Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Synthetic indicator of living standards
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Przedstawione opracowanie zawiera propozycję zastosowania zmiennej syntetycznej do pomiaru poziomu życia. Przedmiotem analizy empirycznej były 24 kraje członkowskie Unii Europejskiej (z wyjątkiem Cypru, Luksemburga oraz Malty) w latach 1995-2010. Przeprowadzone badanie daje podstawę do podziału badanych obiektów na grupy krajów o podobnym poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego. (abstrakt oryginalny)
Wstąpienie Polski do OECD jest znakiem dojrzałości jej systemu ekonomicznego, jej instytucji i struktur. Autorka przeprowadziła analizę standardu życia społeczeństwa w grupie państw OECD. Wyniki przeprowadzonych badań mogą być przydatne w ocenie strategii i kierunku rozwoju gospodarczego poszczególnych krajów.
Przedstawiono podstawowe definicje z zakresu poziomu życia oraz terminów pokrewnych, charakterystykę społeczno-gospodarczą krajów oraz makrouwarunkowania poziomu życia ludności. Opisano elementy poziomu życia ludności przy użyciu wybranych mierników cząstkowych oraz oceniono poziom życia ludności na tle krajów ościennych na podstawie mierników cząstkowych. Dokonano porównania poziomu życia ludności Polski w stosunku do innych krajów na podstawie skonstruowanego wskaźnika syntetycznego. Zaprezentowano ranking badanych krajów na podstawie wskaźnika rozwoju społeczno-ekonomicznego HDI.
Badano poziom życia mieszkańców krajów członkowskich Unii Europejskiej. Oceny poziomu życia dokonano na podstawie międzynarodowego wskaźnika poziomu życia. Jest to wskaźnik rozwoju społecznego - HDI, obliczany przez ONZ UNDP dla wszystkich krajów świata. Zebrane dane wskazują, że kraje członkowskie UE według HDI zaliczane są do krajów wysoko rozwiniętych, co świadczy o wyższym poziomie życia ludzi. Pomiędzy krajami występują jednak różnice w poziomie wskaźnika rozwoju społecznego. Najwyższy wskaźnik odnotowano w Irlandii, Holandii i Szwecji, a najniższy w Rumunii, Bułgarii i na Łotwie oraz Litwie. (abstrakt oryginalny)
W artykule do oceny poziomu życia mieszkańców krajów Unii Europejskiej wykorzystałem metody taksonomiczne. Wykazałem także różnice w rozwoju gospodarczym krajów UE z podkreśleniem roli Polski w rozwoju społeczno-gospodarczy Europy Środkowo-Wschodniej. Wyspecyfikowane zostały czynniki poziomu życia mieszkańców, a konstrukcja syntetycznej miary pozwoliła określić miejsce Polski w Unii Europejskiej według poziomu życia. (fragment tekstu)
W badaniach poziomu życia ludności istotnym zagadnieniem jest: co mierzyć oraz jak mierzyć, aby możliwie najlepiej uchwycić całość ludzkich potrzeb oraz oszacować stopień ich zaspokojenia. Badanie poziomu życia ludności Polski, Rosji i Estonii jest poważnie ograniczone przez dostępność informacji statystycznej. Z tego powodu całość potrzeb społecznych nie została ujęta w badaniu. Badaniem zostały objęte następujące potrzeby: Wyżywienie. Mieszkanie. Ochrona zdrowia. Wykształcenie. Kultura i rozrywka. Zagospodarowanie materialne. Usługi dla ludności. Autorka proponuje metodę obliczania syntetycznego wskaźnika poziomu życia ludności oparta, o założenie zmienności potrzeb. Jako wzorzec dla porównań poziomu życia ludności Polski, Rosji i Estonii przyjęto średnia dla wskaźników reprezentujących poszczególne potrzeby w 11 krajach zachodnioeuropejskich (Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Holandia, Włochy, Norwegia, Szwecja i