Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Struktura finansów publicznych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W artykule podjęto próbę oceny przydatności audytu w procesie ochrony zasobów publicznych oraz zwiększenia efektywności ich wykorzystywania. Autor wskazuje na istotę audytu wewnętrznego oraz ewolucję jego roli. Szczególne miejsce poświęcono znaczeniu audytu wewnętrznego w ochronie zasobów sektora finansów publicznych. W końcowej części autor stawia tezę, że potrzebne są badania dotyczące roli audytu w budowaniu systemów kontroli zarządczej. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono trudności w tworzeniu nowoczesnego systemu finansów publicznych w Polsce, ocenę stanu jego budowy, problemy koncepcyjne, a także zaprezentowano ogólne informacje o finansach publicznych i ich strukturze.
Po 14 latach transformacji gospodarki polskiej konieczność przyspieszenia reformy finansów publicznych stała się bezdyskusyjna. Podejmowano wiele działań generalnych w postaci sformułowania wieloletnich programów, jak i bieżących szczegółowych, odniesionych do konkretnych zmian w wybranych obszarach. Mimo tego do końca 2003 r. nie osiągnięto stanu, który można określić jako równowagę strukturalną finansów publicznych, rozumianą jako działania długofalowe o charakterze naprawczym a nie konstrukcyjnym. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest zarysowanie problemów jakie występują w związku z określeniem pojęcia i zakresu środków publicznych. Z pojęciem środków publicznych, a zwłaszcza z określeniem ich rozmiarów wiąże się wiele kontrowersji. Wynika to m.in. stąd, iż samo pojęcie sektora publicznego i finansów publicznych nie jest jednoznacznie zdefiniowane. Różnice w definiowaniu finansów publicznych i określeniu ich zakresu utrudniają efektywne gospodarowanie środkami publicznymi oraz ich kontrolę. Zdefiniowanie pojęcia środków publicznych i ich rozmiarów ma znaczenie dla procesów redystrybucji budżetowej i parabudżetowej. Należy podkreślić malejącą rolę samych środków budżetowych w realizacji funkcji władz publicznych.
Kwestię racjonalności systemu finansów publicznych autor rozpoczął od istotnych zmian w dziedzinie gospodarowania publicznymi środkami finansowymi, zawartymi w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 roku. Zmiany te, zapoczątkowały nowy system finansów publicznych, którego prawne i instrumentalne normy określiła ustawa z dnia 26 listopada 1998 roku. Obok gruntownych zmian prawnych systemu finansów publicznych, od 1999 roku zaczęły funkcjonować nowe instytucje, zasadniczo zmieniające zakres i strukturę tego systemu (kasy chorych i otwarte fundusze emerytalne). Na nowy system finansów publicznych wpływ zaczęły także wywierać utworzone w 1999 roku, w wyniki reformy administracyjnej, trzy nowe podmioty: budżety powiatów, budżety miast na prawach powiatów oraz budżety województw samorządowych. Autor przeanalizował dochody i wydatki nowego systemu finansów publicznych, przy czym bliżej zajął się budżetami jednostek samorządu terytorialnego. Artykuł zakończył uwagami na temat racjonalności zmian w systemie finansów publicznych w Polsce.
Sprawny system finansowy powinien być względnie trwały, spójny, elastyczny oraz bezpieczny. Powinien być tak konstruowany, by zapewniał stosunkowo wysoki poziom niezależności finansowej samorządu, która warunkuje ich samodzielności decyzyjną, a tym samym odpowiedzialność władz samorządowych za swoje działania. System, w którym większa część budżetu lokalnego pochodzi ze środków własnych, sprzyja racjonalizacji wydatków i poszukiwaniu źródeł ewentualnych oszczędności, dostosowaniu polityki władz do lokalnych uwarunkowań, rozwojowi ekonomicznemu regionu, umocnieniu pozycji gminy w państwie. Nie może oznaczać to jednak rezygnacji z dochodów trans Itrowych, bowiem stosowanie instrumentów redystrybucji sprzyja niwelowaniu zróżnicowania ekonomicznego poszczególnych jednostek oraz wyrównywaniu poziomu finansowania wielu usług publicznych, umożliwia finansowanie bazy, np. energetycznej, telekomunikacyjnej, których sfinansowanie przekracza możliwości finansowe jednostek samorządu terytorialnego. (fragment tekstu)
W pracy podjęto próbę systematyzacji procedur kształtowania elementu zasilania finansowego struktur samorządowych - instytucji subwencji ogólnej w aspekcie prawnym i ekonomicznym. Następnie uzupełniono rozważania teoretyczne próbą analizy kategorii transferów subwencyjnych jakie zostały wykazane w rocznych sprawozdaniach z wykonania budżetów jednostek wojewódzkich i powiatowych w latach 1999-2001.
Przedstawiono ogólną strukturę finansów publicznych po reformach. Zamieszczono dane i analizę danych dotyczących dochodów i wydatków władz centralnych, dochodów i wydatków władz samorządowych oraz przepływów finansowych netto między władzami centralnymi a władzami samorządowymi w 1999 r. w przekroju województw.
Przedstawiono, jakie środki zalicza się do finansów publicznych. Zwrócono uwagę na zbyt duży udział w budżecie państwa rezerw celowych. Podkreślono konieczność dyscyplinowania finansów publicznych w zakresie redystrybucji wydatków budżetowych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.