Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Badanie własności fizykochemicznych surfaktantów przeznaczonych do mycia powierzchni szkła

100%

Polańska M., Pawełek J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr 338

59-67

Celem omówionych w pracy badań było wybranie odpowiedniego surfaktantu, którego wodne roztwory posiadałyby odpowiednie własności fizykochemiczne jak i praktyczne. Przede wszystkim należało określić właściwości fizyczne i chemiczne wodnych roztworów szeregu związków powierzchniowo aktywnych z których najlepszy byłby podstawowym składnikiem środka myjącego.

2

Screening of Lactic Acid Bacteria as Potential Producers of Biosurfactants

75%

Szutowska J., Gwiazdowska D.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2018

|

nr 1

117-125

W niniejszej pracy zaprezentowano trzy podstawowe badania przesiewowe: właściwości emulgujące, rozprysk ropy naftowej oraz test z parafilmem służące do wykrywania mikroorganizmów produkujących biosurfaktanty. Przedstawiono wyniki dla osiemnastu izolatów bakterii kwasu mlekowego pochodzących z różnych środowisk. Próbki pobrano z jelit kurcząt rzeźnych, kału ssących i odsadzonych prosiąt. Szczepy bakteryjne sprawdzono pod kątem wytwarzania biosurfaktantów zewnątrzkomórkowych i związanych komórkowo. Przeprowadzone badania wykazały, że bakterie fermentacji mlekowej wyizolowane z przewodów pokarmowych zwierząt monogastrycznych są zdolne do syntezowania biosurfaktantów, jednakże zależy to od izolatu i pochodzenia. Ponadto wyniki wskazują, że testowane bakterie kwasu mlekowego syntezują w większej ilości biosurfaktanty związane komórkowo niż zewnątrzkomórkowe biosurfaktanty. Najlepszymi właściwościami emulgującymi oraz powierzchniowo czynnymi wykazały się biosurfaktanty związane komórkowo uzyskane z kału prosiąt ssących w porówaniu z pozostałymi dwiema grupami izolatów. Dotychczas szczepy pochodzące od hodowlanych zwierząt monogastrycznych nie były jeszcze badane w odniesieniu do syntezy biosurfaktantów. (abstrakt oryginalny)

3

Badania własności fizykochemicznych proszków do prania w czasie ich przechowywania

75%

Polańska M., Byrski B.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1992

|

nr 370

65-74

Okres trwałości proszków do prania określony przez Polską Normę nie precyzuje kryteriów na podstawie jakich jest wyznaczony. Określenie zmian ściśle mierzalnych własności fizykochemicznych proszków w czasie ich przechowywania i w zależności od warunków ma istotne znaczenie dla prawidłowego wyznaczania okresu trwałości proszków. Są to bowiem najważniejsze parametry określające własności piorące pierwszego i drugiego rzędu. Do tych parametrów zaliczono: napięcie powierzchniowe, krytyczne stężenie micelizacji, zdolność zwilżenia, zdolność solubilizacji, zdolność pienienia, odporność na twardą wodę i pH. Celem niniejszej pracy było ustalenie wpływu warunków przechowywania takich jak temperatura i wilgotność względna na ściśle mierzalne wielkości fizykochemiczne określające własności piorące i drugiego rzędu.