Wielka Brytania). Dane statystyczne dotyczące wskaźników zaspokojenia poszczególnych potrzeb zostały zawarte w tabl. 1-7 oraz zilustrowane na rys. 1-7. Syntetyczny wskaźnik poziomu życia ludności Polski, Rosji i Estonii prezentuje tabl. 8 oraz rys. 8. W całym okresie objętym badaniem (lata 1970-1988) syntetyczny wskaźnik poziomu życia ludności najwyższe wartości przyjmuje dla Estonii, natomiast najniższe - dla Polski. Jedynie w Estonii w całym badanym okresie potrzeby ludności były zaspokajane lepiej niż średnio w Europie Zach. W Rosji oraz w Polsce potrzeby ludności w latach 1970-1988 były zaspokajane o kilkanaście (Rosja) bądź kilkadziesiąt (Polska) procent gorzej niż w krajach zachodnioeuropejskich. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania było określenie przestrzennego rozkładu poziomu życia ludności województwa małopolskiego. Badania przeprowadzono dla miast i gmin wiejskich, które 1 stycznia 1999 roku weszły w skład nowoutworzonego województwa małopolskiego. Jednak wszystkie dane statystyczne dotyczące analizowanych jednostek terytorialnych pochodziły sprzed wspomnianej zmiany administracyjnej i zbierane były w ówczesnych granicach miast i gmin wiejskich. Analizę przestrzenną zjawiska poszerzono o aspekt czasowy - badania objęły okres 1988-1997. Dla roku 1988 było to 50 miast i 155 gmin, natomiast dla 1997 roku - 53 miasta i 165 gmin wiejskich. Poziom życia ludności określono jako stopień zaspokojenia szeregu potrzeb materialnych, społecznych i kulturalnych, które podzielono na następujące grupy: warunki mieszkaniowe, infrastruktura i wyposażenie mieszkań, oświata i kultura, zdrowie. W wymienionych grupach znalazło się 11 potrzeb, w oparciu o które, dla każdej jednostki terytorialnej skonstruowano 11 cząstkowych mierników poziomu życia. Mierniki cząstkowe poddano standaryzacji w celu utworzenia syntetycznego wskaźnika poziomu życia (WST). Na podstawie rozkładu poszczególnych mierników cząstkowych, jak i samego miernika syntetycznego, określono przestrzenną i czasową rozpiętość poziomu życia mieszkańców województwa małopolskiego. Stwierdzono kilka prawidłowości. Po pierwsze, rozkład przestrzenny poziomu życia ludności nie jest w obrębie województwa małopolskiego równomierny. Można przyjąć uproszczony podział województwa na część północną - o wyższym poziomie życia, i część południową - o niższym poziomie życia. Po drugie, w porównaniu miasto - wieś, zdecydowanie wyższy poziom życia dotyczy ludności miejskiej. Im większe miasto i im bardziej zróżnicowane funkcje pełni, tym wyższym poziomem życia się charakteryzuje. Po trzecie, w okresie 1988-1997 zaznaczyła się tendencja wzrostowa omawianego zjawiska, dotycząca głównie miast. Niemniej w ogólnym rozrachunku, również gminy wiejskie zanotowały tendencję rosnącą poziomu życia. Na uwagę zasługuje fakt, że poprawie uległa sytuacja gmin południowych (teren dawnego województwa nowosądeckiego), które w początkowym okresie notowały najniższe wartości syntetycznego wskaźnika poziomu życia. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono wyniki analizy porównawczej poziomu życia w 14 krajach Europy w latach 1970-1972. Badania empiryczne ograniczono do 11 wskaźników cząstkowych poziomu życia (mieszkalnictwo, wyżywienie, zdrowotność, komunikacja, kultura, edukacja, bezpieczeństwo i stosunki społeczne). W badaniach wykorzystano metody taksonomiczne do klasyfikacji obiektów (krajów) i ich podziału na jednorodne grupy z punktu widzenia osiągniętego poziomu życia.
