Dyskusja na temat sposobu przeprowadzania zmian społeczno-gospodarczych w Polsce była i nadal jest żywiołowa, nie brakuje przeciwników, jak i zwolenników modelu szybkiej transformacji. Przykład Białegostoku pokazuje, że jednym z najbardziej negatywnych zjawisk, jakie towarzyszyły transformacji, był spadek liczby osób zawodowo czynnych oraz pojawienie się zjawiska bezrobocia. Porównując zmiany zachodzące w Białymstoku na tle kraju stwierdzono, że początek lat 90. przyniósł znaczną obniżkę liczby osób zawodowo czynnych, co nie było zgodne z kierunkiem zmian, jakie zachodziły w tym samym okresie w Polsce (w Białymstoku w latach 1988-1993 spadek o 26%, natomiast w Polsce wzrost o 21%). Liczba osób zawodowo czynnych w przemyśle oraz w budownictwie spadała w latach 1988-1993 zarówno w Białymstoku, jak i w Polsce, choć zauważono, że w białostockim przemyśle spadek ten był relatywnie mniejszy niż w Polsce (odpowiednio spadek o 2,9 pkt proc. i 10,1 pkt proc.) W budownictwie natomiast znacznie gorzej przedstawiała się sytuacja w Białymstoku, gdzie liczba pracujących spadła o 48% w stosunku do liczby zatrudnionych w 1988 roku. W tak ważnym dziale gospodarki, jak handel, zmiany w liczbie osób zawodowo czynnych w Białymstoku i Polsce miały w latach 1988-1993 rozbieżne kierunki. W Białymstoku wystąpiła tendencja spadkowa (spadek o 27,5% w stosunku do 1988 roku), natomiast w Polsce wzrostowa (wzrost o 53,9% w stosunku do 1988 roku). Zjawisko bezrobocia, jak napisano wcześniej, miało w latach 1994-2002 bardzo podobną tendencję odnośnie kierunku zmian w Białymstoku, ale też w Polsce, jednakże w kraju negatywne zmiany przybrały większą siłę, co spowodowało, że liczba bezrobotnych na koniec 2002 roku w Polsce była wyższa od tej z 1994 roku o 13,4%. W Białymstoku liczba ta była o 12% niższa. Zmniejszenie się liczby zatrudnionych osób oraz pojawienie się zjawiska bezrobocia składają się na nieuchronny proces, który niestety, jak pokazuje praktyka innych krajów, towarzyszy procesom transformacji. Oprócz polityki rządu wpływ na wspomniane zjawiska miało przejście przedsiębiorstw na tzw. własny rachunek, procesy prywatyzacyjne, zewnętrzna konkurencja towarów i produktów. Skłoniło to zarządzających przedsiębiorstwami do liczenia kosztów. Wiadome jest, że przed procesem transformacji powszechnie występującym zjawiskiem było tzw. zatrudnienie socjalne, charakterystyczne dla przedsiębiorstw państwowych. Nowe warunki rynkowe wymuszały wręcz redukcję kosztów wytwarzania, a więc m.in. zwrócenie uwagi na wydajność pracy i restrukturyzację zatrudnienia. Transformacja przyniosła lokalnej gospodarce Białegostoku znaczące zmiany w strukturze własnościowej. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.