorialny też nie jest pozbawiony wpływu na tę sferę, przy czym w szczególności wyróżnić tutaj należy wójta (burmistrza, prezydenta miasta), jak również starostę. W zakresie kwalifikacji wojskowej nie sposób pominąć komisji lekarskich oraz wojskowych komisji lekarskich. (abstrakt oryginalny)
Obserwując podejmowane przez władze RP w ciągu ostatnich kilkunastu lat działania w obszarze bezpieczeństwa, można zauważyć, że Polska ma coraz większe problemy z obroną swojej podmiotowości w stosunkach międzynarodowych i staje się bardziej ich przedmiotem poprzez bierne uleganie wpływom innych państw oraz rozwojowi sytuacji. Paradoksalnie, członkostwo w NATO jeszcze bardziej wzmocniło to niekorzystne zjawisko, a usatysfakcjonowana tym niewątpliwym sukcesem Polska przestała już troszczyć się samodzielnie o własne bezpieczeństwo, zdając się na dobrą lub złą wolę sojuszników. Ponadto widać coraz wyraźniej, że większość z działań podejmowanych przez Polskę w obszarze bezpieczeństwa, to działania doraźne podejmowane pod presją chwili, aktualnych wydarzeń i co gorsza - presji ze strony innych państw, w tym nawet sojuszników. Paradoks ten jest jeszcze bardziej widoczny, jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że NATO wręcz wymaga od swoich członków dużej samodzielności i odpowiedzialności w realizacji swoich narodowych interesów oraz samodzielnej troski o swoje bezpieczeństwo. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest próba sformułowania ramowego zarysu koncepcji restrukturyzacji przemysłu obronnego na podstawie krytycznego przedstawienia koncepcji restrukturyzacji przygotowanych przez Ministerstwo Gospodarki, na tle krótkiej charakterystyki zmian zachodzących w przemyśle obronnym UE.
Omówiono podstawowe założenia dokumentu "Polityka bezpieczeństwa i strategia obronna Rzeczpospolitej Polskiej" i sposoby osiągnięcia celów założonych przez ten dokument.
Artykuł przedstawia główne zadania strategiczne, jakie Polska powinna podjąć dla wzmocnienia swojego bezpieczeństwa w najbliższych 5-10 latach. Pierwszym i szczególnie ważnym zadaniem jest kontynuacja cyklu narodowego planowania strategicznego. Należy dokończyć opracowanie podstawowych dokumentów dyrektywnych i planistycznych zapewniających realizację przyjętej w 2014 roku nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego i jednocześnie uruchomić kolejny Strategiczny Przegląd Bezpieczeństwa Narodowego, rozpoczynający nowy cykl planistyczny. Sześć zadań dotyczy praktycznego, organizacyjno-technicznego wzmacniania własnego potencjału bezpieczeństwa. Należą do nich: konsolidacja systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym, budowa systemu strategicznej odporności kraju na agresję, organizowanie narodowego systemu bezpieczeństwa informacyjnego - w tym przyspieszenie budowy systemu cyberbezpieczeństwa, doskonalenie systemu przygotowywania rezerw mobilizacyjnych oraz reforma Narodowych Sił Rezerwowych, wdrożenie "trzeciej fali" modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP - cyberobrona, systemy bezzałogowe, broń precyzyjnego rażenia, uruchomienie i realizacja Narodowego Programu Systemów Bezzałogowych (koło zamachowe innowacyjności dla bezpieczeństwa i rozwoju). Trzecia część zadań dotyczy działań na rzecz wzmacniania zewnętrznych filarów bezpieczeństwa Polski. Są to działania wzmacniające Sojusz Północnoatlantycki, działania prowadzące do strategicznego upodmiotowienia Unii Europejskiej i rozwoju współpracy NATO-UE (polityczno-strategiczna odpowiedź na zagrożenia hybrydowe) oraz umacnianie strategicznych partnerstw, szczególnie sojuszu z USA. (abstrakt oryginalny)
Wewnątrz sojusznicza debata nad kształtem nowej koncepcji strategicznej NATO sprowokowała gorącą dyskusję nad rolą, zapotrzebowaniem na stacjonowanie i możliwościami usunięcia amerykańskiej broni nuklearnej z Europy (B61). Sub- strategiczna broń nuklearna to pozostałość zimnowojennego wyścigu zbrojeń po obu stronach żelaznej kurtyny, której arsenały do dzisiaj znajdują się na terenie pięciu państw członkowskich NATO oraz w Rosji. Polska pozycja w tej sprawie rozwijała się od cichego obrońcy status quo, poprzez zwolennika bilateralnego reżimu kontroli zbrojeń między Rosją i Stanami Zjednoczonymi do promotora multilateralnego rozwiązania "krok po kroku", bazującego na rosyjskiej wzajemności. Jednak skoro według ministra Sikorskiego B61 to "niebezpieczna pozostałość niebezpiecznej przeszłości", dlaczego nie chciano jej całkowitego, jednostronnego usunięcia z Europy? W artykule prześledzono motywacje polskiej preferencji w sprawie B61 w latach 2008-2013. Pozytywistyczną analizę usystematyzowano według trzech paradygmatów stosunków międzynarodowych: neorealizmu, liberalizmu utylitarnego i konstruktywizmu. Zweryfikowano oficjalne dokumenty, literaturę fachową oraz 21 częściowo ustrukturyzowanych wywiadów indywidualnych z przedstawicielami polskiego rządu, akademii oraz ekspertami, jak również pracownikami sztabu międzynarodowego NATO. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.