4

Krafft Point of Cationic and Zwitterionic Surfactants in Aqueous Solutions

75%

Zieliński R.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2019

|

nr 4

48-58

Środki powierzchniowo czynne (surfaktanty) są to struktury chemiczne, które składają się z dwóch głównych części: polarnej grupy głowy i niepolarnego hydrofobowego łańcucha, często nazywanego ogonem surfaktantu. Jednym z ważnych parametrów charakteryzujących praktyczną przydatność surfaktantów w roztworach wodnych jest punkt Kraffta. Jest to temperatura (lub bardziej precyzyjnie, wąski zakres temperatur), powyżej której rozpuszczalność danego surfaktantu w wodzie gwałtownie wzrasta. Znajomość temperatury Kraffta dowolnego surfaktantu jest wymagana do zaprojektowania wysokiej jakości kompozycji nowych domowych detergentów, szamponów oraz produktów kosmetycznych, w których dany surfaktant może być stosowany jako składnik aktywny. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki naszych badań dotyczących zależności pomiędzy punktem Kraffta kationowych i amfoterycznych surfaktantów w roztworach wodnych i ich strukturą chemiczną. Przeanalizowano dostępne w literaturze empiryczne wartości punktu Kraffta dla wodnych roztworów 50 kationowych i amfoterycznych surfaktantów i skorelowano je z ich strukturą chemiczną. Zapronowano nowy zestaw 24 udziałów grup do obliczania wartości punktu Kraffta dla kationowych i amfoterycznych surfaktantów w roztworach wodnych. Przy ich użyciu obliczono wartość temperatury Kraffta w roztworach wodnych dla 36 kationowych oraz 14 amfoterycznych surfaktantów i tak otrzymane wartości porównano z wartościami doświadczalnymi. Wykazano, że nowo zaproponowany zestaw wartości liczbowych udziałów elementów strukturalnych dla surfaktantów pozwala na prawidłowe oszacowanie wartości temperatury Kraffta dla testowego zbioru danych z maksymalnym błędem 4,4 °C oraz średnim błędem kwadratowym 2,5°C dla tych grup surfaktantów w roztworach wodnych. (abstrakt oryginalny)

5

Wpływ dodatków na właściwości reologiczne i proces sedymentacji atramentów ceramicznych, przeznaczonych do druku cyfrowego

75%

Antosik A.

Szkło i Ceramika

|

2019

|

nr 5

19-23

W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących wpływu wybranych dodatków organicznych na właściwości reologiczne i proces sedymentacji zawiesin ceramicznych, przeznaczonych do druku cyfrowego. Jako bazę zastosowano czarny pigment o składzie pierwiastkowym Co-Ni-Fe-Cr, zawieszony w oleju napędowym, przy czym zawartość pigmentu wynosiła 30% wag. W ramach badań przetestowano dwa komercyjnie dostępne dodatki o właściwościach stabilizujących i zwilżających powierzchnię pigmentu w zawiesinie. Za każdym razem ilość dodatku w stosunku do pigmentu wynosiła od 0 do 5% wag. Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że zastosowanie odpowiednich dodatków organicznych wpływa korzystnie na dyspergowanie cząstek pigmentu w zawiesinie oraz zmianę właściwości reologicznych płynu, co ma bezpośredni wpływ na poprawę stabilności zawiesin ceramicznych w czasie. Najlepsze rezultaty otrzymano dla atramentów z dodatkiem 2 i 5% wag. środka BYKJET 9142 oraz 5% wag. środka ANTI-TERRA-U 100. (abstrakt oryginalny)

6

Zastosowanie metody HLDNAC w prognozowaniu właściwości mikroemulsji

75%

Zieliński R.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2012

|

nr 1

28-45

W niniejszej pracy omówiono rodzaje mikroemulsji oraz czynniki determinujące ich trwałość. W pracy omówiono także najnowsza semiempiryczną koncepcje współczynnika HLD do projektowania mikroemulsji określonego typu. Zestawiono wartości liczbowe różnych udziałów składników mikroemulsji do wartości współczynnika HLD. Zastosowanie metody HLD zilustrowano liczbowym przykładem doboru ilości składników mikroemulsji typu O/W. Obliczono lepkość, napięcie międzyfazowe oraz zdolność solubilizacyjna projektowanej mikroemulsji jako funkcje stężenia surfaktantów, składu surfaktantów, stężenia kosurfaktantu, stosunku objętościowego faz, stopnia zasolenia i temperatury. (abstrakt oryginalny)

7

Ocena właściwości fizykochemicznych i użytkowych krajowych środków piorących

75%

Polańska M., Pawełek J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr 338

69-75

Celem niniejszej pracy jest ocena własności użytkowych w oparciu o kompleksowe badania parametrów fizykochemicznych roztworów środków piorących.

8

Wpływ stężenia substancji powierzchniowo aktywnej oraz koncentracji mikroorganizmów na biodegradację wstępną surfaktantów kationowych

75%

Polańska M.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1993

|

nr 397

23-29

Celem pracy było zbadanie wpływu stężenia początkowego substancji powierzchniowo aktywnej i koncentracji mikroorganizmów w biodegradacji surfaktantów kationowych w wodzie Wisły.

