Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Stabilność finansowa w warunkach reżimu kursowego Currency Board

100%

Bogołębska J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2011

|

247 Instytucje finansowe i pozafinansowe w warunkach zmian koniunktury

57-66

Celem artykułu jest wskazanie zalet reżimu kursowego Currency Board (CB) przy osiąganiu stabilności finansowej gospodarki oraz zagrożeń reżimu dla jej utrzymania. Wprowadzenie ekstremalnie sztywnego reżimu kursowego, jakim jest CB, jest powszechnie uznawane za metodą zaimportowania stabilności monetarnej, a przez to tworzenie korzystnych warunków dla stabilności finansowej. Reżim ten jest uznawany zatem za dobrą alternatywę kursową dla krajów, które zmagają się z hiperinflacją (przykład Bułgarii), przechodzą transformację systemową i stabilizują gospodarkę (przykład Estonii i Litwy) lub muszą przywrócić stabilność finansową po przejściu kryzysu walutowego lub bankowego (przykład Hong Kongu). Korzyści z zastosowania reżimu - przede wszystkim stabilność makroekonomiczna, monetarna, przywrócenie lub zbudowanie wiarygodności polityki pieniężnej - są możliwe jednak do osiągnięcia pod warunkiem spełnienia rygorystycznych warunków wyjściowych. Ponieważ jedną z cech charakterystycznych reżimu jest rygorystyczna zasada emisji pieniądza, tworzy się specyficzna rola banku centralnego oraz swoiste relacje między bankiem centralnym a systemem bankowym, które mogą tę stabilność wzmacniać lub osłabiać (wręcz stanowić czynnik kryzysogenny). Eksponując ten aspekt reżimu, jakim jest specyfika funkcjonowania systemu bankowego, autorka artykułu - na podstawie doświadczeń wybranych krajów - ma na celu przedstawienie problemu zapewnienia i utrzymania stabilności finansowej. (fragment tekstu)

2

Aktualne i przyszłe kierunki rozwoju obszaru euro

67%

Oręziak L.

Bank i Kredyt

|

2000

|

nr 12

4-18

Sytuacja euro jest związana z faktem, iż jednolitej polityce pieniężnej realizowanej przez Europejski System Banków Centralnych nie towarzyszy jednolita polityka budżetowa państw. Grecja od 1 stycznia 2001 roku będzie pełnym członkiem UGW, podano wskaźniki ekonomiczne w latach 1993-2000. Dania, po referendum (53 proc. przeciwko) została od decyzji włączenia odsunięta w czasie. Szwecja będzie dążyła do ścisłej współpracy z krajami obszaru euro. W Wielkiej Brytanii trwają spory, zwolennikami euro są przedstawiciele dużych przedsiębiorstw oraz firm zagranicznych. Omówiono dalej sytuację krajów Europy Środkowej, gdzie perspektywa przystąpienia do UGW jest odległa. Rozwiązaniami mogą być tutaj: udział w programie Exchange Rate Mechanism II (ERM) lub Currency Board Arrangement (System Zarządzania Walutą). Polska i jej proces dostosowywania podzielono na cztery okresy. Pierwszy to wprowadzenie ustawodawstwa dotyczącego UGW, głównie dotyczy to autonomii Banku Centralnego. Drugi okres (z dniem przystąpienia do Unii) to status z "odstępstwem od reguł", czyli polityka pieniężna pozostaje w gestii NBP. Trzeci okres nastąpiłby po włączeniu złotego do ERM II i jego konsekwencje (sfinalizowanie procesu znoszenia ograniczeń transakcji kapitałowych). Czwarty okres to usztywnienie kursu między złotym i euro i zrzeczenie się prawa do prowadzenia polityki pieniężnej na rzecz ESBC. Poruszono też problem koncepcji Federacji Europejskiej i drugiej koncepcji - "wzmocnionej współpracy".

3

Do Currency Boards Increase the Credibility of Exchange-rate Pegs?

67%

Brockmann H., Keppler H.

Intereconomics

|

2003

|

38

|

nr 6

328-333

Po ataku spekulacyjnym na argentyńskie peso w styczniu 2002, rząd Argentyny zrezygnował z systemu zarządzania walutą (currency board arrangement). Upadek systemu kursu walutowego Argentyny zainicjował dyskusję zwolenników i przeciwników zarządzania walutą. Co było przyczyną tego kryzysu? Czy odłonił on uwarunkowania jakie muszą być spełnione aby zarząd walutą funkcjonował dobrze? Jakie wnioski należy wyciągnąć z przypadku Argentyny w odniesieniu do krajów Europy Środkowej i Wschodniej.