W artykule przedstawiono problemy pomiarów warunków życia w skali makrospołecznej (na podstawie obiektywnych mierników syntetycznych) oraz w skali mikrospołecznej (na podstawie ilościowych badań prowadzonych przez GUS oraz inne agencje badawcze: CBOS, TNS OBOP, Pentor itp.) oraz innych subiektywnych wskaźników odzwierciedlających opinię społeczeństwa już w pełni europejskiego. (fragment tekstu)
Procesy globalne sprawiają, że obszary lokalne stały się częścią ogólnoświatowego układu gospodarczego i społecznego oraz elementem procesu tworzenia się sieci powiązań i współzależności w m.in. sferze gospodarczej, technologicznej i kulturowej. Konstrukcja wskaźnika syntetycznego umożliwia pomiar wielowymiarowego zjawiska, a także liniowe uporządkowanie badanych jednostek. Pozwala ona uwzględnić wiele aspektów badanego zjawiska jednocześnie (np. finanse, infrastrukturę, stan i ochronę środowiska). Za korzyści w tym względzie uznać można kwantyfikację złożonego zjawiska za pomocą jednej wartości liczbowej. Celem opracowania była ocena poziomu rozwoju lokalnego przez ocenę kondycji finansowej, infrastruktury i środowiska naturalnego gmin wiejskich województwa świętokrzyskiego za pomocą wskaźnika syntetycznego. Województwo świętokrzyskie charakteryzuje się wyraźnym zróżnicowaniem wewnętrznym w zakresie badanych cech, a tym samym poziomie rozwoju lokalnego. Badania wskazują na pięć rodzajów gmin dobrym (Morawica), średnim (Zagnańsk, Sitkówka-Nowiny, Daleszyce, Krasocin), słabym (Piekoszów, Masłów, Łoniów, Pawłów, Stopnica, Kije) i bardzo słabym (Michałów, Klimontów, Nagłowice, Oksa, Moskorzew) poziomie rozwoju. (abstrakt oryginalny)
W artykule poddano dyskusji i analizie standard życia oraz jakość życia w 32 państwach europejskich. W celu wyrażenia standardu jakości życia zastosowano Produkt Krajowy Brutto per capita wyrażony parytetem siły nabywczej oraz Wskaźnik Rozwoju Społecznego z UNDP, zawierający wspomniany wyżej wskaźnik PKB oraz oczekiwaną długość życia wraz ze wskaźnikiem solaryzacji. Jakość życia została wyrażona Wskaźnikiem Jakości Życia i zawiera 9 różnych aspektów. Co więcej, zbadano możliwy wpływ rozkładu dochodów na PKB per capita oraz Wskaźnik Rozwoju Społecznego. Wyniki obliczeń statystycznych wskazują wysokie i pozytywne korelacje pomiędzy zmiennymi: PKB per capita, oczekiwaną długością życia oraz wskaźnikiem skolaryzacji. Także rankingi 32 państw dotyczące Wskaźnika Rozwoju Społecznego, PKB per capita wyrażonego parytetem siły nabywczej oraz Wskaźnika Jakości Życia cechowały wysokie i pozytywne korelacje. Jak wysoce ważny jest rozkład dochodów? Podczas, gdy korelacje pomiędzy różnymi zmiennymi rozkładu dochodów są wysokie, korelacje pomiędzy rozkładem dochodów oraz PKB per capita i Wskaźnikiem Rozwoju Społecznego nie okazały się istotne.(abstrakt oryginalny)
Obszar Polski jest silnie zróżnicowany ze względu na dysproporcje rozwoju społeczno-gospodarczego. Taki stan rzeczy znajduje odzwierciedlenie w warunkach, poziomie i jakości życia mieszkańców. Ocena rozwoju przez pryzmat stanu i struktury konsumpcji na przykładzie województw z wyłączeniem miast-stolic wykazała, że jest ona znacznie zawyżona, ponieważ obiekty te odgrywają rolę tzw. biegunów wzrostu. Skłoniło to do przeprowadzenia bardziej wnikliwej analizy mającej na celu ocenę poziomu życia gospodarstw domowych w poszczególnych województwach zamieszkujących tereny miejskie z wyłączeniem miast postrzeganych jako stolice województw określanych również mianem krajowych ośrodków rozwoju.(abstrakt oryginalny)