9

Antibacterial Activity of Selected Surfactants

75%

Wieczorek D., Gwiazdowska D., Michocka K., Kwaśniewska D., Kluczyńska K.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2014

|

nr 2

142-149

Surfaktanty stanowią dużą grupę związków organicznych, których charakterystyczną cechą jest obniżanie napięcia powierzchniowego, zwilżanie i pienienie, jak również aktywność przeciwdrobnoustrojowa. Zróżnicowane właściwości tych substancji wynikają z odmiennej struktury chemicznej poszczególnych związków. W niniejszej pracy badano właściwości antybakteryjne następujących komercyjnych surfaktantów: chlorku benzalkoniowego (BAC), chlorku cetylopirydyniowego (CPC) bromku cetylotrimetyloamoniowego (CTAB) oraz kokoamidopropylobetainy (CAPB). Roztwory wodne tych surfaktantów badano pod kątem ich zdolności do hamowania wzrostu bakterii Bacillus subtilis PCM 2021, Escherichia coli ATCC 8379, Proteus vulgaris PCM 542, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853 i Staphylococcus aureus ATCC 6538. Antagonistyczne działanie wybranych sur faktantów określano metodą dyfuzji studzienkowej przy użyciu podłóż PCA (Plate Count Agar) LabAgar™ i BHI (Brain Heart Infusion) LabAgar™ firmy Biocorp. Wyniki eksperymentów laboratoryjnych potwierdziły właściwości antybakteryjne wybranych surfaktantów komercyjnych, ale ich aktywność była zróżnicowana. Badane substancje hamowały wzrost wszystkich bakterii Gramdodatnich zastosowanych w doświadczeniach. Bakterie Gramujemne również wykazywały wrażliwość wobec większości wybranych kationowych środków powierzchniowo czynnych. CTAB, CPC i BAC zmniejszały wzrost wszyst kich testowanych Gramujemnych bakterii, natomiast CAPB hamował jedynie wzrost P. vulgaris. Wykazano, że wśród preparatów handlowych BAC ma lepsze właściwości antybakteryjne w porównaniu z wynikami uzyskanymi dla CTAB, CPC i CAPB. Przeprowadzone doświadczenia potwierdziły, że struktura chemiczna badanego związku powierzchniowo czynnego ma wpływ na antagonistyczną aktywność wobec bakterii o zróżnicowanej morfologii. (abstrakt oryginalny)

10

Wetting Properties of New Sulfobetaines

75%

Wieczorek D., Staszak K.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2012

|

nr 4

94-100

Sulfobetainy należą do grupy amfoterycznych środków powierzchniowo-czynnych. Są to sole wewnętrzne posiadające w tej samej cząsteczce dwa centra obdarzone różnoimiennymi ładunkami. Z tej specyficznej budowy sulfobetain wynikają ich doskonałe właściwości, takie jak dobra rozpuszczalność w wodzie, dobre właściwości piorące, emulgujące i pianotwórcze, a także wysoka skuteczność w obecności wysokich stężeń elektrolitów, kwasów nieorganicznych i zasad. Amfoteryczne związki powierzchniowo-czynne są powszechnie stosowane jako składniki detergentów, szamponów i innych produktów kosmetycznych. Jedną z najważniejszych właściwości wszystkich surfaktantów jest zwilżalność. W pracy przedstawiono wyniki pomiarów kątów zwilżania zmierzonych dla nowo syntezowanych sulfobetain. Pomiary zwilżalności nowych surfaktantów sulfobetainowych wykonano dla następujących powierzchni: aluminiowej, parafinowej, PVC, PTFE, szklanej oraz PMMA. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem liczby atomów węgla w łańcuchu alkilowym wartość kąta zwilżania maleje. Roztwory nowo syntezowanych sulfobetain wykazują dobre właściwości zwilżające, a zwłaszcza te, które posiadają 12 oraz więcej atomów węgla w łańcuchu alkilowym. (abstrakt oryginalny)

11

Computation of the Krafft Temperature Value for Aqueous Solutions of Anionic Fluorosurfactants

