Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Majątek trwały w polskim przemyśle okrętowym w latach 1987-1993

100%

Gołębiowski M., Niewiński A.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Prace Instytutu Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw

|

1996

|

nr 34

49-72

Autorzy scharakteryzowali stan majątku trwałego w 9 polskich stoczniach produkcyjnych i remontowych: umorzenie środków trwałych, ich strukturę i dekapitalizację a także odtworzenie obiektów majątkowych.

2

Zmiany strukturalne środków trwałych w polskim rolnictwie i ich produktywności w okresie przedakcesyjnym i po akcesji do Unii Europejskiej

100%

Kapusta F.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2015

|

17

|

z. 1

100-106

Scharakteryzowano pojęcie, właściwości i funkcje środków trwałych w rolnictwie, tendencje zmian wartości, struktury środków trwałych, uzbrojenia ziemi i pracy oraz produktywności środków trwałych w dwóch okresach: 1995-2003 i 2004-2012. Środki trwałe tworzą podstawę organizacji działalności gospodarczej. Stwierdzono, że w okresie drugim, tj. po objęciu rolnictwa polskiego wspólną polityką rolną Unii Europejskiej występuje wyższe tempo: wzrostu uzbrojenia ziemi, zmniejszania udziału budynków i budowli w ogólnej wartości środków trwałych, wzrostu udziału maszyn, urządzeń technicznych i narzędzi, mniejsze tempo wzrostu udziału środków transportu w gospodarce całkowitej i w sektorze prywatnym. Produktywność środków trwałych określono wartością: produkcji globalnej, wartością dodaną brutto, produkcją końcową i końcową netto oraz produkcją towarową na 1 tys. wartości środków trwałych. W okresie drugim produktywność środków trwałych kształtuje się na wyższym poziomie niż w okresie pierwszym. Należy stwierdzić, że objęcie polskiego rolnictwa wspólną polityką rolną UE służy jego rekonstrukcji i zwiększa produktywność środków trwałych. (abstrakt oryginalny)

3

Tempo, charakter i postać przemian w strukturze gałęziowej środków trwałych w przemyśle Polski w latach 1970-1980

84%

Sobolewski H.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1984

|

nr 122 Prace z zakresu ekonomiki produkcji

184-200

Przedmiotem opracowania jest wielkość i udział poszczególnych gałęzi przemysłu w środkach trwałych przemysłu ogółem. Jego celem jest natomiast pomiar i ocena tempa, charakteru i postaci wzrostu środków trwałych oraz przemian w ich strukturze według gałęzi przemysłu. Przy badaniu przebiegu, charakteru i postaci wzrostu środków trwałych posłużono się wskaźnikami stabilności, amplitudy i fazowości, natomiast przy badaniu zmian strukturalnych środków trwałych według grup gałęzi przemysłu wykorzystano wskaźniki struktury. Przeprowadzone badania wykazały, że zasoby środków trwałych w przemyśle polskim zwiększyły się w latach 1970-1980 przeszło dwu i półkrotnie. Średnie roczne tempo wzrostu środków trwałych było szybsze we wszystkich grupach gałęzi przemysłu w środkowych latach badanego okresu (wyjątek stanowiła grupa gałęzi przemysłu paliwowo-energetycznego). Analiza charakteru i postaci wzrostu środków trwałych dała podstawę do stwierdzenia, że środki trwałe w przemyśle ogółem wzrastały w sposób średnio stabilny, skokowy i semi-fazowy. Udział dwóch grup gałęzi przemysłu w środkach trwałych przemysłu ogółem wykazywał tendencję rosnącą, w jednej grupie tendencję spadkową a w pozostałych nie wykazywał większych zmian. (abstrakt oryginalny)

4

Pomiar i ocena charakteru przemian strukturalnych środków trwałych w przemyśle w latach 1970-1978

67%

Sobolewski H.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1982

|

nr 96 Z badań nad ekonomicznymi problemami przemysłu

113-126

Przedmiotem opracowania jest wielkość i struktura środków trwałych w przemyśle polskim. Jego celem jest natomiast pomiar i ocena tempa i charakteru wzrostu środków trwałych oraz ich przemian strukturalnych. Przy badaniu przebiegu i charakteru wzrostu środków trwałych, posłużono się wskaźnikiem stabilności, natomiast przy badaniu zmian strukturalnych środków trwałych według rodzaju rzeczowego w ujęciu dynamicznym wykorzystano wskaźnik natężenia zmian strukturalnych. Przeprowadzone badania wykazały, że zasoby środków trwałych w przemyśle polskim zwiększyły się w latach 1970-1978 przeszło dwukrotnie. Średnie roczne tempo wzrostu we wszystkich grupach środków trwałych było szybsze pod koniec badanego okresu. Analiza charakteru wzrostu wykazała, że środki trwałe ogółem wzrastały w sposób średnio stabilny. Struktura środków trwałych według rodzaju rzeczowego w przemyśle kształtowała się w latach 1970-1978 w sposób zróżnicowany. Ponadto stwierdzono, że nie było jednak przełomowych zmian strukturalnych, a więc zmiany przebiegały przeważnie z jednakową siłą w całym badanym okresie. (abstrakt oryginalny)

5

Przemiany w strukturze środków trwałych w przemyśle Polski (przyczyny, skutki, prognozowanie)

67%

Sobolewski H.

Zeszyty Naukowe. Seria 2, Prace Doktorskie i Habilitacyjne / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1992

|

nr 121

142

Głównym celem rozprawy jest ukazanie i ocena natężenia przemian strukturalnych środków trwałych pod wpływem rozpoznanych czynników oraz określenie charakteru, siły i kierunku oddziaływania tych przemian na efektywność gospodarowania majątkiem trwałym w przemyśle uspołecznionym Polski w latach 1970-1988.

6

Podsumowanie - Raport z badań empirycznych: Wpływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych na zmiany strukturalne w przedsiębiorstwie

67%

Kotowicz-Jawor J.

Gospodarka Narodowa

|

2001

|

nr 5-6

71-79

Przedstawiono główne formy oddziaływania bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ) na zmiany struktury gospodarowania obserwowanych jednostek. Możliwości pokonywania dystansu strukturalnego dzielącego gospodarkę od wzorca gospodarki opartego na wiedzy osłabiają pewne czynniki -- ujawnione w badaniu. BIZ indukując dynamiczne, głębokie zmiany struktury gospodarowania w skali makroekonomicznej zbliżają ją, głównie poprzez proces serwicyzacji, do wzorców strukturalnych rozwiniętej gospodarki rynkowej. Oddala od tych wzorców przewaga usług rynkowych nie związanych z nasyconymi wiedzą dziedzinami wytwarzania oraz stymulowanie przez BIZ asymetrii tempa rozwoju wysokiego i niskiego przetwórstwa przemysłowego na rzecz tego ostatniego. Osłabienie tych asymetrii i efektywniejsze wykorzystanie BIZ dla pobudzania innowacyjności gospodarki i poprawy poziomu jej konkurencyjności wymaga wykorzystania instrumentacji polityki strukturalnej. Jednym z jej istotnych zadań może stać się naprowadzani kierunków zainteresowań alokacyjnych BIZ na ścieżkę długookresowych makroekonomicznych preferencji rozwoju. Wśród instrumentów fiskalnych użytecznym narzędziem realizacji tej polityki wydaje się dywersyfikacja wakacji podatkowych tj. wydłużanie ich dla BIZ rozwijających naukochłonne sekcje gospodarowania i nowe technologie oraz skracanie dla firm inwestujących w sektorach tradycyjnych. (fragment tekstu)