Zachodzące od lat osiemdziesiątych XX wieku zmiany demograficzne w Polsce uwidoczniają wyraźny proces starzenia się społeczeństwa, na który ogromny wpływ mają: rozrodczość, umieralność i migracja. Zjawisko to jest poważnym problemem demograficznym i społeczno-ekonomicznym, gdyż może prowadzić do wielu niekorzystnych konsekwencji, takich jak zwiększenie wydatków ze środków publicznych, zmiana zasad funkcjonowania systemów zabezpieczenia społecznego, opieki zdrowotnej i szkolnictwa, zwiększenie popytu na usługi opiekuńcze, obniżenie świadczeń emerytalno-rentowych oraz zasiłków socjalnych, wydłużenie wieku emerytalnego, wzrost stopy bezrobocia, masowa migracja zarobkowa. W artykule przeprowadzono analizę przestrzenną potencjału demograficznego oraz poziomu bezrobocia w Polsce. W celu weryfikacji hipotezy mówiącej, że proces starzenia się społeczeństwa negatywnie wpływa na poziom stopy bezrobocia, zbadano zależność między poziomem bezrobocia a potencjałem demograficznym Polski w latach 2002, 2008 i 2014.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono definicje oraz metody wyznaczania mierników opisujących poziom życia. Następnie zaprezentowano wyniki analizy poziomu życia mieszkańców największych miast Polski. Podjęto także próbę oceny jakości wskaźnika PKB per capita jako wskaźnika poziomu życia.
Zaprezentowano badanie poziomu rozwoju lokalnego na terenie województwa śląskiego, przeprowadzone przy założeniu, że jest on odzwierciedlony przez zmianę poziomu życia mieszkańców.
Za pomocą pięciu wskaźników (stopy bezrobocia, zatrudnienia, w sektorze prywatnym, spółek joint-ventures, środków trwałych i syntetycznego wskaźnika poziomu życia ludności) autor pokazuje jak procesy transformacji ustrojowej kształtują się na poziomie poszczególnych województw Polski.
Obszary depresji społecznej - to regiony, w których występują problemy całkowitego lub częściowego zubożenia. Przedmiotem artykułu jest kwantyfikacja poziomu życia w województwach Polski Południowo-Wschodniej, za pomocą wskaźnika syntetycznego scharakteryzowanego przy pomocy mierników osiągniętego poziomu zaspokojenia potrzeb oraz czynników służących do liczbowego wyjaśnienia przyczyn zmienności stopnia ich zaspokojenia.
Autorka dokonała analizy poziomu życia ludności gminy Chrzanów na tle wyników uzyskanych przez gminy dawnego województwa krakowskiego. Analiza ta pozwoliła na ocenę pozycji tej gminy w momencie przyłączenia jej do województwa małopolskiego.
W artykule zaprezentowano badania dotyczące zróżnicowania poziomu życia ludności w województwie krakowskim w 1995 roku w ujęciu gminnym (z wyłączeniem miast). W analizie przyjęto mierniki obrazujące poziom oświaty, kultury, służby zdrowia, aktywności zawodowej, wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej i społecznej, zasobów mieszkaniowych. Zastosowano metodę sum normalizowanych i metodę wzorca rozwoju. Zdaniem autorki, uzyskane wyniki mogą okazać się przydatne w ocenie zmian, jakie nastąpią wraz ze zmianą podziału administracyjnego Polski.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.