75%

Zieliński R.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2020

|

nr 3

87-97

Praktyczną przydatnością w roztworach surfaktantów wodnych jest ich rozpuszczalność. Ilościowym parametrem charakteryzującym rozpuszczalność surfaktantów w roztworach wodnych jest temperatura Kraffta. Jest to temperatura (lub bardziej precyzyjnie, wąski zakres temperatur), powyżej której rozpuszczalność danego surfaktantu w wodzie gwałtownie wzrasta. Znajomość temperatury Kraffta dowolnego surfaktantu jest wymagana do zaprojektowania wysokiej jakości kompozycji nowych wyrobów chemii gospodarczej oraz produktów kosmetycznych, w których dany surfaktant może być stosowany jako składnik aktywny. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań własnych dotyczących zależności pomiędzy temperaturą Kraffta dla anionowych fluorosurfaktantów w roztworach wodnych i ich budową chemiczną. Przeanalizowano dostępne w literaturze empiryczne wartości temperatury Kraffta dla wodnych roztworów 27 anionowych perfluorosurfaktantów i skorelowano je z ich strukturą chemiczną. Zapronowano zestaw 11 udziałów grup do obliczania wartości temperatury Kraffta dla wodnych roztworów anionowych perfluorosurfaktantów. Obliczone przy ich użyciu wartości temperatury Kraffta w roztworach wodnych dla 27 anionowych perfluorosurfaktantów porównano z danymi doświadczalnymi. Wykazano, że nowo zaproponowany zestaw wartości liczbowych udziałów przypisanych elementom strukturalnym perfluorosurfaktantów pozwala na prawidłowe oszacowanie wartości temperatury Kraffta w roztworach wodnych dla testowego zbioru danych z maksymalnym błędem 6,9°C oraz średnim błędem kwadratowym 4,1°C. (abstrakt oryginalny)

12

Wpływ stężenia jonów wodorowych na własności powierzchniowe detergentów handlowych

75%

Polańska M., Pawełek J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1984

|

nr 186

5-13

W pracy niniejszej przebadano szereg detergentów stosowanych w odlewnictwie do produkcji mas formierskich oraz przemyśle chemicznym jako środki czyszczące i piorące. Detergenty te mają charakter jonowy lub niejonowy. Szczególnie detergenty o charakterze jonowym zmieniają swoje własności powierzchniowe w zależności od pH roztworu w którym są rozpuszczone. Wydawało się interesującym określić wpływ stężenia jonów wodorowych na własności powierzchniowe wodnych roztworów badanych detergentów. (fragment tekstu)

13

Assessment of the Quality of Facial Cleansing Gels with the Addition of Amphoteric Surfactants

75%

Zięba M., Klimaszewska E., Gajowiak M., Majchrzak B., Jagiełło O., Gruszczyńska M., Dudziak K., Włodarczyk K.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2016

|

nr 4

174-184

Żele do mycia twarzy to grupa produktów kosmetycznych, której zadaniem jest oczyszczanie skóry z zanieczyszczeń zarówno naturalnych jak i środowiskowych. Taki zakres ich stosowania wymaga odpowiedniego zaprojektowania ich składu. Do popularnych związków powierzchniowo czynnych stosowanych w kosmetykach myjących należą anionowe surfaktanty, które mogą powodować podrażnienia i alergie skórne. Z uwagi iż, kosmetyki te aplikuje się bezpośrednio na skórę twarzy, bez wcześniejszego rozcieńczenia, kompozycja myjąca powinna zawierać związki o wyjątkowo łagodnym działaniu. Stanowiło to asumpt do podjęcia niniejszej tematyki. Przykładem łagodnych surfaktantów mogą być zaproponowane w artykule amfoteryczne związki powierzchniowo czynne z grupy suflobetain. W artykule przedstawiono rezultaty badań dotyczące wpływu rodzaju amfoterycznych związków powierzchniowo czynnych na właściwości fizykochemiczne i użytkowe żeli do twarzy. Opracowano i wykonano 5 prototypów żeli do mycia twarzy różniących się typem (Cocamidopropyl Betaine, SB3C10, SB3C12) i proporcjami (2:0, 1:1, 0:2) zastosowanych związków amfoterycznych. Każda formulacja zawierała związki amfoteryczne o łącznym stężeniu 2%. Pozostałe składniki żeli do mycia twarzy stanowiły: Sodium Laureth Sulfate, Sodium Chloride, Cocamide DEA, Lactic Acid, Aqua, Preservative. Dla wykonanych kosme-tyków przeprowadzono następujące badania: pH, lepkość, zdolność emulgowania zabrudzeń tłuszczowych, pianotwórczość oraz roztwarzalność. Właściwości oryginalnych żeli porównano względem referencyjnego produktu handlowego. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań można stwierdzić, iż zastosowanie w recepturach żeli do mycia twarzy różnych proporcji: popularnie stosowanej w przemyśle kosmetycznym betainy (Cocamidopropyl Betaine) oraz nowatorskich sulfobetain różniących się długością łańcucha alkilowego (C10 i C12) wpływa na korzystną modyfikację właściwości fizykochemicznych i użytkowych tych formulacji. Wykazano, między innymi, że do regulowania właściwości reologiicznych najkorzystniejsze jest zastosowanie sulfobetainy (C12) i Cocamidopropyl Betaine w stosunku masowym 1:1, zdolność pianotwórcza opracowanych kompozycji myjących 4-krotnie, przewyższa zdolność pianotwórczą produktu rynkowego oraz najszybciej roztwarzał się żel myjący zawierający w swym składzie jedynie sulfobetainę o długości łańcucha C10. (abstrakt oryginalny)

14

Application of experimental design method in optimization of glucose-based surfactant production process

75%

Zieliński R.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2007

|

nr 4

73-80

W niniejszej pracy przedstawiono proces wytwarzania N-oktyloamino-ß-D-glukozydów w skali laboratoryjnej w oparciu o reakcję D-glukozy z n-oktyloaminą. Udanie zastosowano metodę pełnego doświadczenia czynnikowego w celu określenia optymalnych warunków reakcji (ilość glukozy, stosunek mologłównych wy reagentów, objętość rozpuszczalnika) w celu wyznaczenia maksymalnej wydajności procesu syntezy. Stwierdzono, że poprawną prognozę parametrów procesu wytwarzania N-oktylamino-ß-D-glukozydu uzyskuje się gdy w macierzy planowania doświadczeń uwzględnione zostaną nie tylko wyrazy liniowe ale również oddziaływania pierwszego i drugiego rzędu pomiędzy parametrami procesu. Wykazano, że zastosowanie bardzo prostej metody doświadczenia czynnikowego z punktami gwiezdnymi może stanowić wartościowe źródło informacji o wpływie warunków prowadzenia procesu na wydajność otrzymywanego produktu.(abstrakt oryginalny)

15

Aktywność powierzchniowa niektórych alkanosulfonianów

75%

Byrski B.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1985

|

nr 205

117-125

Alkanosulfoniany sodowe o długim łańcuchu węglowym tworzą rodzinę substancji powierzchniowo aktywnych (surfaktantów) o charakterze anionowym. Zaliczane są one do związków bardzo łatwo ulegających biodegradacji i z tego względu rośnie ich znaczenie jako składników powierzchniowo aktywnych stosowanych do produkcji środków piorących. W pracy omówiono wyniki oraz czynniki zmiany napięcia powierzchniowego jaki też zmiany potencjału elektrycznego powierzchniowego alkanosulfonianów sodowych.

16

Antimicrobial Activity of Sulfobetaine Type Surfactants

63%

Wieczorek D., Kwaśniewska D., Chen Y.-L., Shen T.-L.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2018

|

nr 1

107-116

Zanieczyszczenia mikrobiologiczne, a także utrzymanie właściwej higieny i czystości to problemy, którymi zajmuje się literatura fachowa. Studia literaturowe wskazują, że zauważalna jest potrzeba uzyskania nowych związków o wysokiej aktywności antybakteryjnej. Jest to ściśle związane z faktem zwiększonej odporności patogennych bakterii i grzybów na różne antybiotyki. Problem ten ma charakter ogólnoświatowy. Jednym z rozwiązań może być synteza nowych związków powierzchniowo czynnych. Działania przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne związków powierzchniowo czynnych są jedną z najbardziej pożądanych cech tych substancji. Najbardziej znanymi surfaktantami, które wykazują taką aktywność, są czwartorzędowe związki amoniowe. Uważa się, że ta grupa substancji wykazuje największe działanie antagonistyczne wobec bakterii Gram-ujemnych, grzybów i drożdży. Jednakże dane literaturowe wskazują, że także surfaktanty należące do sulfobetain mogą być bardzo dobrymi środkami antyseptycznymi. Przedstawione w pracy dane wykazały, że sulfobetainy charakteryzują się wysoką aktywnością antybakteryjną. Porównanie aktywności sulfobetian z aktywnością komercyjnie stosowanych związków powierzchniowo czynnych wskazała, że w wielu przypadkach sulfobetainy są lepszymi środkami antyseptycznymi. Obserwowana aktywność sulfobetain wobec bakterii Gram-dodatnich jest wyższa niż wobec Gram-ujemnych. Ponadto aktywność ta zależy nie tylko od długości hydrofobowego łańcucha alkilowego, ale także od struktury hydrofilowej głowy surfaktantu. Te same wnioski sformułowano przy analizowaniu działania sulfobetain wobec grzyba Candida Albicans. (abstrakt oryginalny)

17

Application of Characteristic Volumes and Topological Indices of Molecules in Toxicity Prediction of Several Anionic Surfactants in Aquatic Environment

63%

Zieliński R.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2018

|

nr 2

86-95

W niniejszej pracy badano wpływ budowy chemicznej kilku anionowych surfaktantów należących do soli sodowych sulfonowanych estrów kwasów tłuszczowych na ich toksyczność w stosunku do organizmów żyjących w środowisku wodnym wyrażoną za pomocą opublikowanych w literaturze doświadczalnych wartości EC50 uzyskanych w 48 godzinnym teście dla rozwielitek (Daphnia magna). Podjęto próby skorelowania doświadczalnych wartości pEC50 z objętością charakterystyczną (VX) cząsteczek surfaktantów i dwoma indeksami topologicznymi: liczbą Wienera (WN) oraz liczbą polarności (PN) obliczonymi dla badanych surfaktantów. Stosowano liniowe funkcje korelacji pomiędzy pEC50 i VX, WN oraz PN. Stwierdzono dobrą korelację pomiędzy doświadczalnymi i obliczonymi wartościami zarówno log KO/W, jak i pEC50 dla Daphnia magna w wodnych roztworach soli sodowych sulfonowanych estrów kwasów tłuszczowych o zróżnicowanej budowie kwasowej i alkoholowej części estrowej obecnej w cząsteczkach tych surfaktantów. Otrzymano równania korelacyjne o następującej postaci: log KO/W = 0.003766 . VX + 0.002548 . WN - 0.04234 . PN - 0.8610 pEC50 = 0,001954 . VX + 0,0008549 . WN + 0,2343 . PN (abstrakt oryginalny)

18

Metody surfaktancyjne w badaniu biodegradacji związków powierzchniowo czynnych

63%

Byrski B., Kaniewski J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr 338

41-48

Stosowanie metod surfaktacyjnych w badani biodegradacji związków powierzchniowo czynnych jest korzystne. Dotyczy to zwłaszcza badania biodegradacji w układzie wody rzeki i innych układach zanikania. Metody surfaktacyjne ściśle określają stopień biodegradacji surfaktantów. Możliwa jest dokładna ocena wpływu dodawanych substancji na wyniki oznaczeń biodegradacji, co umożliwia badanie biodegradacji złożonych receptur detergentów. Precyzję i dokładność oznaczeń niższą niż w innych metodach analitycznych można zwiększyć stosując wyższe stężenie początkowe surfaktanta. Obecnie stosowane metody pomiaru surfaktancji umożliwiają łatwą mierzalność i powtarzalność wyników.

19

Własności fizykochemiczne środków piorących krajowych i zagranicznych

63%

Polańska M., Pawełek J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1990

|

nr 319

35-39

Podstawowym wymaganiem skutecznego prania jest doskonała adsorpcja składników detergenta zarówno na zanieczyszczeniu jak i na tkaninie. W wyniku procesu adsorpcji powinno nastąpić zmniejszenie napięcia powierzchniowego i zwiększenie zwiżalności co jest związane z oderwaniem się zanieczyszczenia od powierzchni tkaniny. Ważnym elementem prania jest proces solubilizacji oderwanego zanieczyszczenia z tkaniny w hydrofobowym wnętrzu miceli surfaktantu. Dzięki temu procesowi zanieczyszczenie przechodzi w sposób trwały do fazy ciekłej. Wyniki badań kompleksowych własności fizykochemicznych detergentów krajowych i zagranicznych stanowią podstawę przy ocenie ich własności użytkowych. Celem tych badań było stwierdzenie, który z krajowych środków piorących dorównuje najlepszym środkom zagranicznym. (fragm. tekstu)

20

Biodegradacja niektórych alkanosiarczanów sodowych

63%

Byrski B.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr 338

49-58

W pracy przedstawione zostały wyniki badań biodegradacji metodą pomiaru napięcia powierzchniowego, surfaktantów zaliczanych do przyszłościowych składników proszków do prania, ze względów ekologicznych.